-
1 defendant
-
2 discharge a defendant
-
3 the case for the defendant
the case for the defendant -
4 à son corps défendant
-
5 case
n. geval; zaak; rechtszaak; toestand; reden; naamval (grammatica); krat, kist, doos; (in computers) metalen omhulsel waarin zich alle interne onderdelen van de computer bevinden--------v. inpakken (ook in een kist)case1[ kees]1 geval ⇒ kwestie, zaak; stand van zaken; voorbeeld, specimen; patiënt, ziektegeval; 〈 informeel〉 (excentriek) type4 〈 benaming voor〉 omhulsel 〈 voornamelijk met inhoud〉 ⇒ doos, kist, koffer; zak, tas(je); schede, koker; huls, mantel; sloop, overtrek; cassette, etui; omslag; band; uitstalkast, vitrine; kast 〈 van horloge, piano; voor boeken enz.〉; 〈 techniek, technologie〉 huis; trommel, bus; 〈 plantkunde〉 zaadhuisje/hulsel5 kozijn ⇒ raamwerk, deurlijst♦voorbeelden:case in point • goed voorbeeldhe's a real case • hij is echt geschift(just) in case • voor het geval datin case of • in geval van, voor het geval datin the case of • met betrekking totin any/no case • in elk/geen gevalit's (not) the case • het is (niet) waar/het gevalsuch being the case • in het licht daarvanin this/that case • in dit/dat gevalthree cases of measles • drie gevallen van mazelenas the case may be • afhankelijk van de situatie/omstandigheden2 have a strong case • er goed/sterk voor staanmake (out) one's case • aantonen dat men gelijk heeftput the case (that) • opperen/voorstellen (om te)the case for the defendant • het pleidooi ten gunste van de beklaagdehave no case • geen been hebben om op te staanleading case • precedentmy case is to be heard today • mijn zaak komt vandaag voor————————case2〈 werkwoord〉1 voorzien van een omhulsel/doos ⇒ insluiten, vatten -
6 discharge
n. (het) lossen; uitlaat; vrijlating; schuld afbetalen; schot--------v. vracht lossen; uitwerpen, uitscheiden; bevrijden; verwijderen; sturen, wegsturen; schietendischarge1[ distsja:dzj]1 bewijs van kwijting/ontslag1 lossing ⇒ ontlading, het uitladen4 kwijting ⇒ aflossing, vervulling♦voorbeelden:a purulent discharge • een etterige afscheidingthe discharge of one's duties • het vervullen van zijn plicht————————discharge2[ distsja:dzj]♦voorbeelden:II 〈 overgankelijk werkwoord〉1 ontladen ⇒ uitladen, lossen2 afvuren ⇒ afschieten, lossen4 wegsturen ⇒ ontslaan, ontheffen van; 〈 leger〉 pasporteren; 〈 juridisch〉 vrijspreken, in vrijheid stellen5 uitstorten ⇒ uitstoten, afgeven6 vervullen ⇒ voldoen, zich kwijten van♦voorbeelden:discharge the jury • de jury van zijn plichten ontslaandischarge a patient • een patiënt ontslaandischarge a sailor • een zeeman afmonsterendischarge someone from service • iemand uit de dienst ontslaandischarge oaths/screams • vloeken/kreten uitstotendischarge one's debts • zijn schulden voldoendischarge one's duties • zijn taak vervullen -
7 dft
gedaagde, aangeklaagde, iemand die berecht wordt, beschuldigdedft (Defendant) -
8 corps
corps [kor]〈m.〉1 lichaam ⇒ lijf, lijk2 voorwerp ⇒ lichaam, stof, substantie3 hoofddeel ⇒ hoofdzaak, kern4 korps ⇒ geheel, college♦voorbeelden:se donner corps et âme • zich met hart en ziel gevenmettre, porter un corps en terre • iemand ter aarde bestellenpérir corps et biens • met man en muis vergaanse battre corps à corps • man tegen man vechtenun corps à corps • een gevecht van man tegen manaffronter corps à corps ses problèmes • zijn problemen frontaal tegemoet tredentrembler de tout son corps • over zijn