Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

deambulatio

  • 1 deambulatio

    deambulātio, ōnis, f. (deambulo), das Sich-Ergehen, Spazierengehen, der Spaziergang, Ter. heaut. 806. Hier. in psalm. 84, 15. Vulg. Ezech. 42, 4. Augustin. serm. 385, 7. Cael. Aur. chron. 2, 1, 46; 3, 8, 141 u. 149: frequens d. (equi), Pelagon. veterin. 27. p. 91 = 363 Ihm.

    lateinisch-deutsches > deambulatio

  • 2 deambulatio

    deambulātio, ōnis, f. (deambulo), das Sich-Ergehen, Spazierengehen, der Spaziergang, Ter. heaut. 806. Hier. in psalm. 84, 15. Vulg. Ezech. 42, 4. Augustin. serm. 385, 7. Cael. Aur. chron. 2, 1, 46; 3, 8, 141 u. 149: frequens d. (equi), Pelagon. veterin. 27. p. 91 = 363 Ihm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deambulatio

  • 3 laboriosus

    labōriōsus, a, um (2. labor), I) mit viel Arbeit u. Mühe verbunden, voller Arbeit u. Mühe, mühsam, beschwerlich, a) v. Lebl.: fabula, Ter.: deambulatio non lab., Ter.: quis nostrûm exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi etc.? Cic.: vitae genus laboriosum sequi (Ggstz. vitae genus quietum sequi), Cic.: nihil laboriosius, Cic.: laboriosissimum opus, Liv. – b) v. Pers., voller Tätigkeit, tätig, arbeitsam, homo, Cic.: bos laboriosissimus socius in agricultura, Colum. – II) viel Not ausstehend, sich plackend, sich abplackend, viel geplagt (griech. πολύτλας), a) v. Pers. (Ggstz. otiosus), vos laboriosos existiment, quibus otiosis ne in communi quidem otio liceat esse, Cic.: homo laboriosus et adversis suis clarus, Plin. ep.: remiges Ulixei, Hor.: laboriosa cohors Ulixei, Hor. – quid nobis duobus laboriosius? Cic. – b) v. Lebl.: ›aerumna‹ est aegritudo laboriosa, Harm ist sich abquälender Gram, Cic. Tusc. 4, 18.

    lateinisch-deutsches > laboriosus

  • 4 languor

    languor, ōris, m. (langueo), die Mattigkeit, Ermattung, Abspannung, Schlaffheit, Erschlaffung, I) physische: 1) im allg.: corporis, Cic.: deambulatio me ad languorem dedit, hat mich erschlafft, abgemattet, Ter.: tot horarum aestu et languore ipsos equosque fessos, Liv.: Plur., multis languoribus peresus essem te, mi amice, quaeritando, Catull. 55, 31 sq. – v. der Mattigkeit der Farben, Plin. 37, 130. – u. poet., die Ruhe, Stille des Meeres, piger, Sen. Agam. 162. – 2) insbes., die krankhafte Mattigkeit, Abspannung, Schwächlichkeit, Nervenschwäche, Entkräftung, aquosus, v. der Wassersucht, Hor.: faucium, Heiserkeit, Suet.: in languorem incĭdit, Suet.: nunc ficto languore moram trahit, Ov.: languore (aus E.) mori od. defungi, Ps. Quint. decl. – dah. auch Krankheit, qui sanas omnes languores, Augustin. serm. 207, 1; vgl. 387, 1. – II) in Mangel an Tätigkeit, an Wirkung sich zeigende Schlaffheit, Schläfrigkeit, Lässigkeit, Lauheit, bonorum, Cic.: militum, Caes.: antiquorum (scriptorum) languor (Langweiligkeit) atque inscitia, Cic.: languorem afferre alci, Cic.: languori se desidiaeque dedere, Cic.: in languorem vertere, Tac.: Plur., languores nostri, Vulg. Isai. 53, 4. – Insbes.: a) Schwermut, Hor. epod. 11, 9. – b) Sehnsucht, Val. Flacc. 7, 194.

