Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dē-sĭno

  • 61 Siris

    1.
    siris, sirit, etc., v. sino init.
    2.
    Sīris, is, m., = Siris.
    I.
    The name of a branch of the Nile in Ethiopia, Plin. 5, 9, 10, § 54; Prisc. Perieg. 212.—
    II.
    A river in Italy, Plin. 3, 11, 15, § 97.—
    III.
    A name for Heraclea in Magna Graecia, Plin. 3, 11, 15, § 97.

    Lewis & Short latin dictionary > Siris

  • 62 siris

    1.
    siris, sirit, etc., v. sino init.
    2.
    Sīris, is, m., = Siris.
    I.
    The name of a branch of the Nile in Ethiopia, Plin. 5, 9, 10, § 54; Prisc. Perieg. 212.—
    II.
    A river in Italy, Plin. 3, 11, 15, § 97.—
    III.
    A name for Heraclea in Magna Graecia, Plin. 3, 11, 15, § 97.

    Lewis & Short latin dictionary > siris

  • 63 sirit

    1.
    siris, sirit, etc., v. sino init.
    2.
    Sīris, is, m., = Siris.
    I.
    The name of a branch of the Nile in Ethiopia, Plin. 5, 9, 10, § 54; Prisc. Perieg. 212.—
    II.
    A river in Italy, Plin. 3, 11, 15, § 97.—
    III.
    A name for Heraclea in Magna Graecia, Plin. 3, 11, 15, § 97.

    Lewis & Short latin dictionary > sirit

  • 64 tolero

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > tolero

  • 65 toleror

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > toleror

  • 66 toles

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > toles

  • 67 ad augusta per angosta

       [= per áspera ad astra] a resultados grandes por vías angostas: valorar un triunfo obtenido a costa de grandes deficultades
       ◘ No se llega al triunfo sino venciendo mil dificultades.

    Locuciones latinas > ad augusta per angosta

  • 68 contradictio in adjecto

       contradicción en el adjetivo o en la propiedad que se asigna a una cosa, es decir, la propiedad asignada está en contradicción con el sustantivo al que se aplica. Por ejemplo, hablar de un "círculo cuadrado" es una c. i. a. porque el círculo es en sí redondo, si fuera cuadrado no sería un círculo sino un cuadrilátero. ¿Se puede hablar, por ejemplo en política, de "centralismo democrático"?

    Locuciones latinas > contradictio in adjecto

  • 69 in péctore

       en el pecho; en el corazón; en el pensamiento; resolución tomada y no manifestada; resolución tomada y que todavía se mantiene en secreto
       ◘ Loc. lat. que significa literalmente 'en el pecho' y se emplea para referirse a la persona que ya ha sido designada para un cargo, pero cuyo nombramiento no se ha hecho público todavía: "Alain Juppé, ministro de Exteriores y primer ministro " in péctore", había pasado por el despacho del alcalde" ( Mundo [Esp.] 10.5.95). [RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 366]
        Cardenal in pectore: Forma con que se designa el eclesiástico elevado a la dignidad cardenalicia, pero cuya proclamación se la reserva el Papa para más tarde. Desde el papado Martín V (1417-1431), cuando el papa elige a un cardenal no da a conocer su nombre inmediatamente, sino que mantiene en secreto un tiempo su decisión hasta que crea llegado el momento oportuno para darla a conocer: " Alias in pectore reservamus arbitrio nostro quandocumque declarandos." (Otros nombres mantenemos por de pronto en secreto hasta que creamos conveniente darlos a conocer). De ahí la expresión italiana in petto ('en el pecho').

    Locuciones latinas > in péctore

  • 70 mens sana in córpore sano

       mente sana en cuerpo sano
       Expresa la relación ideal entre alma y cuerpo.
       ◘ Esta máxima se debe al escritor latino Juvenal ( Sátiras, X, 356): El hombre sabio no pide al cielo sino la salud del cuerpo con la del alma. Estos versos suelen cambiar de sentido expresando que la salud del cuerpo es una condición indispensable para la salud del espíritu.

    Locuciones latinas > mens sana in córpore sano

  • 71 nemo náscitur sapiens, sed fit

       nadie nace sabio, sino que se hace; la práctica hace al maestro; la práctica hace maestro
       ◘ Nace nace sabiendo porque el saber debe ser adquirido mediante experiencia y el aprendizaje.

    Locuciones latinas > nemo náscitur sapiens, sed fit

  • 72 non nisi parendo, víncitur

       no se la vence sino obedeciéndola; a la naturaleza para domeñarla hay que obedecerla
       ◘ Axioma que aplica a la naturaleza el filósofo y canciller de Inglaterra Francis Bacon (1561-1626).
       Para haer servir la naturaleza a las necesidades del hombre, es preciso obedecer a sus leyes.

    Locuciones latinas > non nisi parendo, víncitur

  • 73 non nova sed novo

       no cosas nuevas, sino en forma nueva
       ◘ Se dice de un escritor que no descubre cosas nuevas, pero que hace suyas ideas ya conocidas, presentándolas de un modo nuevo.

    Locuciones latinas > non nova sed novo

  • 74 númerus clausus

       número limitado de alumnos que pueden acceder a la universidad
       ◘ Loc. lat. que significa literalmente 'número cerrado'. Se usa como locución nominal masculina para designar la limitación en el número de plazas establecido por un organismo o institución, por lo general de carácter docente: "En cuanto al númerus clausus en los centros cuyas dotaciones no les permitan admitir más alumnos de los que puedan atender, no serán los centros quienes decidan, sino el Consejo General" ( País [Esp.] 25.10.80). Es invariable en plural: los númerus clausus. [RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 463]

    Locuciones latinas > númerus clausus

  • 75 perículum in mora

       peligro en la demora / el peligro aumenta si se demora una decisión o si se espera por una decisión judicial
       ◘ Se aplica esta máxima para justificar acciones cautelares. En el presupuesto de perículum in mora descansa la adopción de medidas cautelares anticipatorias para los casos en que la existencia de un peligro de daño jurídico pueda derivar del retardo, a veces necesario, en el ejercicio de las funciones jurisdiccionales encomendadas a los jueces. Genéricamente, el peligro por retardo, o en el retardo, no es otra cosa que el riesgo de la tutela jurisdiccional constituido por el transcurso del tiempo necesario para su realización. El perículum in mora que constituye la base de este presupuesto en las medidas cautelares, no es el peligro de daño jurídico, sino que es específicamente el peligro del daño marginal que podrá derivarse del retardo de la providencia definitiva.

    Locuciones latinas > perículum in mora

  • 76 quandoque bonus dormítat Homerus

       literalmente: hasta el buen Homero dormita de vez en cuando; alguna vez también se duerme Homero; también Homero se duerme de vez en cuando; también homero tiene sus despistes
       Actualmente, la expresión hace referencia a los errores que, a veces, cometen los grandes escritores: hasta los grandes escritores suelen cometer faltas; los grandes escritores tienen también sus despistes; a los grandes escritores se les escapa de vez en cuando algún gazapo; también el genio se equivoca alguna vez
       La frase está sacada de un verso 359 de la Ars poetica de Quinto Horacio Flaco (65 a.C.-8 d.C.). La frase original dice: Indignor, quandoque bonus dormitat Homerus(me enfada ver que hasta el eximio Homero de vez en cuando se duerme). Lo que molesta a Horacio es que Homero tiene de vez en cuando momentos de descuido, momentos en los que no está a la altura de su genio. No quiere decir que cometa faltas como un escritor cualquiera, sino que es una lástima que el excelente Homero de vez en cuando olvida algún dato. Pero estos pequeños detalles no empañan para nada la grandeza de Homero, al contrario, disculpa la grandeza del genio.
       Sunt delicta tamen quibus ignovisse velimus.
       Nam neque chorda sonum reddit, quem volut manus et mens,
       poscentique gravem persaepe remittit acutum,
       nec semper feriet, quodcumque minabitur arcus.
       Verum ubi plura nitent in carmine, non ego paucis
       offendar maculis, quas aut incuria fudit,
       aut humana parum cavit natura. Quid ergo est?
       Vt scriptor si peccat idem librarius usque,
       quamvis est monitus, venia caret, et citharoedus
       ridetur chorda qui semper oberrat eadem,
       sic mihi, qui multum cessat, fit Choerilus ille,
       quem bis terve bonum cum risu miror; et idem
       indignor quandoque bonus dormitat Homerus.
       Verum operi longo fas est obrepere somnum.

    Locuciones latinas > quandoque bonus dormítat Homerus

  • 77 quod scripsi, scripsi

       lo escrito, escrito está; he escrito lo que he escrito y el asunto queda zanjado, lo escribí así y así queda escrito
       ◘ "Escribió también Pilatos un letrero, y lo puso encima de la cruz; decía: JESÚS EL NAZARENO, EL REY DE LOS JUDÍOS. Leyeron entonces el letrero muchos judíos, porque el lugar donde crucificaron a Jesús era cercano; y estaba escrito en hebreo, latín y griego. Le dijeron entonces a Pilatos los grandes sacerdotes de los judíos: No escribas "El rey de los judíos", sino que él dijo "Soy rey de los judíos". Pilatos contestó: Lo escrito, escrito está." (Evangelio de San Juan, 19, 22)
       La frase en el original griego del Nuevo Testamento dice ὃ γέγραφα γέγραφα (Ho gégrapha, gégrapha). Con esta respuesta, Poncio Pilatos dejaba zanjado el asunto.
       Empléase para indicar una resolución inquebrantable.

