Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

di+gallina

  • 101 Melicus

    2. Mēlicus, a, um = Medicus, medisch, in der Sprache des Landmanns, gallina, Varro r. r. 3, 9, 19: gallorum genus, Colum. 8, 2, 4: galli, Plin. 10, 48: obbae, Varro sat Men. 114.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Melicus

  • 102 novellus

    novellus, a, um (Demin. v. novus), neu, jung (Ggstz. vetus, vetulus), a) im engeren Sinne, als t. t. des Landb., von dem, was noch nicht ausgewachsen ist, boves (Ggstz. vetuli), Varro: gallina, Colum.: arbor, Cic.: vitis, Verg.: olivetum, ICt.: vineae (Ggstz. veteres), Varro: prata, Ov. u. Plin. – subst., α) novellae, ārum, f., junge Bäume, Plin. 17, 234. Vulg. psalm. 127, 3; bes. junge Weinstöcke, Coripp. 3, 327. – β) novellī, ōrum, m., junge Tiere, der Erstlingswurf, Plin. 28, 128. – b) im weiteren Sinne übh. von dem, was noch nicht lange besteht usw., oppida, neu unterworfene, Liv.: miles, Rekrut (Ggstz. iam vetustus), Veget mil.: frena, neuer Zaum, Ov.: n. religio, eben erst entstandene, Arnob.: Kompar., novellior populus, Ps. Cypr. de monte Sina et Sion 6. – subst., Novellae, ārum, f. (sc. constitutiones), die Novellen, ein Teil des röm. Rechtes, weil sie erst nach dem Codex herausgegeben wurden. – Liv. 41, 5, 1 liest man jetzt Cn. et L. Gavillii Novelli (als Beiname), Aquileienses.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > novellus

  • 103 Numida

    Numida, ae, m. (v. nomas, νομάς), I) der Nomade, Arabia Numidarum, Vitr. 8, 3, 8 codd. (Rose Nomadum), wofür Arabia Nomadum b. Plin. 5, 72. – II) prägn., der Numidier, Sall. Iug. 12, 4: Plur. Numidae = die Numidier, Sall. Iug. 22. Verg. Aen. 4, 41: in Rom als Vorreiter u. reitende Boten (wie in Konstantinopel jetzt die Tataren) gebraucht, s. Sen. ep. 87, 9; 123, 7. Tac. hist. 2, 40 (u. dazu Lipsius). – attrib. = in ( aus) Numidien, numidisch, leo, Ov.: dens, Elfenbein, Ov.: eques, equites, Liv.: iaculatores, Liv. – Dav. abgel. Numidia, ae, f., Numidien, eine Landschaft in Afrika am Mittelländischen Meere zwischen Mauritanien u. dem karthagischen Gebiete, Mela u. Plin. – Dav.: a) Numidiānus, a, um, numidianisch, Plin. – b) Numidicus, a, um, numidisch, equi, Liv.: aves Numidicae, Plin., od. bl. Numidicae, Suet. u. Mart., wahrsch. unsere »Perlhühner« (vgl. Africanae gallinae unter Afri Bd. 1. S. 239): u. so gallina Numidica, Publil. com. fr.: marmor, Plin.: crustae, aus numid. Marmor, Sen. – als Beiname, Q. Caecilius Metellus Numidicus, wegen Überwindung des numidischen Königs Jugurtha, Cic. – c) Numidus, a, um, numidisch, pullus, junges Perlhuhn, Apic. 6, 242.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Numida

