Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

deviser

  • 1 architectus

        architectus ī, m, ἀρχιτέκτων, a masterbuilder, architect.—Meton., an inventor, deviser, contriver, author, maker: legis: sceleris.
    * * *
    architect, master-builder; inventor, designer, maker, author, deviser

    Latin-English dictionary > architectus

  • 2 commentor

        commentor ōris, m    [com- + 1 MAN-], a deviser, discoverer: uvae, i. e. Bacchus, O.
    * * *
    I
    commentari, commentatus sum V DEP
    think about; study beforehand, practice, prepare; discuss, argue over; imagine
    II
    inventor, deviser; machinist (L+S)

    Latin-English dictionary > commentor

  • 3 commentor

        commentor ātus, ārī, intens.    [comminiscor], to meditate, think over, study, deliberate, weigh, prepare (mentally): commentandi causā convenire, deliberation: aliquid: causam: futuras mecum miserias: de populi R. libertate. — Esp., of preparation for a speech: paratus, cum complurīs dies commentatus esset. — Of writings, to prepare, produce, compose, write: mimos. — To declaim, exercise in speaking, practise oratory: commentabar declamitans cum M. Pisone: cottidie: pro meo iure in vestris auribus. — To meditate, purpose: quod te commentatum esse declarant.
    * * *
    I
    commentari, commentatus sum V DEP
    think about; study beforehand, practice, prepare; discuss, argue over; imagine
    II
    inventor, deviser; machinist (L+S)

    Latin-English dictionary > commentor

  • 4 repertor

        repertor ōris, m    [reperio], a discoverer, inventor, deviser, author: vitis, i. e. Bacchus, O.: mellis, O.: medicinae, i. e. Æsculapius, V.: hominum rerumque, i. e. Jupiter, V.: pallae honestae, H.
    * * *
    discoverer, inventor, author

    Latin-English dictionary > repertor

  • 5 architecta

    architect (female), master-builder; inventor, designer, maker, author, deviser

    Latin-English dictionary > architecta

  • 6 commentator

    inventor, deviser; contriver (L+S); author; interpreter (of law)

    Latin-English dictionary > commentator

  • 7 architectus

    archĭtectus, i, m., = architektôn (the usual form, while † archĭtecton, ŏnis, is rare).
    I.
    Form architectus.
    A.
    A master-builder, architect:

    fabri architectique,

    Plaut. Mil. 3, 3, 45:

    Philo architectus,

    Cic. de Or. 1, 14, 62; so id. Fam. 9, 2; Vitr. 1, 1; Plin. 34, 14, 42, § 148; Vulg. Eccli. 38, 28; ib. Isa. 3, 3; ib. 2 Macc. 2, 30:

    ut sapiens architectus,

    ib. 1 Cor. 3, 10 al.—
    B.
    Trop., an inventor, deviser, contriver, author, maker:

    bene factis Juppiter architectus,

    Plaut. Am. prol. 45 ( = auctor atque opifex, Lambin.):

    inventor veritatis et quasi architectus beatae vitae Epicurus,

    Cic. Fin. 1, 10, 32 (cf. id. ib. 2, 16, 52:

    architectari voluptates): princeps atque architectus sceleris,

    id. Clu. 22:

    Stoici architecti paene verborum,

    id. Brut. 31, 118.—Hence, archĭtecta, ae, f., a female architect:

    natura architecta vis,

    Plin. 10, 71, 91, § 196.—
    II.
    Form architecton.
    A.
    A master-builder, architect, etc.:

    nam sibi laudavisse hasce ait architectonem, Nescio quem, esse aedificatas has sane bene,

    Plaut. Most. 3, 2, 73; Sen. Ep. 90; Sol. 32 fin.
    B.
    Trop., a master in cunning, a crafty man:

    me quoque dolis jam superat architectonem,

    Plaut. Poen. 5, 2, 150.

    Lewis & Short latin dictionary > architectus

  • 8 repertor

    rĕpertor, ōris, m. [id. II. B. 2.], a discoverer, inventor, deviser, author (not in Cic. or Cæs.; cf.

    inventor): vitis,

    i. e. Bacchus, Varr. R. R. 1, 2, 19; Ov. Am. 1, 3, 11:

    mellis,

    id. F. 3, 762:

    carminis et medicae opis, Phoebus,

    id. R. Am. 76:

    poenae,

    id. Tr. 3, 11, 51:

    medicinae,

    i.e. Æsculapius, Verg. A. 7, 772:

    hominum rerumque,

    i.e. Jupiter, id. ib. 12, 829:

    doctrinarum atque leporum,

    Lucr. 3, 1049:

    pallae honestae,

    Hor. A. P. 278:

    legum,

    Quint. 2, 16, 9:

    novi juris,

    Tac. A. 2, 30:

    relationis,

    id. ib. 12, 53:

    facinorum omnium,

    id. ib. 4, 11:

    flagitii ejus,

    id. ib. 4, 71:

    perfidiae,

    Sall. H. 4, 61, 7 Dietsch; Cels. 7, 26, 3; Macr. S. 1, 7, 25:

    orbis,

    Prud. Cath. 4, 9:

    artis rhetoricae,

    App. Flor 4, p. 360, 12 codd. (v. repertio).

    Lewis & Short latin dictionary > repertor

См. также в других словарях:

  • deviser — [ dəvize ] v. intr. <conjug. : 1> • XVe; « partager », d où « mettre en ordre » et fig. « raconter » XIIe; lat. pop. devisare, de dividere → diviser ♦ Littér. S entretenir familièrement. ⇒ converser, 1. parler. Deviser gaiement. Deviser de… …   Encyclopédie Universelle

  • deviser — Deviser, neutr. penac. Signifie ores parler ensemble, Conloqui, dont vient Devis, m. acut. Confabulatio. Si dit on, Deviser aussi ores qu il n y ait qu un seul qui parle à une compagnie, comme, Il triomphe à deviser, Mirifice alloquitur, disserit …   Thresor de la langue françoyse

  • deviser — DEVISER. v. n. S entretenir familièrement. Ils devisoient ensemble. Ils s amusoient à deviser. Il est du style familier …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • deviser — Deviser. v. n. S entretenir familierement. Il est bas. Ils devisoient ensemble. ils s amusoient à deviser …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Deviser — De*vis er, n. One who devises. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • deviser — index architect, author (originator), coactor, contractor, materialman Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • deviser — (de vi zé) v. n. Anciennement, arranger, disposer en divisant, puis former un plan, un devis ; enfin exprimer, dire son plan, sa volonté.    Aujourd hui, en un sens plus restreint, et avec l acception diminutive et familière que prennent souvent… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • deviser — devise ► VERB 1) plan or invent (a complex procedure or mechanism). 2) Law leave (real property) to someone in a will. DERIVATIVES deviser noun. ORIGIN Old French deviser, from Latin dividere force apart, remove …   English terms dictionary

  • DEVISER — v. n. S entretenir familièrement. Ils devisaient ensemble. Ils passèrent leur temps à deviser. Ce fut en devisant de la sorte que nous parvînmes à la ville. Il est familier …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • deviser — noun see devise I …   New Collegiate Dictionary

  • DEVISER — v. intr. S’entretenir familièrement. Ils devisaient gaiement. Nous fîmes toute la route en devisant …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»