-
1 desperate
adjective1) verzweifelt; (coll.): (urgent) dringendget or become desperate — verzweifeln
2) extrem [Maßnahmen, Lösung]3) verzweifelt [Lage, Situation]* * *['despərət]1) ((sometimes used loosely) despairingly reckless or violent: She was desperate to get into university; a desperate criminal.) verzweifelt2) (very bad or almost hopeless: We are in a desperate situation.) verzweifelt3) (urgent and despairing: He made a desperate appeal for help.) verzweifelt•- academic.ru/86118/desperately">desperately- desperation* * *des·per·ate[ˈdespərət]1. (reckless because of despair) verzweifelt\desperate attempt verzweifelter Versuch\desperate solution drastische LösungI'm in a \desperate hurry ich hab's wahnsinnig eilig famto be in \desperate need of help dringendst Hilfe brauchen\desperate poverty äußerste Armut\desperate situation verzweifelte Lageto be in \desperate straits in extremen Schwierigkeiten stecken fam▪ to be \desperate for sth etw dringendst brauchen* * *['despərIt]adj1) verzweifelt; criminal zum Äußersten entschlossen; measure, situation verzweifelt, extrem; solution extremdon't do anything desperate! — mach keine Dummheiten!
to get or grow desperate —
I haven't had a cigarette for hours, I'm getting desperate (inf) — ich habe schon seit Stunden keine mehr geraucht, jetzt brauche ich aber dringend eine
things are desperate — die Lage ist extrem
to be desperate to do sth — etw unbedingt tun wollen
to be desperate for sb to do sth — unbedingt wollen, dass jd etw tut
2) (= urgent) need, shortage dringendher desperate need to be liked — ihr verzweifeltes Bedürfnis, gemocht zu werden
a building in desperate need of repair — ein Gebäude, das dringend repariert werden muss
are you going out with Jane? you must be desperate! — du gehst mit Jane aus? dir muss es ja wirklich schlecht gehen!
I'm not that desperate! — so schlimm ist es auch wieder nicht!
* * *desperate [ˈdespərət]A adj (adv desperately)1. verzweifelt:a desperate deed eine Verzweiflungstat;a desperate effort eine verzweifelte Anstrengung;be desperate for sth, be in desperate need of sth etwas verzweifelt oder dringend oder bitter nötig haben;be desperate to do sth etwas unbedingt oder unter allen Umständen tun wollen3. heftig (Abneigung etc)4. umg furchtbar, schrecklichB adv umg:desperately ill etc schrecklich, äußerst, sehr* * *adjective1) verzweifelt; (coll.): (urgent) dringendget or become desperate — verzweifeln
2) extrem [Maßnahmen, Lösung]3) verzweifelt [Lage, Situation]* * *adj.verzweifelt adj. -
2 desperado
-
3 despot
-
4 desperation
nounVerzweiflung, die* * *noun In desperation we asked the police for help.) die Verzweiflung* * *des·pera·tion[ˌdespəˈreɪʃən]n no plan act of \desperation eine Verzweiflungstatto drive sb to \desperation jdn zur Verzweiflung treibenin \desperation aus Verzweiflungout of \desperation aus Verzweiflung* * *["despə'reISən]nVerzweiflung f* * *1. Verzweiflung f:drive to desperation zur Verzweiflung bringen2. Hoffnungs-, Ausweglosigkeit f* * *nounVerzweiflung, dieout of or in [sheer] desperation — aus [lauter] Verzweiflung
* * *n.Verzweifelung f.Verzweiflung f. -
5 despotism
nounDespotie, die; (political system) Despotismus, der* * *[-pə-]noun (absolute power or tyranny.) der Despotismus* * *des·pot·ism[ˈdespətɪzəm]* * *['despətIzəm]nDespotie f; (as ideology) Despotismus m* * *despotism [-pə-] sa) Despotismus m (System)b) Despotie f, Tyrannei f* * *nounDespotie, die; (political system) Despotismus, der* * *n.Despotismus m.Gewaltherrschaft f. -
6 desperately
adverb1) verzweifeltbe desperately ill or sick — todkrank sein
2) (appallingly, shockingly, extremely) schrecklich (ugs.)* * *adverb verzweifelt* * *des·per·ate·ly[ˈdespərətli]1. (in a desperate manner) verzweifeltI'm not \desperately keen on watching football ich bin nicht sonderlich scharf auf Fußball slthey \desperately wanted a child sie wollten unbedingt ein Kind habento be \desperately ill todkrank sein* * *['despərItlI]adv1) (= frantically) fight, look for, hope, try verzweifeltto be desperately in need of sb/sth —
he desperately wanted to become a film maker — er wollte unbedingt Filmemacher werden
desperately ill —
his son was desperately ill with cancer — sein Sohn war schwer krebskrank
to be desperately worried ( about sth) — sich (dat) (über etw acc ) schreckliche Sorgen machen
I'm not desperately keen on... — ich bin nicht besonders scharf auf (acc)...
