-
121 sator
sator, ōris, m. (v. sero, sevi etc.), I) der Säer, Pflanzer, Varro u. Colum.: omnium rerum seminator et sator est mundus, Cic. – personif. als Gottheit, Serv. Verg. georg. 1, 21. – II) übtr., der Zeuger, Hervorbringer, Vater, Urheber, sator sartorque scelerum et messor maxume, Plaut. capt. 661: aeternûm humanûm (= deorum hominumque) sator, *Pacuv. fr.: caelestum sator (Iuppiter), Cic. poët.: sator hominum deorumque, v. Jupiter, Verg.: omnium deorum (v. Saturnus), Lact.: turbarum, Sil.: so auch litis, Liv.: v. Vater, Fronto ad Anton. imp. 1, 3. -
122 cōnsecrō
cōnsecrō āvī, ātus, āre [com- + sacro], to dedicate, devote, offer as sacred, consecrate: agros: locum certis circa terminis, L.: lucos ac nemora, Ta.: Caesaris statuam, Cs.: candelabrum Iovi: Siciliam Cereri: fratribus aras, S.—To honor as a deity, place among gods, deify, glorify: Liberum: beluae numero consecratae deorum: Aeacum divitibus insulis, consign, i. e. immortalize, H. — To doom to destruction, devote, make accursed, execrate: caput eius, qui contra fecerit: tuum caput sanguine hoc, L. — To surrender: esse (se) iam consecratum Miloni, to the vengeance of. — Fig., to devote, attach devotedly, ascribe as sacred: certis quibusdam sententiis quasi consecrati: utilitas (artis) deorum inventioni consecrata: (viros) ad inmortalitatis memoriam. — To make immortal, immortalize: ratio disputandi (Socratis) Platonis memoriā consecrata: amplissimis monumentis memoriam nominis tui.* * *consecrare, consecravi, consecratus V TRANSconsecrate/dedicate, set apart; hallow, sanctify; deify; curse; vow to a god -
123 plācō
plācō āvī, ātus, āre [PLAC-], to quiet, soothe, assuage, allay, appease: aequora, O.: ventos sanguine, V.: Plutona tauris, try to propitiate, H.: (Fidenas) beneficiis, L.: iram deorum donis: numen deorum, Cs.— To reconcile, conciliate, placate: Iugurtham, S.: te sibi: Hannibalem filio meo, L.: alquos rei p.: Invidiam, conciliate, H.: fac illa ut placetur nobis, T.: tanta iniquitas, ut placari populo R. non possent?: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled, N.: homo et sibi ipse placatus, at peace with himself.* * *placare, placavi, placatus Vappease; placate; reconcile -
124 pulvīnar (polv-)
pulvīnar (polv-) āris, abl. ārī, n [pulvinus], a couch of the gods, cushioned seat spread at a feast of the gods (before their statues in the lectisternium): Saliaribus Ornare pulvinar deorum dapibus, H.: in Iovis epulo num alibi pulvinar suscipi potest? be prepared, L.: pulvinaribus altis Dignior, O.— A shrine, temple, sacred place: ad omnia pulvinaria supplicatio decreta est, i. e. in all the temples: deorum pulvinaribus fides praecinunt, i. e. at the feasts of the gods.—A sofa, cushioned seat, seat of honor, easy couch: coniunx sua pulvinaria servat, O.: lupanaris tulit ad pulvinar odorem, i. e. to the empress's throne in the circus, Iu. -
125 sacer
sacer cra, crum, adj. with sup. [1 SAC-], dedicated, consecrated, devoted, sacred: aedes: aedificia: locus: iura sacerrima lecti, O.: luctus late, V.: aurum, L.: tus, O.: ales (as regarded in augury), V.: tempus, H.: commissum, a crime against religion: vitis (sacred to Bacchus), H.: robur, O.: aqua, H.: fontes, V.: sacer interpresque deorum Orpheus, H.: sacro Dianae celebris die, H.: terra sacra deorum est: Sacra Iovi quercus, O.: Cereri Polyphoetes, V.: mensis Manibus, O.—As nom prop.: legiones in Sacrum montem secessisse, to the Sacred mount (on the right bank of the Anio, three miles from Rome), L.: Sacra via, Holy street (between the Forum and the Capitol): Ibam forte viā Sacrā, H.— Regarded with reverence, holy, awful, venerable: silentium, H.; cf. ut sacrosancti habeantur, quibus ipsi dii neque sacri neque sancti sunt, L.— Devoted, forfeited, accursed, given over: sacer esto, H.: eum, qui cuiquam nocuerit, sacrum sanciri, L.: ut eius caput Iovi sacrum esset, L.— Accursed, execrable, detestable, horrible, infamous: Auri fames, V.: Remi Sacer nepotibus cruor, H.* * *sacra, sacrum ADJsacred, holy, consecrated; accursed, horrible, detestable -
