Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

de+matrimonio

  • 21 pedir en matrimonio a alguien

    pedir en matrimonio a alguien
    jemandem einen Heiratsantrag machen

    Diccionario Español-Alemán > pedir en matrimonio a alguien

  • 22 promesa de matrimonio

    promesa de matrimonio
    Verlobung

    Diccionario Español-Alemán > promesa de matrimonio

  • 23 proposición de matrimonio

    proposición de matrimonio
    Heiratsantrag

    Diccionario Español-Alemán > proposición de matrimonio

  • 24 testigo de matrimonio

    testigo de matrimonio
    Trauzeuge

    Diccionario Español-Alemán > testigo de matrimonio

  • 25 un matrimonio como de película

    un matrimonio como de película
    eine Bilderbuchehe

    Diccionario Español-Alemán > un matrimonio como de película

  • 26 unirse en matrimonio

    unirse en matrimonio
    heiraten

    Diccionario Español-Alemán > unirse en matrimonio

  • 27 anniversario di matrimonio

    anniversario di matrimonio
  • 28 atto di matrimonio

    atto di matrimonio
  • 29 congiungere in matrimonio

    congiungere in matrimonio
  • 30 congiungersi in matrimonio

    congiungersi in matrimonio
  • 31 domanda di matrimonio

    domanda di matrimonio
  • 32 proposta di matrimonio

    proposta di matrimonio
  • 33 unire in matrimonio

    unire in matrimonio
  • 34 unirsi in matrimonio

    unirsi in matrimonio
  • 35 El matrimonio es al amor lo que el vinagre al vino: el tiempo hace que pierda su primer sabor

    Es ist keine Ehe, sie har ihre Wehe.
    Die Ehe ist Himmel und Hölle.
    Keine Schenke ohne Trank, keine Ehe ohne Zank.

    Proverbios, refranes y dichos españoles con sus equivalencias en alemán > El matrimonio es al amor lo que el vinagre al vino: el tiempo hace que pierda su primer sabor

  • 36 matrimonium

    mātrimōnium, iī, n. (mater), I) die Ehe (Ggstz. concubinatus), tenere matrimonium alcis (viri), jmds. Ehegattin sein, Cic.: contractum matrimonium solvere, Iustin.: sibi alqam in matrimonium petere, Suet.: in matrimonium ire, heiraten, Plaut.: in matrimonium alcis concedere, Iustin.: alqam in matrimonium ducere, eine heiraten, Cic.: dare alci filiam in matrimonium, Cic.: accipere alqam in matrimonium, Suet. u.a., in matrimonium regnumque (u. Thron), Tac.: alqam in matrimonium recipere, Iustin.: habere alqam in matrimonio, Cic. u. Iustin.: collocare alqam in matrimonium u. in matrimonio, verheiraten, Cic.: collocare Sabinas virgines in amplissimarum familiarum matrimoniis, Cic.: alqam sibi matrimonio iungere, Liv., coniungere, Suet.: filias suas Nabidis filiis matrimonio coniungere velle, Liv.: alicuius ante (vorher) matrimonium expertam esse, schon vorher einmal verheiratet gewesen sein, Sen.: alqam ex matrimonio expellere (verstoßen), Cic.: alqam matrimonio alcis exturbare, Tac. – II) meton., matrimonia = Ehefrauen, Tac. ann. 2, 13 u. 12, 6. Flor. 1, 1, 10. Iustin. 3, 3, 8; 3, 5, 6 u.a. Treb. Poll. trig. tyr. 6, 3. Lact. 3, 21, 4 u. epit. 38, 2. Amm. 23, 6, 76 (aber Liv. 10, 23, 6 jetzt matronis).

    lateinisch-deutsches > matrimonium

  • 37 matrimonium

    mātrimōnium, iī, n. (mater), I) die Ehe (Ggstz. concubinatus), tenere matrimonium alcis (viri), jmds. Ehegattin sein, Cic.: contractum matrimonium solvere, Iustin.: sibi alqam in matrimonium petere, Suet.: in matrimonium ire, heiraten, Plaut.: in matrimonium alcis concedere, Iustin.: alqam in matrimonium ducere, eine heiraten, Cic.: dare alci filiam in matrimonium, Cic.: accipere alqam in matrimonium, Suet. u.a., in matrimonium regnumque (u. Thron), Tac.: alqam in matrimonium recipere, Iustin.: habere alqam in matrimonio, Cic. u. Iustin.: collocare alqam in matrimonium u. in matrimonio, verheiraten, Cic.: collocare Sabinas virgines in amplissimarum familiarum matrimoniis, Cic.: alqam sibi matrimonio iungere, Liv., coniungere, Suet.: filias suas Nabidis filiis matrimonio coniungere velle, Liv.: alicuius ante (vorher) matrimonium expertam esse, schon vorher einmal verheiratet gewesen sein, Sen.: alqam ex matrimonio expellere (verstoßen), Cic.: alqam matrimonio alcis exturbare, Tac. – II) meton., matrimonia = Ehefrauen, Tac. ann. 2, 13 u. 12, 6. Flor. 1, 1, 10. Iustin. 3, 3, 8; 3, 5, 6 u.a. Treb. Poll. trig. tyr. 6, 3. Lact. 3, 21, 4 u. epit. 38, 2. Amm. 23, 6, 76 (aber Liv. 10, 23, 6 jetzt matronis).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > matrimonium

