delikátně

См. также в других словарях:

• adiantum delikatne — švelnusis adiantas statusas T sritis vardynas apibrėžtis Adiantinių šeimos dekoratyvinis augalas (Adiantum tenerum), paplitęs Pietų Amerikoje ir Floridoje. atitikmenys: lot. Adiantum tenerum angl. brittle maidenhair; fan maiderhair vok. Zarter… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

• delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… …   Słownik języka polskiego

• delikatny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, delikatnyni, delikatnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się słabą odpornością na działanie sił destrukcyjnych; kruchy, wątły, słaby : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciasto — n III, Ms. cieście; lm D. ciast 1. «gęsta masa powstała ze zmieszania mąki z wodą lub mlekiem, często z dodaniem drożdży, jaj, tłuszczu lub innych składników i przypraw» Ciasto na chleb, na bułki, na kluski, na placki. Rozczynić, rozrobić,… …   Słownik języka polskiego

• meszek — m III, D. meszekszku, N. meszekszkiem, blm «delikatne, gęste, krótkie włoski na skórze ludzkiej lub zwierzęcej, na liściach lub owocach niektórych roślin, na powierzchni tkaniny; także nalot woskowy pokrywający owoce, nalot na butelkach wina w… …   Słownik języka polskiego

• puszek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. puszekszku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} delikatne, krótkie, gęste włoski lub piórka pokrywające ciało ssaków i ptaków; owłosienie u niemowląt, pierwszy zarost u mężczyzn;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• andrut — m IV, D. a, Ms. andrutucie; lm M. y «delikatne, łamliwe ciasto wypiekane w specjalnych formach, mające kształt cienkich, okrągłych lub kwadratowych płatów, niekiedy zwijanych w rurki; wafel» Andruty z kremem. Przekładać andruty masą …   Słownik języka polskiego

• ciałko — n II, N. ciałkołkiem; lm D. ciałkołek 1. zdr. od ciało (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Delikatne ciałko niemowlęcia. b) w zn. 2: Malec o chudym ciałku. 2. biol. «drobny, przeważnie mikroskopijnej wielkości twór, spełniający określone funkcje w… …   Słownik języka polskiego

• cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… …   Słownik języka polskiego

• egreta — ż IV, CMs. egretaecie; lm D. egretaet 1. «pęk piór lub jego imitacja z metalu i drogich kamieni, ułożony wachlarzowato, zdobiący wysokie fryzury lub nakrycie głowy kobiet zwłaszcza w końcu XVIII w.» 2. zool. «pióra ozdobne, długie i delikatne,… …   Słownik języka polskiego

• francuski — francuskiscy «dotyczący Francji, Francuzów; pochodzący z Francji, taki jak we Francji» Naród, język francuski. Francuscy jakobini, hugenoci. Francuska literatura, muzyka, sztuka. Francuskie wino. Styl francuski. Francuska moda. Francuskie romanse …   Słownik języka polskiego