Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

desp+es

  • 1 desperate

    adjective
    1) verzweifelt; (coll.): (urgent) dringend

    get or become desperate — verzweifeln

    2) extrem [Maßnahmen, Lösung]
    3) verzweifelt [Lage, Situation]
    * * *
    ['despərət]
    1) ((sometimes used loosely) despairingly reckless or violent: She was desperate to get into university; a desperate criminal.) verzweifelt
    2) (very bad or almost hopeless: We are in a desperate situation.) verzweifelt
    3) (urgent and despairing: He made a desperate appeal for help.) verzweifelt
    - academic.ru/86118/desperately">desperately
    - desperation
    * * *
    des·per·ate
    [ˈdespərət]
    1. (reckless because of despair) verzweifelt
    \desperate attempt verzweifelter Versuch
    \desperate solution drastische Lösung
    2. (serious) verzweifelt, extrem; (great) dringend
    I'm in a \desperate hurry ich hab's wahnsinnig eilig fam
    to be in \desperate need of help dringendst Hilfe brauchen
    \desperate poverty äußerste Armut
    \desperate situation verzweifelte Lage
    to be in \desperate straits in extremen Schwierigkeiten stecken fam
    3. usu pred (having great need or desire)
    to be \desperate for sth etw dringendst brauchen
    I'm \desperate for a drink! ich brauche jetzt schleunigst was zu trinken! fam
    * * *
    ['despərIt]
    adj
    1) verzweifelt; criminal zum Äußersten entschlossen; measure, situation verzweifelt, extrem; solution extrem

    don't do anything desperate!mach keine Dummheiten!

    to get or grow desperate —

    I haven't had a cigarette for hours, I'm getting desperate (inf) — ich habe schon seit Stunden keine mehr geraucht, jetzt brauche ich aber dringend eine

    things are desperatedie Lage ist extrem

    to be desperate for sb to do sth — unbedingt wollen, dass jd etw tut

    2) (= urgent) need, shortage dringend

    her desperate need to be liked — ihr verzweifeltes Bedürfnis, gemocht zu werden

    a building in desperate need of repair — ein Gebäude, das dringend repariert werden muss

    3) (inf hum)

    are you going out with Jane? you must be desperate!du gehst mit Jane aus? dir muss es ja wirklich schlecht gehen!

    I'm not that desperate!so schlimm ist es auch wieder nicht!

    * * *
    desperate [ˈdespərət]
    A adj (adv desperately)
    1. verzweifelt:
    a desperate deed eine Verzweiflungstat;
    a desperate effort eine verzweifelte Anstrengung;
    be desperate for sth, be in desperate need of sth etwas verzweifelt oder dringend oder bitter nötig haben;
    be desperate to do sth etwas unbedingt oder unter allen Umständen tun wollen
    2. verzweifelt, hoffnungs-, ausweglos, desperat (Situation etc): strait A 2
    3. heftig (Abneigung etc)
    4. umg furchtbar, schrecklich
    B adv umg:
    desperately ill etc schrecklich, äußerst, sehr
    * * *
    adjective
    1) verzweifelt; (coll.): (urgent) dringend

    get or become desperate — verzweifeln

    2) extrem [Maßnahmen, Lösung]
    3) verzweifelt [Lage, Situation]
    * * *
    adj.
    verzweifelt adj.

    English-german dictionary > desperate

  • 2 desperado

    des·pe·ra·do
    <pl -s or -es>
    [despəˈrɑ:dəʊ, AM -doʊ]
    n Desperado m, Galgenvogel m
    * * *
    ["despə'rAːdəʊ]
    n pl - (e)s
    Desperado m
    * * *
    desperado [ˌdespəˈrɑːdəʊ; -ˈreı-] pl -does, -dos s Desperado m
    * * *
    n.
    Schurke -n m.

