-
1 cwałem
[авалем]advвчвал, чвалом -
2 cwałem
галопом
См. также в других словарях:
cwał — m IV, D. u, Ms. cwale, blm «najszybszy bieg konia lub innego zwierzęcia; szybki galop» Konie przeszły z kłusa w cwał. ◊ Biec, gnać, lecieć cwałem; puścić się cwałem a. w cwał «najczęściej w odniesieniu do konia: galopować, cwałować; także o… … Słownik języka polskiego
cwałować — ndk IV, cwałowaćłuję, cwałowaćłujesz, cwałowaćłuj, cwałowaćował 1. «o zwierzęciu, zwłaszcza o koniu: biec cwałem, galopować» Tętent cwałujących koni. Żubr cwałował w głąb lasu. 2. «żartobliwie o ludziach: biec bardzo szybko, pędzić» Cwałować w… … Słownik języka polskiego
koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
wyciągnąć — dk Va, wyciągnąćnę, wyciągnąćniesz, wyciągnąćnij, wyciągnąćnął, wyciągnąćnęła, wyciągnąćnęli, wyciągnąćnięty, wyciągnąćnąwszy wyciągać ndk I, wyciągnąćam, wyciągnąćasz, wyciągnąćają, wyciągnąćaj, wyciągnąćał, wyciągnąćany 1. «ciągnąc wyjąć,… … Słownik języka polskiego
cwałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cwałowaćłuję, cwałowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jechać konno cwałem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeźdźcy cwałowali do mety. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pocwałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, pocwałowaćłuję, pocwałowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o koniach i niektórych innych zwierzętach: oddalić się, pobiec cwałem; puścić się cwałem : {{/stl 7}}{{stl 10}}żubry… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłus — m IV, D. a, Ms. kłusie, blm «rodzaj biegu zwierzęcia czworonożnego, najczęściej konia, w którym stawia ono lub podnosi jednocześnie dwie nogi, np. przednią prawą a tylną lewą i odwrotnie, bieg pośredni pod względem szybkości między stępem a… … Słownik języka polskiego
pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… … Słownik języka polskiego
pocwałować — dk IV, pocwałowaćłuję, pocwałowaćłujesz, pocwałowaćłuj, pocwałowaćował 1. «o zwierzętach, zwłaszcza o koniach: pobiec cwałem; pogalopować» Konie pocwałowały drogą. 2. «pojechać na galopującym koniu» Jeźdźcy pocwałowali do lasu … Słownik języka polskiego
przecwałować — dk IV, przecwałowaćłuję, przecwałowaćłujesz, przecwałowaćłuj, przecwałowaćował «przebiec, przejechać cwałem; przebiec, przejechać bardzo szybko, w pośpiechu» Jeźdźcy przecwałowali z wielkim łoskotem … Słownik języka polskiego