Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dĭūturnus

  • 41 diu

    (adv.) долго, diutinus, diuturnus (adi.) долгий, non diu in libertate fuisse, id est non minus decennio;

    diu in libertate morari (1. 16 § 3 D. 40, 9. 1. 3 § 10 D. 41, 2. 1. 1 C. 7, 22);

    diu possidere hereditatem (1. 6 § 3 D. 29, 2); (1. 36. 43 § 1 D. 41, 2. 1. 13 § 2. 1. 18. 21 pr. D. 41, 3. Gai. II. 44);

    implere diutinam possess. (1. 7 pr. 1. 13 D. 41, 4);

    diuturna consuetudo (1. 33 D. 1, 3);

    diuturni silentii praescriptio (1. 1 C. 4, 52). Diuturnitas, продoлжительность, temporis diuturnitate excludi (1. 10 C. 4, 30. 1. 2 C. 7, 35); (1. 7 C. 7, 33).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > diu

  • 42 longus

    1)длинный, a) о пространстве, мере, naves longae (1. 2 pr. D. 49, 15);

    viam longiorem facere (1. 1 § 2 D. 43, 11. 1. 79 D. 46, 3);

    b) о времени = diuturnus, напр. longa consuetudo (1. 35 D. 1. 3. 1. 11 D. 50, 2. 1. 230 D. 50, 16. pr. I. 2, 6. 1. 16 D. 23, 5. 1. 5 pr. D. 39, 2. 1. 3 § 23. 1. 26 D. 41, 2. 1. 17. 33 § 2 D. 41, 3. 1. 2 § 6. 1. 4 pr. D. 41, 4. 1. 10 pr. D. 8, 5. 1. 3. 5 § 1 D. 44, 3. 1. 1 D. 7, 22).

    2) далекий, l. peregrinatio, l. iter (1. 23 D. 3, 3. 1. 23 D. 13, 6. 1. 194 D. 50, 17);

    longe (adv.) далеко, longius producere ignem, longius procedere (1. 30 § 3 D. 9, 2), evolare (1. 5 § 6 D. 9, 2. 1. 41 D. 47, 2), longius positae res (1. 7 C. 11, 58);

    longe abesse (1. 17 § 17 D. 47, 10);

    longe esse, быть далеко (1, 16 § 3 D. 20, 1);

    longe esse a bona fide (1. 45 § 1 D. 19, 2. 1. 17 C. 9, 1).

    3) большой, 1. differentia (1. 31 D. 46, 3);

    longe, гораздо, весьма, 1. dissimile, aliud (1. 32 D. 17, 1. 1. 10 § 1 D. 41, 2); 1. utile, aequum (1. 28 § 1 D. 2, 14. 1. 4 § 13 D. 44, 4); 1. commodius (1. 24 D. 6, 1);

    absurdius (1. 51 § 2 D. 9, 2).

    4) напрасно (1. 67 § 3 D. 23, 2. 1. 2 § 41 D. 38, 17. 1. 15 § 1 D. 40, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > longus

  • 43 diūturnitās

        diūturnitās ātis, f    [diuturnus], length of time, long duration, durability: diuturnitate exstingui: temporis: pacis, Cs.: memoriae.
    * * *

    Latin-English dictionary > diūturnitās

  • 44 Болезнь

    - morbus (corporis; animi; oculorum); dolor; aegrotatio; aegritudo; aegror; infirmitas; causa (levis, gravior, tenuissima; origo causae); vitium (intestinorum; mentis); valetudo (gravis et periculosa; oculorum); tabes (oculorum);

    • сильная, опасная болезнь - morbus acer, gravis, periculosus;

    • продолжительная болезнь - valetudo perseverans; morbus diuturnus;

    • заразная болезнь - morbus pestifer; pestis; pestilentia;

    • умереть от болезни - morbo mori, perire, opprimi;

    • подхватить болезнь - morbum contrahere;

    • болезнь усиливается - morbus ingravescit;

    • лечить болезнь - morbo curationem adhibere; morbo mederi;

    • оправиться после болезни - ex morbo recreari;

    • выздороветь от болезни - ex morbo convalescere;