  • 104 nutrix

    nūtrīx, trīcis, Genet. Plur. trīcum, f. (nutrio), säugend, ernährend, subst. = Säugerin, Ernährerin, Amme, I) eig.: a) v. Menschen, Ter., Cic. u.a.: cum lacte nutricis errorem suxisse, Cic.: mater nutrix, von einer Mutter, die ihr Kind selbst stillt, Gell. – b) von Tieren, capra nutrix Iovis, Ov.: gallina nutrix, die Gluckhenne, Colum.: bona nutrix, vom Geflügel u. von Kühen, Colum.: mutae nutrices, Quint. – c) v. Lebl., Nährerin, Unterhalterin, tellus leonum nutrix, Hor.: so von der Erde als Nährerin der Bäume usw., Plin.: von einem Acker, der jmd. ernährt, Plaut.: virgines perpetui nutrices et conservatrices ignis, Arnob.: poet., nutrices, die Brüste, Catull. 64, 18. – II) übtr., Nährerin, Amme = Beförderin, est illa quasi n. eius oratoris, quem informare volumus, Cic.: curarum maxima n. nox, Ov.: n. discordia belli, Claud.: illa civitas (Athenae) mater aut nutrix liberalium doctrinarum et tot tantorumque philosophorum, Augustin. de civ. dei18, 9. – Archaist. notrix, Quint. 1, 4, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nutrix

  • 105 pario

    1. pario, āvī, ātum, āre (par), gleichmachen, dah. I) refl. pariare u. medial pariari = gleich sein, Tert. de anim. 30 u. 32; de res. carn. 6. – II) insbes.: a) eine Schuld ausgleichen, völlig abzahlen, alci, Ulp. dig. 40, 1, 4: einen Beitrag berichtigen, bezahlen, Corp. inscr. Lat. 6, 11035. – b) kaufen und verkaufen, Schacher treiben, Lampr. Alex. Sev. 49, 1.
    ————————
    2. pario, peperī, partum, paritūrus, ere (zu Wurzel *per, bringe hervor in griech. επορον, brachte, gab), gebären, hecken, I) eig.: a) von Frauen, quintum (zum fünften Male), Cic.: ibi semel, Solin.: apud alqm (bei jmd. = in jmds. Hause), Cic.: sine obstetricis opera, sine doloribus, Plaut.: liberos ex sese, Sulpic. in Cic. ep. – b) v. Säugetieren, equuleum, Liv.: animal (lebendige Junge), vom Walfisch, Plin.: formatos pullos, Macr. – c) v. Vögeln, primum (zum ersten Male), Cato: quae id gallina peperisset, Cic.: ova, Eier legen, Cic. – d) v. Fischen, laichen, Plin. – Partic. subst. (als Deponens), parta, ae, f. = quae peperit, Colum. 7, 4, 3. – II) übtr.: A) physisch zeugen, hervorbringen, fruges et reliqua, quae terra pariat, Cic.: ligna putrefacta pariunt vermiculos, Lucr.: urbes, Cic. – B) geistig erfinden, aushecken, verba, Cic.: quae ab oratore pariuntur, Cic.: fabulae Scyllam peperere, Iustin. – C) zeugen = zuwege bringen, a) im guten Sinne = verschaffen, erwerben, amicos, Ter.: sibi laudem, Cic.: victoriam ex hoste, Liv.: praedam, Cic.: consulatum, Cic.: gratiam ab alqo, Sall. fr., ingentem gratiam apud alqm, Liv.: sibi amicitiam cum alqo, Nep.: maximam fiduciam mihi parit victor exercitus, Sall. fr.: ei nihil est domi nisi armis partum aut per iniuriam, Sall. fr.: quidquid partum est, alles Erworbene = alle Eroberungen, Sen. – Partic., parta
    ————
    bona, erworbene, Cic.: male partae opes, Lact. – Plur. subst., parta, ōrum, n. = das Erworbene, α) das erworbene Vermögen, patris mei bene parta, Ter.: parta viri retinere, amittere, Sall.: male parta male dilabuntur, Naev. tr. fr.: propter annonae caritatem ante parta consumpsisse, Auct. b. Afr. – β) die Eroberungen, parta a Lucullo, die Eroberungen des L., Tac.: parta retinere, Tac. – b) im üblen Sinne = verursachen, stiften, zuziehen, discidium, Lucr.: odium, Ter.: dolorem, Cic.: suspicionem, Cic.: letum sibi manu, sich den Tod geben, Verg. – Archaist. Fut. paribis, Pompon. com. 20: Infin. parire, Enn. ann. 10 ( bei Varro LL. 5, 59). Plaut. vidul. fr. 17 St. = fr. XIX. ed. 2. p. 62 u. dazu Studemunds Anmerkung gegen Langen, Beitr. p. 85 ( bei Philarg. ad Verg. ecl. 2, 63). Vgl. Diom. 483, 5. Prisc. 8, 33; 10, 8 u. 50. Auct. inc. de verbo c. 8. § 1 (an Macrobii op. vol. 1. p. 296 ed. Ian); dagegen Prob. cath. 36, 15: Coni. Imperf. pariret, Itala (Cant.) Luc. 1, 57.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pario

