-
1 dierectus
di-ērectus (in Plaut. always trisyllabic), a um, P. a. [erigo], qs. stretched out and raised on high, i. e. crucified (only in Plautus and Varro; not in Terence), an abusive expression, like the English Go and be hanged! gallowsbird, etc. (cf. furcifer, and v. Brix ad Plaut. Trin. 457; Lorence ad Plaut. Most. 837):II.i hinc dierectus,
Plaut. Merc. 1, 72:abin dierectus,
id. ib. 4, 4, 16; id. Cas. 1, 15; id. Poen. 1, 1, 32:recede hinc dierecte,
id. Bacch. 4, 1, 7:abi dierecte,
id. Most. 1, 1, 8; id. Trin. 2, 4, 56:i dierecte in maxumam malam crucem,
id. Poen. 1, 2, 134:i dierectum, cor meum, ac suspende te,
id. Capt. 3, 4, 103:abi hinc dierecte. Abin hinc in malam crucem?
id. Most. 3, 2, 163:quin tu i dierecta cum sucula et cum porculis,
id. Rud. 4, 4, 126.—Transf.:ducit lembum jam dierectum navis praedatoria,
Plaut. Men. 2, 3, 87:lien dierectu'st,
is gone to the crows, is destroyed, id. Curc. 2, 1, 29: apage in dierectum a domo nostra istam insanitatem, Varr. ap. Non. 49, 26. -
2 dierectus
dierecta, dierectum ADJgo and be hanged! (w/hinc)