126 sānctitās
sānctitās ātis, f [sanctus], inviolability, sacredness, sanctity: tribunatūs: templi insulaeque, L.: mecum deorum et hominum sanctitates omnes afuerunt.— Moral purity, holiness, sanctity, virtue, piety, integrity, honor, purity, chastity: quasi lumen aliquod elucere sanctitatem tuam: matronarum: sanctitas est scientia colendorum deorum: feminarum, L.— A pious observance: religionum sanctitates.* * *inviolability, sanctity, moral purity, virtue, piety, purity, holiness -
127 superus
superus adj. [super].— Posit, that is above, upper, higher: ad superos deos potius quam ad inferos pervenisse: spectatores superarum rerum atque caelestium: Omnes caelicolas, omnes supera alta tenentes, V.: deorum domus, O.: mare, i. e. the Adriatic and Ionian Sea (opp. mare inferum, the lower or Etruscan Sea): superas evadere ad auras, i. e. of the upper world, V.: aurae, O.— Plur m. as subst. (with gen plur. superūm, V., O.), they who are above (opp. inferi): multum fleti ad superos, i. e. the living, V.—Esp., the gods above, celestial deities: Quae superi manesque dabant, V.: Pro superi, O.: Contemptrix superum, O.: superis deorum Gratus et imis, H.— Plur n. as subst, the heavenly bodies, celestial things: lunam, stellas, supera denique omnia stare censet.— Higher places (sc. loca): supera semper petunt, tend upwards: supera ardua linquens, the upper world, V.—Comp. superior, n us, gen. ōris, of place, higher, upper: superiorem partem collis castris compleverant, Cs.: tota domus vacat superior, the upper part of: labrum superius, the upper lip, Cs.: de loco superiore dicere, i. e. from the tribunal: causam cum agam de loco superiore, i. e. from the rostra: multos et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos, i. e. in formal discourses and in conversation: ex loco superiore proeliabantur, from an eminence, Cs.: ex superiore et ex inferiore scripturā docendum, what is written above and below, i. e. the context: posteriori superius non iungitur. — Plur n. as subst: superiora muri, the upper parts (opp. ima), Cu.—Of time or order, former, past, previous, preceding: superiores solis defectiones: superioribus diebus, Cs.: in superiore vitā: pars legis: superius facinus novo scelere vincere: superioris more crudelitatis uti, N.: nuptiae, former marriage: vir, first husband.—Of age, older, elder, senior, more advanced, former: omnis iuventus omnesque superioris aetatis, Cs.: superior Africanus, the Elder.—Plur. m. as subst, elders, older men: superiorum aetas.—Fig., in a contest, victorious, conquering, stronger, superior: hostīs equitatu superiores esse intellegebat, Cs.: se quo impudentius egerit, hoc superiorem discessurum: semper discessit superior, N.: superiorem Appium in causā fecit, L.—Of quality or condition, higher, more distinguished, greater, better, superior: ii, qui superiores sunt, submittere se debent in amicitiā: premendoque superiorem sese extollebat, L.: pecuniis: honoris gradu.—Sup. suprēmus, highest, loftiest, topmost (poet.; cf. summus).—Partit.: clamore supremos Inplerunt montīs, the mountain-tops, V.: supremo In monte, on the summit, H.—Fig., of time or order, last, latest, extreme, final: Supremo te sole domi manebo, at sunset, H.: in te suprema salus, last hope, V.: Supremam bellis imposuisse manum, the finishing hand, O.—Of rank or degree, highest, greatest, most exalted, supreme, extreme: supreme Iuppiter, T.: macies, V.— The last of life, last, closing, dying, final: supremo vitae die: amplissime supremo suo die efferri: nec... Supremā citius die, i. e. not until death, H.: supplicium, i. e. the penalty of death: iter, H.: lumen, V.: sociam tori vocat ore supremo, with dying breath, O.: honor, i. e. the funeral rites, V.: tori, i. e. biers, O.: Troiae sorte supremā, V.—As subst n.: Ventum ad supremum est, to the last moment, V.: suprema ferre, i. e. the funeral offerings, V.* * *Isupera -um, superior -or -us, supremus -a -um ADJabove, high; higher, upper, of this world; greatest, last, highestIIgods (pl.) on high, celestial deities; those above -