  • 106 perglisco

    per-glīsco, ere, zunehmen, gallina pergliscit, Colum. 8, 7, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perglisco

  • 107 pinguis

    pinguis, e (zu griech. πιμελή, Fett), fett, feist (Ggstz. macer, exilis), I) eig.: a) von lebenden Wesen und ihrem Fleische: Thebani, Cic.: bos, Colum.: gallina, Colum.: laridum, Hor.: pinguior agnus, Plaut.: pinguissimus haedus, Iuven.: bildl., ille pexus pinguisque doctor, jener gekräuselte u. pomadisierte, geschniegelte u. gebügelte (= allzuzierliche), Quint. 1, 5, 14. – subst., pingue. is, n. = das ölige Fett zwischen dem Fleische (vgl. adeps), Verg. u. Plin.: so auch pinguia taurorum, Plin. – b) v. Lebl.: coma, balsamiert, gesalbt, Mart.; od. = von Natur fettes, starkes, dichtes Haar, Suet.: merum od. vinum, fetter, öliger Wein, Hor. u. Colum.: u. so mustum, Tibull.: olivum, Ov.: ficus, fleischig, saftig, Hor.: flamma, von Weihrauch, Ov.: ara, mit dem Blute u. Fette der Opfertiere benetzt, Verg. – v. Boden u. Düngung, fett, nahrungsreich, ergiebig, solum (Ggstz. solum macrum), Colum.: ager, Colum.: arva, Sen.: pinguior campus, Hor.: fimus, Verg.: stabula apum, honigreich, Verg.: Nilus pingui flumine, Verg.: turiferis Panchaia pinguis arenis, reich an, Verg. – II) übtr.: 1) dicht, dick, umor aliquando pinguis, aliquando aquatior, Th. Prisc. 1, 16: umor pinguissimus, ibid. 1, 5. – 2) beschmiert, crura luto, Iuven.: virga, Leimrute, Mart. – 3) dick für das Gefühl, folium, Plin.: toga, Suet.: caelum (Luft), Cic. – dem Geschmacke nach
    ————
    leise, nicht pikant, sapor, Plin.: quod pingue dici posset, Plin. – 4) v. der Farbe, grell, colore pingui, Plin.: iaspis glauco pingui, Plin.: e candidis coloribus pinguissimus, Plin. – 5) vom Tone, v. der Aussprache, breit, sonus ( wie quoi st. cui), Quint.: verba pinguiora, Quint.: illis digammos pinguem sonum facit, Pompeius gramm. – 6) v. Verstand usw. = ohne Schärfe, plump, tardo cognomen pingui damus, Hor. sat. 1, 3, 58: ingenium, Ov.: pingui Minervā, s. Minerva. – 7) v. der Rede = schwülstig, poëtae pingue quiddam sonantes, Cic.: facundia (Pindari), Gell. – 8) v. Zuständen, behaglich, behäbig, ruhig, ungestört, secessus, Plin. ep.: vita, Plin. ep.: otium, Sen.: somnus, Ov.: amor, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pinguis

  • 108 pipo

    pīpo, āre, piepen, gallina pipat, Varro sat Men. 3: v. Habicht, Anthol. Lat. 762, 24 (233, 24).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pipo

