-
1 zabawić
глаг.• веселить• позабавить• потешить• развлечь* * *zabawi|ć\zabawićony сов. 1. развлечь, занять;2. книжн. провести время, задержаться, пробыть (где-л., у кого-л.); długo nie \zabawićę я долго не задержусь+1. rozweselić 2. zatrzymać się
* * *zabawiony сов.1) развле́чь, заня́ть2) книжн. провести́ вре́мя, задержа́ться, пробы́ть (где-л., у кого-л.)długo nie zabawię — я до́лго не задержу́сь
Syn:rozweselić 1), zatrzymać się 2)
См. также в других словарях:
szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… … Słownik języka polskiego
na — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na kierunek ruchu przestrzennego określony przez wyrażenia, w których przyimek {{/stl 7}}{{stl 8}}na {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
