-
1 Post
Post, I) öffentliche Anstalt, um Personen, Briefe, Pakete etc. weiter zu schaffen: res vehicularis od. vehicularia (Kaiserzeit). – II) die öffentliche Gelegenheit, Personen etc. weiter zu schaffen: cursus publicus (im allg.). – cursor publicus. cursores publici (der Postknecht, die Postknechte). – cursus vehicularius (Postgelegenheit zu Wagen). – tabellarius publicus. tabellarii publici (Postbote, Postboten). – vehiculum publicum. vehicula publica (der Postwagen, die Postwagen; alle in der Kaiszt.). – mit der P. reisen, P. nehmen, vehiculo publico uti: etwas mit der P. senden, *alqd per cursorem publicum mittere: etwas auf die P. geben, *alqd cursori publico perferendum committere: vor Abgang (Abfahrt) der P., *priusquam cursor publicus od. vehiculum publicum abeat (abiret): nach Abgang (Abfahrt) der P., *cum iam cursor publicus od. vehiculum publicum abisset. – III) Nachricht: nuntius.
-
2 auslaufen
auslaufen, I) herauslaufen: a) übh.: excurrere (im allg.). – e portu solvere, proficisci, exire, prodire (im Zshg. auch ohne e portu, aus dem Hafen au., von Schiffen u. Schiffenden). – naves e portu ducere (v. Befehlshaber einer Flotte). – naves oder classem deducere (die Schiffe vom Stapel in See lassen, ebenf. vom Befehlshaber). – effluere. emanare (herausfließen, v. flüssigen Körpern; geschieht es tropfenweise, stillare, exstillare). – transmittere umorem. perfluere (die Flüssigkeit durchlassen, v. lecken Gefäßen u. Behältern). – v. Rennwagen etc., s. abrennen no. II. – v. Flüssen, s. sich ergießen. – b) insbes. = außer dem Hause herumlaufen: evagari (umherschweifen). – non se domi tenere (nicht häuslich sein). – II) hervorragen: excurrere. procurrere (v. Bergen etc.). – prominere (v. Bergen u. als t. t. der Baukunst). – ein Vorgebirge, das ins Meer ausläuft, promunturium in mare procurrens. – III) sich ausbreiten; z. B. weithin au., late diffundi (v. Asten); vastis oder patulis diffundi ramis (v. Bäumen). – IV) in, mit etwas endigen; z. B. in einen Winkel au., in angulum exire. – Auslaufen, das, I) das Herauslaufen: excursus. exitus (v. Menschen, Schiffen etc.). – vor dem Au. der Flotte, priusquam classis exiret: jmd. am Au. (aus dem Hafen) hindern, alqm exitu prohibere. – II) Hervorragung: excursus (z. B. montis). – Ausläufer, I) Laufbursche: servus od. puer a pedibus. – cursor (Läufer übh.). – II) auslaufender Berg: mons perpetuo iugo iunctus. – das Vorgebirge Tamus ist ein Au. des Taurus, Tamus promunturium est, quod Taurus attollit. – III) Sproß von der Wurzel einer Pflanze: stolo.
-
3 Eilbote
Eilbote, nuntius volucer. – nuntius expeditus (leichter Bote). – nuntius trepidus (zu. gleich in ängstlicher Verwirrung). – cursor (als Läufer, Schnelläufer). – eques citus od. citatus (Ei. zu Pferde, reitender Ei.).
-
4 expreß
expreß, s. ausdrücklich. – ein e. Bote, s. Expresser. – Expresser, tabellarius datā operā od. deditā operā missus; cursor datā operā dimissus. – einen E. schicken, deditā operā od. datā operā mittere tabellarium.
-
5 Läufer
Läufer, cursor.
-
6 Renner
Renner, cursor (der Wettfahrer). – Ist es = Rennpferd, s. d. – Rennpferd, equus curūlis (ein in den zirzensischen Spielen rennendes Pferd). – equus pernix od. velox (ein rasches Pferd übh.).
-
7 Schnelläufer
Schnelläufer, celeripes (als Schnellfüßiger). – cursor (als Eilbote).