    • Болезнь входит пудами, а выходит золотниками - Morbus cito, facile contrahitur, sed difficillime curatur; morbum facile nanciscimur, sed non tam cito liberamur, exsolvimur;

    • подавлять начинающуюся болезнь обычными средствами - solitis remediis incipientem causam occupare;

    • душевная болезнь - mala valetudo animi;

    • страдающий болезнью горла - causarius faucibus;

    • по болезни - propter valetudinem;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Болезнь

  • 45 Долгий

    - amplus (dies); tardus (nox); longus; diuturnus; diutinus; longinquus; laxus; productus; protensus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Долгий

  • 46 Запах

    - odor; odoratus; olentia (suavis); nidor; sapor;

    • аммиачный запах - odor ammoniacus;

    • анисовый запах - odor aniseus;

    • ароматный запах - odor aromaticus;

    • бальзамический запах - odor balsamicus (balsameus, balsaminus);

    • винный запах - odor vinosus;

    • возбуждающий запах - odor excitans;

    • вредный запах - odor noxius (perniciosus);

    • гвоздичный запах - odor caryophyllaceus;

    • гнилостный запах - odor putridus;

    • долговременный запах - odor diutinus (diuturnus);

    • дурной запах - odor malus; foetor;

    • едкий запах - odor acer;

    • зловонный запах - odor foetidus (taeter);

    • камфарный запах - odor camphoratus;

    • запах клопов - odor cimicinus;

    • запах козла - odor hircinus;

    • коричный запах - odor cinnameus;

    • кратковременный запах - odor brevis (ephemerus);

    • крепкий запах - odor gravis;

    • запах лавра - odor laureus (laurinus);

    • запах ладана - odor tureus;

    • летучий запах - odor evolans;

    • лимонный запах - odor citreus (citrinus);

    • запах листвы - odor frondis vernalis;

    • запах лука - odor cepaceus;

    • запах мёда - odor melleus (mellitus);

    • муравьинный запах - odor formicarum (formicinus);

    • запах мускуса - odor moschatus;

    • мышиный запах - odor murinus;

    • запах мяты - odor menthosus;

    • навозный запах - odor stercoris (stercorarius);

    • нежный запах - odor mitis;

    • незначительный запах - odor brevis (ephemerus);

    • неизменный запах - odor immanens (perpetuus);

    • неприятный запах - odor ingratus;

    • нестойкий запах - odor infirmus (instabilis);

    • одуряющий запах - odor stupefaciens;

    • особый запах - odor peculiaris (proprius);

    • острый запах - odor acer;

    • отвратительный запах - odor foetidissimus;

    • перечный запах - odor piperitus;

    • полынный запах - odor absinthiacus;

    • постоянный запах - odor constans (permanens);

    • приятный запах - odor gratus (amabilis, suavis);

    • пряный запах - odor aromaticus;

    • раздражающий запах - odor irritans;

    • резкий запах - odor acerrimus;

    • запах розы - odor rosarum;

    • запах свежего сена - odor feni recentis;

    • свежий запах - odor egelidus;

    • своеобразный запах - odor peculiaris (proprius);

    • сельдяной запах - odor alecis;

    • сильный запах - odor fortis;

    • запах скипидара - odor terethinae;

    • сладковатый запах - odor subdulcis;

    • смолистый запах - odor resinosus;

    • специфический запах - odor peculiaris (proprius);

    • спиртовый запах - odor alcoholicus;

    • стойкий запах - odor firmus;

    • тошнотворный запах - odor nauseosus;

    • трупный запах - odor cadaverinus;

    • тяжёлый запах - odor gravis (onerosus);

    • удушливый запах - odor suffocans;

    • характерный запах - odor proprius (peculiaris);

    • уксусный запах - odor acetatus;

    • чесночный запах - odor alliaceus;

    • ядовитый запах - odor virulentus;

    • распространять запах - odorem emittere (exhalare, spargere, spirare);

    • без запаха - inodorus;

    • с запахом - odoratus;

    • с приятным запахом - suaveolens;

    • с сильным запахом - graveolens, fragrans;

    • запах пота - capra;

    • запах изо рта - gravitas (foetor) oris;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Запах

