Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

desencajar

  • 1 расшатать

    расшата́ть
    1. skui, ŝanceli;
    2. (здоровье;
    дисциплину) malfortigi;
    \расшататься malfortiĝi, malboniĝi.
    * * *
    сов.
    1) desvencijar vt, desencajar vt

    расшата́ть стол, стул — desvencijar la mesa, la silla

    расшата́ть забо́р — desencajar la valla

    расшата́ть зуб — aflojar el diente

    2) ( ослабить) echar a perder; quebrantar vt, arruinar vt, estropear vt ( здоровье); relajar vt ( дисциплину)
    * * *
    сов.
    1) desvencijar vt, desencajar vt

    расшата́ть стол, стул — desvencijar la mesa, la silla

    расшата́ть забо́р — desencajar la valla

    расшата́ть зуб — aflojar el diente

    2) ( ослабить) echar a perder; quebrantar vt, arruinar vt, estropear vt ( здоровье); relajar vt ( дисциплину)
    * * *
    v
    gener. (îñëàáèáü) echar a perder, (îñëàáñóáü) arruinarse, aflojarse, arruinar, desencajar, desvencijar, estropear (здоровье), estropearse (о здоровье), quebrantar, relajar (дисциплину), relajarse (о дисциплине)

    Diccionario universal ruso-español > расшатать

  • 2 расшатывать

    несов., вин. п.
    1) desvencijar vt, desencajar vt

    расша́тывать стол, стул — desvencijar la mesa, la silla

    расша́тывать забо́р — desencajar la valla

    расша́тывать зуб — aflojar el diente

    2) ( ослабить) echar a perder; quebrantar vt, arruinar vt, estropear vt ( здоровье); relajar vt ( дисциплину)
    * * *
    несов., вин. п.
    1) desvencijar vt, desencajar vt

    расша́тывать стол, стул — desvencijar la mesa, la silla

    расша́тывать забо́р — desencajar la valla

    расша́тывать зуб — aflojar el diente

    2) ( ослабить) echar a perder; quebrantar vt, arruinar vt, estropear vt ( здоровье); relajar vt ( дисциплину)
    * * *
    v
    gener. (îñëàáèáü) echar a perder, (îñëàáñóáü) arruinarse, aflojarse, arruinar, desencajar, desvencijar, estropear (здоровье), estropearse (о здоровье), quebrantar, relajar (дисциплину), relajarse (о дисциплине)

    Diccionario universal ruso-español > расшатывать

  • 3 вывернуть

    вы́вернуть
    1. elŝraŭbi, elturni, aliflankigi;
    2.: \вывернуть наизна́нку turni inverse (или dorsflanke), turni inversen (или dorsflanken);
    \вывернуться (из затруднения) elembarasiĝi.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( вывинтить) destornillar vt

    вы́вернуть винт — aflojar (quitar, sacar) un tornillo

    вы́вернуть ла́мпочку — quitar la bombilla

    2) ( выворотить) arrancar vt
    3) разг. ( вывихнуть) desencajar vt, dislocar vt
    4) ( наизнанку) volver del revés, dar la vuelta

    вы́вернуть карма́ны — volver del revés los bolsillos

    вы́вернуть рука́в — dar la vuelta a la manga

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( вывинтить) destornillar vt

    вы́вернуть винт — aflojar (quitar, sacar) un tornillo

    вы́вернуть ла́мпочку — quitar la bombilla

    2) ( выворотить) arrancar vt
    3) разг. ( вывихнуть) desencajar vt, dislocar vt
    4) ( наизнанку) volver del revés, dar la vuelta

    вы́вернуть карма́ны — volver del revés los bolsillos

    вы́вернуть рука́в — dar la vuelta a la manga

    * * *
    v
    1) gener. (âúâèñáèáü) destornillar, (âúâîðîáèáü) arrancar, (âúñêîëüçñóáü) deslizarse, (ñàèçñàñêó) volver del revés, (ñàèçñàñêó) volverse del revés, caerse, dar la vuelta, darse la vuelta
    2) colloq. (âúâèñáèáüñà) destornillarse, (âúâèõñóáü) desencajar, (âúâèõñóáüñà) desencajarse, (из затруднительного положения) salir airoso (del paso), dislocar, dislocarse, retorcerse, salir (escapar) por la tangente (fam.)