to try desperately hard to do sth — verzweifelt versuchen, etw zu tun
to be desperately in love (with sb) — unsterblich (in jdn) verliebt sein
* * *adverb1) verzweifeltbe desperately ill or sick — todkrank sein
2) (appallingly, shockingly, extremely) schrecklich (ugs.)* * *adv.verzweifelt adv. -
7 desperatio
dēspērātio, ōnis, f. (despero), I) das Aufgeben der Hoffnung auf etwas, die Hoffnungslosigkeit, Verzweiflung an etwas, die Entsagung, der Verzicht auf etw., vitae, Cic.: rerum oder rerum suarum, Liv.: salutis, Hirt. b. G. u. Curt.: recuperandi, Cic.: perficiendi, Suet.: desp. ultima, Liv. u.a.: extrema, Tac.: postrema, Amm.: magnam pacis desperationem afferre, den Fr. höchst unwahrscheinlich machen, Caes.: alqm ad desperationem adducere, Nep.: in desperationem agi, Liv.: Plur., Cic. ep. 2, 16, 6. – insbes. in bezug auf einen Kranken, die Hoffnungslosigkeit des Arztes, das Aufgeben des Kranken, primae desperationis notae, Lic.: ad desperationem usque medicorum laborare, Val. Max. – II) meton., die durch Verzweiflung erzeugte Tollkühnheit, Apul. met. 10, 26 (dazu Hildebr.). Lampr. Alex. Sev. 52, 3. Dict. 4, 3 (dazu Deder.).
-
8 despero
dē-spēro, āvī, ātum, āre, keine Hoffnung haben, alle Hoffnung fahren lassen, an etwas verzweifeln, etwas aufgeben, auf etw. verzichten, einer Sache entsagen, a) intr.: de re publica, Cic.: de se, Lact.: de se, de exercitu, de Lepidi fide, Cic.: de Italicis commeatibus, Caes.: desperatum de re publica esse, Liv. – a (von seiten) senatu, Cic. – m. Dat. (s. Kraner Caes. b. G. 7, 50, 4), sibi, Cic. u. Caes.: suis fortunis, Caes.: saluti, Cic.: oppido, an der Behauptung der Stadt, Cic.: verb. diffidere ac desp. rebus suis, Cic. – m. in (an) u. Abl., in ecclesia tua prorsus desperabam, Augustin. conf. 5, 13. – absol., non desperemus, Quint.: subdiffidere coepi; postea vero desperavi, Cic. – insbes., an eines Kranken usw. Aufkommen zweifeln, jmd. aufgeben, desperantibus de eo medicis, Quint.: sibi, Cic.: saluti suae, Cic. – b) tr.: reditum, Cic.: pacem, Cic.: voluntariam deditionem, Liv.: id, Cornif. rhet.: omnia, Cic. – m. folg. Infin. od. Nom. u. Infin., quā posse frui desperat, Ov. met. 9, 724: cur ego desperem fieri sine coniuge mater, Ov. fast. 5, 241. – m. folg. Acc. u. Infin., ista vera esse, Cic.: se quae regi pollicitus esset praestare posse, Nep.: non desperat (rem) impetrari posse, Liv.: u. desperato (Abl. absol.) m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 6, 5 (17), 21. – im Passiv, desperatur turpiter quidquid fieri potest, Cic.: desperatis campestribus locis, Caes.: desperatis legibus et iudiciis, Cic.: desperato auxilio, Liv.: desperatis generi od. provinciarum rebus, Nep.: desperatis rebus, in verzweifelter Lage, Liv.: v. Pers., desperatus ab omnibus, Cic. Vgl. desperatus, a, um.