  • 47 Прочный

    - firmus; fortis (pons fortis); idoneus (paries; navis); valens (truncus); validus (abies); fidus; fidelis(lorica; navis; societas cum aliquo); stipulus; stabilis (regnum); solidus; perennis; tenax; vivax; diuturnus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Прочный

  • 48 Хронический

    - chronicus; vetus (aeger); tenax (morbus); longus; longinquus; diuturnus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Хронический

  • 49 diutinus

    dĭūtĭnus, a, um, adj. [diu], of long duration, lasting, long (rare but class.; cf.:

    longinquus, diuturnus): (supplicium) longum diutinumque a mane ad vesperum,

    Plaut. Mil. 2, 6, 28: mansiones Lemni, *Ter. Ph. 5, 8, 23:

    servitus,

    Cic. Fam. 11, 8, 2:

    laetatio (opp. longior dolor),

    Caes. B. G. 5, 52 fin.:

    labor,

    id. B. C. 2, 13, 2; 2, 14, 1:

    conclusio,

    id. ib. 2, 22, 1:

    militia,

    Liv. 5, 11:

    bellum,

    id. 25, 1:

    pax,

    id. 6, 33:

    otium,

    id. 25, 7:

    morbus,

    Suet. Calig. 1 et saep.— Comp. and sup. do not occur.— Adv.: diū-tĭne, long, a long time:

    uti,

    Plaut. Rud. 4, 7, 15:

    sermocinans,

    App. M. 2, p. 121, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > diutinus

  • 50 diuturne

    dĭūturne, adv., v. diuturnus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > diuturne

  • 51 diuturnitas

    dĭūturnĭtas, ātis, f. [diuturnus], length of time, long duration, durability (good prose).
    (α).
    With gen.:

    temporis,

    Cic. N. D. 2, 2, 5; id. Fin. 2, 27, 87 (opp. brevitas):

    imperii,

    id. de Imp. Pomp. 9, 26:

    pacis,

    id. de Or. 1, 4, 14; Caes. B. C. 1, 85, 7:

    otii,

    id. ib. 2, 36, 1:

    belli,

    id. B. G. 1, 40, 8; Sall. J. 64 fin.:

    pugnae,

    Caes. B. G. 3, 4, 3:

    oppugnationis,

    id. B. C. 3, 9, 6:

    memoriae,

    Cic. de Or. 1, 28, 129:

    rei publicae,

    id. Rep. 2, 14 fin. et saep.—
    (β).
    Absol., Cic. de Sen. 11 fin.; id. N. D. 2, 2, 5; id. Fin. 1, 12, 40 (with longinquitas); id. Off. 2, 7, 23 al.

    Lewis & Short latin dictionary > diuturnitas

  • 52 longinquom

    longinquus, a, um, adj. [longus], long, extensive.
    I.
    Lit., in space.
    A.
    In gen. (rare):

    linea,

    Plin. 9, 17, 26, § 59:

    aequora,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 363:

    amnes,

    Tac. A. 1, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    Far removed, far off, remote, distant (class.):

    nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes,

    Cic. Fam. 15, 9, 1:

    ex locis tam longinquis,

    id. Imp. Pomp. 16, 47:

    ab extero hoste atque longinquo,

    id. Cat. 2, 13, 29:

    longinqua Lacedaemon,

    id. Att. 15, 9, 1:

    nationes,

    Caes. B. G. 7, 77:

    cura,

    respecting things that are far off, Liv. 22, 23:

    longinquiores loci,

    Caes. B. G. 4, 27:

    vulnera, i. e. e longinquo accepta,

    Luc. 3, 568.—In neutr. absol.: ex (e) longinquo, from afar, from a distance:

    e longinquo intueri,

    Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.— Plur.:

    longinqua imperii adire,

    the remote parts, Tac. A. 3, 34.—
    2.
    Living far off, foreign, strange:

    homo longinquus et alienigena,

    Cic. Deiot. 3, 10:

    Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,

    id. Mil. 28, 76:

    piscis,

    Ov. Ib. 150.—
    II.
    Transf., of time.
    A.
    In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.:

    diutinus, diuturnus): vita,

    Plaut. Mil. 3, 1, 136:

    adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam,

    Cic. Div. 1, 49, 109:

    dolores,

    id. Fin. 2, 29, 94:

    oppugnatio,

    Caes. B. C. 3, 80:

    consuetudo,

    id. B. G. 1, 47:

    militia,

    Liv. 4, 18.— Comp.:

    longinquiore tempore bellum confecturum,

    Nep. Them. 4, 3.—
    B.
    In partic.
    1.
    Long deferred, distant (rare):

    cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi,

    Cic. Part. Or. 32, 112:

    cum... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,

    Liv. 9, 24, 2:

    spes longinqua et sera,

    Tac. A. 13, 37.—
    * 2.
    Old, ancient:

    monumenta,

    Plin. 13, 12, 26, § 83. —
    3.
    Remote, far-fetched:

    sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc.,

    Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē, longinquō, and longin-quom (only ante- and post - class.).
    1.
    A long way off, far away: longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—
    2.
    In time, long, a long while:

    odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui,

    Plaut. Merc. 3, 4, 25:

    servus longinquo absens,

    Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.— Comp.:

    longinquius diutiusque adesse,

    Gell. 1, 22, 12.—
    b.
    After a long interval:

    historiam scripsere Pictor incondite, Sisenna longinque,

    Fronto Ep. ad Ver. 1 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > longinquom

  • 53 longinquus

    longinquus, a, um, adj. [longus], long, extensive.
    I.
    Lit., in space.
    A.
    In gen. (rare):

    linea,

    Plin. 9, 17, 26, § 59:

    aequora,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 363:

    amnes,

    Tac. A. 1, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    Far removed, far off, remote, distant (class.):

    nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes,

    Cic. Fam. 15, 9, 1:

    ex locis tam longinquis,

    id. Imp. Pomp. 16, 47:

    ab extero hoste atque longinquo,

    id. Cat. 2, 13, 29:

    longinqua Lacedaemon,

    id. Att. 15, 9, 1:

    nationes,

    Caes. B. G. 7, 77:

    cura,

    respecting things that are far off, Liv. 22, 23:

    longinquiores loci,

    Caes. B. G. 4, 27:

    vulnera, i. e. e longinquo accepta,

    Luc. 3, 568.—In neutr. absol.: ex (e) longinquo, from afar, from a distance:

    e longinquo intueri,

    Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.— Plur.:

    longinqua imperii adire,

    the remote parts, Tac. A. 3, 34.—
    2.
    Living far off, foreign, strange:

    homo longinquus et alienigena,

    Cic. Deiot. 3, 10:

    Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,

    id. Mil. 28, 76:

    piscis,

    Ov. Ib. 150.—
    II.
    Transf., of time.
    A.
    In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.:

    diutinus, diuturnus): vita,

    Plaut. Mil. 3, 1, 136:

    adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam,

    Cic. Div. 1, 49, 109:

    dolores,

    id. Fin. 2, 29, 94:

    oppugnatio,

    Caes. B. C. 3, 80:

    consuetudo,

    id. B. G. 1, 47:

    militia,

    Liv. 4, 18.— Comp.:

    longinquiore tempore bellum confecturum,

    Nep. Them. 4, 3.—
    B.
    In partic.
    1.
    Long deferred, distant (rare):

    cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi,

    Cic. Part. Or. 32, 112:

    cum... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,

    Liv. 9, 24, 2:

    spes longinqua et sera,

    Tac. A. 13, 37.—
    * 2.
    Old, ancient:

    monumenta,

    Plin. 13, 12, 26, § 83. —
    3.
    Remote, far-fetched:

    sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc.,

    Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē, longinquō, and longin-quom (only ante- and post - class.).
    1.
    A long way off, far away: longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—
    2.
    In time, long, a long while:

    odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui,

    Plaut. Merc. 3, 4, 25:

    servus longinquo absens,

    Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.— Comp.:

    longinquius diutiusque adesse,

    Gell. 1, 22, 12.—
    b.
    After a long interval:

    historiam scripsere Pictor incondite, Sisenna longinque,

    Fronto Ep. ad Ver. 1 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > longinquus

  • 54 magister

    măgister, tri (old orthog., ‡ magester, like ‡ leber, ‡ Menerva, for liber, Minerva, acc. to Quint. 1, 4, 17), m. [a double comparative in form, from magis, and comparative ending -ter; cf.: minister, sinister], a master, chief, head, superior, director, president, leader, commander, conductor, etc.:

    quibus praecipua cura rerum incumbit, et qui magis quam ceteri diligentiam et sollicitudinem rebus, quibus praesunt, debent, hi magistri appellantur,