  • 109 refert

    rēfert, rētulit, rēferre, v. n. u. impers. (aus der Zusammenschreibung, nicht Zusammensetzung, von rēs und fert entstanden und verwandt mit der Redensart ex re est, daher, wie συμφέρει, conducit =) es ist zuträglich von seiten des Interesses (res), es liegt daran, ist daran gelegen, es dient, verschlägt usw., wobei die Person oder Sache, der an etwas gelegen ist, in der Regel durch meā, tuā, nostrā, vestrā, cuiā, selten durch ad m. Akk. od. durch bl. Acc. od. durch den Genet., das, woran gelegen ist, in der Regel durch das Neutrum eines Pronomens, wie id, illud, quid, od. durch einen Subjektsatz od. durch ein bestimmtes Substantiv im Nominativ, endlich wieviel? daran gelegen ist, durch Advv. od. einen Genet. pretii ausgedrückt wird, a) hoc meā refert: quid id meā refert? Plaut.: quid id refert tuā? Plaut.: tuā istuc refert maxime, Plaut.: id meā minime refert, Ter.: non ascripsi id, quod tuā nihil referebat, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, tuā refert nil, utrum illaec fecerint, quando haec aberit, Ter.: quid meā refert, hae Athenis nataene an Thebis sient? Plaut. – b) bl. meā refert: Do. hae (tabellae) quid ad me? To. Immo ad te attinet et tuā refert, Plaut. – m. folg. indir. Fragesatz, quid tuā refert, quicum istuc venerit? Plaut.: non plus suā referre, quam si etc., Cic. – c) bl. hoc refert: quid retulit? Ter.: a quibus servis? refert enim magno opere id
    ————
    ipsum, Cic. – m. Acc. u. Infin., mit vorhergehendem allg. Pronomen, primum illud parvi refert nos publicanis amissis vectigalia postea victoriā recuperare, Cic.: m. Infin. ohne vorherg. allg. Pronomen, meminero, sed quid meminisse id refert? Plaut.: neque refert videre, quid dicendum sit, nisi etc., Cic.: parvi retulit non suscepisse, Ter.: mit Infin. Pass., iam nec mutari pabula refert, Verg.: parvi refert abs te ipso ius dici aequabiliter, nisi etc., Cic. – mit ut u. Konj. als Subjekt, m. vorherg. allg. Pronomen, illud permagni referre arbitror, ut ne scientem sentiat te id sibi dare, Ter. heaut. 467: ohne vorherg. allg. Pronomen, tantum retulerit, ut in transferendis seminibus similem statum caeli locique observemus, Colum. 3, 9, 7. – m. Fragesätzen als Subjekt, m. vorherg. allg. Pronomen, ne illud quidem refert, consul an dictator an praetor spoponderit, Liv. – ohne vorherg. allg. Pronomen, quid enim refert, quā me ratione cogatis? Cic.: ipsi enim animi magni refert, quali in corpore locati sint, Cic.: referre arbitrabatur, cuiusmodi victoria esset futura, Auct. b. Afr.: nec minimo sane discrimine refert, quo gestu lepores et quo gallina secetur, Iuven.: quid refert, utrum voluerim fieri, an gaudeam factum? Cic.: utrum sit aureum poculum an crystallinum an murreum an Tiburtinus calix an manus concava, nihil refert, Sen.: quia parvulum referret, an idem displiceret, quibus non idem placuisset, Plin. ep.:
    ————
    quae (aves) pascantur necne, quid refert? Cic. – d) refert m. einem bestimmten Substantiv als Subjekt, usque adeo magni refert studium atque voluptas, Lucr. 4, 981 (984): multum tamen in iis refert et locorum natura, Plin. 11, 267; u. so Plin. 7, 42; 18, 187 u. 317: nolim te ignorare unius syllabae discrimen quantum referat, Front. ep. ad M. Caes. 4, 3. p. 64, 11 sq. N. – e) refert m. Ang. der Pers. od. Sache, hinsichtlich deren etwas von Wichtigkeit ist, α) durch ad m. Akk.: quam ad rem istuc refert? Plaut.: te ex puella prius percontari volo, quae ad rem referunt, Plaut. – m. folg. indir. Fragesatz als Subjekt, quid id ad me aut ad meam rem refert, Persae quid rerum gerant? Plaut.: refert enim ad fructus, quemadmodum vicinus in confinio consitum agrum habeat, Varro. – β) durch Dat., gew. m. folg. Infin. usw. als Subjekt: quoi rei id te assimulare retulit? Plaut.: dic, quid referat intra naturae fines viventi, iugera centum an mille aret? Hor.: non referre dedecori, si citharoedus demoveretur et tragoedus succederet, Tac. – γ) durch Genet.: faciendum aliquid, quod illorum magis, quam suā retulisse videretur, Sall. Iug. 111, 1. – gew. mit folg. Infin. od. mit folg. ut u. Konj. od. mit folg. indir. Fragesatz als Subjekt, quem non insignire humanitatis plurimum refert, Plin. ep. 8, 22, 4: ipsius ducis hoc referre videtur, ut, qui fortis erit, sit felicissimus idem, Iuven. 16, 58 sq.: quorum (neglegen-
    ————
    tium) nihil refert, ubi litium cardo vertatur, Quint. 12, 8, 2: plurimum refert compositionis, quae quibus anteponas Quint. 9, 4, 44: neque refert cuiusquam Punicas Romanasve acies laetius extuleris, Tac. ann. 4, 33. – f) ganz absol.: bona Seiani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur, tamquam referret, als ob das etwas ausmachte, Tac. ann. 6, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > refert