    Diccionario universal ruso-español > вывернуть

  • 4 вывихнуть

    сов., вин. п.
    dislocar vt, desencajar vt

    вы́вихнуть но́гу — dislocarse un pie

    * * *
    сов., вин. п.
    dislocar vt, desencajar vt

    вы́вихнуть но́гу — dislocarse un pie

    * * *
    v
    1) gener. desencajar, desriñonar, derrengar, desconcertar, desgobernar, dislocar
    2) med. luxar
    3) Chil. zafarse

    Diccionario universal ruso-español > вывихнуть

  • 5 свихнуть

    сов., вин. п., разг.
    dislocar vt, desencajar vt; hacerse un esguince

    свихну́ть ру́ку, но́гу — dislocarse el brazo, el pie

    ••

    свихну́ть себе́ ше́ю — partirse (romperse) la crisma

    * * *
    сов., вин. п., разг.
    dislocar vt, desencajar vt; hacerse un esguince

    свихну́ть ру́ку, но́гу — dislocarse el brazo, el pie

    ••

    свихну́ть себе́ ше́ю — partirse (romperse) la crisma

    * * *
    v
    colloq. desencajar, dislocar, hacerse un esguince

    Diccionario universal ruso-español > свихнуть

  • 6 свернуть

    сверну́ть
    1. (скатать) volvi, ruli;
    2. перен. (сократить) redukti, limigi;
    3. (в сторону) turniĝi, devojiĝi;
    ♦ \свернуть ла́герь demeti tendaron;
    \свернуть кому́-л. ше́ю rompi la kolon al iu;
    \свернуться 1. volviĝi;
    \свернуться клубко́м bule volviĝi;
    2. (о крови, молоке) koaguli;
    kazeiĝi (тк. о молоке).
    * * *
    сов., вин. п.
    1) arrollar vt, enrollar vt ( скатать); plegar (непр.) vt ( сложить)

    сверну́ть паруса́ — plegar las velas

    сверну́ть лепестки́ ( о цветке) — cerrar los pétalos

    2) разг. (папиросу и т.п.) liar vt, envolver (непр.) vt
    3) ( сократить) reducir (непр.) vt, aminorar vt, minorar vt

    сверну́ть произво́дство — reducir la producción

    сверну́ть строй воен.cerrar (las) filas

    4) без доп. (сойти, съехать, повернуть) torcer (непр.) vi, desviar vi, virar vi (тж. о дороге)
    5) разг. (направить в сторону - лошадь, машину и т.п.) virar vi

    сверну́ть вле́во — torcer hacia la izquierda

    сверну́ть в сто́рону — torcer a un lado, virar a un costado

    сверну́ть за́ угол — doblar la esquina

    сверну́ть с доро́ги — desviarse (apartarse) del camino

    доро́га сверну́ла в сто́рону — el camino torció a un (al) lado

    6) (сбить, перекосить, испортить) estropear vt, deteriorar vt; dislocar vt ( вывернуть)

    сверну́ть че́люсть ( в драке) — desencajar la mandíbula

    сверну́ть резьбу́ винта́ — pasarse la rosca (el filete)

    ••

    сверну́ть ла́герь — levantar el campo

    сверну́ть ше́ю (го́лову) ( кому-либо) — retorcer el pescuezo (a)

    сверну́ть себе́ ше́ю — romperse (partirse) la crisma

    он гото́в го́ры сверну́ть — está dispuesto a remover cielo y tierra

    * * *
    сов., вин. п.
    1) arrollar vt, enrollar vt ( скатать); plegar (непр.) vt ( сложить)

    сверну́ть паруса́ — plegar las velas

    сверну́ть лепестки́ ( о цветке) — cerrar los pétalos

    2) разг. (папиросу и т.п.) liar vt, envolver (непр.) vt
    3) ( сократить) reducir (непр.) vt, aminorar vt, minorar vt

    сверну́ть произво́дство — reducir la producción

    сверну́ть строй воен.cerrar (las) filas

    4) без доп. (сойти, съехать, повернуть) torcer (непр.) vi, desviar vi, virar vi (тж. о дороге)
    5) разг. (направить в сторону - лошадь, машину и т.п.) virar vi