    English-german dictionary > desperado

  • 3 despot

    noun
    Despot, der
    * * *
    ['despot, ]( American[) -pət]
    (a person (usually the king or ruler of a country) with absolute power, often a tyrant.) der Despot
    - academic.ru/19913/despotic">despotic
    - despotically
    - despotism
    * * *
    des·pot
    [ˈdespɒt, AM -pət]
    n Despot m
    * * *
    ['despɒt]
    n (lit, fig)
    Despot( in) m(f)
    * * *
    despot [ˈdespɒt; US -ˌpɑt] s Despot m, Tyrann m
    * * *
    noun
    Despot, der
    * * *
    n.
    Despot -en m.
    Gewaltherrscher m.

    English-german dictionary > despot

  • 4 desperation

    noun
    Verzweiflung, die

    out of or in [sheer] desperation — aus [lauter] Verzweiflung

    * * *
    noun In desperation we asked the police for help.) die Verzweiflung
    * * *
    des·pera·tion
    [ˌdespəˈreɪʃən]
    1. (hopelessness) Verzweiflung f
    an act of \desperation eine Verzweiflungstat
    to drive sb to \desperation jdn zur Verzweiflung treiben
    in \desperation aus Verzweiflung
    out of \desperation aus Verzweiflung
    2. (state of being desperate) Verlangen nt ( for nach + dat)
    * * *
    ["despə'reISən]
    n
    Verzweiflung f

    in ( sheer) desperation — aus (reiner) Verzweiflung

    * * *
    1. Verzweiflung f:
    drive to desperation zur Verzweiflung bringen
    2. Hoffnungs-, Ausweglosigkeit f
    * * *
    noun
    Verzweiflung, die

    out of or in [sheer] desperation — aus [lauter] Verzweiflung

    * * *
    n.
    Verzweifelung f.
    Verzweiflung f.

    English-german dictionary > desperation

  • 5 despotism

    noun
    Despotie, die; (political system) Despotismus, der
    * * *
    [-pə-]
    noun (absolute power or tyranny.) der Despotismus
    * * *
    des·pot·ism
    [ˈdespətɪzəm]
    n no pl Despotismus m geh, Tyrannei f
    * * *
    ['despətIzəm]
    n
    Despotie f; (as ideology) Despotismus m
    * * *
    despotism [-pə-] s
    a) Despotismus m (System)
    b) Despotie f, Tyrannei f
    * * *
    noun
    Despotie, die; (political system) Despotismus, der
    * * *
    n.
    Despotismus m.
    Gewaltherrschaft f.

    English-german dictionary > despotism

  • 6 desperately

    adverb

    be desperately ill or sick — todkrank sein

    2) (appallingly, shockingly, extremely) schrecklich (ugs.)
    * * *
    adverb verzweifelt
    * * *
    des·per·ate·ly
    [ˈdespərətli]
    1. (in a desperate manner) verzweifelt
    2. (seriously, extremely) äußerst; (greatly) enorm fam
    I'm not \desperately keen on watching football ich bin nicht sonderlich scharf auf Fußball sl
    they \desperately wanted a child sie wollten unbedingt ein Kind haben
    to be \desperately ill todkrank sein
    * * *
    ['despərItlI]
    adv
    1) (= frantically) fight, look for, hope, try verzweifelt
    2) (= urgently) need dringend; want unbedingt

    to be desperately in need of sb/sth —

    he desperately wanted to become a film makerer wollte unbedingt Filmemacher werden

    3) (= extremely) difficult extrem; important, sad äußerst

    desperately ill —

    to be desperately worried ( about sth) — sich (dat) (über etw acc ) schreckliche Sorgen machen

    I'm not desperately keen on... — ich bin nicht besonders scharf auf (acc)...

    to try desperately hard to do sth — verzweifelt versuchen, etw zu tun

    to be desperately in love (with sb) — unsterblich (in jdn) verliebt sein

    * * *
    adverb

    be desperately ill or sick — todkrank sein

    2) (appallingly, shockingly, extremely) schrecklich (ugs.)
    * * *
    adv.
    verzweifelt adv.