  • 38 coniungo

    con-iungo, iūnxī, iūnctum, ere, zusammenknüpfen, zusammenbinden, verbinden, konstr. mit Dat. (wem? womit?), m. cum u. Abl., m. inter se, m. bl. Abl. (mit, durch), I) eig.: a) Tiere zusammenspannen (Ggstz. disiungere), boves, Cato r. r. 138: bis binos (equos), Lucr. 5, 1298. – b) lebl. Objj. durch irgend ein Band (im engern u. weitern Sinne) vereinigen, verbinden, oras (die Wundränder) suturā, Cels.: calamos plures cerā, Verg.: navi onerariae alteram, Caes.

    II) übtr.: 1) räumlich, verbinden, vereinigen, aneinander od. ineinander fügen, a) übh.: α) lebl. Objj.: dextras, Verg.: dextram dextrae, Ov. – ossa (cruris) infra supraque coniuncta, media ut in brachio dehiscunt, Cels. – animam cum animo, Lucr.: eam epistulam cum hac epistula, Cic.: cum carne nervisque coniungi (v. Gliedern), Cels. – columellas capreolis c. inter se molli fastigio, Caes. – als gramm. t. t., c. verba, Wörter zusammensetzen, Quint. 8, 3, 36. – bes. ein Gebäude, eine Örtlichkeit mit einer andern verbinden, zusammenstoßen lassen, Passiv coniungi = zusammenstoßen, zusammenhängen, im Zusammenhang stehen, teils unmittelbar, teils durch Verbindungsmittel, aedificia (moenibus), Liv.: coniunguntur autem his (porticibus) domus ampliores, Vitr.: qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu coniunguntur et confluunt, Cic.: hunc montem murus circumdatus arcem efficit et cum oppido coniungit, Caes.: haec insula a superioribus regionibus in longitudinem passuum DCCCC in mare iactis molibus angusto itinere et ponte cum oppido coniungitur, Caes.: Baiarum medium intervallum Puteolanas ad moles ponte coniunxit, überbrückte er (wie ζευγνύναι πόρον, Ἑλλήσποντον), Suet. Vgl. 1. coniunctus no. 1. – u. als milit. t. t., castra castris, Lager gegen Lager aufschlagen (auch m. Ang. wo? zB. ad Corbionem, bei K.), Liv. – β) ein Tier an ein anderes heranbringen, herandrängen, equum equo Quadrati, Hirt. b. G. 8, 48, 5. – b) zu einem Verbande verbinden, vereinigen, zusammenstoßen lassen, u. refl. se coniungere u. Passiv coniungi = sich verbinden, sich vereinigen, sich anschließen, zusammenstoßen, sich aneinander schließen, bes. als milit. t. t., eas cohortes cum exercitu suo, Caes.: oppidanos sibi, Hirt. b. G.: arma Sidicinis finitumis, Liv.: ut copias coniungerem (verst. sibi) rogavit, Planc. in Cic. ep. – u. ut paulatim sese legiones coniungerent, Caes.: pauci ordinis senatorii, qui se cum iis coniunxerant, Caes.: cum se Libo cum Bibulo coniunxisset, Caes.: si nova manus Sueborum cum veteribus copiis Ariovisti sese coniunxisset, Caes. – c. se Hannibali, c. se Rhodiae classi, Liv.: c. se Barzaënti, Curt. – u. medial, ne tantae nationes coniungantur, Caes.: cum aeque coniungi (verst. sibi) possent, Liv.: ita regebat cursum, ut primi coniungi ultimis possent, Curt.

    2) zeitlich: a) eine Zeit (mit) einer andern gleichs. verbinden, noctem diei, die N. zum T. hinzunehmen, in die N. hineinreisen, Caes. b. c. 3, 13. – b) etw. einer Sache verbinden = unmittelbar folgen lassen, consultis facta, Vell.: tristibus dictis atrocia facta, Tac. – od. etw. ununterbrochen fortsetzen, -fortführen, abstinentiam cibi, Tac.: consulatus, Suet.

