-
1 Bescheid
Bescheid [bə'ʃaɪt] <-[e]s, -e> mpositiver/negativer \Bescheid decyzja pozytywna/negatywnajdm \Bescheid [über etw ( akk) ] geben poinformować kogoś [o czymś], dać komuś znać [o czymś]4) jdm \Bescheid sagen powiedzieć komuś [coś][über etw ( akk) ] \Bescheid wissen wiedzieć [o czymś]ich weiß \Bescheid! wiem [wszystko]!
См. также в других словарях:
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, daję, daje, dawaćwaj {{/stl 8}}– dać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, dam, da, dadzą, daj, dany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić kogoś właścicielem lub odbiorcą rzeczy, którą się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
odpisać — dk IX, odpisaćpiszę, odpisaćpiszesz, odpisaćpisz, odpisaćał, odpisaćany odpisywać ndk VIIIa, odpisaćsuję, odpisaćsujesz, odpisaćsuj, odpisaćywał, odpisaćywany 1. «odpowiedzieć w formie pisemnej na czyjeś pismo, na czyjś list, dać komuś pisemną… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
odeprzeć — dk XI, odeprzećprę, odeprzećprzesz, odeprzećprzyj, odparł, odparty odpierać ndk I, odeprzećam, odeprzećasz, odeprzećają, odeprzećaj, odeprzećał, odeprzećany 1. «siłą zmusić do odwrotu, do cofnięcia się, do odstąpienia od czegoś; odepchnąć,… … Słownik języka polskiego
pozwolenie — n I 1. rzecz. od pozwolić. 2. lm D. pozwolenieeń «przychylna odpowiedź na prośbę; zgoda na coś; zezwolenie» Pozwolenie na ślub. Dać, dostać, otrzymać, uzyskać pozwolenie. Udzielić pozwolenia. Prosić kogoś o pozwolenie. ∆ przestarz. Za pozwoleniem … Słownik języka polskiego