    Locuciones latinas > quod scripsi, scripsi

  • 78 sine qua non

       condición sin la cual no; condición indispensable
       ◘ Loc. lat. (pron. [sine-kuá-non] o [sine-kua-nón]) que significa literalmente 'sin la cual no'. Se emplea con el sentido de '[condición] que resulta indispensable para algo': " La democracia es una condición sine qua non para pertenecer al Mercosur" ( DAméricas [EE. UU.] 4.3.97). Aunque el pronombre latino qua es femenino singular (pues en latín esta locución se aplicaba solo al sustantivo condicio 'condición'), en español esta expresión se ha lexicalizado y no solo se usa referida a condición,sino también a sustantivos similares de uno u otro género, como característica, requisito, etc., y tanto en singular como en plural: "Esta evacuación es una de las condiciones sine qua non presentadas por Yasser Arafat para reanudar las negociaciones" ( Vanguardia [Esp.] 22.3.94); "La coordinación deviene un requisito sine qua non del trabajo en las regiones de refugio" (Aguirre Antropología [Méx. 1986]). En estos casos es preferible usar los adjetivos españoles indispensable o inexcusable.[RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 606-607]

    Locuciones latinas > sine qua non

  • 79 toto caelo differre

       ser algo totalmente distinto / ser algo completamente distinto / diferir totalmente
       ◘ Lo que esta inteligencia hace no es conceptos sino la aprehensión de lo sentido como real. No es, pues, un intelectualismo. Es algo toto caelo distinto: es lo que yo llamaría un inteleccionismo.

    Locuciones latinas > toto caelo differre

  • 80 tu quoque, fili mi!

       ¿tú también me traicionas?; de tí no esperaba esto
       ◘ Se emplea como queja por la ingratitud que alguien muestra ante los beneficios recibidos.
       ◘ ¡Tú también, hijo mío!, dijo Gaius Iulius Caesar, 100-44 a.C.), Julio César, al descubrir que entre los conspiradores estaba también Bruto empuñando el puñal para asesinarlo (15 de marzo del 44 a.C.). Bruto era su protegido, según otros era su hijo adoptivo o incluso podía ser su hijo ilegítimo.
       ◘ Pero César no pronunció estas palabras en latín, sino en griego, que era entonces la lengua que usaba la clase alta en la conversación. Nos lo refiere Suetonio:
       ◘ "De esa manera fue herido con 23 puñaladas y sólo dio un gemido al primer golpe, pero sin decir una sola palabra. Aunque fueron muchos los que le traicionaron, se dirigió a Bruto que venía hacia él con estas palabras griegas: καὶ σὺ τέκνον [kai su téknon], que quiere decir: "¿Tú también, hijo mío?" ( Vida de César, 82, 3).

    Locuciones latinas > tu quoque, fili mi!

См. также в других словарях:

  • Sino-Tibetan languages — Sino Tibetan Geographic distribution: East Asia Linguistic classification: One of the world s major language families. Subdivisions: Sinitic Tibeto Burman ISO 639 …   Wikipedia

  • Sino-Vietnamese War — Sino–Vietnamese War (Third Indochina War) Associated with the Cold War, Cambodian Vietnamese War Invasion of Vietnam by the People s Republic of China …   Wikipedia

  • Sino-Mauritian — Sino Mauritians Total population c. 30,000 40,000[1][2] Regions with significant populations Half in Port Louis, with small numbers all over the island …   Wikipedia

  • Sino-Vietnamese vocabulary — Sino Vietnamese (Hán Việt; 漢越) are the elements in the Vietnamese language derived from Chinese. They account for between 30% to 60% of the Vietnamese vocabulary, not including naturalized word borrowings from China.[1] This vocabulary was… …   Wikipedia

  • Sino-Japanese vocabulary — Sino Japanese or Kango ( ja. ) in Japanese, refers to that portion of the Japanese vocabulary that originated in the Chinese language or has been created from elements borrowed from Chinese. Some grammatical or sentence patterns can also be… …   Wikipedia

  • SINO-AMÉRICAINES (HISTOIRE DES RELATIONS) — Si quelqu’un s’était permis de prédire, en février 1971, le voyage de février 1972 du président des États Unis, Richard Nixon, à Pékin ainsi que les conférences au sommet avec Mao Zedong et Zhou Enlai, une telle prédiction eût été accueillie avec …   Encyclopédie Universelle

  • Sino-American relations — China …   Wikipedia

  • Sino-Russian relations since 1991 — Sino Russian relations Russia …   Wikipedia

  • SINO-SOVIÉTIQUES (HISTOIRE DES RELATIONS) — L’histoire des relations sino soviétiques est indissociablement liée à celle des relations entre la Russie tsariste et la Chine impériale. Le contentieux territorial qui a surgi au cours des années 1960 est le fruit d’une lente évolution dont… …   Encyclopédie Universelle

  • sino — 1. Como sustantivo masculino, ‘fatalidad o destino’: «¿Qué extraño sino me encadenó a él?» (Gallegos Pasado [C. Rica 1993]). 2. Como conjunción adversativa, presenta los valores siguientes: 2.1. Se usa para contraponer un concepto afirmativo a… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • Sino — may refer to: Sino , a prefix used to refer to China Sino Group, a property development corporation based in Hong Kong Sino Land, a subsidiary and listing company of Sino Group Sino Centre, a shopping centre in Mong Kok, Hong Kong Sino Gold, a… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»