-
9 despondeo
dē-spondeo, spondī, spōnsum, ēre, I) förmlich versprechen, zusagen, verbürgen, A) im allg.: alci Syriam, Cic.: haud dubium consulatum favore ac spe (v. Volke), Liv.: velut desp. Romanis imperium orientis (v. Glück), Liv.: illam περὶ τελῶν σύνταξιν Bruto, dem B. dedizieren, Cic. – sibi alqd, sich etwas ausbedingen, Cic. – B) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Braut verloben, filiam alci, Plaut., Cic. u.a.: alci invito filiam suam, aufdringen, Cic.: alci alqam in matrimonium, Dict.: filiam suam in divitias maximas, Plaut.: sororem in tam fortem familiam, Plaut. – v. Bräutigam, alqam sibi, Cael. in Cic. ep. 8, 7, 2. – v. Vater des Bräutigams, absol., placuit, despondi, Ter. Andr. 102. – Passiv unpers., intus despondebitur, wird Verlobung gehalten werden, Ter. Andr. 980. – b) prägn., verspondieren = durch Bürgschaftsleistung vertun, quas (mille drachumas) despondi, Plaut. trin. 427. – II) übtr.: A) im allg.: quaecumque (spes) est, ea despondetur anno consulatus tui, d.i. setzt man auf usw., Cic. ep. 12, 9, 2: meritis periuria poenis despondet, setzt Strafen auf Meineid, Val. Flacc. 7, 509 sq. – B) insbes., im Sinne des Vonsichfortgebens = aufgeben, animum, ganz mutlos werden, in Verzweiflung geraten, verzweifeln, Plaut. u. Varro: u. so animos, Liv., u. bl. despondere, Col.: sapientiam, alle Hoffnung, die Weisheit zu erlangen, aufgeben, an der Weisheit verzweifeln, Col. – / Redupl. Perf.-Formen, despopondisti, Tert. de fug. in pers. 5: despoponderat, Sulpic. Apollin. perioch. Ter. Andr. 4 (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 362).
-
10 ясколка коротколепестковая
nforestr. kleinblütiges Hornkraut (Cerastium brachypetalum Desp.)Универсальный русско-немецкий словарь > ясколка коротколепестковая
-
11 desperatio
dēspērātio, ōnis, f. (despero), I) das Aufgeben der Hoffnung auf etwas, die Hoffnungslosigkeit, Verzweiflung an etwas, die Entsagung, der Verzicht auf etw., vitae, Cic.: rerum oder rerum suarum, Liv.: salutis, Hirt. b. G. u. Curt.: recuperandi, Cic.: perficiendi, Suet.: desp. ultima, Liv. u.a.: extrema, Tac.: postrema, Amm.: magnam pacis desperationem afferre, den Fr. höchst unwahrscheinlich machen, Caes.: alqm ad desperationem adducere, Nep.: in desperationem agi, Liv.: Plur., Cic. ep. 2, 16, 6. – insbes. in bezug auf einen Kranken, die Hoffnungslosigkeit des Arztes, das Aufgeben des Kranken, primae desperationis notae, Lic.: ad desperationem usque medicorum laborare, Val. Max. – II) meton., die durch Verzweiflung erzeugte Tollkühnheit, Apul. met. 10, 26 (dazu Hildebr.). Lampr. Alex. Sev. 52, 3. Dict. 4, 3 (dazu Deder.).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > desperatio
-
12 despero