    Dig. 50, 16, 57.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., the dictator in the earliest times was called magister populi, the chief of the people:

    in Magistro populi faciendo, qui vulgo dictator appellatur... qui primus Magister a populo creatus est, Paul. ex Fest. s. v. optima lex, p. 198 Müll.: (sapiens) rectius appellabitur rex quam Tarquinius, qui nec se nec suos regere potuit: rectius magister populi (is enim dictator est) quam Sulla, qui trium pestiferorum vitiorum, luxuriae, avaritiae, crudelitatis magister fuit,

    Cic. Fin. 3, 22, 75; cf.

    also below the passage,

    Varr. L. L. 5, § 82 Müll.; Cic. Leg. 3, 3, 9:

    dictator quidem ab eo appellatur, quia dicitur: sed in nostris libris (sc. auguralibus) vides eum magistrum populi appellari,

    id. Rep. 1, 40, 63 Creuz.; cf.

    , with reference to this passage,

    Sen. Ep. 108, 31:

    Larcum moderatorem et magistrum consulibus appositum,

    Liv. 2, 18, 5.—Magister equitum, the chief of the cavalry, appointed by the dictator:

    magister equitum, quod summa potestas hujus in equites et accensos, ut est summa populi dictator, a quo is quoque magister populi appellatus,

    Varr. L. L. 5, § 82 Müll.:

    dictator magistrum equitum dicit L. Tarquitium,

    Liv. 3, 27; 7, 21 fin.;

    23, 11: fumosi equitum magistri,

    in a family tree, Juv. 8, 8.—So, magister peditum (analogous to magister equitum), chief of the infantry, Amm. 21, 12, 16. —The censor is called magister morum, master of morals, Cic. Fam. 3, 13, 2:

    magister sacrorum,

    the chief priest, Liv. 39, 18 fin.; v. Drak. ad loc.; so,

    PVBLICVS SACRORVM (or SACERDOTVM),

    Inscr. Orell. 2351:

    FRATRVM ARVALIVM,

    ib. 2426:

    SALIORVM,

    ib. 2247; 2419:

    LARVM AVGVSTI,

    ib. 1661 et saep.:

    curiae,

    the overseer of a curia, Plaut. Aul. 1, 2, 29: vici, the overseer of a quarter or ward, Suet. Aug. 30:

    chori canentium,

    a head-chorister, leader of a choir, Col. 12, 2:

    officiorum and operarum,

    a superintendent, bailiff, id. 1, 18:

    scripturae and in scripturā,

    a director of a company of farmers-general, Cic. Att. 5, 15, 3; id. Verr. 2, 2, 70, § 169; cf.: P. Terentius operas in portu et scripturā Asiae pro magistro dedit, i. e. has performed the functions of a magister, was vice-director, id. Att. 11, 10, 1:

    quaesivi, qui per eos annos magistri illius societatis fuissent,

    id. Verr. 2, 2, 74, § 182:

    P. Rupilius, qui est magister in ea societate,

    id. Fam. 13, 9, 2:

    maximarum societatum auctor, plurimarum magister,

    id. Planc. 13, 32:

    pecoris,

    a chief herdsman, Varr. R. R. 2, 10; cf. Verg. G. 3, 445:

    elephanti,

    conductor, Sil. 4, 616:

    auctionis,

    the director, superintendent, conductor of an auction, Cic. Quint. 15, 50; cf.:

    is quem putabant magistrum fore, si bona venirent,

    id. Att. 1, 1, 3; 6, 1, 15; an officer charged with distributing money among the people, Plaut. Aul. 2, 2, 3.—Law t. t., an agent or assignee to dispose of a debtor's goods:

    praetor jubet convenire creditores, et ex eo numero magistrum creari, id est eum per quem bona veneant,