    English-german dictionary > desperately

  • 7 desperatio

    dēspērātio, ōnis, f. (despero), I) das Aufgeben der Hoffnung auf etwas, die Hoffnungslosigkeit, Verzweiflung an etwas, die Entsagung, der Verzicht auf etw., vitae, Cic.: rerum oder rerum suarum, Liv.: salutis, Hirt. b. G. u. Curt.: recuperandi, Cic.: perficiendi, Suet.: desp. ultima, Liv. u.a.: extrema, Tac.: postrema, Amm.: magnam pacis desperationem afferre, den Fr. höchst unwahrscheinlich machen, Caes.: alqm ad desperationem adducere, Nep.: in desperationem agi, Liv.: Plur., Cic. ep. 2, 16, 6. – insbes. in bezug auf einen Kranken, die Hoffnungslosigkeit des Arztes, das Aufgeben des Kranken, primae desperationis notae, Lic.: ad desperationem usque medicorum laborare, Val. Max. – II) meton., die durch Verzweiflung erzeugte Tollkühnheit, Apul. met. 10, 26 (dazu Hildebr.). Lampr. Alex. Sev. 52, 3. Dict. 4, 3 (dazu Deder.).

    lateinisch-deutsches > desperatio

  • 8 despero

    dē-spēro, āvī, ātum, āre, keine Hoffnung haben, alle Hoffnung fahren lassen, an etwas verzweifeln, etwas aufgeben, auf etw. verzichten, einer Sache entsagen, a) intr.: de re publica, Cic.: de se, Lact.: de se, de exercitu, de Lepidi fide, Cic.: de Italicis commeatibus, Caes.: desperatum de re publica esse, Liv. – a (von seiten) senatu, Cic. – m. Dat. (s. Kraner Caes. b. G. 7, 50, 4), sibi, Cic. u. Caes.: suis fortunis, Caes.: saluti, Cic.: oppido, an der Behauptung der Stadt, Cic.: verb. diffidere ac desp. rebus suis, Cic. – m. in (an) u. Abl., in ecclesia tua prorsus desperabam, Augustin. conf. 5, 13. – absol., non desperemus, Quint.: subdiffidere coepi; postea vero desperavi, Cic. – insbes., an eines Kranken usw. Aufkommen zweifeln, jmd. aufgeben, desperantibus de eo medicis, Quint.: sibi, Cic.: saluti suae, Cic. – b) tr.: reditum, Cic.: pacem, Cic.: voluntariam deditionem, Liv.: id, Cornif. rhet.: omnia, Cic. – m. folg. Infin. od. Nom. u. Infin., quā posse frui desperat, Ov. met. 9, 724: cur ego desperem fieri sine coniuge mater, Ov. fast. 5, 241. – m. folg. Acc. u. Infin., ista vera esse, Cic.: se quae regi pollicitus esset praestare posse, Nep.: non desperat (rem) impetrari posse, Liv.: u. desperato (Abl. absol.) m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 6, 5 (17), 21. – im Passiv, desperatur turpiter quidquid fieri potest, Cic.: desperatis campestribus locis, Caes.: desperatis legibus et iudiciis, Cic.: desperato auxilio, Liv.: desperatis generi od. provinciarum rebus, Nep.: desperatis rebus, in verzweifelter Lage, Liv.: v. Pers., desperatus ab omnibus, Cic. Vgl. desperatus, a, um.