dē-spēro, āvī, ātum, āre, keine Hoffnung haben, alle Hoffnung fahren lassen, an etwas verzweifeln, etwas aufgeben, auf etw. verzichten, einer Sache entsagen, a) intr.: de re publica, Cic.: de se, Lact.: de se, de exercitu, de Lepidi fide, Cic.: de Italicis commeatibus, Caes.: desperatum de re publica esse, Liv. – a (von seiten) senatu, Cic. – m. Dat. (s. Kraner Caes. b. G. 7, 50, 4), sibi, Cic. u. Caes.: suis fortunis, Caes.: saluti, Cic.: oppido, an der Behauptung der Stadt, Cic.: verb. diffidere ac desp. rebus suis, Cic. – m. in (an) u. Abl., in ecclesia tua prorsus desperabam, Augustin. conf. 5, 13. – absol., non desperemus, Quint.: subdiffidere coepi; postea vero desperavi, Cic. – insbes., an eines Kranken usw. Aufkommen zweifeln, jmd. aufgeben, desperantibus de eo medicis, Quint.: sibi, Cic.: saluti suae, Cic. – b) tr.: reditum, Cic.: pacem, Cic.: voluntariam deditionem, Liv.: id, Cornif. rhet.: omnia, Cic. – m. folg. Infin. od. Nom. u. Infin., quā posse frui desperat, Ov. met. 9, 724: cur ego desperem fieri sine coniuge mater, Ov. fast. 5, 241. – m. folg. Acc. u. Infin., ista vera esse, Cic.: se quae regi pollicitus esset praestare posse, Nep.: non desperat (rem) impetrari posse, Liv.: u. desperato (Abl. absol.) m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 6, 5 (17), 21. – im Passiv, desperatur turpiter quidquid fieri potest, Cic.: desperatis campestribus locis,————Caes.: desperatis legibus et iudiciis, Cic.: desperato auxilio, Liv.: desperatis generi od. provinciarum rebus, Nep.: desperatis rebus, in verzweifelter Lage, Liv.: v. Pers., desperatus ab omnibus, Cic. Vgl. desperatus, a, um. -
13 despondeo
dē-spondeo, spondī, spōnsum, ēre, I) förmlich versprechen, zusagen, verbürgen, A) im allg.: alci Syriam, Cic.: haud dubium consulatum favore ac spe (v. Volke), Liv.: velut desp. Romanis imperium orientis (v. Glück), Liv.: illam περὶ τελῶν σύνταξιν Bruto, dem B. dedizieren, Cic. – sibi alqd, sich etwas ausbedingen, Cic. – B) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Braut verloben, filiam alci, Plaut., Cic. u.a.: alci invito filiam suam, aufdringen, Cic.: alci alqam in matrimonium, Dict.: filiam suam in divitias maximas, Plaut.: sororem in tam fortem familiam, Plaut. – v. Bräutigam, alqam sibi, Cael. in Cic. ep. 8, 7, 2. – v. Vater des Bräutigams, absol., placuit, despondi, Ter. Andr. 102. – Passiv unpers., intus despondebitur, wird Verlobung gehalten werden, Ter. Andr. 980. – b) prägn., verspondieren = durch Bürgschaftsleistung vertun, quas (mille drachumas) despondi, Plaut. trin. 427. – II) übtr.: A) im allg.: quaecumque (spes) est, ea despondetur anno consulatus tui, d.i. setzt man auf usw., Cic. ep. 12, 9, 2: meritis periuria poenis despondet, setzt Strafen auf Meineid, Val. Flacc. 7, 509 sq. – B) insbes., im Sinne des Vonsichfortgebens = aufgeben, animum, ganz mutlos werden, in Verzweiflung geraten, verzweifeln, Plaut. u. Varro: u. so animos, Liv., u. bl. despondere, Col.: sapientiam, alle Hoffnung, die Weisheit zu erlangen, aufgeben, an————der Weisheit verzweifeln, Col. – ⇒ Redupl. Perf.- Formen, despopondisti, Tert. de fug. in pers. 5: despoponderat, Sulpic. Apollin. perioch. Ter. Andr. 4 (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 362).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > despondeo
-
14 desperado
Desperado m, Galgenvogel m -
15 desperate