    lateinisch-deutsches > languor

  • 5 sessio

    sessio, ōnis, f. (sedeo), I) das Sitzen, 1) im allg.: status, incessio, sessio, Cic.: statio significat permansionem, sessio humilitatem, Augustin.: medicamentum sessionis deambulatio est, Augustin.: sessiones quaedam contra naturam sunt, gewisse Haltungen im Sitzen, Cic. de fin. 5, 35. – 2) insbes.: a) das Müßigsitzen, Verweilen, Capitolina, Cic. ad Att. 14, 14, 2: ursae pigrā sessione languidae, Apul. met. 4, 14. – b) die Sitzung, α) zum Disputieren, posmeridiana, Cic. de or. 3, 121. – β) die gerichtl. Session des Prätors, Ulp. dig. 38, 15, 2. § 1. – II) meton., der Sitz, 1) der Ort zum Sitzen, a) der Sitzplatz im Freien, bes. die exedra (s. d. no. I), Cic. de fin. 5, 2: Plur., Cic. de or. 2, 20. – b) die Stelle, wo etw. festsitzt, die Wurzel, veretri, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 66: oculorum, die Augenhöhlung, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 7, 94. – 2) = εγκάθισμα, das Sitzbad, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 69. – 3) (wie εδρα), das Gesäß, der Hintere, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 3, 50. – 4) = intestinum rectum, der Mastdarm, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 22, 220.

    lateinisch-deutsches > sessio

  • 6 laboriosus

    labōriōsus, a, um (2. labor), I) mit viel Arbeit u. Mühe verbunden, voller Arbeit u. Mühe, mühsam, beschwerlich, a) v. Lebl.: fabula, Ter.: deambulatio non lab., Ter.: quis nostrûm exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi etc.? Cic.: vitae genus laboriosum sequi (Ggstz. vitae genus quietum sequi), Cic.: nihil laboriosius, Cic.: laboriosissimum opus, Liv. – b) v. Pers., voller Tätigkeit, tätig, arbeitsam, homo, Cic.: bos laboriosissimus socius in agricultura, Colum. – II) viel Not ausstehend, sich plackend, sich abplackend, viel geplagt (griech. πολύτλας), a) v. Pers. (Ggstz. otiosus), vos laboriosos existiment, quibus otiosis ne in communi quidem otio liceat esse, Cic.: homo laboriosus et adversis suis clarus, Plin. ep.: remiges Ulixei, Hor.: laboriosa cohors Ulixei, Hor. – quid nobis duobus laboriosius? Cic. – b) v. Lebl.: ›aerumna‹ est aegritudo laboriosa, Harm ist sich abquälender Gram, Cic. Tusc. 4, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > laboriosus

  • 7 languor

    languor, ōris, m. (langueo), die Mattigkeit, Ermattung, Abspannung, Schlaffheit, Erschlaffung, I) physische: 1) im allg.: corporis, Cic.: deambulatio me ad languorem dedit, hat mich erschlafft, abgemattet, Ter.: tot horarum aestu et languore ipsos equosque fessos, Liv.: Plur., multis languoribus peresus essem te, mi amice, quaeritando, Catull. 55, 31 sq. – v. der Mattigkeit der Farben, Plin. 37, 130. – u. poet., die Ruhe, Stille des Meeres, piger, Sen. Agam. 162. – 2) insbes., die krankhafte Mattigkeit, Abspannung, Schwächlichkeit, Nervenschwäche, Entkräftung, aquosus, v. der Wassersucht, Hor.: faucium, Heiserkeit, Suet.: in languorem incĭdit, Suet.: nunc ficto languore moram trahit, Ov.: languore (aus E.) mori od. defungi, Ps. Quint. decl. – dah. auch Krankheit, qui sanas omnes languores, Augustin. serm. 207, 1; vgl. 387, 1. – II) in Mangel an Tätigkeit, an Wirkung sich zeigende Schlaffheit, Schläfrigkeit, Lässigkeit, Lauheit, bonorum, Cic.: militum, Caes.: antiquorum (scriptorum) languor (Langweiligkeit) atque inscitia, Cic.: languorem afferre alci, Cic.: languori se desidiaeque dedere, Cic.: in languorem vertere, Tac.: Plur., languores nostri, Vulg. Isai. 53, 4. – Insbes.: a) Schwermut, Hor. epod. 11, 9. – b) Sehnsucht, Val. Flacc. 7, 194.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > languor