    lateinisch-deutsches > despero

  • 9 despondeo

    dē-spondeo, spondī, spōnsum, ēre, I) förmlich versprechen, zusagen, verbürgen, A) im allg.: alci Syriam, Cic.: haud dubium consulatum favore ac spe (v. Volke), Liv.: velut desp. Romanis imperium orientis (v. Glück), Liv.: illam περὶ τελῶν σύνταξιν Bruto, dem B. dedizieren, Cic. – sibi alqd, sich etwas ausbedingen, Cic. – B) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Braut verloben, filiam alci, Plaut., Cic. u.a.: alci invito filiam suam, aufdringen, Cic.: alci alqam in matrimonium, Dict.: filiam suam in divitias maximas, Plaut.: sororem in tam fortem familiam, Plaut. – v. Bräutigam, alqam sibi, Cael. in Cic. ep. 8, 7, 2. – v. Vater des Bräutigams, absol., placuit, despondi, Ter. Andr. 102. – Passiv unpers., intus despondebitur, wird Verlobung gehalten werden, Ter. Andr. 980. – b) prägn., verspondieren = durch Bürgschaftsleistung vertun, quas (mille drachumas) despondi, Plaut. trin. 427. – II) übtr.: A) im allg.: quaecumque (spes) est, ea despondetur anno consulatus tui, d.i. setzt man auf usw., Cic. ep. 12, 9, 2: meritis periuria poenis despondet, setzt Strafen auf Meineid, Val. Flacc. 7, 509 sq. – B) insbes., im Sinne des Vonsichfortgebens = aufgeben, animum, ganz mutlos werden, in Verzweiflung geraten, verzweifeln, Plaut. u. Varro: u. so animos, Liv., u. bl. despondere, Col.: sapientiam, alle Hoffnung, die Weisheit zu erlangen, aufgeben, an der Weisheit verzweifeln, Col. – / Redupl. Perf.-Formen, despopondisti, Tert. de fug. in pers. 5: despoponderat, Sulpic. Apollin. perioch. Ter. Andr. 4 (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 362).

    lateinisch-deutsches > despondeo

  • 10 ясколка коротколепестковая

    n
    forestr. kleinblütiges Hornkraut (Cerastium brachypetalum Desp.)

    Универсальный русско-немецкий словарь > ясколка коротколепестковая

  • 11 desperatio

    dēspērātio, ōnis, f. (despero), I) das Aufgeben der Hoffnung auf etwas, die Hoffnungslosigkeit, Verzweiflung an etwas, die Entsagung, der Verzicht auf etw., vitae, Cic.: rerum oder rerum suarum, Liv.: salutis, Hirt. b. G. u. Curt.: recuperandi, Cic.: perficiendi, Suet.: desp. ultima, Liv. u.a.: extrema, Tac.: postrema, Amm.: magnam pacis desperationem afferre, den Fr. höchst unwahrscheinlich machen, Caes.: alqm ad desperationem adducere, Nep.: in desperationem agi, Liv.: Plur., Cic. ep. 2, 16, 6. – insbes. in bezug auf einen Kranken, die Hoffnungslosigkeit des Arztes, das Aufgeben des Kranken, primae desperationis notae, Lic.: ad desperationem usque medicorum laborare, Val. Max. – II) meton., die durch Verzweiflung erzeugte Tollkühnheit, Apul. met. 10, 26 (dazu Hildebr.). Lampr. Alex. Sev. 52, 3. Dict. 4, 3 (dazu Deder.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > desperatio

