-
1 debit
n. borç, zimmet, borç hanesine yapılan kayıt, borç tarafı————————v. borçlandırmak, zimmetine kaydetmek* * *1. zimmet kaydet (v.) 2. zimmet (n.)* * *['debit] 1. noun(an entry on the side of an account which records what is owed: His debits outnumbered his credits.) borç2. verb(to enter or record on this side of an account.) borç kaydetmek -
2 debit
deftere kaydedilen borç, açik; zimmet,zimmetine geçirmek -
3 debit
v.zimmet kaydet:n.zimmet -
4 debit balance
borç bakiyesi -
5 debit entry
n. borç kaydı -
6 debit note
borç dekontu -
7 debit side
n. borç tarafı -
8 debit balance
borç bakiyesi -
9 debit entry
n. borç kaydı -
10 debit note
borç dekontu -
11 debit side
n. borç tarafı -
12 debit account
borç hesabi, zimmet hesabi -
13 debit advice
borçlu dekontu -
14 debit and credit
borç ve alacak -
15 debit balance
borç bakiyesi -
16 debit card
bankamatik karti -
17 debit entry
borç kaydi, borç girisi -
18 debit interest
borç faizi -
19 debit item
borç kalemi -
20 debit memo
borç dekontu, zimmet muhtirasi
- 1
- 2
См. также в других словарях:
débit — débit … Dictionnaire des rimes
Debit — Débit Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
débit — DÉBIT. s. m. Vente, trafic. Débit de draps, de dentelles. Marchandises, étoffes de débit, de bon débit, de mauvais débit. Cela n est pas de débit. Il se fait un grand débit de ... f♛/b] On dit figurément, qu Un homme a un beau débit, qu il a le… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
debit — DEBIT. s. m. Vente, trafic. Debit de draps, de dentelles. marchandises, estoffes de debit, de bon debit, de mauvais debit. il se fait un grand debit de &c. il ne sçauroit trouver le debit de sa marchandise. On dit fig. Il a un beau debit. il a le … Dictionnaire de l'Académie française
debit — I noun amount due, amount payable, arrears, bills, commitment, debt, deferred payment, expensum, indebtedness, liability, obligation, pecuniary due, sum owing, that which is owed associated concepts: debit agent, debit and credit system, debit… … Law dictionary
Debit — Deb it, v. t. [imp. & p. p. {Debited}; p. pr. & vb. n. {Debiting}.] 1. To charge with debt; the opposite of, and correlative to, credit; as, to debit a purchaser for the goods sold. [1913 Webster] 2. (Bookkeeping) To enter on the debtor (Dr.)… … The Collaborative International Dictionary of English
Debit — Deb it, n. [L. debitum what is due, debt, from debere to owe: cf. F. d[ e]bit. See {Debt}.] A debt; an entry on the debtor (Dr.) side of an account; mostly used adjectively; as, the debit side of an account. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Debit — (franz., spr. bī), Vertrieb, Verkauf, Verschleiß einer Ware; auch Konzession zum Verkauf monopolisierter Handelsartikel. Debitant ist besonders derjenige, der eine Ware im kleinen an die Konsumenten verkauft (debitiert, in Österreich:… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
debit — (n.) mid 15c., from M.Fr. debet or directly from L. debitum thing owed, that which is owing, neut. pp. of debere to owe (see DEBT (Cf. debt)). As a verb from 1680s. Debit card is attested from 1975 … Etymology dictionary
debit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. debiticie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} pozwolenie na rozpowszechnianie druków lub czasopism zagranicznych w danym państwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otrzymać, stracić debit. Rozprowadzać prasę bez debitu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
debit — [deb′it] n. [LME & OFr debite < L debitum, what is owing, debt; neut. pp. of debere: see DEBT] 1. Accounting a) the left hand side of an account, where entries are made showing an increase in assets, a decrease in liabilities, etc. b) such an… … English World dictionary