Перевод: со всех языков на латинский

с латинского на все языки

di+ministri

  • 1 Прислуга

    - ministri; famuli; ancillae; ministerium; servi; servae;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Прислуга

  • 2 bedienen

    bedienen, I) v. tr.: 1) jmds. Diener sein, ihm aufwarten: alcis famulum esse. in famulatu esse apud alqm (übh. jmds. Diener sein). – ministrare alci. ministeria facere alci (aufwarten, bes. bei Tische). – apparere alci (einer obrigkeitlichen Person mit Dienstleistungen zur Hand gehen, v. Schreiber, Liktor). – operam dare alci. adesse alci (übh. jmdm. Dienste leisten, v. Arzte, v. Advokaten etc.). – 2) übh. verwalten: administrare (z. B. das Geschütz, tormenta). – II) v. r. sich einer Sache od. jmds. bedienen, s. gebrauchen. – Bediente, der, s. Diener. – Bedienung, I) Dienstleistung, a) als Geschäft eines Dieners (auch Soldaten) oder aus Gefälligkeit: ministerium. – opera (Bemühung). – administratio (Handhabung, z. B. navis). – b) als Amt, s. Amt. – II) die ganze Dienerschaft: famuli; ministri. – die B. eines Schiffes, ministri navigii; vgl. »Bemannung«.

    deutsch-lateinisches > bedienen

  • 3 bemannen

    bemannen, ein Schiff od. eine Flotte, navem od. classem militibus od. propugnatoribus instruere (mit Soldaten versehen). – navem oder classem armatis ornare (mit Soldaten hinreichend versehen). – navem od. classem militibus od. sociis navalibus complere (mit Soldaten od. Matrosen anfüllen). – hinlänglich bemannt sein, suum numerum habere (von Schiffen). – ein bemanntes Schiff, auch onusta milite navis. Bemannung, eines Schiffes, ministri navigii (die Bedienung). – socii navales. nautae (die Schiffsleute, Matrosen). – remiges. remigium (die Ruderer). – armati. milites. propugnatores (die Soldaten). – milites nautaeque (Soldaten u. Matrosen). – defensores remigesque. remiges defensoresque. propugnatores atque remiges (Soldaten und Ruderer). – homines (die Menschen, Mannschaft auf dem Schiffe übh.). – eine starke B., magnus propugnatorum numerus: ein Schiff ohne B., navis inanis: ein Schiff mit halber B., navis semiplena.

    deutsch-lateinisches > bemannen

  • 4 Hofbeamte

    Hofbeamte, der, purpuratus. – bei uns, *muneri aulico praefectus. Hofbediente, der, minister oder famulus aulicus (Spät.; vgl. »Diener« über min. u. fam.). – minister regius (am königlichen Hofe). – die Hofbedienten. ministri aulici u. bl. aulici.