  • 12 despero

    dē-spēro, āvī, ātum, āre, keine Hoffnung haben, alle Hoffnung fahren lassen, an etwas verzweifeln, etwas aufgeben, auf etw. verzichten, einer Sache entsagen, a) intr.: de re publica, Cic.: de se, Lact.: de se, de exercitu, de Lepidi fide, Cic.: de Italicis commeatibus, Caes.: desperatum de re publica esse, Liv. – a (von seiten) senatu, Cic. – m. Dat. (s. Kraner Caes. b. G. 7, 50, 4), sibi, Cic. u. Caes.: suis fortunis, Caes.: saluti, Cic.: oppido, an der Behauptung der Stadt, Cic.: verb. diffidere ac desp. rebus suis, Cic. – m. in (an) u. Abl., in ecclesia tua prorsus desperabam, Augustin. conf. 5, 13. – absol., non desperemus, Quint.: subdiffidere coepi; postea vero desperavi, Cic. – insbes., an eines Kranken usw. Aufkommen zweifeln, jmd. aufgeben, desperantibus de eo medicis, Quint.: sibi, Cic.: saluti suae, Cic. – b) tr.: reditum, Cic.: pacem, Cic.: voluntariam deditionem, Liv.: id, Cornif. rhet.: omnia, Cic. – m. folg. Infin. od. Nom. u. Infin., quā posse frui desperat, Ov. met. 9, 724: cur ego desperem fieri sine coniuge mater, Ov. fast. 5, 241. – m. folg. Acc. u. Infin., ista vera esse, Cic.: se quae regi pollicitus esset praestare posse, Nep.: non desperat (rem) impetrari posse, Liv.: u. desperato (Abl. absol.) m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 6, 5 (17), 21. – im Passiv, desperatur turpiter quidquid fieri potest, Cic.: desperatis campestribus locis,
    ————
    Caes.: desperatis legibus et iudiciis, Cic.: desperato auxilio, Liv.: desperatis generi od. provinciarum rebus, Nep.: desperatis rebus, in verzweifelter Lage, Liv.: v. Pers., desperatus ab omnibus, Cic. Vgl. desperatus, a, um.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > despero

  • 13 despondeo

    dē-spondeo, spondī, spōnsum, ēre, I) förmlich versprechen, zusagen, verbürgen, A) im allg.: alci Syriam, Cic.: haud dubium consulatum favore ac spe (v. Volke), Liv.: velut desp. Romanis imperium orientis (v. Glück), Liv.: illam περὶ τελῶν σύνταξιν Bruto, dem B. dedizieren, Cic. – sibi alqd, sich etwas ausbedingen, Cic. – B) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Braut verloben, filiam alci, Plaut., Cic. u.a.: alci invito filiam suam, aufdringen, Cic.: alci alqam in matrimonium, Dict.: filiam suam in divitias maximas, Plaut.: sororem in tam fortem familiam, Plaut. – v. Bräutigam, alqam sibi, Cael. in Cic. ep. 8, 7, 2. – v. Vater des Bräutigams, absol., placuit, despondi, Ter. Andr. 102. – Passiv unpers., intus despondebitur, wird Verlobung gehalten werden, Ter. Andr. 980. – b) prägn., verspondieren = durch Bürgschaftsleistung vertun, quas (mille drachumas) despondi, Plaut. trin. 427. – II) übtr.: A) im allg.: quaecumque (spes) est, ea despondetur anno consulatus tui, d.i. setzt man auf usw., Cic. ep. 12, 9, 2: meritis periuria poenis despondet, setzt Strafen auf Meineid, Val. Flacc. 7, 509 sq. – B) insbes., im Sinne des Vonsichfortgebens = aufgeben, animum, ganz mutlos werden, in Verzweiflung geraten, verzweifeln, Plaut. u. Varro: u. so animos, Liv., u. bl. despondere, Col.: sapientiam, alle Hoffnung, die Weisheit zu erlangen, aufgeben, an
    ————
    der Weisheit verzweifeln, Col. – Redupl. Perf.- Formen, despopondisti, Tert. de fug. in pers. 5: despoponderat, Sulpic. Apollin. perioch. Ter. Andr. 4 (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 362).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > despondeo

  • 14 desperado

    des·pe·ra·do <pl -s or - es> [despəʼrɑ:dəʊ, Am -doʊ] n
    Desperado m, Galgenvogel m

