Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

deminutivum

  • 1 deminuo

    dē-minuo, minuī, minūtum, ere, durch Hinwegnahme eines Teils ein Ganzes vermindern, verringern, schmälern, schwächen ( während diminuere ein Ganzes in kleine Teile zerteilen, zerstückeln), Passiv deminui = verringert werden, zusammenschmelzen, abnehmen, I) eig.: A) im allg.: de mina una quinque nummos, Plaut.: vires militum, v. Getreidemangel, Caes.: potentiam alcis, Caes.: res familiaris deminuta est, Cic.: deminutae copiae, Caes.: legio sexta multis militibus (um v. S.) deminuta, Auct. b. Alex.: arbor arescente trunco deminuta, Tac.: fenore deminuto, Suet.: quaedam ex regiis tributis deminuta, Tac.: propter tumultum pretiis possessionum deminutis, gefallen, gesunken, Val. Max. – aliquid de tempore, Cic. – B) insbes., t. t. der Geschäftssprache, eine Besitzung usw. teilweise veräußern, de bonis, Cic.: praedia, Cic. – II) übtr.: A) im allg.: quod illis licentiam timor augeat noster, his studia deminuat, Caes.: partem aliquam iuris, Cic.: aliquid de iure, de libertate, Cic.: aliquid ex regia potestate, Liv. – B) insbes.: 1) als publiz. t. t., capite se deminuere u. capite deminui, die bisherigen Vorteile und Rechte als Bürger verlieren, in ein geringeres bürgerliches Verhältnis eintreten, Cic. top. 18 u. 29. Liv. 22, 60, 15. Dig. 4, 5, 1 sqq. (s. dēminūtiono. II, B, 1 das Nähere). – 2) rhet. t. t., etwas in der Darstellung verringern, ver kleinern, quod deminuitur et attenuatur oratione, Cornif. rhet. 4, 50. – 3) gramm. t. t., eine Wortform verkleinern, ein Deminutiv von ihr bilden, ea quae deminuuntur, Varro LL. 5, 172: sacellum ex sacro deminutum est, Gell. 7 (6), 12, 6: u. so Donat. 386, 31 (wo Keil diminuuntur). – dah. deminutum nomen, ein Deminutiv (bei den spät. Gramm. deminutivum), Ggstz. nomen integrum, Quint. 1, 5, 46.

    lateinisch-deutsches > deminuo

  • 2 deminutivus

    dēminūtīvus (dīminūtīvus), a, um (deminuo od. diminuo), vermindernd, vox dim., ein Deminutiv Tert. apol. 32: dim. vocabulum, Veget. mil. 3, 8. p. 84, 20 L.: verba dim., Prisc. 8, 76: coniunctio, Diom. 417, 26 u. 418, 4. – subst., dēminūtīvum (dīminūtīvum), ī, n. (sc. nomen), Prisc. 5, 26 sq.

    lateinisch-deutsches > deminutivus

  • 3 hypocorisma

    hypocorisma, atis, n. (ὑποκόρισμα), als gramm. t. t., das Verkleinerungswort, Deminutivum, Charis. 37, 9 u. 13.