1) ( reckless because of despair) verzweifelt;\desperate attempt verzweifelter Versuch;\desperate solution drastische Lösung2) ( serious) verzweifelt, extrem;( great) dringend;I'm in a \desperate hurry ich hab's wahnsinnig eilig ( fam)to be in \desperate need of help dringendst Hilfe brauchen;\desperate poverty äußerste Armut;\desperate situation verzweifelte Lage;to be in \desperate straits in extremen Schwierigkeiten stecken ( fam)to be \desperate for sth etw dringendst brauchen;I'm \desperate for a drink! ich brauche jetzt schleunigst was zu trinken! ( fam) -
16 desperately
1) ( in a desperate manner) verzweifelt2) (seriously, extremely) äußerst;I'm not \desperately keen on watching football ich bin nicht sonderlich scharf auf Fußball (sl)they \desperately wanted a child sie wollten unbedingt ein Kind haben;to be \desperately ill todkrank sein -
17 desperation
des·pera·tion [ˌdespəʼreɪʃən] nan act of \desperation eine Verzweiflungstat;to drive sb to \desperation jdn zur Verzweiflung treiben;in \desperation aus Verzweiflung;out of \desperation aus Verzweiflung -
18 despot
des·pot [ʼdespɒt, Am -pət] nDespot m -
19 despotism
-
20 desperate
['despərɪt] UK / USadjverzweifelt, (situation) hoffnungslosto be desperate for sth — etw dringend brauchen, unbedingt wollen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Desp. — Desp., bei Pflanzennamen Abkürzung für: 1) Johann Baptist René Pouppe Desportes (spr. däpórt ), geb. 1704 in Vitré, gest. 1746 auf Domingo, gab in der »Histoire des maladies de St. Domingo« (1770, 3 Bde.) eine Besprechung der Pflanzen Domingos; – … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Despœna — Despina Pour les articles homonymes, voir Despina (homonymie). Dans la mythologie grecque, Despina (en grec ancien Δέσποινα / Déspoina, « maîtresse » ou « reine ») est une nymphe, fille de Poséidon et de Déméter[1]. Ce nom… … Wikipédia en Français
Desp. — Despot(ie); Despotismus EN despot; despotism … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
desp. — despotisch EN despotic … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
DESP — abbr. Data Element Standardization Program … United dictionary of abbreviations and acronyms
desp — abbreviation despatch … Useful english dictionary
N.H.F.Desp. — Narcisse Henri François Desportes Pour les articles homonymes, voir Desportes. Narcisse Henri François Desportes, né à Champrond en 1776 et mort en 1856, est un botaniste et bibliographe français. Auditeur de Lamarck au Muséum national d histoire … Wikipédia en Français
Rosa ×borboniana N.H.F. Desp. (pro sp.) [chinensis × damascena] — Symbol ROBO3 Common Name Bourbon rose Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
Rosa ×borboniana N.H.F. Desp. (pro sp.) [chinensis × damascena] — Symbol ROBO3 Common Name Bourbon rose Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
Rosa vosagiaca N.H.F. Desp. — Symbol RODU4 Synonym Symbol ROVO2 Botanical Family Rosaceae … Scientific plant list
desperate*/ — [ˈdesp(ə)rət] adj 1) very upset and willing to do anything because you are in a bad situation The missing man s family are getting increasingly desperate.[/ex] In a desperate attempt to escape, he killed a guard.[/ex] 2) needing or wanting… … Dictionary for writing and speaking English