-
1 demencja
[деменцья]fдеменція med. -
2 demencja
ж деменція, недоумство (мед.)
См. также в других словарях:
demencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} postępujące zmniejszanie się sprawności umysłowej spowodowane zmianami chorobowymi w ośrodkowym układzie nerwowym (np. w przypadku miażdżycy naczyń mózgowych); otępienie <łac.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
demencja — ż I, DCMs. demencjacji, blm «stały, postępujący spadek sprawności intelektualnej wywołany organicznymi zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym; otępienie» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
otępienie — n I 1. rzecz. od otępić, otępieć. 2. «stan zaniku wrażliwości, energii; bierność, apatia, zobojętnienie, ociężałość, otępiałość» Po śmierci żony wpadł w otępienie. 3. lm D. otępienieeń med. psych. «stały, postępujący spadek sprawności… … Słownik języka polskiego