-
1 deshacer
• rozbalit• rozbít• rozdělat• rozdělit• rozporcovat• rozsekat• roztlouct• rozvázat• rozčtvrtit• strhnout• vybalit• zbořit* * *• napravit (chybu)• odčinit (urážku)• pomstít (urážku)• porazit (nepřítele)• potřít (nepřítele)• promarnit (příležitost)• promrhat (příležitost)• rozebrat (stroj aj.)• rozepnout (sponku aj.)• rozevřít (oči)• rozložit (stroj aj.)• rozpustit (cukr aj.)• roztavit (vosk aj.)• roztrhnout (šaty, obálku aj.)• vyhubit (plevel)• zmařit (jednání)• zničit (nepřítele)• zrušit (smlouvu) -
2 deshacer agravios
• odčinit příkoří• pomstít se za příkoří -
3 deshacer el camino andado
• jít stejnou cestou zpět -
4 deshacer entertos
• napravit bezpráví• napravit křivdy• odčinit bezpráví• odčinit křivdy -
5 deshacer la madeja
• rozmotat klubko -
6 deshacer un embuste
• odhalit podvod -
7 deshacer un engaño
• vyvést z omylu koho -
8 deshacer∙ agravios
• pomstít bezpráví• pomstít křivdy• pomstít příkoří• pomstít urážky -
9 hacer y deshacer a su antojo
• mít naprosto volnou ruku v čem
См. также в других словарях:
deshacer — verbo transitivo 1. Separar (una persona o una cosa) las partes de [una cosa]: deshacer un rompecabezas. 2. Hacer desaparecer (una persona o una cosa) el arreglo o la buena dispo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
deshacer — Se conjuga como: hacer Infinitivo: Gerundio: Participio: deshacer deshaciendo deshecho Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. deshago deshaces deshace deshacemos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
deshacer — (De des y hacer). 1. tr. Quitar la forma a algo, descomponiéndolo. U. t. c. prnl.) 2. Desgastar, atenuar. U. t. c. prnl.) 3. Derrotar, romper, poner en fuga un ejército o tropa. 4. derretir (ǁ liquidar por medio del calor). U. t. c. prnl.) 5.… … Diccionario de la lengua española
deshacer — deshacer(se) ‘Descomponer(se)’ y, como pronominal, ‘librarse de algo o alguien’ y ‘prodigar con vehemencia manifestaciones de una emoción o sentimiento’. Verbo irregular: se conjuga como hacer (→ apéndice 1, n.º 36). El imperativo singular es… … Diccionario panhispánico de dudas
deshacer — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Descomponer o hacer desaparecer el arreglo, el orden o la buena disposición de una cosa: ■ la figura se deshizo al cambiarla; el viento le deshizo el peinado. SE CONJUGA COMO hacer 2 Estropear una cosa con el uso … Enciclopedia Universal
deshacer — (v) (Intermedio) convertir una sustancia sólida en líquida, generalmente con la subida de temperatura Ejemplos: El chocolate se le deshizo en la mano y la niña se manchó el vestido sin darse cuenta. El helado se ha deshecho con el calor.… … Español Extremo Basic and Intermediate
deshacer — {{#}}{{LM D12730}}{{〓}} {{ConjD12730}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynD13024}} {{[}}deshacer{{]}} ‹de·sha·cer› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido especialmente a algo material,{{♀}} destruirlo, descomponerlo o deformarlo: • Tengo que deshacer… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
deshacer — v tr (Se conjuga como hacer, 10b. Su participio es irregular: deshecho) 1 Desintegrar en sus partes, desaparecer o destruir algo, generalmente retrocediendo por los mismos pasos por los que se ha construido: deshacer una trenza, deshacer un… … Español en México
deshacer — transitivo 1) desarmar, desmontar, destruir*, descomponer, desconcertar, romper, estropear, desbaratar*, destrozar, despedazar*, hacer polvo, anular*, echar por tierra … Diccionario de sinónimos y antónimos
deshacer un entuerto — ► locución coloquial Reparar un agravio, daño u ofensa: ■ como castigo le impuso deshacer el entuerto pagándole las deudas … Enciclopedia Universal
deshacer — turf. Fatigar un caballo en forma tal que no finaliza la carrera … Diccionario Lunfardo