-
1 dać komuś szkołę
разг. научи́ть кого́-л. уму́-ра́зуму; зада́ть жа́ру кому́-л. -
2 szkoła
сущ.• училище• школа* * *szkoł|a♀, мн. Р. szkół школа;\szkoła podstawowa начальная школа; \szkoła wyższa высшая школа, высшее учебное заведение, вуз; \szkoła zawodowa училище профессионального обучения; \szkoła wojskowa военное училище; \szkoła koedukacyjna школа совместного обучения; \szkoła życia перен. школа жизни;
● dać komuś \szkołaę разг. научить кого-л. уму-разуму; задать жару кому-л.* * *ж, мн P szkółшко́лаszkoła podstawowa — нача́льная шко́ла
szkoła wyższa — вы́сшая шко́ла, вы́сшее уче́бное заведе́ние, вуз
szkoła zawodowa — учи́лище профессиона́льного обуче́ния
szkoła wojskowa — вое́нное учи́лище
szkoła koedukacyjna — шко́ла совме́стного обуче́ния
szkoła życia — перен. шко́ла жи́зни
См. также в других словарях:
dać szkołę — Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… … Słownik języka polskiego
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
szkoła — 1. Dać komuś szkołę «zmusić kogoś do dużego wysiłku»: Henek odgrażał się, że „kiedyś da jej taką szkołę, że popamięta”. H. Worcell, Rewiry. 2. Dostać szkołę «zostać zmuszonym do dużego wysiłku»: Poczekajcie – myślał już na wpół sennie – chcecie… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
szkoła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. szkole; lm D. szkół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instytucja oświatowa, mająca na celu kształcenie określonych umiejętności oraz przekazywanie wiedzy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… … Słownik języka polskiego
wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… … Słownik języka polskiego
