Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dei+(di)+caelites

  • 1 caelites

    caelĕs ( coel-), ĭtis, adj. [caelum; v Corss. Ausspr. II. p. 210], heavenly, celestial ( poet.; access. form of caelestis, but not found in nom. sing.): di caelites. Enn. ap Cic. Div. 2, 50, 104 (Trag. Rel. v. 353 Vahl.):

    agricolae ( = ruris dei),

    Tib. 2, 1, 36:

    Venus (opp. vulgaris),

    App. Mag. p. 281, 14:

    regna,

    Ov. F. 1, 236:

    sub caelite mensa,

    Paul. Nol. Carm. 24, 9 al. —Esp. freq. subst.: caelĭ-tes, the inhabitants of heaven, the gods, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. Rel. v. 163 Rib.); Pac. ib. § 34 ib (Trag. Rel. v. 232 Rib.); Att. ap. Non. p. 398, 19 (Trag. Rel. v. 298 ib.); Plaut. Rud. prol. 2; Cic. (poëta? v. Moser) Rep. 6, 9, 9; Cat. 11, 13; 61, 48; 61, 49; Hor. Epod. 16, 56; Ov. M 5, 322; 6, 151:

    caelitum populus,

    Plin. 2, 7, 5, § 16; 7, 33, 33, § 119; Eum. Pan. Const, 7; App. M. 3, p. 139, 9:

    in aulam caelitum,

    Mart. Cap. 1, §§ 62 and 222.—So, rare in sing., Ov. P. 4, 6, 17; 4, 9, 132; Tert. Pall. 4; cf. Quint. 1, 6, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > caelites

  • 2 Himmelsbewohner

    Himmelsbewohner, caeli incola. – die Himmelsbewohner, dei (di) caelites u. bl. caelites (als Götter). – Himmelsbogen, arcus caelestis; im Zshg. bl. arcus. Himmelsbote, nuntius deorum (Götterbote). – nuntius od. (als Gottheit) deus de caelo demissus (aus dem Himmel gesandter Bote). – Himmelsbotin, nuntia deorum (Götterbotin). – nuntia od. (als Gottheit) dea de caelo demissa (aus dem Himmel gesandte Botin).

    deutsch-lateinisches > Himmelsbewohner

  • 3 caeles

    I (coeles), itis [ caelum ] adj.
    небесный, живущий на небе(сах) (dei Enn; Venus Ap)
    II caeles (coeles), itis m.
    небожитель, обитатель неба (о богах) Pl, C, O etc.

    Латинско-русский словарь > caeles

  • 4 caeles

    caelĕs ( coel-), ĭtis, adj. [caelum; v Corss. Ausspr. II. p. 210], heavenly, celestial ( poet.; access. form of caelestis, but not found in nom. sing.): di caelites. Enn. ap Cic. Div. 2, 50, 104 (Trag. Rel. v. 353 Vahl.):

    agricolae ( = ruris dei),

    Tib. 2, 1, 36:

    Venus (opp. vulgaris),

    App. Mag. p. 281, 14:

    regna,

    Ov. F. 1, 236:

    sub caelite mensa,

    Paul. Nol. Carm. 24, 9 al. —Esp. freq. subst.: caelĭ-tes, the inhabitants of heaven, the gods, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. Rel. v. 163 Rib.); Pac. ib. § 34 ib (Trag. Rel. v. 232 Rib.); Att. ap. Non. p. 398, 19 (Trag. Rel. v. 298 ib.); Plaut. Rud. prol. 2; Cic. (poëta? v. Moser) Rep. 6, 9, 9; Cat. 11, 13; 61, 48; 61, 49; Hor. Epod. 16, 56; Ov. M 5, 322; 6, 151:

    caelitum populus,

    Plin. 2, 7, 5, § 16; 7, 33, 33, § 119; Eum. Pan. Const, 7; App. M. 3, p. 139, 9:

    in aulam caelitum,

    Mart. Cap. 1, §§ 62 and 222.—So, rare in sing., Ov. P. 4, 6, 17; 4, 9, 132; Tert. Pall. 4; cf. Quint. 1, 6, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > caeles

См. также в других словарях:

  • dieu — Dieu, Deus. C est son Dieu, Genius est eius. B. ex Plauto. Dieu mercy, Deum benignitate. B. ex Liu. Graces à Dieu, Gratia Diis. Ouid. De par Dieu, A bien vienne tout, Deus bene vertat. Bud. ex Terentio. Dieu trespuissant, Praepotens Deus. Dieu… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»