    Gai. Inst. 3, 79: convivii, the master or president of a feast, Varr. L. L. 5, § 122 Müll.; App. Mag. p. 336, 11: navis, the master or captain of a ship, Dig. 14, 1, 1; Gai. Inst. 4, 71;

    so without navis,

    Juv. 12, 79:

    gubernatores et magistri navium,

    Liv. 29, 25, 7; 45, 42, 3; the steersman, pilot:

    ipse gubernaclo rector subit, ipse magister,

    Verg. A. 5, 176; 1, 115; 6, 353; Val. Fl. 1, 18; 1, 382; Luc. 2, 696; Sil. 4, 719:

    samnitium,

    i. e. of the gladiators, a fencing-master, Cic. de Or. 3, 23, 86:

    magistri tabernae,

    innkeepers, Paul. Sent. 2, 8, 3.—In inscrr. are found also: fani, horreorum, collegii, memoriae, munerum, Augustalis, admissionum, epistolarum, libellorum, etc.; likewise: a bibliothecā, ab marmoribus, etc.—
    B.
    In partic.
    1.
    A teacher, instructor, Cic. Phil. 2, 4, 8:

    pueri apud magistros exercentur,

    id. de Or. 1, 57, 244:

    artium lberalium magistri,

    id. Inv. 1, 25, 35; cf.:

    virtutis magistri,

    id. Mur. 31, 65; id. N. D. 1, 26, 72:

    rarum ac memorabile magni Gutturis exemplum conducendusque magister,

    Juv. 2, 114.— Transf., of inanim. things:

    magister mihi exercitor animus nunc est,

    Plaut. Trin. 2, 1, 4; id. Curc. 2, 2, 8:

    stilus optimus dicendi effector ac magister,

    Cic. de Or. 1, 33, 150; Pers. prol. 10:

    timor, non diuturnus magister officii,

    Cic. Phil. 2, 36, 90.—
    2.
    An educator of children, a tutor, pedagogue:

    senes me filiis relinquunt quasi magistrum,

    Ter. Phorm. 1, 2, 21:

    docendis publice juvenibus magister,

    Gell. 19, 9, 2. —
    3.
    A master, owner, keeper:

    trepidumque magistrum In cavea magno fremitu leo tollet alumnus,

    Juv. 14, 246.—
    4.
    A master of his art, professor:

    a tonsore magistro Pecteris,

    Juv. 6, 26.—
    II.
    Trop., an adviser, instigator, author of any thing (very rare):

    si quis magistrum cepit ad eam rem improbum,

    Ter. And. 1, 2, 21:

    magister ad despoliandum Dianae templum,

    Cic. Verr. 2, 3, 21, § 54.—As adj.:

    rituque magistro Plurima Niliacis tradant mendacia biblis,

    Sedul. 1, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > magister

  • 55 perdiuturnus

    per-dĭŭturnus, a, um, adj., that lasts a very long time, very lingering or protracted (rare but class.), Cic. N. D. 2, 33, 85 (but Cic. Sest. 27, 58 Halm and B. and K. read diuturnum).

    Lewis & Short latin dictionary > perdiuturnus

  • 56 LASTING

    [A]
    DIUTURNUS (-A -UM)
    MANSURUS (-A -UM)
    PRODUCTUS (-A -UM)
    DURABILIS (-E)
    STABILIS (-E)
    PROPRIUS (-A -UM)
    PERENNIS (-E)
    AETERNUS (-A -UM)
    PERPETUUS (-A -UM)
    PERPES (-ETIS)

