-
1 architectus
architectus ī, m, ἀρχιτέκτων, a masterbuilder, architect.—Meton., an inventor, deviser, contriver, author, maker: legis: sceleris.* * *architect, master-builder; inventor, designer, maker, author, deviser -
2 commentor
commentor ōris, m [com- + 1 MAN-], a deviser, discoverer: uvae, i. e. Bacchus, O.* * *Icommentari, commentatus sum V DEPthink about; study beforehand, practice, prepare; discuss, argue over; imagineIIinventor, deviser; machinist (L+S) -
3 commentor
commentor ātus, ārī, intens. [comminiscor], to meditate, think over, study, deliberate, weigh, prepare (mentally): commentandi causā convenire, deliberation: aliquid: causam: futuras mecum miserias: de populi R. libertate. — Esp., of preparation for a speech: paratus, cum complurīs dies commentatus esset. — Of writings, to prepare, produce, compose, write: mimos. — To declaim, exercise in speaking, practise oratory: commentabar declamitans cum M. Pisone: cottidie: pro meo iure in vestris auribus. — To meditate, purpose: quod te commentatum esse declarant.* * *Icommentari, commentatus sum V DEPthink about; study beforehand, practice, prepare; discuss, argue over; imagineIIinventor, deviser; machinist (L+S) -
4 repertor
repertor ōris, m [reperio], a discoverer, inventor, deviser, author: vitis, i. e. Bacchus, O.: mellis, O.: medicinae, i. e. Æsculapius, V.: hominum rerumque, i. e. Jupiter, V.: pallae honestae, H.* * *discoverer, inventor, author -
5 architecta
architect (female), master-builder; inventor, designer, maker, author, deviser -
6 commentator
inventor, deviser; contriver (L+S); author; interpreter (of law) -
7 architectus
archĭtectus, i, m., = architektôn (the usual form, while † archĭtecton, ŏnis, is rare).I.Form architectus.A.A master-builder, architect:B.fabri architectique,
Plaut. Mil. 3, 3, 45:Philo architectus,
Cic. de Or. 1, 14, 62; so id. Fam. 9, 2; Vitr. 1, 1; Plin. 34, 14, 42, § 148; Vulg. Eccli. 38, 28; ib. Isa. 3, 3; ib. 2 Macc. 2, 30:ut sapiens architectus,
ib. 1 Cor. 3, 10 al.—Trop., an inventor, deviser, contriver, author, maker:II.bene factis Juppiter architectus,
Plaut. Am. prol. 45 ( = auctor atque opifex, Lambin.):inventor veritatis et quasi architectus beatae vitae Epicurus,
Cic. Fin. 1, 10, 32 (cf. id. ib. 2, 16, 52:architectari voluptates): princeps atque architectus sceleris,
id. Clu. 22:Stoici architecti paene verborum,
id. Brut. 31, 118.—Hence, archĭtecta, ae, f., a female architect:natura architecta vis,
Plin. 10, 71, 91, § 196.—Form architecton.A.A master-builder, architect, etc.:B.nam sibi laudavisse hasce ait architectonem, Nescio quem, esse aedificatas has sane bene,
Plaut. Most. 3, 2, 73; Sen. Ep. 90; Sol. 32 fin. —Trop., a master in cunning, a crafty man:me quoque dolis jam superat architectonem,
Plaut. Poen. 5, 2, 150. -
8 repertor
rĕpertor, ōris, m. [id. II. B. 2.], a discoverer, inventor, deviser, author (not in Cic. or Cæs.; cf.inventor): vitis,
i. e. Bacchus, Varr. R. R. 1, 2, 19; Ov. Am. 1, 3, 11:mellis,
id. F. 3, 762:carminis et medicae opis, Phoebus,
id. R. Am. 76:poenae,
id. Tr. 3, 11, 51:medicinae,
i.e. Æsculapius, Verg. A. 7, 772:hominum rerumque,
i.e. Jupiter, id. ib. 12, 829:doctrinarum atque leporum,
Lucr. 3, 1049:pallae honestae,
Hor. A. P. 278:legum,
Quint. 2, 16, 9:novi juris,
Tac. A. 2, 30:relationis,
id. ib. 12, 53:facinorum omnium,
id. ib. 4, 11:flagitii ejus,
id. ib. 4, 71:perfidiae,
Sall. H. 4, 61, 7 Dietsch; Cels. 7, 26, 3; Macr. S. 1, 7, 25:orbis,
Prud. Cath. 4, 9:artis rhetoricae,
App. Flor 4, p. 360, 12 codd. (v. repertio).
См. также в других словарях:
deviser — [ dəvize ] v. intr. <conjug. : 1> • XVe; « partager », d où « mettre en ordre » et fig. « raconter » XIIe; lat. pop. devisare, de dividere → diviser ♦ Littér. S entretenir familièrement. ⇒ converser, 1. parler. Deviser gaiement. Deviser de… … Encyclopédie Universelle
deviser — Deviser, neutr. penac. Signifie ores parler ensemble, Conloqui, dont vient Devis, m. acut. Confabulatio. Si dit on, Deviser aussi ores qu il n y ait qu un seul qui parle à une compagnie, comme, Il triomphe à deviser, Mirifice alloquitur, disserit … Thresor de la langue françoyse
deviser — DEVISER. v. n. S entretenir familièrement. Ils devisoient ensemble. Ils s amusoient à deviser. Il est du style familier … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
deviser — Deviser. v. n. S entretenir familierement. Il est bas. Ils devisoient ensemble. ils s amusoient à deviser … Dictionnaire de l'Académie française
Deviser — De*vis er, n. One who devises. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
deviser — index architect, author (originator), coactor, contractor, materialman Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
deviser — (de vi zé) v. n. Anciennement, arranger, disposer en divisant, puis former un plan, un devis ; enfin exprimer, dire son plan, sa volonté. Aujourd hui, en un sens plus restreint, et avec l acception diminutive et familière que prennent souvent… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
deviser — devise ► VERB 1) plan or invent (a complex procedure or mechanism). 2) Law leave (real property) to someone in a will. DERIVATIVES deviser noun. ORIGIN Old French deviser, from Latin dividere force apart, remove … English terms dictionary
DEVISER — v. n. S entretenir familièrement. Ils devisaient ensemble. Ils passèrent leur temps à deviser. Ce fut en devisant de la sorte que nous parvînmes à la ville. Il est familier … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
deviser — noun see devise I … New Collegiate Dictionary
DEVISER — v. intr. S’entretenir familièrement. Ils devisaient gaiement. Nous fîmes toute la route en devisant … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)