  • 110 rusticus

    rūsticus, a, um (rus), zum Lande (Felde, Landgute) gehörig, ländlich, Land-, Feld- (Ggstz. urbanus), I) eig.: 1) adi.: a) v. Lebl., praedium, Cic.: vita, Cic. (vgl. rusticanus): res rusticae, Cic., od. res rustica, Colum., Landwirtschaft: hortus, Plin. ep.: vox, Cic.: sedulitas, Ov.: opus rusticum facere, Ter.: vocabulum, Gell.: Musa, carmina, Verg. – b) v. leb. Wesen, homo, der Landmann, Bauer, Cic.: colona, die Bäuerin, Ov.: mus, Landmaus (Ggstz. mus urbanus), Hor.: gallina, Haselhuhn, Scriptt. r. r.: numina, Ov. – ›sermonari‹ rusticius videtur, mehr der Bauernsprache angehörig, Gell. – 2) subst., rūsticus, ī, m., der Landmann, Bauer, Plur. rustici, Landleute, Bauern (Ggstz. urbani), Sing., Hor. u.a., verb. agricola et rusticus, Cic.: Plur., Plaut., Cic. u.a. – rusticus (Ackerbauer), Ggstz. agricola (Grundbesitzer), et rusticum laboris sui effetum agro suo propulset agricola? Ambros. in Luc. 8. § 4. – II) meton., nach ländlicher Weise, A) im guten Sinne, ländlich = einfach, schlicht, ungeschminkt, mores, Cic.: veritas, Mart.: simus hoc titulo rusticiore contenti, Sen. – B) im üblen Sinne, bäuerisch = tölpisch, unbeholfen, plump, ungeschliffen, roh, r. vox et agrestis, Cic.: querela, Ov.: carmen, Ov.: Musa, Verg.: non rusticus hospes, Ov.: homines rustici et agrestes, roh u. ungeschliffen, Cic.: rusticus es Corydon, Verg.: nec Venus
    ————
    oranti rustica Gradivo difficilisque fuit, nicht spröde und taub gegen usw., Ov. art. am. 2, 566. – subst., rūsticus, ī, m., der grobe Bauer, Bauernlümmel, Grobian, rūstica, ae, f., die grobe Bäuerin, Plaut., Ov. u.a.: Plur. rustici, bäuerische Menschen, Quint. 6, 2, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rusticus

  • 111 succumbo

    succumbo, cubuī, cubitum, ere, (sub u. *cumbo, wie accumbo, decumbo etc.), unter etw. fallen = sinken, niederfallen, zu Boden fallen, niedersinken, I) im allg.: 1) eig.: succumbens victima ferro, Catull. 64, 369: omnes succubuisse oculos, seien zugefallen, Ov. met. 1, 714: non succumbentibus cavis operis, Plin. 36, 106. – 2) übtr.: a) unterliegen, erliegen, sich gewonnen geben, nachgeben, alci, Nep. u. Liv.: oneri, Liv.: senectuti, Cic.: dolori, Curt.: huic uni culpae, Verg.: simili culpae, Ov.: labori, Caes.: tempori (den Zeitumständen), Liv.: precibus, Ov.: animo, den Mut sinken lassen, Cic. – absol., non esse viri debilitari, dolore frangi, succumbere, Cic.: hāc ille perculsus plagā non succubuit, Nep. – mit Infin., quam (mortem) nec ipsam perpeti succubuisset species, tanta si non agenda res esset, Arnob. 1, 62. – b) sich unterwerfen, regno, Claud.: succumbere possit sibi, Claud. – II) insbes.: a) sich legen, v. Kranken, Nolae (zu N.), Suet. Aug. 98, 5. – b) sich hingeben, ehelich beiliegen, sich beschlafen lassen, v. weibl. Geschlechte der Menschen u. Tiere, virgines ut succumberent, quibus vellent, Varro: succ. tali marito, Claud. or. fr.: cuivis, Catull.: succubuit famae victa puella metu, Ov.: gallina marito succumbit, Mart. – dah. succ. alci = jmds. (eines Weibes) Nebenbuhlerin sein, alumnae Tethyos, Hyg. fap. 177: Iunoni, Hyg.
    ————
    astr. 2, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succumbo

  • 112 cantare

    cantare
    cantare [kan'ta:re]
     verbo intransitivo
     1  musica singen; cantare da tenore Tenor singen; canta che ti passa proverbiale, proverbio nimm's nicht so schwer, es wird schon wieder gut
     2 (zoo:gallina) gackern; (gallo) krähen; (uccello) zwitschern, singen; (grilli) zirpen
     3 (figurato: fare la spia) reden, plaudern; (slang, gergo: davanti alla polizia) singen slang, gergo
     II verbo transitivo
     1 (canzoni) singen
     2 (persone, fatti) besingen; cantare le lodi di qualcuno ein Loblied auf jemanden singen; cantare vittoria frohlocken, triumphieren; cantarla chiara figurato kein Blatt vor den Mund nehmen; cantarne quattro a qualcuno familiare jdm deutlich die Meinung sagen

    Dizionario italiano-tedesco > cantare

  • 113 cervello

    cervello
    cervello [t∫er'vεllo] <plurale anche : cervella femminile >
      sostantivo Maskulin
     1  anatomia Gehirn neutro; lavaggio del cervello Gehirnwäsche Feminin; avere il cervello di una gallina [oder di una formica] figurato ein Spatzenhirn haben familiare
     2  informatica Rechner Maskulin; cervello elettronico Elektronenhirn neutro, -rechner Maskulin
     3 (figurato: intelletto) Verstand Maskulin; (senno) Vernunft Feminin; (intelligenza) Intelligenz Feminin; (spirito) Geist Maskulin; (testa) Kopf Maskulin; è un cervello er [oder sie] ist ein kluger Kopf; agire senza cervello unvernünftig handeln; usare il cervello nachdenken; uscire di cervello figurato den Verstand verlieren; dare di volta il cervello figurato durchdrehen familiare; bruciarsi [oder farsi saltare] le cervella sich dativo eine Kugel durch den Kopf jagen; mi si spacca il cervello mir platzt der Kopf; arrovellarsi [oder lambiccarsi] il cervello figurato sich dativo den Kopf zerbrechen

