-
1 HVAR
* * *adv.1) where, in or at what place (h. vartu í nótt, eða h. er þitt heimili?); h. skulu vit á leita? where shall we search?;2) where, to what place, whither (sé ek nú, h. sök horfir);3) anywhere; hér framarr en h. annars staðar, here more than anywhere else;4) in each place (urðu þrjú þing í hverjum fjórðungi ok skyldu þingnautar eiga hvar saksóknir saman); hér ok h., here and there, now here now there; víðast h., in most places, in most instances; h. sem, wherever (h. sem hann fór);5) ever so, very; h. fjarri, ever so far, very far Off (ek ligg einn í húsi ok kerling mín, en h. fjarri öðrum mönnum); víðara h., ever so much farther (um allt Hálogaland ok þó víðara h.); h. meiri, ever more, much more (ek skal þó h. meiri stund á leggja).* * *adv. interrog. and indef., [Ulf. hwar = που; A. S. hwær; Old Scot. qubar; Engl. where; Germ. wo; Dan. hvor]:I. interrog. where? direct and indirect; in endless instances indirect after the verbs vita, sjá, heyra spyrja…, hvar, to know, see, hear, ask…, Vsp. 5, 22, Hm. i, Ýt., Höfuðl. 3; kveða á, hvar koma skal, Grág. i. 46; hvar við skyldi auka, Ib. 5; þeir fundu hvar upp var rekin kista Kveldúlfs, Eg. 129 and prose passim.β. followed by a subj., hvar viti? hvar hafi? hvar muni? Lex. Poët.γ. with a prep.; hvar skulum vit á leita, where shall we go and seek? Nj. 3; greina hvar þetta heyrir til, whereto, Fms. ii. 260.2. with the notion of whither; eigi vitum ver hvar hann for, N. G. L. i. 218; hvar hann skyldi stefna, Fas. iii. 543; sé ek nú hvar sök horfir, Hrafn. 11.3. with particles; hvar fyrir? wherefore? why? Fms. iv. 47; þeir spyrja, hvar til þessi svör skulu koma, i. 3, passim; hvar kvómu feðr okkrir þess (staðar understood) at…, hvar nema alls hvergi, Ísl. ii. 236; hvar landa ertu þess faeddr, where in the world art thou born? Lat. ubi terrarum? Fas. ii. 534.II. indef. anywhere; allir hlutir verða bjartari á glerinu í sólskini en hvar annarstaðar, Hom. 128; hér eru vötn verri en hvar annarstadar, Stj. 609; hér framar enn hvar annarstaðar, Fb. i. 236.2. in each place; urðu þrjú þing í hverjum fjórðungi ok skyldu þingu-nautar eiga hvar ( in each) saksóknir saman, Íb. 9; Duná ( Danube) kemr í sjau stöðum mikil hvar (IB seven arms, each of which is great) saman í sjó, Rb.; turturar eru fair hvar saman, Hom. 65.3. hvar sem, hvar es, and in old MSS. and poems contracted hvars, wheresoever; hvar sem hann for, hvar sem þeir kvámu, Fms. i. 62, vii. 21: with a local genitive, hvar lands er kom, wherever he came, Ód. 8; hvar þess er ( wheresoever that) maðr hefir þann eið unninn, Grág. i. 56; hvar landa sem þú ert, Fs. 23; hvar þess er aðrir taka fyrst arf, 191; hvar helzt, id., Hom. 155.4. hér ok hvar, here and there, now here now there, Nj. 142, Fms. i. 136, vii. 294, 301, 324, viii. 61, ix. 362, Sks. 566; víða hvar, far and wide, in many places; víðast hvar, in most places, in most instances, Skald. H. 3. 