    English-German students dictionary > desperado

  • 15 desperate

    des·per·ate [ʼdespərət] adj
    1) ( reckless because of despair) verzweifelt;
    \desperate attempt verzweifelter Versuch;
    \desperate solution drastische Lösung
    2) ( serious) verzweifelt, extrem;
    ( great) dringend;
    I'm in a \desperate hurry ich hab's wahnsinnig eilig ( fam)
    to be in \desperate need of help dringendst Hilfe brauchen;
    \desperate poverty äußerste Armut;
    \desperate situation verzweifelte Lage;
    to be in \desperate straits in extremen Schwierigkeiten stecken ( fam)
    to be \desperate for sth etw dringendst brauchen;
    I'm \desperate for a drink! ich brauche jetzt schleunigst was zu trinken! ( fam)

    English-German students dictionary > desperate

  • 16 desperately

    des·per·ate·ly [ʼdespərətli] adv
    1) ( in a desperate manner) verzweifelt
    2) (seriously, extremely) äußerst;
    ( greatly) enorm ( fam)
    I'm not \desperately keen on watching football ich bin nicht sonderlich scharf auf Fußball (sl)
    they \desperately wanted a child sie wollten unbedingt ein Kind haben;
    to be \desperately ill todkrank sein

    English-German students dictionary > desperately

  • 17 desperation

    des·pera·tion [ˌdespəʼreɪʃən] n
    1) ( hopelessness) Verzweiflung f;
    an act of \desperation eine Verzweiflungstat;
    to drive sb to \desperation jdn zur Verzweiflung treiben;
    in \desperation aus Verzweiflung;
    out of \desperation aus Verzweiflung
    2) ( state of being desperate) Verlangen nt ( for nach +dat)

    English-German students dictionary > desperation

  • 18 despot

    des·pot [ʼdespɒt, Am -pət] n
    Despot m

    English-German students dictionary > despot

  • 19 despotism

    des·pot·ism [ʼdespətɪzəm] n
    Despotismus m ( geh), Tyrannei f

    English-German students dictionary > despotism

  • 20 desperate

    ['despərɪt] UK / US
    adj
    verzweifelt, (situation) hoffnungslos

    to be desperate for sth — etw dringend brauchen, unbedingt wollen

    English-German mini dictionary > desperate

См. также в других словарях:

  • Desp. — Desp., bei Pflanzennamen Abkürzung für: 1) Johann Baptist René Pouppe Desportes (spr. däpórt ), geb. 1704 in Vitré, gest. 1746 auf Domingo, gab in der »Histoire des maladies de St. Domingo« (1770, 3 Bde.) eine Besprechung der Pflanzen Domingos; – …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Despœna — Despina Pour les articles homonymes, voir Despina (homonymie). Dans la mythologie grecque, Despina (en grec ancien Δέσποινα / Déspoina, « maîtresse » ou « reine ») est une nymphe, fille de Poséidon et de Déméter[1]. Ce nom… …   Wikipédia en Français

  • Desp. — Despot(ie); Despotismus EN despot; despotism …   Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen

  • desp. — despotisch EN despotic …   Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen

  • DESP — abbr. Data Element Standardization Program …   United dictionary of abbreviations and acronyms

  • desp — abbreviation despatch …   Useful english dictionary

  • N.H.F.Desp. — Narcisse Henri François Desportes Pour les articles homonymes, voir Desportes. Narcisse Henri François Desportes, né à Champrond en 1776 et mort en 1856, est un botaniste et bibliographe français. Auditeur de Lamarck au Muséum national d histoire …   Wikipédia en Français

  • Rosa ×borboniana N.H.F. Desp. (pro sp.) [chinensis × damascena] — Symbol ROBO3 Common Name Bourbon rose Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • Rosa ×borboniana N.H.F. Desp. (pro sp.) [chinensis × damascena] — Symbol ROBO3 Common Name Bourbon rose Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • Rosa vosagiaca N.H.F. Desp. — Symbol RODU4 Synonym Symbol ROVO2 Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • desperate*/ — [ˈdesp(ə)rət] adj 1) very upset and willing to do anything because you are in a bad situation The missing man s family are getting increasingly desperate.[/ex] In a desperate attempt to escape, he killed a guard.[/ex] 2) needing or wanting… …   Dictionary for writing and speaking English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»