    Dizionario italiano-tedesco > cervello

  • 114 ovaiolo

    ovaiolo
    ovaiolo , -a [ova'ilucida sans unicodeɔfont:lo]
      aggettivo
    gallina ovaiolo-a Legehenne Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > ovaiolo

  • 115 spennacchiare, spennare

    spennacchiare, spennare
    spennacchiare, spennare [spennak'kia:re, spen'na:re]
     verbo transitivo
     1 (animale) rupfen; spennacchiare una gallina einem Huhn die Federn ausrupfen
     2 figurato familiare ausnehmen, rupfen; spennacchiare qualcuno al gioco jdm im Spiel ausnehmen
     II verbo riflessivo
  • 116 uovo

    uovo
    uovo ['ulucida sans unicodeɔfont:vo] <plurale : -a femminile >
      sostantivo Maskulin
    Ei neutro; bianco d'uovo Eiweiß neutro; rosso d'uovo Eigelb neutro; pasta all'uovo Eiernudeln Feminin plurale; uovo à la coque weich gekochtes Ei; uovo all'occhio di bue Spiegelei neutro; uovo al tegame Setzei neutro; uovo sodo hart gekochtes Ei; uovo-a affogate verlorene Eier neutro plurale; uovo-a strapazzate Rührei neutro; uovo da tè Teeei neutro; testa d'uovo (figurato: intellettuale) Eierkopf Maskulin; essere pieno come un uovo voll bis zum Rand sein; è meglio l'uovo oggi che la gallina domani proverbiale, proverbio besser ein Spatz in der Hand als eine Taube auf dem Dach

    Dizionario italiano-tedesco > uovo

  • 117 zampa

    zampa
    zampa ['tsampa]
      sostantivo Feminin
     1 (zoo:gamba) Bein neutro, Lauf Maskulin; (piede) Fuß Maskulin; (di cani, gatti) Pfote Feminin; (di fiere) Pranke Feminin, Tatze Feminin; zampa-e di gallina (figurato: intorno agli occhi) Krähenfüße Maskulin pluralefamiliare; (scrittura illeggibile) Gekrakel neutro, Gekritzel neutro
     2 (figurato peggiorativo: gamba dell'uomo) Hachse Femininfamiliare; (mano) Pfote Femininfamiliare; a quattro zampa-e auf allen vieren; giù le zampa-e! Pfoten weg!
     3  gastronomia Hachse Feminin, Haxe FemininGermania meridionale
     4 (di mobili) Fuß Maskulin; (di tavolino, sedia) Bein neutro

    Dizionario italiano-tedesco > zampa

  • 118 Hasta lo bueno cansa si es en mucha abundancia

    [lang name="SpanishTraditionalSort"]La abundancia trae fastidio.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Mucho de lo mismo, cansa.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Ni todos los días perdiz, ni todos los días Beatriz.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Siempre lo mismo, cansa.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Todos los días gallina amarga la cocina.
    Allzu viel ist ungesund.
    Es kann nicht immer Kaviar sein.
    Immer Kuchen verdirbt den Appetit.
    Was man immer hat, dessen wird man satt.
    Wer alle Tage Kuchen isst, sehnt sich nach Brot.
    Zuviel des Guten ist von Übel.
    Nichts trübt den Genuss so sehr wie das Zuviel.
    Wenn die Maus satt ist, schmeckt das Mehl bitter.
    Wer die Torte isst, sehnt sich nach Schwarzbrot.

    Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Hasta lo bueno cansa si es en mucha abundancia

  • 119 La abundancia trae fastidio

    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Hasta lo bueno cansa si es en mucha abundancia.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Mucho de lo mismo, cansa.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Ni todos los días perdiz, ni todos los días Beatriz.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Siempre lo mismo, cansa.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Todos los días gallina amarga la cocina.
    Allzu viel ist ungesund.
    Es kann nicht immer Kaviar sein.
    Immer Kuchen verdirbt den Appetit.
    Was man immer hat, dessen wird man satt.
    Wer alle Tage Kuchen isst, sehnt sich nach Brot.
    Zuviel des Guten ist von Übel.
    Nichts trübt den Genuss so sehr wie das Zuviel.

    Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > La abundancia trae fastidio

  • 120 Mucho de lo mismo, cansa

    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Hasta lo bueno cansa si es en mucha abundancia.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]La abundancia trae fastidio.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Ni todos los días perdiz, ni todos los días Beatriz.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Siempre lo mismo, cansa.
    [lang name="SpanishTraditionalSort"]Todos los días gallina amarga la cocina.
    Allzu viel ist ungesund.
    Es kann nicht immer Kaviar sein.
    Nichts trübt den Genuss so sehr wie das Zuviel.
    Immer Kuchen verdirbt den Appetit.
    Was man immer hat, dessen wird man satt.
    Wer alle Tage Kuchen isst, sehnt sich nach Brot.
    Zuviel des Guten ist von Übel.

    Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > Mucho de lo mismo, cansa

См. также в других словарях:

  • gallina — (Del lat. gallīna). 1. f. Hembra del gallo, de menor tamaño que este, cresta pequeña o rudimentaria, cola sin cobijas prolongadas y tarsos sin espolones. 2. com. coloq. Persona cobarde, pusilánime y tímida. Esteban es un gallina. U. t. c. adj.)… …   Diccionario de la lengua española

  • Gallina — Phase:= The “Largo Gallina” was a period of Pueblo Native Americans from approximately 1050 1300 A.D. located in the Northwestern corner of New Mexico located closely in the Jemez Mountains and gains its name from the Gallina River which runs… …   Wikipedia

  • GALLINA — Graece ὄρνις, quae vox avem in genere significabat, apud Graecos vetustiores, Hom. et Hesiod. Platonis aevo usurpari coepit pro genere gallinaceo et per aliquot saecula tam ad gallum, quam ad gallinam, pertinuit: donec obtinuit usus, ut gallinae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Gallina (Nuevo México) — Gallina Lugar designado por el censo de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • Gallina — ist der Familienname folgender Personen: Elio Gallina (* 1913), italienischer Notar und „Gerechter unter den Völkern“ Giacinto Gallina (1852–1897), italienischer Komödienautor Giovanni Gallina (1892–?), italienischer Fußballspieler Lodovico… …   Deutsch Wikipedia

  • gallina — adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Uso/registro: coloquial. Pragmática: peyorativo. Persona o animal cobarde: Yo soy muy gallina, soy incapaz de matar una mosca. Mi perro es un gallina, en cuanto truena se esconde debajo de la cama.… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • gallina — s.f. [lat. gallīna, der. di gallus gallo2 ]. 1. (zool.) [femmina del gallo] ▶◀ ⇓ chioccia, gallinella, pollastra. ● Espressioni: (con uso fig.): ladro di galline ➨ ❑; latte di gallina ➨ ❑; zampa di gallina ➨ ❑. 2. (fig., spreg.) [donna …   Enciclopedia Italiana

  • Gallina negra — Datos generales Origen Mexico …   Wikipedia Español

  • Gallina ciega (desambiguación) — Gallina ciega puede referirse a: gallina ciega, nombre común de la familia de aves Caprimulgidae. gallina ciega, nombre común de las larvas de escarabajos del género Phyllophaga, conocidas por ser una plaga agrícola importante. gallina ciega, un… …   Wikipedia Español

  • Gallina de Mos — Gallina de Mos. La gallina de Mos es una raza de gallina española originaria de la comarca de Terra Chá, en la provincia de Lugo. Toma su nombre del municipio de Mos. Es un ave de formas redondeadas, pecho amplio y gran abundancia de masas… …   Wikipedia Español

  • Gallina — Paradigmes Purement fonctionnel Typage Fort, statique, type inductif Influencé par ML …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»