    сверну́ть вле́во — torcer hacia la izquierda

    сверну́ть в сто́рону — torcer a un lado, virar a un costado

    сверну́ть за́ угол — doblar la esquina

    сверну́ть с доро́ги — desviarse (apartarse) del camino

    доро́га сверну́ла в сто́рону — el camino torció a un (al) lado

    6) (сбить, перекосить, испортить) estropear vt, deteriorar vt; dislocar vt ( вывернуть)

    сверну́ть че́люсть ( в драке) — desencajar la mandíbula

    сверну́ть резьбу́ винта́ — pasarse la rosca (el filete)

    ••

    сверну́ть ла́герь — levantar el campo

    сверну́ть ше́ю (го́лову) ( кому-либо) — retorcer el pescuezo (a)

    сверну́ть себе́ ше́ю — romperse (partirse) la crisma

    он гото́в го́ры сверну́ть — está dispuesto a remover cielo y tierra

    * * *
    v
    1) gener. (сбить, перекосить, испортить) estropear, (сойти, съехать, повернуть) torcer, (ñîêðàáèáü) reducir, aminorar, arrollar, desviar, deteriorar, dislocar (вывернуть), enrollar (скатать), minorar, plegar (сложить), virar (тж. о дороге)
    2) colloq. (направить в сторону - лошадь, машину и т. п.) virar, (ïàïèðîñó è á. ï.) liar, envolver

    Diccionario universal ruso-español > свернуть

  • 7 вытаращить

    вы́таращить
    \вытаращить глаза́ разг. elorbitigi la okulojn, larĝe malfermi la okulojn.
    * * *
    сов., вин. п.

    вы́таращить глаза́ разг. — poner ojos de plato, desencajar los ojos

    * * *
    сов., вин. п.

    вы́таращить глаза́ разг. — poner ojos de plato, desencajar los ojos

    Diccionario universal ruso-español > вытаращить

  • 8 таращить

    тара́щить
    \таращить глаза́ разг. tro streĉi la okulojn, gapi.
    * * *
    несов. разг.

    тара́щить глаза́ — desencajar los ojos

    тара́щить глаза́ на кого́-либо — mirar a alguien desencajando los ojos

    * * *
    несов. разг.

    тара́щить глаза́ — desencajar los ojos

    тара́щить глаза́ на кого́-либо — mirar a alguien desencajando los ojos

    Diccionario universal ruso-español > таращить

  • 9 выкатить

    сов.
    1) вин. п. hacer rodar; sacar rodando

    вы́катить бо́чку — hacer rodar una barrica

    вы́катить кре́сло, коля́ску — mover un sillón ( con ruedas), un coche

    2) без доп., разг. ( быстро выехать) salir velozmente
    ••

    вы́катить глаза́ разг.desencajar los ojos

    * * *
    v
    1) gener. hacer rodar, sacar rodando

    Diccionario universal ruso-español > выкатить

  • 10 вынимать

    вынима́ть
    см. вы́нуть.
    * * *
    несов.
    * * *
    несов.
    * * *
    v
    1) gener. desencajar, educir, desembaular (из сундука, чемодана и т.п.), resacar, sacar
    2) colloq. destripar

    Diccionario universal ruso-español > вынимать

  • 11 вытаращить глаза

    v
    colloq. desencajar los ojos, poner ojos de plato, ponerse ojiplático, ponerse ojoplático

    Diccionario universal ruso-español > вытаращить глаза

  • 12 расшатать забор

    Diccionario universal ruso-español > расшатать забор

  • 13 свернуть челюсть

    Diccionario universal ruso-español > свернуть челюсть

  • 14 сдвигать с места

    v
    gener. asedar, desencajar, ventilar (о ветре)

    Diccionario universal ruso-español > сдвигать с места

  • 15 таращить глаза

    v
    gener. desencajar los ojos, mirar a alguien desencajando los ojos (на кого-л.)

    Diccionario universal ruso-español > таращить глаза

  • 16 широко

    нареч.