    3) übh. äußerlich od. innerlich in Verbindung, in Zusammenhang bringen, verbinden, vereinigen, a) lebl. Obj.: α) Buchstaben in deb Aussprache verbinden, zusammensprechen, vocales, Cic. or. 150. – β) Schriftliches anfügen, anknüpfen, pauca scribere coniungereque huic commentario, Hirt. b. G. 8, 48, 11. – u. (im Passiv) m. Abl., opere ipso coniungi, Curt. 5, 1, 2. – γ) Data im Gedächtnisse anreihen, prioribus sequentia, Quint. 11, 2, 20. – δ) irgend ein Verhältnis, irgend einen Zustand usw. mit etw. od. jmd. in Verbindung bringen, verbinden, vereinigen, verknüpfen, verwickeln, somnos cum alqa (poet. = mit jmd. zusammen schlafen), Catull. 64, 331. – causam alcis (od. salutem alcis) cum communi salute, Cic.: iudicium suum cum illius auctoritate, Quint.: sententiam hanc cum Aristippi vetere sententia, Cic.: cum probro privato imperii dedecus (mit persönlicher Schande die Entehrung des Staates), Cic.: cum his testibus suam religionem, auf diese Zeugen die Erfüllung seiner Religionspflichten gründen, Cic. – u. mit Dat., facultati instrumentum, Quint.: laudem oratori, Quint. – u. m. ad u. Akk., laudem alcis ad utilitatem nostrae causae, Quint. – m. Ang. worin? durch in m. Abl., quorum in doctrina atque praeceptis disserendi ratio coniungitur cum suavitate dicendi et copia, geht Hand in Hand mit usw., Cic. – selten = aus zwei Teilen vereinigen, zusammensetzen, quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis coniunctus est, weil Epikur (d.i. das höchste Gut des E.) aus einer doppelten Art von Lust zusammengesetzt ist, Cic. de fin. 2, 44. – ε) prägn., etw. verbinden, αα) = etw. gemeinsam unternehmen, c. bellum, Cic. de imp. Pomp. 26: cum amicis aut bene meritis consociare aut coniungere iniuriam, zu einem Unrecht sich verbrüdern od. verbinden, Cic. de fin. 3, 71. – ββ) = eine Verbindung (Ehe, Freundschaft) schließen, c. Sabinorum conubia, Cic.: nuptiae non genere ac nobilitate coniunctae, sed electā corporum specie, Curt.: c. societatem amicitiamque, Sall.: amicitias, Cic.: necessitudinem, Cic.: benevolentiam, Cic. – b) Pers.: α) übh. verbinden, mit einschließen, dedecus est nostrum, nostrum inquam, te coniungens, Cic.: quem ego civem cum deorum immortalium laude coniungo, verschwistere, Cic. – β) durch irgend ein Band im Staats- od. Familienleben verbinden, αα) im allg.: inter nos naturā ad civilem communitatem coniuncti et consociati sumus, zu einer staatlichen Gemeinschaft verbunden u. verbrüdert, Cic. – politisch, res publica nos inter nos conciliatura coniuncturaque est, Cic.: Milonem sibi, Caes.: coniungi Macedonibus, Liv. – u. m. Ang. wozu? durch ad m. Akk., Lepido coniuncto (verst. mihi) ad rem publicam defendendam, Planc. in Cic. ep. – geschäftlich, socium fallere, qui se in negotio coniunxit, Cic. – gesellig, freundschaftlich, optimum quemque hospitio atque amicitiā, Cic.: his rebus sibi multos ex Romanis familiari amicitiā, Cic.: me tibi studia communia coniungunt, Cic. – verwandtschaftlich, cum tota domus coniugio et stirpe coniungitur, Cic.: se tecum affinitate coniungi cupit, Nep. – ββ) ehelich, verbinden, vereinigen, filias suas alcis filiis matrimonio, Liv.: alqam secum matrimonio, Curt.: alqam sibi iusto matrimonio, Suet.: u. bl. sibi alqam, Suet.: se cum alqo (v. der Frau), Ov.: coniungi Poppaeae, Tac. – γγ) in Liebe vereinigen, versöhnen, diversos iterum c. amantes, Prop. 1, 10, 15.

    lateinisch-deutsches > coniungo

  • 39 contrayente

    sustantivo masculino y femenino
    Eheschließende der, die
    contrayente
    contrayente [koDC489F9Dn̩DC489F9Dtra'59FE3E77ɟ59FE3E77eDC489F9Dn̩DC489F9Dte]
    (que contrae) vertragschließend; (matrimonio) eheschließend
    Vertragschließende(r) masculino y femenino; (de un matrimonio) Eheschließende(r) masculino y femenino; contrayentes Vertragspartner masculino plural; (de un matrimonio) Brautleute plural

