-
1 deridiculum
dērīdĭcŭlus, a, um, adj. [derideo], very laughable, ridiculous (not in Cic. and Caes.):is deridiculu 'st omnibus,
Plaut. Mil. 2, 1, 14:pueri,
Gell. 13, 30, 9:versus,
id. 12, 2, 3:quod est deridiculum,
Varr. R. R. 1, 18, 5; so Liv. 39, 26.—And subst.: dērīdĭcŭ-lum, i, n., ridicule (subject.), or (object.) a mockery, game, an object of derision:quid tu me deridiculi gratia sic salutas?
Plaut. Am. 2, 2, 50; id. Ps. 4, 5, 7; cf. Tac. A. 6, 2:deridiculo esse,
id. ib. 3, 57:deridiculo corporis despiciendus,
deformity, absurdity, id. ib. 12, 49: deridiculo haberi, a laughingstock, Ap. Flor. 1, no. 3, p. 341, 33.—In plur.:quod evenit usque ad deridicula quaedam,
in some cases to an absurd extent, Quint. 1, 8, 21. -
2 deridiculus
dērīdĭcŭlus, a, um, adj. [derideo], very laughable, ridiculous (not in Cic. and Caes.):is deridiculu 'st omnibus,
Plaut. Mil. 2, 1, 14:pueri,
Gell. 13, 30, 9:versus,
id. 12, 2, 3:quod est deridiculum,
Varr. R. R. 1, 18, 5; so Liv. 39, 26.—And subst.: dērīdĭcŭ-lum, i, n., ridicule (subject.), or (object.) a mockery, game, an object of derision:quid tu me deridiculi gratia sic salutas?
Plaut. Am. 2, 2, 50; id. Ps. 4, 5, 7; cf. Tac. A. 6, 2:deridiculo esse,
id. ib. 3, 57:deridiculo corporis despiciendus,
deformity, absurdity, id. ib. 12, 49: deridiculo haberi, a laughingstock, Ap. Flor. 1, no. 3, p. 341, 33.—In plur.:quod evenit usque ad deridicula quaedam,
in some cases to an absurd extent, Quint. 1, 8, 21.
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский