-
21 litigator
lītigātor, ōris, m. (litigo), der Streiter, Zänker, I) im allg., Plin. praef. § 32. Lact. 3, 8 in. zw. (al. litigationibus). – II) insbes., der Prozeßführende, Prozessierende, die prozessierende Partei, Cic. ep. 12, 30, 1. Quint. 2, 21, 16 u. 10, 1, 34 u. 12, 8, 6. Tac. ann. 13, 42. Plin. pan. 36, 4 u. 80, 2. Suet. Cal. 39,. 1; Vesp. 10. Amm. 30, 4, 19: litigatores urbani (in Rom, Ggstz. litig. provinciales), Suet. Aug. 33, 3.
-
22 litigatus
-
23 litigium
lītigium, iī, n. (litigo), ein bißchen Streit, -Zank, litigium tibi est cum uxore, Plaut. Men. 151: credo cum viro litigium natum esse aliquod, Plaut. Men. 765: nam ego aliquid contrahere cupio litigi inter eos duos, Plaut. Cas. 561: praevidit malorum filiorum futura litigia, Augustin. serm. 265, 7: occasionem finiendi litigii iam dudum quaerit, Donat. Ter. eun. 4, 7, 39: ferox atque inquies linguam litigiis exercet? Boëth. cons. phil. 4, 3. p. 79, 32 Obb.: paucis litigia nodosa dissolvit, Cassiod. var. 11, 1, 8.
-
24 vitilitigo
vitilītigo, āre (vitium u. litigo), den Splitterrichter (Mäkler) machen, daran herummäkeln, Cato de re mil. fr. 1 ( bei Plin. praef. § 32). Firm. math. 6, 27, 2. Gloss. bei Löwe Prodr. p. 5 (wo vitilitigant zu schreiben). – / vitigilat, vituperat, Gloss. IV, 296, 40.
-
25 delitigo
dē-lītigo, āre, sich abzanken, sich ereifern, tumido ore, Hor. de art. poët. 94.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delitigo
-
26 litigatio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigatio
-
27 litigator
lītigātor, ōris, m. (litigo), der Streiter, Zänker, I) im allg., Plin. praef. § 32. Lact. 3, 8 in. zw. (al. litigationibus). – II) insbes., der Prozeßführende, Prozessierende, die prozessierende Partei, Cic. ep. 12, 30, 1. Quint. 2, 21, 16 u. 10, 1, 34 u. 12, 8, 6. Tac. ann. 13, 42. Plin. pan. 36, 4 u. 80, 2. Suet. Cal. 39,. 1; Vesp. 10. Amm. 30, 4, 19: litigatores urbani (in Rom, Ggstz. litig. provinciales), Suet. Aug. 33, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigator
-
28 litigatus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigatus
-
29 litigium
lītigium, iī, n. (litigo), ein bißchen Streit, -Zank, litigium tibi est cum uxore, Plaut. Men. 151: credo cum viro litigium natum esse aliquod, Plaut. Men. 765: nam ego aliquid contrahere cupio litigi inter eos duos, Plaut. Cas. 561: praevidit malorum filiorum futura litigia, Augustin. serm. 265, 7: occasionem finiendi litigii iam dudum quaerit, Donat. Ter. eun. 4, 7, 39: ferox atque inquies linguam litigiis exercet? Boëth. cons. phil. 4, 3. p. 79, 32 Obb.: paucis litigia nodosa dissolvit, Cassiod. var. 11, 1, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigium
-
30 vitilitigo
vitilītigo, āre (vitium u. litigo), den Splitterrichter (Mäkler) machen, daran herummäkeln, Cato de re mil. fr. 1 ( bei Plin. praef. § 32). Firm. math. 6, 27, 2. Gloss. bei Löwe Prodr. p. 5 (wo vitilitigant zu schreiben). – ⇒ vitigilat, vituperat, Gloss. IV, 296, 40.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vitilitigo
-
31 lītigātor
lītigātor ōris, m [litigo], a party to a lawsuit, litigant, C., Ta.* * *litigant, one engaged in a lawsuit -
32 delitigo
dē-lītĭgo, āre, v. n., to scold, rail angrily:iratusque Chremes tumido delitigat ore,
Hor. A. P. 94. -