    English-Latin dictionary > LASTING

  • 57 LONG

    [A]
    LONGUS (-A -UM)
    LONGINQUUS (-A -UM)
    PROMISSUS (-A -UM)
    PROCERUS (-A -UM)
    DIUTURNUS (-A -UM)
    DIUTINUS (-A -UM)
    SERUS (-A -UM)
    PRODUCTUS (-A -UM)
    TARDUS (-A -UM)
    MAGNUS (-A -UM)
    SPATIOSUS (-A -UM)
    PROLIXUS (-A -UM)
    DEMISSITIUS (-A -UM)
    LONGITURNUS (-A -UM)
    [ADV]
    DUDUM
    DIU
    LONGE
    PROCUL
    PRODUCTE
    SPATIOSE
    [V]
    AVEO (-ERE)
    HAVEO (-ERE)
    DESIDERO (-ARE -AVI -ATUM)
    CUPIO (-ERE -IVI -ITUM)
    EXOPTO (-ARE -AVI -ATUM)
    HABITURIO (-IRE -IVI -ITUM)
    EXPECTO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXSPECTO (-ARE -AVI -ATUM)
    LIGURRIO (-IRE -IVI -ITUM)
    LIGURIO (-IRE -IVI -ITUM)
    ESURIO (-IRE ESURITURUS)
    ESSURIO (-IRE ESSURITURUS)
    EXPETO (-ERE -IVI -ITUM)
    EXPETESSO (-ERE)
    GESTIO (-IRE -IVI -ITUM)
    - A LONG WHILE
    - AS LONG AS
    - BE LONG
    - DOUBLY LONG
    - FOR A LONG TIME
    - FOR A LONG WHILE
    - FOR A VERY LONG TIME
    - IN A LONG TIME
    - LONGEST
    - NOT LONG FROM NOW
    - RATHER LONG
    - SO LONG
    - SO LONG AS
    - TOO LONG
    - VERY LONG

    English-Latin dictionary > LONG

  • 58 LONG-LASTING

    [A]
    DURUS (-A -UM)
    DIUTURNUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > LONG-LASTING

См. также в других словарях:

  • diuturnus —   L. long lasting. Densely tufted perennial …   Etymological dictionary of grasses

  • diuturno — (Del lat. diuturnus.) ► adjetivo culto Que dura o subsiste mucho tiempo. * * * diuturno, a (del lat. «diuturnus»; cult.) adj. Se aplica a las cosas que llevan *durando mucho tiempo. * * * diuturno, na. (Del lat. diuturnus). adj. desus. Q …   Enciclopedia Universal

  • Diuturnal — Di u*tur nal, a. [L. diuturnus, fr. diu a long time, by day; akin to dies day.] Of long continuance; lasting. [R.] Milton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Andropogon — gayanus Horste in einer Savanne bei Pama, Burkina Faso Systematik Monokotyledonen …   Deutsch Wikipedia

  • COLUMBA — I. COLUMBA Ordo militaris a Iohanne I. Castellae Rege institutus, A. C. 1379. Segoviae. Alii hoc filio eius Henrico III. A. C. 1399. tribuunt. columba ordinis insigne, qui minime diuturnus fuit. Favinus, l. 6. p. 1229. II. COLUMBA Veneris apud… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONSTABULARIUS — Munstero, l. 2. c. 15. Conestablius, Sigeberto, App. ad A. C. 1165. Conestalus, Germanis Rheni accolis Constafolarius, Gallis Connestable, Italis Conestabile et Contostabile, etc. a Latino Comite stabuli, qui stabulo superiorm Imperatorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LECTUALIS Morbus — apud Sparrian. in Hadr. Peragratis sane omnibus partibus capite nudo et in summis plerumque imbribus atque frigoribus, in morbum incidit lectualem: longus est diuturnus et diffieilis, quod diu in lecto detineret aegrotantem, dictus. Hinc et ipsi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHILIPPUS Ludovicus — I. Ludovicus PHILIPPUS fil. minor natu Friderici IV. Electoris Palatini, fratris Friderici V. Fortunae implicitus et ab Hispanis omni ditione exutus est. Tum ratio eius, in Electoratu ad alium transferendo, neglecta, quod in bello fratri ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RAPPOLSTENIUM — Comitatus Alsatiae, sub proprio olim Comite, quarum Stirps Rappolstenia seu Rochspoletana seu de Ribeaupierre, in Alsatia, a multisseculis, rebus gestis et adfinitatibus illustrissima, floruit. Communistraditio Scriptorum Germaniae (quibus etiam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TRIUMVIRI Reipubl — constituendae, magistratus erat Romanus, ut contra leges institutus, sic minime diuturnus. Initium eorum incidit in An. Urb. Cond. 710. Cum enim Caesar in Senatu 23. vulneribus confossus esset, Octavius tum Consul, ab ipso adoptatus, omnem dedit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • diuturno — agg. [dal lat. diuturnus, der. di dĭu per lungo tempo ], lett. [di lunga durata e continuità nel tempo] ▶◀ continuo, eterno, incessante, perpetuo. ‖ duraturo. ◀▶ breve, effimero, fugace …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»