    Diccionario Español-Alemán > contrayente

  • 40 unión

    u'nǐɔn
    f
    1) Vereinigung f, Zusammenfassung f, Zusammenschluss m
    2) POL Union f, Einigung f
    3) ( grupo) Verein m, Verband m
    4) ( conexión) Anschluss m, Verbindung f
    5)
    6)

    Unión Europea(UE) GEO Europäische Union (EU) f

    7)

    Unión de Estados Independientes( UEI) GEO Gemeinschaft Unabhängiger Staaten (GUS) f

    8) ( matrimonio) Ehe f, Ehebündnis n
    9) ( soldadura de los huesos fracturados) Verwachsung f, Verheilung f
    sustantivo femenino
    1. [suma] Verbindung die
    2. [asociación] Vereinigung die
    3. [entidad] Verband der
    4. [matrimonio] Eheschließung die
    5. [de partes separadas] Verbindungsstück das
    unión
    unión [u'njon]
    num2num (territorial) Vereinigung femenino; economía Zusammenschluss masculino; en unión con zusammen mit
    num3num (matrimonio) Heirat femenino
    num4num comercio Verband masculino
    num5num política Union femenino; Unión Económica y Monetaria (Europea) (Europäische) Wirtschafts- und Währungsunion; Unión Europea Europäische Union; unión monetaria Währungsunion femenino
    num6num (armonía) Einigkeit femenino; la unión hace la fuerza (proverbio) Einigkeit macht stark

    Diccionario Español-Alemán > unión

См. также в других словарях:

  • Matrimonio entre personas del mismo sexo en la Argentina — Saltar a navegación, búsqueda Situación del reconocimiento legal de las parejas del mismo sexo en Sudamérica …   Wikipedia Español

  • matrimonio — (Del lat. matrimonĭum). 1. m. Unión de hombre y mujer concertada mediante determinados ritos o formalidades legales. 2. En el catolicismo, sacramento por el cual el hombre y la mujer se ligan perpetuamente con arreglo a las prescripciones de la… …   Diccionario de la lengua española

  • matrimonio — sustantivo masculino 1. Unión legítima entre un hombre y una mujer: contraer matrimonio, pedir a una persona en matrimonio. matrimonio civil Matrimonio celebrado según la ley civil, sin intervención de la Iglesia: Los matrimonios civiles pueden… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Matrimonio civil — es el matrimonio que se contrae ante las autoridades civiles (jueces o autoridades municipales) y no ante las autoridades eclesiásticas ni siguiendo el rito de una religión (matrimonio eclesiástico en el caso del catolicismo y otras confesiones… …   Wikipedia Español

  • Matrimonio de Boston — Matrimonio de Boston, o en el original inglés Boston marriage, es una expresión creada en el siglo XIX en los Estados Unidos para hogares formados por dos mujeres que convivían de forma independiente de cualquier apoyo o soporte masculino. Es un… …   Wikipedia Español

  • Matrimonio entre personas del mismo sexo en Columbia Británica — Saltar a navegación, búsqueda El matrimonio del mismo sexo en la provincia canadiense de Columbia Británica comenzó el 8 de julio de 2003 cuando el Tribunal de Apelación en la provincia declaró que las leyes contra esta forma de matrimonio eran… …   Wikipedia Español

  • Matrimonio entre personas del mismo sexo en Manitoba — Saltar a navegación, búsqueda El matrimonio del mismo sexo en la provincia canadiense de Manitoba comenzó el 16 de septiembre de 2004 cuando la Corte Suprema de la provincia declaró que las leyes contra esta forma de matrimonio eran… …   Wikipedia Español

  • Matrimonio entre personas del mismo sexo en Saskatchewan — Saltar a navegación, búsqueda El matrimonio del mismo sexo en la provincia canadiense de Saskatchewan ha sido legal desde el 5 de noviembre de 2004. El 3 de noviembre, una corte provincial vio la causa legal de cuatro parejas homosexuales que… …   Wikipedia Español

  • Matrimonio entre personas del mismo sexo en Quebec — Saltar a navegación, búsqueda El 19 de marzo de 2004, el Tribunal de Apelación en la provincia canadiense de Quebec dictó semejantemente a los tribunales en las otras provincias de Ontario y Colombia Británica. En la causa de Hendricks y Leboeuf… …   Wikipedia Español

  • Matrimonio de papel — País originario Chile Canal Canal 13 Horario de transmisión 19:00 a 20:30 Transmisión Marzo de 1985 Mayo de 1 …   Wikipedia Español

  • matrimonio — matrimonio, usar (hacer uso de) del matrimonio expr. copular. ❙ «...durante los años que duraba su penitencia, no podía usar del matrimonio ni celebrar nuevas nupcias...» Fernando Gracia, El libro de los cuernos. ❙ «...tenía la mala costumbre de… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»