-
1 d|ąć
impf (dmę, dęła, dęli) Ⅰ vi 1. (o wietrze) to blow- wiatr dmie w żagle the wind fills the sails- dmie śniegiem it’s blowing with snow ⇒ zadąć2. (wydobywać dźwięk) to play vt, to blow vt- dąć w trąbkę to play a. blow a trumpet- dąć w obój to play an oboe ⇒ zadąć3. (dmuchać) dąć miechem w palenisko to fan a fire with a (pair of) bellows Ⅱ dąć się pot. (być zarozumiałym) to be puffed up- dąć się wobec dawnych kolegów a. przed dawnymi kolegami to look down on one’s former colleagues■ dąć w czyjąś dudkę pot. to echo sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > d|ąć
-
2 dudka
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dudka
-
3 dud|ka
Ⅰ f 1. Muz. pipe 2. (część pióra) quill Ⅱ dudki plt Kulin. lights■ dąć a. grać w czyjąś dudkę to play sb’s tuneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dud|ka
См. также в других словарях:
dąć — w czyjąś dudkę zob. dudka … Słownik frazeologiczny
dudka — Dąć w czyjąś dudkę «potakiwać komuś»: (...) po wszystkich bohaterskich zapowiedziach dogadał się ostatecznie ze śledczymi i „dął w ich dudkę”. H. Zakrzewska, Niepodległość … Słownik frazeologiczny
dudka — ż III, CMs. dudkadce; lm D. dudkadek 1. «jeden z najstarszych ludowych instrumentów muzycznych; fujarka, piszczałka» Dudka pasterska. ◊ Dąć, grać w czyjąś dudkę «potakiwać komuś, stosować się do czyjegoś zdania, do czyjejś chęci» 2. «dolna część… … Słownik języka polskiego