    deutsch-lateinisches > Hofbeamte

  • 5 Leute

    Leute, I) im allg, die Menschen: homines. – vulgus (der gemeine, große Hause). – die L. in der Stadt, oppidani (die Städter); cives (die Bürger): die L. im Dorfe, vicani: die L. auf dem Lande, rustici; pagani (die Bauern): die L. im Hause, habitatores. habitantes (die Hausbewohner, bes. die Mietleute); domestici (die Diener im Hause). – junge L., natu minores; homines adulescentes od. adulescentuli (angehende Jünglinge): alte L., natu maiores; senes (Greise). – ein Kind zu andern L. geben, infantem aliorsum dare. – unter die L, kommen, a) von Pers.: uti hominum consuetudine; in publicum prodire; vgl. »ausgehen no. I, b«. b) v. Dingen, in allgemeinen Gebrauch kommen (wie Geld etc.), in communem usum venire. c) verbreitet werden, von Gerüchten etc., s. auskommen no. I, c. – unter [1594] die L. bringen, a) (von Gerüchten etc.) – austragen no. I, B, w. s. b) = durchbringen, s. d. no. III, b. – sich nach dem Urteil der L. richten, ad publicum iudicium se dirigere. – vor den L., pa lam (offen, nicht heimlich); coram omnibus (angesichts aller); in oculis od. ante oculos omnium. spectantibus od. inspectantibusomnibus (vor aller Augen); verb. palam, spectantibus omnibus (offen vor den L.). – Häufig wird jedoch im Latein. der allgemeine Ausdr. homines ausgelassen u. zwar: a) bei Adjektiven, z.B. viele L., multi: mehr L., plures: mehrere L., complures: sehr viele L., die meisten L., plerique; plurimi: alle L., omnes: gute L., boni. – b) wenn qui darauf folgt, z.B. es gibt L., die sagen, sunt, qui dicant. – c) bei allgemeinen Angaben, wenn »die Leute« = »man«, z.B. die L. sagen, dicunt: die L. erzählen, narrant. – II) jmds. Leute, d.i. Angehörige etc.: alcis familia (jmds. Sklaven, Leibeigene etc. zusammen). – alcis famuli, ministri (jmds. Diener). – alcis comites. qui alqm comitantur (jmds. Begleiter). – alcis milites (jmds. Soldaten). – meine, deine etc. L., mei, tui (meine etc. Dienerschaft); milites mei, tui (meine, deine Soldaten). – zu jmds. L. gehören, einer von jmds. L. sein, esse ab alqo.

    deutsch-lateinisches > Leute

  • 6 Polizei

    Polizei, disciplina publica (die öffentliche [1879] Zucht). – morum praefectura (die Aufsicht über die Sitten). – publicae securitatis cura (die Sorge für öffentliche Sicherheit). – magistratus, uum,m. pl. (die Obrigkeit, z.B. ad magistratus deferre: u. si magistratus hoc scierint, ibis in crucem). – ministri publici, auch bl. publici (die Diener der Obrigkeit, z.B. er fürchtet die P., publicos timet).

    deutsch-lateinisches > Polizei

  • 7 unterordnen

    unterordnen, subicere. supponere (beide z.B. eine Unterart der Gattung, partem generi). alqd alci rei parēre velle (wollen, daß etwas einer Sache gehorche, z.B. rationi iram et cupiditatem). sich dem allgemeinen Besten unt., rei publicae commoda privatis necessitatibus potiora habere: sich ohne Murren einem bessern Feld herrn unt., meliori imperio mansuete oboedientem esse. – einer Sache untergeordnet sein, alci rei subiectum esse od. subesse (subordiniert sein, z.B. para [Art] subest generi); inferiorem esse alqā re (unter etwas stehen, z.B. humanos casus virtute inferiores esse putare); satellitem et ministrum (od. ministram) esse alcis rei (gleichs. dienstbar sein, z.B. virtutes vol uptatum satellites et ministras esse velle); alci rei parēre (gleichs. gehorchen, z.B. divitiis parent omnia); alci rei oboedire debere (einer Sache gehorchen müssen, z.B. ea pars animi, quae rationi oboedire debet) untergeordnet, inferior (tiefer stehend, dem Rang etc. nach) – secundus (der zweite der Reihe, dem Rang nach, z.B. genus iocandi). – eine unt. Rolle, partes secundae: untergeordnete Beamte, magistratus minores; magistratus inferioris iuris: die jmdm. (z.B. dem Statt halter) unt. Diener, ministri imperii alcis.

    deutsch-lateinisches > unterordnen

  • 8 willfährig

    willfährig, obsequens. oboediens (folgsam, den Wünschen anderer gern nachkommend). – indulgens (aus Herzensgüte od. Schwäche nachgebend, sich fügend, z.B. irarum indulgentes ministri [Handlanger]). – benignus (bereitwillig). – facilis. officiosus (gefällig. dienstfertig). – w. zu etwas, promptus od. paratus, promptus paratusque ad alqd (bereitwillig zu etwas); inclinatus od. propensus ad alqd (leicht zu etwas zu bewegen, geneigt). [2709] Adv. obsequenter; oboedienter; indulgenter: benigne; officiose.

    deutsch-lateinisches > willfährig

  • 9 Заместитель

    - vice; vicarius;

    • заместитель главного редактора - vice redactoris principalis;

    • заместитель премьер министра - primi ministri vicarius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Заместитель

  • 10 Кадр

    - imago;

    • кадры (персонал) - contubernium, ministri orum, cooperatorum / synergorum coetus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Кадр

  • 11 Персонал

    - homines ad laborandum collecti; contubernium, ministri orum, cooperatorum / synergorum coetus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Персонал

  • 12 Штат

    - civitas; (личный состав, сотрудники) - contubernium, ministri orum, cooperatorum / synergorum coetus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Штат

См. также в других словарях:

  • MINISTRI, ac MINISTERIA — quandoque in universum dlcti funt olim servi, uti docen Senec. l. 3. de Benefic. c. 18. Plin. l. 7. c. 52. Martial. l. 7. Epigr. 47. 49. etc. quâ notione Ministerialis, apud Latino Gallicos Scriptores, servus est: Ministri tamen, legitima et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MINISTRI Ecclesiae — Episcopi, Sacerdotes, in Edicto Pistensi dicuntur c. 1. Horum vestis pallium commune erat ut plurimum, circa tempora adhuc Tertulliani: eorum inprimis, qui Asceticam profiterentur, h. e. qui Apostolicae humilitati et severiori Christi disciplinae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ministri regis — /manistray riyjas/ In old English law, ministers of the king, applied to the judges of the realm, and to all those who hold ministerial offices in the government …   Black's law dictionary

  • ministri regis — /manistray riyjas/ In old English law, ministers of the king, applied to the judges of the realm, and to all those who hold ministerial offices in the government …   Black's law dictionary

  • ministri regis — Ministers of the king …   Ballentine's law dictionary

  • CASTRENSES Ministri — apud Ael. Lamptid. in Alexandre Severo, c. 41. Aulicum ministerium in id comraxit ita ut annonas, non dignitatem, acciperent fullones et vestitores et pictores et pincoptae, omites Castrenses Ministri, quemadmodum, etc. lidem cum Aulicis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Johannes Ministri — († 30. Juni 1388 in Chur) war von 1376 bis zu seinem Tod Bischof von Chur. Leben und Wirken Johannes Ministri stammte aus Bern, als Kirchherr ist er 1359 in Oberkirch und zwischen 1360 und 1376 im württembergischen Ehingen belegt. Er war von 1360 …   Deutsch Wikipedia

  • QUIETIS Ministri — apud Procopium, de bello Pers. l. 2. iidem, fuêre, quia alia a Silentiarit appellati sunt: quos Eunuchos fuisse, videtur innuere Claudianus, apud quem istiusmodi hominum genus, in familia Palatina, l. 1. in Eutrop. v. 418. Praefecti gemmis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Stufengebet — Das Stufengebet bildet in der Tridentinischen Messe den Eröffnungsteil. Es wird gewöhnlich in lateinischer Sprache im Wechsel zwischen Priester und Ministranten, bzw. im Levitenamt zwischen Priester, Diakon und Subdiakon, gesprochen. Der Ausdruck …   Deutsch Wikipedia

  • Camille de Lellis — Saint Camille de Lellis Saint Camille de Lellis Père fondateur Naissance 1550 Bucchianico, Abruzzes Décès …   Wikipédia en Français

  • ministru — MINÍSTRU, miniştri, s.m. Înalt funcţionar de stat, membru al guvernului, care conduce un minister. – Din lat. minister, tri, fr. ministre. Trimis de LauraGellner, 20.01.2008. Sursa: DEX 98  MINÍSTRU s. (pol.) 1. (înv.) minister. (ministru al… …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»