    широко́ откры́тый — abierto de par en par

    широко́ раскры́ть глаза́ — abrir desmesuradamente los ojos, desencajar los ojos

    2) ( на обширном пространстве) ampliamente, con amplitud, extensamente
    3) ( размашисто) ampliamente, largamente
    4) перен. (без ограниченности, узости) ampliamente

    широко́ толкова́ть — interpretar ampliamente

    широко́ смотре́ть на ве́щи — tener una amplia concepción de las cosas

    ••

    широко́ жить — vivir a lo grande

    * * *
    adv
    1) gener. (на обширном пространстве) ampliamente, ampliamenté, con amplitud, con anchura, extensamente, largamente
    2) liter. (без ограниченности, узости) ampliamente

    Diccionario universal ruso-español > широко

  • 17 широко раскрыть глаза

    adv
    gener. abrir desmesuradamente los ojos, desencajar los ojos

    Diccionario universal ruso-español > широко раскрыть глаза

  • 18 вытаращить

    вы́таращить
    \вытаращить глаза́ разг. elorbitigi la okulojn, larĝe malfermi la okulojn.
    * * *
    сов., вин. п.

    вы́таращить глаза́ разг. — poner ojos de plato, desencajar los ojos

    * * *

    вы́таращить глаза́ разг. — écarquiller les yeux, ouvrir ( или faire) de grands yeux

    Diccionario universal ruso-español > вытаращить

  • 19 свихнуть

    сов., вин. п., разг.
    dislocar vt, desencajar vt; hacerse un esguince

    свихну́ть ру́ку, но́гу — dislocarse el brazo, el pie

    ••

    свихну́ть себе́ ше́ю — partirse (romperse) la crisma

    * * *
    разг.

    он свихну́л себе́ но́гу — il s'est démis le pied, la jambe

    Diccionario universal ruso-español > свихнуть

  • 20 выпрессовывать

    extraer a presión, expulsar a presión, desencajar

    Русско-испанский автотранспортный словарь > выпрессовывать

См. также в других словарях:

  • desencajar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: desencajar desencajando desencajado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. desencajo desencajas desencaja… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • desencajar — verbo transitivo 1. Sacar (una persona o una cosa) [una cosa] del lugar en el que está encajada: No tienes que de sencajar la puerta para limpiarla. verbo pronominal 1. Salir …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • desencajar — 1. tr. Sacar de su lugar algo, desunirlo del encaje o trabazón que tenía. U. t. c. prnl.) 2. prnl. Dicho del semblante: Desfigurarse, descomponerse por enfermedad o por pasión del ánimo …   Diccionario de la lengua española

  • desencajar — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Sacar una cosa del lugar donde está encajada. ► verbo pronominal 2 Cambiar las facciones de una persona a causa de una enfermedad o una impresión fuerte: ■ su rostro se desencajó al saber la mala noticia. SINÓNIMO …   Enciclopedia Universal

  • desencajar — {{#}}{{LM D12527}}{{〓}} {{ConjD12527}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynD12818}} {{[}}desencajar{{]}} ‹de·sen·ca·jar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido a algo encajado,{{♀}} separarlo o arrancarlo de donde está: • Desencajé las patas de la silla… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • desencajar(se) — Sinónimos: ■ desajustar, desarticular, dislocar, descolocar, desunir, separar ■ demudarse, descomponerse, aturdirse, aturullarse, palidecer Antónimos: ■ serenarse, calmarse, sosegarse …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • desencajar — transitivo 1) desajustar, desquiciar. pronominal 2) demudarse*, descomponerse, robarse el rostro. transitivo y pronominal 3) dislocar, descoyuntar, luxar desgobernar (los huesos). Tratándose de huesos. Desgobernar es únicamente transitivo …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • desencajar — tr. Sacar una cosa de su tugar, de su trabazón. Desfigurarse el semblante por una enfermedad o pasión …   Diccionario Castellano

  • descoyuntar — (Derivado de junto < lat. iunctus, part. de iungere, juntar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 MEDICINA Sacar un hueso de su articulación: ■ en la caída, se descoyuntó el brazo. SINÓNIMO dislocar 2 Desencajar una cosa articulada. SINÓNIMO… …   Enciclopedia Universal

  • desencajamiento — ► sustantivo masculino Acción y resultado de desencajar o desencajarse: ■ el desencajamiento de su rostro denotaba espanto. SINÓNIMO [desencaje] * * * desencajamiento m. Acción y efecto de desencajar[se]. * * * desencajamiento. m. Acción y efecto …   Enciclopedia Universal

  • desacoplar — ► verbo transitivo 1 Desajustar, separar lo que está acoplado: ■ desacopló las dos piezas que estaban empalmadas. SINÓNIMO desencajar desmontar 2 ELECTRICIDAD Desconectar dos circuitos eléctricos. 3 MECÁNICA Separar dos locomotoras, dos vehículos …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»