42, freq. in mod. usage.5. ever so, very; hvar fjarri, ever so far, very far off; en þegar er Arnljótr laust við geislinum þá var hann hvarr fjarri þeim, Ó. H. 153; honum kastaði mjök upp or húsunum svá hátt at hvar fjarri kom niðr, Sturl. i. 161 C, Orkn. 114; hann laust hann svá mikit högg at hann kom hvar fjarri niðr, El. 100; hugr þinn er mér h. fjarri, Stj. 417, Hom. (St.) 43: with a compar., um allt Hálogaland ok þó víðara hvar, in all H. and ever so much farther, Fas. ii. 504; hvar meiri, evermore; ek skal þó hvar meiri stund ( with ever more zeal) á leggja hennar mál en ek ætlaða, Fms. x. 106.III. relat. only in later writers, Dipl. v. 3, Mar. passim; hvar til (whereunto, to which) Bjarni bauð ekki fremr en áðr, Dipl. iii. 11.B. In COMPDS, intens. = ever, mostly in poetry: hvar-brigðr, adj. ever shifty, fickle, Fms. x. (in a verse). hvar-dyggr, adj. ever true, faithful, Lex. Poët. hvar-gegn, adj. ‘ever-gain,’ straightforward, upright, Fms. xi. 314 (in a verse). hvar-góðr, adj. ever good, Lb. 13. hvar-grimmr, adj. savage, Lex. Poët. hvar-kunnr, adj. ‘ever-known,’ famous, Hallfred. hvar-kvæntr, part. polygamous, having ‘a wife in every port;’ a rendering of ‘gentern procacissimam,’ of the Vulgate, Deut. xxviii. 50, Stj. 345. hvar-leiðr, adj. ‘ever-loathed,’ detested, Hkv. i. hvar-lofaðr, adj. ever praised, Geisli 16. hvar-mikill, adj. ever great, Clem. 47. -
2 hveim
dat. from the obsolete pron. ‘hvar’ = hverr;1) to whom? (h. eru bekkir baugum sánir?);2) to any (manni h., or manna h.) h. er (es), to whomsoever (orðstírr deyr aldregi hveim, er sér góðan getr).* * *I. interrog.; direct, hveim eru bekkir baugum sánir? Vtkv. 6: indirect, aesir vitu hveim …, Ls. 8; hveim ofreiðr, Skm. I, 2; hann skal segja hveim á hendr var, Grág. i. 65; hveim ek hefi þá jörð selda, N. G. L. i. 88.II. indef. to any, with gen.; hveim hölda, to any, every man, Skv. 3. 12; manni hveim, Skm. 7; but manna hveim, 27; hveim snotrum manni, Hm. 94; hón hratt hveim af hálsi, Skv. 3. 42. 2. with er; hveim er, to whomsoever, Lat. cuicunque; nefni ek þetta vætti hveim er njóta þarf, Grág. i. 7; hveim er sér góðan getr, Hm. 75; hveim er þær kná hafa, Sdm. 19; hveim er liðinn er, 34; hveim er sína mælgi né manað, Ls. 47; hveim er sér góðan getr, Hm. 75; hveim er við kaldrifjaðan kemr, Vþm. 10. This form remains in the mod. hvim-leiðr or hvum-leiðr, qs. hveim-leiðr, adj. loathsome to everybody, detested, hateful. -
3 hvim-leiðr
adj. loathed, detested, Bjarn. 71 (in a verse); see hví. -
4 ÞJÓFR
(-s, -ar), m. thief.* * *m. [Goth. þjubs; A. S. þeóf; Engl. theif; O. H. G. diup; Germ. dieb; Dan. tyv; Swed. tjuf: cp. Goth. þjubjó = λάθρα; þauf and þóf (qq. v.) seem to be kindred words]:—a thief; þjófar ok íllmenni, Nj. 32; vándr hefi ek verit, en aldri hefi ek þjófr verit, 74; mætti honum sök á gefa, ef hann léti fara sann-reyndan þjóf, Fms. vii. 115; rangt sýnisk mér at svá mikill þjófr gangi undan, … mikit kapp leggr þú á með þjófnum, ok muntú íllt at sök hafa, Fbr. 86, 87; þú hefir verit þjóír ok morðingi, Nj. 74; þat er víkinga háttr at afla fjár með ránum eðr svörfum, en þat er þjófa háttr at leyna eptir, Fb. i. 412; þjófa færsla, Gþl. 533; þjófa-gröf, fylgsni, a den of thieves, Greg. 39, Hom. 154, cp. Glúm. ch. 17, 18, Eb. 18; sauða-þjófr, a sheep-stealer; rummungs-þjófr, an inveterate thief (cp. hann stelr öllu sem steini er léttara). In ancient times thieves were particularly detested, and no mercy was shewn to them, theft being punished by hanging, see Fbr. l. c. (cp. the late Engl. penalty of death for sheep-stealing); and minor theft by branding with hot iron on the cheek, N. G. L. ii. 168; or by chopping off feet and hands, cp. Sighvat’s verse on St. Olave; cp. the saying, þjófa skal hátt upp hengja, Hallgr.: ‘thievish’ and ‘wicked’ are synonymous, þjófs augu, a thief’s eyes, an evil look, Nj. 2, Fms. iii. 195; þjófs hakan, a thief’s chin, 192; þjófs-nefit brotnaði, the thief’s nose broke, 189; þjófs tennr, Blómstrv. S. 27.COMPDS: þjófabálkr, þjóffólginn, þjófgefinn, þjóflaun, þjófsligr, þjófsnafn, þjófsnautr, þjófráð, þjófsnara, þjófstolinn, þjófsök.B. Altogether different is ‘þjófr’ in pr. names, Frið-þjófr, Her-þ., Ey-þ., Gunn-þ., which answers to A. S. þeow, i. e. a servant, = Icel. þý. -
5 hvimleiðr
a. loathsome, detested (hvimleiðr bæði trollum ok mönnum).
См. также в других словарях:
Detested — Detest De*test , v. t. [imp. & p. p. {Detested}; p. pr. & vb. n. {Detesting}.] [L. detestare, detestatum, and detestari, to curse while calling a deity to witness, to execrate, detest; de + testari to be a witness, testify, testis a witness: cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
detested — de·test || dɪ test v. hate, strongly dislike, despise … English contemporary dictionary
detested — adj hated, loathed, despised, abhorred, execrated, abominated, held in abomination, held in contempt; disliked, unliked, disfavored, unfavored, disrelished; ostracized, shunned, blackballed; scorned, contemned, ridiculed, sneered at, laughed at,… … A Note on the Style of the synonym finder
detested — adjective treated with contempt • Syn: ↑despised, ↑hated, ↑scorned • Similar to: ↑unloved … Useful english dictionary
Detest — De*test , v. t. [imp. & p. p. {Detested}; p. pr. & vb. n. {Detesting}.] [L. detestare, detestatum, and detestari, to curse while calling a deity to witness, to execrate, detest; de + testari to be a witness, testify, testis a witness: cf. F. d[… … The Collaborative International Dictionary of English
Detesting — Detest De*test , v. t. [imp. & p. p. {Detested}; p. pr. & vb. n. {Detesting}.] [L. detestare, detestatum, and detestari, to curse while calling a deity to witness, to execrate, detest; de + testari to be a witness, testify, testis a witness: cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
Theaker Wilder — (c.1717 ndash; c.1778) was the first Regius Professor of Greek and Senior Register at Trinity College, Dublinhttp://en.wikipedia.org/wiki/Regius Professor of Greek %28Trinity%29] and became famous for being Oliver Goldsmith s tutorThe Cambridge… … Wikipedia
detest — [[t]dɪte̱st[/t]] detests, detesting, detested VERB If you detest someone or something, you dislike them very much. [V n/ ing] My mother detested him... [V n/ ing] Jean detested being photographed. Syn: loathe Derived words: detestation … English dictionary
Emo — This article is about the style of music. For other uses, see Emo (disambiguation). Emo Stylistic origins Hardcore punk, indie rock Cultural origins … Wikipedia
Duderstadt — For the German electronic musicians, see Fragma. Duderstadt The historic town hall (April 2004) … Wikipedia
Alfred von Waldersee — Waldersee redirects here. For the quarter of the German city of Dessau, see Waldersee (Dessau). Field Marshal von Waldersee Postcard of 1901 Alfred Ludwig Heinrich Karl Graf von Waldersee[1] (8 April 1832, Potsdam – 5 March 1 … Wikipedia