    lateinisch-deutsches > hypocorisma

  • 4 deminuo

    dē-minuo, minuī, minūtum, ere, durch Hinwegnahme eines Teils ein Ganzes vermindern, verringern, schmälern, schwächen ( während diminuere ein Ganzes in kleine Teile zerteilen, zerstückeln), Passiv deminui = verringert werden, zusammenschmelzen, abnehmen, I) eig.: A) im allg.: de mina una quinque nummos, Plaut.: vires militum, v. Getreidemangel, Caes.: potentiam alcis, Caes.: res familiaris deminuta est, Cic.: deminutae copiae, Caes.: legio sexta multis militibus (um v. S.) deminuta, Auct. b. Alex.: arbor arescente trunco deminuta, Tac.: fenore deminuto, Suet.: quaedam ex regiis tributis deminuta, Tac.: propter tumultum pretiis possessionum deminutis, gefallen, gesunken, Val. Max. – aliquid de tempore, Cic. – B) insbes., t. t. der Geschäftssprache, eine Besitzung usw. teilweise veräußern, de bonis, Cic.: praedia, Cic. – II) übtr.: A) im allg.: quod illis licentiam timor augeat noster, his studia deminuat, Caes.: partem aliquam iuris, Cic.: aliquid de iure, de libertate, Cic.: aliquid ex regia potestate, Liv. – B) insbes.: 1) als publiz. t. t., capite se deminuere u. capite deminui, die bisherigen Vorteile und Rechte als Bürger verlieren, in ein geringeres bürgerliches Verhältnis eintreten, Cic. top. 18 u. 29. Liv. 22, 60, 15. Dig. 4, 5, 1 sqq. (s. deminutio no. II, B, 1 das Nähere). – 2) rhet. t. t., etwas in der Darstellung verringern, ver-
    ————
    kleinern, quod deminuitur et attenuatur oratione, Cornif. rhet. 4, 50. – 3) gramm. t. t., eine Wortform verkleinern, ein Deminutiv von ihr bilden, ea quae deminuuntur, Varro LL. 5, 172: sacellum ex sacro deminutum est, Gell. 7 (6), 12, 6: u. so Donat. 386, 31 (wo Keil diminuuntur). – dah. deminutum nomen, ein Deminutiv (bei den spät. Gramm. deminutivum), Ggstz. nomen integrum, Quint. 1, 5, 46.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deminuo

  • 5 deminutivus

    dēminūtīvus (dīminūtīvus), a, um (deminuo od. diminuo), vermindernd, vox dim., ein Deminutiv Tert. apol. 32: dim. vocabulum, Veget. mil. 3, 8. p. 84, 20 L.: verba dim., Prisc. 8, 76: coniunctio, Diom. 417, 26 u. 418, 4. – subst., dēminūtīvum (dīminūtīvum), ī, n. (sc. nomen), Prisc. 5, 26 sq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deminutivus

  • 6 hypocorisma

    hypocorisma, atis, n. (ὑποκόρισμα), als gramm. t. t., das Verkleinerungswort, Deminutivum, Charis. 37, 9 u. 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hypocorisma

См. также в других словарях:

  • Deminutīvum — (Gramm.), s. Diminutivum …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Deminutivum — (lat.), s. Diminutivum …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Deminutivum — Die Artikel Diminutiv und Diminutivaffix überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte entferne diesen Baustein… …   Deutsch Wikipedia

  • Panicum deminutivum Peck — Symbol DIWR3 Synonym Symbol PADE9 Botanical Family Poaceae …   Scientific plant list

  • diminutive — I. noun Etymology: Middle English diminutif, from Medieval Latin diminutivum, alteration of Late Latin deminutivum, from neuter of deminutivus, adjective, from deminutus, past participle of deminuere Date: 14th century 1. a diminutive word, affix …   New Collegiate Dictionary

  • Driewitz — Drěwcy Gemeinde Lohsa Koordinaten …   Deutsch Wikipedia

  • Lachs-Argument — Lachs (Salmo salar Linnaeus) Lachs oder Meerforelle (Salmo trutta trutta …   Deutsch Wikipedia

  • Lachsargument — Lachs (Salmo salar Linnaeus) …   Deutsch Wikipedia

  • Eva — (so v.w. Mutter der Lebendigen); 1) die Frau Adams, s.u. d.; 2) weiblicher Name, davon als Deminutivum Evelina …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Diminutivum — Diminutīvum (Deminutivum, lat.), Verkleinerungswort, ein Wort, an dem eine besondere Endung (Diminutivsuffix) den Begriff der Kleinheit ausdrückt; im Deutschen nur bei Haupt und Zeitwörtern (Häuschen, Kindlein, lächeln). – Vgl. Polzin (1901) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Panicum — Ver texto Panicum es un género de plantas de la familia de las Poaceas, orden Poales, subclase Liliidae, clase Liliopsida, división Magnoliophyta. ● Panicum aculeatum Hitchc. et Chase ● Panicum addiconii Nash ● Panicum agrostis Doell. ● Panicum… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»