dekompletować

См. также в других словарях:

• dekompletować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dekompletowaćtuję, dekompletowaćtuje, dekompletowaćany {{/stl 8}}– zdekompletować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować brak jakiegoś elementu w zamkniętej całości, w komplecie : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dekompletować — ndk IV, dekompletowaćtuję, dekompletowaćtujesz, dekompletowaćtuj, dekompletowaćował, dekompletowaćowany «usuwać jakieś części z całości, z kompletu, rozbijać jakąś całość, komplet» Dekompletować księgozbiór, serię znaczków pocztowych. Epidemia… …   Słownik języka polskiego

• zdekompletować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dekompletować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień