-
1 czytać
глаг.• почитать• прочесть• прочитать* * *czyta|ć\czytaćny несов. читать;\czytać na głos читать вслух; \czytać od deski do deski читать от корки до корки;
\czytać w czyichś oczach видеть по чьйм-л. глазам* * *czytany несов.чита́тьczytać na głos — чита́ть вслух
czytać od deski do deski — чита́ть от ко́рки до ко́рки
czytać w czyichś oczach — ви́деть по чьи́м-л. глаза́м
-
2 laut
eine laute Stimme donośny oder mocny głos;es wurden Stimmen der Kritik laut odezwały się głosy krytyki;laut (vor)lesen czytać na głos;laut weinen płakać w głoslt. (laut) według, zgodnie z -
3 vorlesen
См. также в других словарях:
czytać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, czytaćam, czytaća, czytaćają, czytaćany {{/stl 8}}– przeczytać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} śledząc wzrokiem napisane lub wydrukowane litery,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czytać — ndk I, czytaćam, czytaćasz, czytaćają, czytaćaj, czytaćał, czytaćany «przebiegając wzrokiem po napisanych lub wydrukowanych literach albo innych symbolach, formułować w umyśle lub na głos odpowiadające im dźwięki językowe; zapoznawać się z… … Słownik języka polskiego
na głos — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} głośno, słyszalnie, nie ściszając głosu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czytać coś na głos. Na głos wypowiedziana uwaga. Nie szeptajcie, powiedzcie na głos, o co wam chodzi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
bąkać — ndk I, bąkaćam, bąkaćasz, bąkaćają, bąkaćaj, bąkaćał, bąkaćany bąknąć dk Va, bąkaćnę, bąkaćniesz, bąkaćnij, bąkaćnął, bąkaćnęła, bąkaćnęli, bąkaćnięty, bąkaćnąwszy 1. «mówić niewyraźnie, cicho; czytać nieudolnie» Bąkać coś cicho, pod nosem.… … Słownik języka polskiego
iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
w — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}w {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień