-
1 czaić się
czaić się fam. zögern, sich nicht trauen -
2 czaić się
czaić się [ʧ̑aiʨ̑ ɕɛ]vr\czaić się na kogoś/coś auf jdn/etw lauern, jdm/etw auflauernna kogoś czai się niebezpieczeństwo auf jdn lauert eine Gefahrw czyichś oczach czai się strach in jds Augen flackert die Angst -
3 czaić
czaić [ʧ̑aiʨ̑]I. vr\czaić się na kogoś/coś auf jdn/etw lauern, jdm/etw auflauernna kogoś czai się niebezpieczeństwo auf jdn lauert eine Gefahrw czyichś oczach czai się strach in jds Augen flackert die Angstczaisz, o co mi chodzi? kapierst du, was ich meine? -
4 przyczaić się
przyczaić się [pʃɨʧ̑aiʨ̑ ɕɛ] -
5 czyhać
-
6 lauern
lau ernviauf jdn/etw \lauern czaić [ perf za-] się [o czatować] na kogoś/cośsie lauerte darauf \lauern, dass er einen Fehler macht tylko czekała, aż [on] popełni błąd
См. также в других словарях:
czaić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czaję się, czai się, czaj się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czekać na kogoś lub na coś w ukryciu z zamiarem napadnięcia; robiąc coś, okazywać charakterystycznym zachowaniem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czaić się — ndk VIa, czaję się, czaisz się, czaj się, czaił się «czekać na kogoś w ukryciu z zamiarem napaści, podchodzić skrycie, skradać się» Czaić się w cieniu. Czające się kroki. przen. tylko w 3 os. «coś się zbliża; widać zapowiedź, oznaki, najczęściej… … Słownik języka polskiego
czaić się — Bać się lub wstydzić i w rezultacie zwlekać ze zrobnieniem czegoś Eng. To be frightened or bashful (and especially to delay doing something as a result of this) … Słownik Polskiego slangu
czajenie się — n I rzecz. od czaić się … Słownik języka polskiego
чаять — чаю думать, полагать, надеяться, ожидать , нареч. чай, чать вероятно (см.), невзначай, отчаяться, укр. чайом на карауле , отчай отчаяние , др. русск. чаяти ожидать, надеяться , ст. слав. чаѩти, чаѭ ἐλπίζω, προσδέχομαι, προσδοκῶ (Остром. Супр.),… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Czaja — Übername zu poln. czaic sie »herumschleichen, lauern« … Wörterbuch der deutschen familiennamen
czatować — ndk IV, czatowaćtuję, czatowaćtujesz, czatowaćtuj, czatowaćował «czaić się, śledzić z ukrycia; wyczekiwać» Wilk czatuje na zdobycz. Czatować na listonosza … Słownik języka polskiego
czyhać — ndk I, czyhaćam, czyhaćasz, czyhaćają, czyhaćaj, czyhaćał «czatować, czekać na kogoś w ukryciu z zamiarem napaści; czaić się» Czyhać na wroga. Tygrys czyha na zdobycz. przen. a) «zagrażać» Niebezpieczeństwo czyha na bagnach. Śmierć czyha na… … Słownik języka polskiego
czatować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, czatowaćtuję, czatowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} czekać w ukryciu na okazję do napadu; czyhać, czaić się na kogoś lub na coś; także wyczekiwać kogoś lub czegoś w dużym napięciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czatować na kogoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