  • 8 sessio

    sessio, ōnis, f. (sedeo), I) das Sitzen, 1) im allg.: status, incessio, sessio, Cic.: statio significat permansionem, sessio humilitatem, Augustin.: medicamentum sessionis deambulatio est, Augustin.: sessiones quaedam contra naturam sunt, gewisse Haltungen im Sitzen, Cic. de fin. 5, 35. – 2) insbes.: a) das Müßigsitzen, Verweilen, Capitolina, Cic. ad Att. 14, 14, 2: ursae pigrā sessione languidae, Apul. met. 4, 14. – b) die Sitzung, α) zum Disputieren, posmeridiana, Cic. de or. 3, 121. – β) die gerichtl. Session des Prätors, Ulp. dig. 38, 15, 2. § 1. – II) meton., der Sitz, 1) der Ort zum Sitzen, a) der Sitzplatz im Freien, bes. die exedra (s. d. no. I), Cic. de fin. 5, 2: Plur., Cic. de or. 2, 20. – b) die Stelle, wo etw. festsitzt, die Wurzel, veretri, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 66: oculorum, die Augenhöhlung, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 7, 94. – 2) = εγκάθισμα, das Sitzbad, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 69. – 3) (wie εδρα), das Gesäß, der Hintere, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 3, 50. – 4) = intestinum rectum, der Mastdarm, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 22, 220.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sessio

См. также в других словарях:

  • déambulation — [ deɑ̃bylasjɔ̃ ] n. f. • 1492, repris v. 1870; lat. deambulatio ♦ Littér. ou didact. Action de déambuler. ⇒ 2. marche, promenade. « cette déambulation d aveugle » (Martin du Gard). Psychiatr. Tendance à marcher, à errer sans cesse. ● déambulation …   Encyclopédie Universelle

  • Deambulation — De*am bu*la tion, n. [L. deambulatio.] A walking abroad; a promenading. [Obs.] Sir T. Elyot. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • déambulation — (dé an bu la sion) s. f. Terme didactique. Action de marcher, de prendre de l exercice. Ce mot est quelquefois employé dans les livres médicaux. HISTORIQUE    XVIe s. •   Après la sueur diligemment nettoyée, faut faire ou frictions legeres ou… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • PERISTYLUM et Hippodromus — loca Alexandriae, memorata Auctori libri Maccabaeor. 3. c. 5. v. 1. s. ubi belluas (i. e. elephantos) egregie instructas, ὁ ἐλεφαντάρχης Hermon nomine, εν τῷ μεγάλῳ Περιςτύλῳ διακινῆσαι, in magno Peristylo excitâsse, i. e. exercuisse, legitur:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PILAMALLEUS — genus exercitationis haudtta pridem in Italia, in regno Neapolitano, inventum, unde in Europae universas pene regiones transiit. In co primo hbrachia et dorsum exercentur, quando malleis ligneis Pilam ligneam quam longissime expellere conantur:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • THALAMEGOS — apud Sueton. Iulio, c. 52. cum qua (Cleopatra) et convivia in primam luccm saeve protraxit, et eâdem nave thalamego paene Aethiopiâ tenus Aegyptum penetravit: Graeca vox est, παρὰ τὸ ἄγειν τὸν θάλαμον, quod cubiculum serret dicta, Cubiculata hinc …   Hofmann J. Lexicon universale

  • deambulazione — /deambula tsjone/ s.f. [dal lat. deambulatio onis, propr. il passeggiare ]. (fisiol.) [facoltà di camminare nel modo proprio dell uomo e dei vertebrati superiori] ▶◀ locomozione. ‖ andatura, camminata, portamento …   Enciclopedia Italiana

  • lassé — I. Lassé, m. acut. Est prins en signification passive, Defatigatus, Lassatus. Lassée, f. penac. Defatigata, Lassata. Je me suis lassé de courir, Me rupi currendo. Ce pourmenement m a fort lassé, Me haec deambulatio ad languorem dedit. II. Lassé,… …   Thresor de la langue françoyse

  • lasser — I. Lasser, c est devenir las et recreu, Fatigare, Defatigare, Lassare, Delassare. Et tendre laqs à prendre oiseaux et bestes sauvages, Selon ce on dit, Lasser toute maniere de laqs, Laqueorum omne genus tendere. Lasser aussi c est attacher et… …   Thresor de la langue françoyse

  • pourmenement — Pourmenement, Ambulatio, Inambulatio, Deambulatio, Prodeambulatio. Pourmenement qui se fait apres le midi, Ambulatio pomeridiana. Pourmenement, ou un pourmenoir, où les gens se font porter pour la santé de leurs corps, Gestatio …   Thresor de la langue françoyse

  • deambulation — (ˌ)dēˌambyəˈlāshən noun Etymology: Latin deambulation , deambulatio, from deambulatus (past participle of deambulare to walk abroad or about, from de + ambulare to walk) + ion , io ion more at amble : the act of walking abroad or about :… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»