33 litigans
lītĭgans, antis, Part. and subst., v. litigo fin. -
34 litigatio
lītĭgātĭo, ōnis, f. [litigo], a dispute, quarrel (post-class. for lis, jurgium, certatio):omissis litigationibus (al. litigatoribus),
Lact. 3, 8 init. dub. (al. litigatoribus): litigatio machê hê dia logôn, Gloss. Philox. -
35 litigium
lītĭgĭum, i, n. [litigo], a dispute, quarrel, strife (ante-class.):II.nam ego aliquid contrahere cupio litigii inter eos duos,
Plaut. Cas. 3, 2, 31:cum viro litigium natum,
id. Men. 5, 2, 15:litigium tibist cum uxore,
id. ib. 1, 2, 42.—Esp., litigation: litigii seminarium propagare, Vet. Jurec. Consult. 7, 1 Huschke. -
36 vitilitigo
vĭtĭlītĭgo, āre, v. n. [vitium-litigo], to quarrel disgracefully, to brawl, wrangle to abuse, calumniate: scio ego, quae scripta sunt, si palam proferantur, multos fore qui vitilitigent, Cato ap. Plin. praef. § 30; cf. vitilitigator.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
litigar — Se conjuga como: llegar Infinitivo: Gerundio: Participio: litigar litigando litigado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. litigo litigas litiga litigamos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
22 de diciembre — << Diciembre >> Do Lu Ma Mi Ju Vi Sa 1 … Wikipedia Español
Beire — Saltar a navegación, búsqueda Beire Bandera … Wikipedia Español
Caso Roe contra Wade — Saltar a navegación, búsqueda El Caso Roe contra Wade o Roe vs. Wade, es el nombre del caso judicial por el cual la Corte Suprema de Justicia de los EEUU reconoció (por fallo dividido) el derecho al aborto en los Estados Unidos de Norteamérica.… … Wikipedia Español
Cetina (apellido) — Este apellido de Cetina (escrito Zetina en algunas partes de México) procede de Aragón, al parecer de la villa de su nombre en el partido judicial de Ateca (Zaragoza), desde donde se ramificó por diferentes lugares de España y America. Los… … Wikipedia Español
Costas procesales — Saltar a navegación, búsqueda Costas procesales, en Derecho procesal, son los gastos en que debe incurrir cada una de las partes invoulcradas en un juicio. Dentro de las mismas se incluyen los gastos inherentes al proceso: notificaciones, tasas y … Wikipedia Español
Ecay de Lónguida — Saltar a navegación, búsqueda Ekai de Lónguida/Ekai Longida Ecay de Lónguida Escudo … Wikipedia Español
Fernando I de Rumania — Saltar a navegación, búsqueda Fernando I de Rumanía Rey de Rumanía Reinado 10 de octubre de 1914 – 20 de juli … Wikipedia Español
Ferrocarriles en México — Saltar a navegación, búsqueda Mapa del sistema de Ferrocarril Mexicano. México posee una red de ferrocarriles de carga manejada por concesionarios privados que se extiende a través de la mayor parte del país, conectando los principales centros… … Wikipedia Español
Garmendia — es un noble linaje de hidalgos de Guipúzcoa, cuya denominación procede etimológicamente del vasco Gar ( Fuego ) y Mendi ( Monte ), así pues, el significado es «llamas en el monte (El volcán)» ó «monte de helechos». La familia Garmendia toma su… … Wikipedia Español
Historia de Utah — Este artículo es de la serie: Historia de Utah. Ute Pioneros mormones Estado de Deseret Territorio de Utah Utah La Historia de Utah es un examen de la historia humana y actividad social dentro del … Wikipedia Español