-
8 Wettkampf
Wettkampf, certatio. certamen (im allg., ersteres als Akt, letzteres als bestehende Erscheinung, z.B. certamen musicum). – commissio (Wettkampf in den öffentlichen Spielen, z.B. der Dichter oder Mimen etc.). – Wettkämpfer, ath lēta (im Ringen). – gladiator (im Fechten). – cursor (im Laufen). – aurīga (im Wagenrennen).
-
9 Wettläufer
Wettläufer, cursor.
-
10 Wettrennen [2]
Wettrennen, das, cursus od. curriculum equorum. cursus equester (im allg.). – equiria, iōrum od. ium, n. pl. (feierliches Wettrennen zu Ehren des Mars). – ars regendi quadrigas (die Kunst des Wettfahrens). – certamen aurigandi (als Wettstreit der Wettfahrer). – ein W. anstellen-certamen aurigandi parare. – Wettrenner, cursor. – aurīga (der Wettfahrer auf dem Viergespann). – equus curūlis (Rennpferd in den kurulischen Spielen).
См. также в других словарях:
Cursor — Cursor … Deutsch Wörterbuch
cursor — CURSÓR, cursoare, s.n. Dispozitiv mic (de metal) care alunecă de a lungul unei rigle sau al unei tije gradate sau care se învârteşte în jurul unei piese circulare gradate, permiţând citirea gradaţiilor. – Din fr. curseur, lat. cursor. Trimis de… … Dicționar Român
Cursor — Saltar a navegación, búsqueda Cursor puede referirse a: Cursor, en informática, barra horizontal o vertical que indica la posición de la entrada de texto. Cursor, en una base de datos, estructura de control utilizada para el recorrido (y… … Wikipedia Español
Cursor — Cursor: Das gegen Ende des 20. Jh.s aus gleichbed. engl. cursor übernommene Substantiv steht für »Zeichen auf dem Computerbildschirm, das anzeigt, an welcher Stelle die nächste Eingabe erscheint«. Das engl. cursor bedeutet ursprünglich »Läufer«,… … Das Herkunftswörterbuch
cursor — cur‧sor [ˈkɜːsə ǁ ˈkɜːrsər] noun [countable] COMPUTING a small mark or light that can be moved around a computer screen to show where you are working: • Move the cursor onto the character you want to remove. * * * cursor UK US /ˈkɜːsər/ noun [C]… … Financial and business terms
cursor — |ô| s. m. 1. Pequena peça móvel que corre ao longo de outra em certos instrumentos ou objetos (ex.: o cursor do fecho ecler partiu se). 2. [Astronomia] Fio de micrômetro. 3. [Religião] Mensageiro do Papa. 4. [Antigo] Corredor do estádio. 5. … … Dicionário da Língua Portuguesa
cursor — sustantivo masculino 1. Área: informática Señal luminosa que sirve de indicador en la pantalla de los ordenadores: El cursor debes llevarlo siempre donde vayas a empezar a escribir. 2. Pieza pequeña que se desliza a lo largo de otra mayor… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cursor — (Del lat. cursor, ōris, corredor). 1. 1. m. Electr. Marca movible, por lo común luminosa, en forma de circulito, flecha o signo semejante, que sirve como indicador en la pantalla de diversos aparatos, p. ej., de un computador. 2. Mec. Pieza… … Diccionario de la lengua española
Cursor [2] — Cursor, Familie der Papiria gens: 1) Lucius Papirius Cursor, war 326 v. Chr. Consul; er wurde 325 Dictator gegen die Samniter u. war erst unglücklich, weil sich das Heer, wegen seiner Härte gegen den Magister equitum, Q. Fabius, absichtlich… … Pierer's Universal-Lexikon
CURSOR — (Sun Cursor file) (Computing » File Extensions) … Abbreviations dictionary
cursor — computer sense is 1967 extension of name for the sliding part of a slide rule or other instrument (1590s), earlier a running messenger (c.1300), from L. cursor runner, also errand boy, from curs , pp. stem of currere to run (see CURRENT (Cf.… … Etymology dictionary