gehele lichaam rillenpasser sur le corps de qn. • over iemand heenlopen, over lijken gaanun corps céleste • een hemellichaamavoir du corps • stevig zijndonner (du) corps à • vorm, gestalte geven aanprendre corps • vaste vorm krijgen3 corps d'un bateau • romp, kiel van een bootcorps de bâtiment, de logis • hoofdgebouwcorps de garde • hoofdwacht, wachthuisfaire corps avec • één zijn met4 corps de ballet • corps de ballet, de gezamenlijke balletdansers en -danseressencorps de doctrine • leerstelselcorps de l'Eglise • de gelovigencorps de métier • vakgroep, gildele corps électoral • het kiezerskorps, de gezamenlijke kiezerscorps enseignant • onderwijzend personeel, docenten-, lerarenkorpsgrands corps de l'Etat • hoge staatscollegescorps médical • medisch college, (de) gezamenlijke doktorencorps social • maatschappijse jeter à corps perdu dans • zich roekeloos storten inà son corps défendant • tegen wil en dankm1) lichaam, lijf2) lijk3) voorwerp, lichaam4) stof, substantie5) romp6) korps, geheel, college7) corpus [boek]
См. также в других словарях:
defendant — de·fen·dant /di fen dənt, ˌdant/ n: the party against whom a criminal or civil action is brought see also answer, codefendant compare accused, plaintiff … Law dictionary
defendant — de‧fen‧dant [dɪˈfendənt] noun [countable] LAW the person or organization in a court of law that has been accused of doing something illegal: • The defendant was convicted and sentenced to 7 years in state prison. * * * defendant UK US… … Financial and business terms
Defendant — De*fend ant (d[ e]*f[e^]nd ant), a. [F. d[ e]fendant, p. pr. of d[ e]fendre. See {Defend}.] 1. Serving, or suitable, for defense; defensive. [Obs.] [1913 Webster] With men of courage and with means defendant. Shak. [1913 Webster] 2. Making… … The Collaborative International Dictionary of English
defendant — (n.) c.1400, in the legal sense, from Fr. défendant, prp. of défendre (see DEFEND (Cf. defend)). Earliest use in English was as a prp. adj. meaning defending (c.1300) … Etymology dictionary
defendant — [dē fen′dənt, difen′dənt; dē fen′dant΄, di fen′dant΄] adj. [ME defendaunt < OFr defendant, prp. of defendre] defending n. Law the defending party; person sued or accused: opposed to PLAINTIFF … English World dictionary
Defendant — De*fend ant, n. 1. One who defends; a defender. [1913 Webster] The rampiers and ditches which the defendants had cast up. Spotswood. [1913 Webster] 2. (Law) A person required to make answer in an action or suit; opposed to plaintiff. Abbott.… … The Collaborative International Dictionary of English
defendant — An individual (or business) against whom a lawsuit is filed. (BankruptcyAction.com) United Glossary of Bankruptcy Terms 2012 … Glossary of Bankruptcy
defendant — [n] accused appellant, litigant, offender, prisoner, suspect; concept 412 … New thesaurus
defendant — ► NOUN ▪ a person sued or accused in a court of law. Compare with PLAINTIFF(Cf. ↑plaintiff) … English terms dictionary
defendant — noun ADJECTIVE ▪ criminal ▪ convicted, guilty VERB + DEFENDANT ▪ accuse, charge ▪ The defendant was charged with disturbing the p … Collocations dictionary
Defendant — A defendant or defender (Δ in legal shorthand) is any party who is required to answer the complaint of a plaintiff or pursuer in a civil lawsuit before a court, or any party who has been formally charged or accused of violating a criminal statute … Wikipedia