128 timor
timor ōris, m [2 TEM-], fear, dread, apprehension, timidity, alarm, anxiety: definiunt timorem metum mali appropinquantis: animus timore Obstipuit, T.: magno timore sum: res quae mihi facit timorem: timor incutitur ex ipsorum periculis: timor exercitum occupavit, Cs.: timore sublato, Cs.: timorem deponite: se ex maximo timore conligere, Cs.: ea (aestus), quae sequitur, magno est in timore, i. e. occasions great apprehension: timor patribus incessit, ne, etc., L.: Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam ne, etc., V.: Unde mare et terras ipsi mihi saepe videre Fit timor, comes to me, O.: haud dubius timor incessit animos, consilia tua emanasse, L.: subest ille timor ne dignitatem quidem posse retineri: cum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, L.: spes oti... seditionis timor: mortis, O.: cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur inperia: Mentem... Redegit in veros timores Caesar, H.— Religious awe, reverence, superstition: inanis religio timorque: Quone malo mentem concussa? timore deorum, H.— An object of fear, terror, dread: Stygii Numina torrentis, timor et deus ille deorum, O.: Magnus latronibus, H.—Person., Fear: Timor, H.: ater, V.: consternati Timores, O.* * *fear; dread
См. также в других словарях:
DEORUM Currus — Libyae interioris mons. Plin. Mela, Ptol. Hodie sierra Laona, ubi Regis Lusitanici aurifodinae sunt. Aliis lapunta di Lopez Gonzales, Graece Θεῶν ὄχημα. Nunc Sans. prom. Palmarum, Capo das Palmas Lusitanis, in ora Occ. Guineae, in Africa … Hofmann J. Lexicon universale
DEORUM Insulae — Islas de Baiona Mor. Insulae Hisp. in Gallaeciae ora 5. leuc. ab ostiis Minii fluvii. In Oceano Occid. ante Baionam urbem … Hofmann J. Lexicon universale
DEORUM Portus — opp. Mauritaniae Caesariensis, Mazzagran teste marmolio … Hofmann J. Lexicon universale
DEORUM Vestitor — apud Firmic. Vide Vestitor … Hofmann J. Lexicon universale
De natura deorum — Cicero im Alter von ungefähr 60 Jahren, also zur Zeit der Entstehung von De natura deorum De natura deorum (deutsch: „Vom Wesen der Götter“) ist der Titel eines um 45 v. Chr. in lateinischer Sprache verfassten Werks des römischen Staatsmannes,… … Deutsch Wikipedia
De Natura Deorum — (On the Nature of the Gods) is a philosophical dialogue by Roman orator Cicero written in 45 BC. It is laid out in three books , each of which discuss the theology of different Roman and Greek philosophers. The dialogue uses a discussion of Stoic … Wikipedia
Genealogia Deorum Gentilium — Giovanni Boccaccio Genealogia deorum gentilium, known in English as On the Genealogy of the Gods of the Gentiles, is a mythography or encyclopedic compilation of the tangled family relationships of the classical pantheons of Ancient Greece and… … Wikipedia
Pax Deorum — may refer to the following: * Pax Deorum , a song from The Memory of Trees , an album by Enya * Pax Deorum , a cover of the aforementioned song from the album , by the Taliesin Orchestra * Pax deorum , a Latin phrase meaning peace of the gods … Wikipedia
Primula deorum — Taxobox name = Primula deorum image width = 250px regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Ericales familia = Primulaceae genus = Primula species = P. deorum binomial = Primula deorum Primula deorum (also known as… … Wikipedia
Magna Mater Deorum Idaea — Dans la mythologie romaine, Magna Mater deorum Idaea (grande mère idéenne des dieux) était le nom de la déesse phrygienne Cybèle et de Ria. Son culte s est déplacé de la Phrygie en Grèce du VIe siècle av. J. C. au IVe siècle av. J. C.. En 205,… … Wikipédia en Français
Magna mater deorum idaea — Dans la mythologie romaine, Magna Mater deorum Idaea (grande mère idéenne des dieux) était le nom de la déesse phrygienne Cybèle et de Ria. Son culte s est déplacé de la Phrygie en Grèce du VIe siècle av. J. C. au IVe siècle av. J. C.. En 205,… … Wikipédia en Français