Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

curiosus

  • 1 curiosus

    cūriōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cura), I) (v. cura no. I) voll Sorge oder Sorgfalt, voll Interesse, A) im allg.: a) aktiv = mit großer Sorgfalt-, mit großem Interesse- (mit großer Teilnahme-), mit großer Aufmerksamkeit verfahrend, sorgfältig, es genau nehmend, aufmerksam, α) absol.: pastor, Varro: pictor, manus, Petron.: quidam curiosior, gar teilnehmend, Phaedr.: curiosis (mit forschenden) oculis perspici non posse, Cic.: curiosis oculis speculari alqd, Val. Max.: auribus erectis curiosisque audire alqd, Sen. – β) mit Genet. = Sorge tragend für usw., sich kümmernd um usw., sich interessierend für usw., medicinae peculiariter c., Plin.: memoriae curiosi, Geschichtschreiber, Aur. Vict.: iuvenis cito omnis officii curiosus, Sen.: deus non exaudiens vota nec nostri curiosus, Sen.: famae suae curiosissimus, Capit. – γ) mit in u. Abl.: permulta alia colligit Chrysippus, ut est in omni historia (in allem Geschichtlichen) curiosus, Cic. Tusc. 1, 108. – δ) m. ad u. Akk.: quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum curiosior, desto angelegener lasse ich es mir sein, ihn auszuforschen, Cic. ep. 4, 13, 5. – ε) m. circa u. Akk.: circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit, Capit. Pert. 13, 8. – b) passiv = mit großer Sorgfalt (Aufmerksamkeit) betrieben, sorgfältig, aufmerksam, victus, Cels.: consilia, Quint.: curiosior sui cul tus, Val. Max.: curiosior observatio, Cels. u. Val. Max. – m. ad (in bezug auf) u. Akk.: fuit vestitu ad munditiem curioso, Macr. sat. 2, 9 (3, 13), 4: oculis ad libidinem curiosis, Cypr. de habit. virg. 19. – B) insbes.: a) wißbegierig, neugierig, vorwitzig, isti curiosi, Cic.: sunt homines naturā curiosi, Plin. ep.: ut ipse nosti curiosus, Hor.: primum patĕre me esse curiosum, Cic.: nihil curiosius otiosis, Plin. ep.: ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam etc., Cic. – m. in u. Abl., si me nihilo minus nosti curiosum in re publica quam te, Cic. ad Att. 5, 14, 3. – dah. zur Kaiserzeit, curiosum ac speculatorem ratus, für einen Aufpasser u. Späher, Suet. Aug. 27, 3: später eine bes. Klasse geheimer Aufpasser, Polizeispitzel, Angeber, Denunzianten, Cod. Theod. 12. tit. 23. – b) pedantisch im Ausdrucke, überfein, Quint. 8, 3, 55. – II) (v. cura no. II) »kummervoll«; dah. vor Kummer abgezehrt, Afran. com. 250.

    lateinisch-deutsches > curiosus

  • 2 curiosus

    cūriōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cura), I) (v. cura no. I) voll Sorge oder Sorgfalt, voll Interesse, A) im allg.: a) aktiv = mit großer Sorgfalt-, mit großem Interesse- (mit großer Teilnahme-), mit großer Aufmerksamkeit verfahrend, sorgfältig, es genau nehmend, aufmerksam, α) absol.: pastor, Varro: pictor, manus, Petron.: quidam curiosior, gar teilnehmend, Phaedr.: curiosis (mit forschenden) oculis perspici non posse, Cic.: curiosis oculis speculari alqd, Val. Max.: auribus erectis curiosisque audire alqd, Sen. – β) mit Genet. = Sorge tragend für usw., sich kümmernd um usw., sich interessierend für usw., medicinae peculiariter c., Plin.: memoriae curiosi, Geschichtschreiber, Aur. Vict.: iuvenis cito omnis officii curiosus, Sen.: deus non exaudiens vota nec nostri curiosus, Sen.: famae suae curiosissimus, Capit. – γ) mit in u. Abl.: permulta alia colligit Chrysippus, ut est in omni historia (in allem Geschichtlichen) curiosus, Cic. Tusc. 1, 108. – δ) m. ad u. Akk.: quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum curiosior, desto angelegener lasse ich es mir sein, ihn auszuforschen, Cic. ep. 4, 13, 5. – ε) m. circa u. Akk.: circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit, Capit. Pert. 13, 8. – b) passiv = mit großer Sorgfalt (Aufmerksamkeit) betrieben, sorgfältig, aufmerksam, victus, Cels.: consilia, Quint.: curiosior sui cul-
    ————
    tus, Val. Max.: curiosior observatio, Cels. u. Val. Max. – m. ad (in bezug auf) u. Akk.: fuit vestitu ad munditiem curioso, Macr. sat. 2, 9 (3, 13), 4: oculis ad libidinem curiosis, Cypr. de habit. virg. 19. – B) insbes.: a) wißbegierig, neugierig, vorwitzig, isti curiosi, Cic.: sunt homines naturā curiosi, Plin. ep.: ut ipse nosti curiosus, Hor.: primum patĕre me esse curiosum, Cic.: nihil curiosius otiosis, Plin. ep.: ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam etc., Cic. – m. in u. Abl., si me nihilo minus nosti curiosum in re publica quam te, Cic. ad Att. 5, 14, 3. – dah. zur Kaiserzeit, curiosum ac speculatorem ratus, für einen Aufpasser u. Späher, Suet. Aug. 27, 3: später eine bes. Klasse geheimer Aufpasser, Polizeispitzel, Angeber, Denunzianten, Cod. Theod. 12. tit. 23. – b) pedantisch im Ausdrucke, überfein, Quint. 8, 3, 55. – II) (v. cura no. II) »kummervoll«; dah. vor Kummer abgezehrt, Afran. com. 250.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > curiosus

  • 3 curiosus

    cūrĭōsus, a, um, adj. [cura].
    I.
    (Acc. to cura, I.) Bestowing care or pains upon a thing, applying one's self assiduously, careful, diligent, thoughtful, devoted (class.; esp. freq. in Cic.).
    A.
    In gen.
    (α).
    With in or ad:

    in omni historiā curiosus,

    Cic. Tusc. 1, 45, 108:

    si me nihilo minus nosti curiosum in re publicā quam te,

    id. Att. 5, 14, 3:

    ad investigandum curiosior,

    id. Fam. 4, 13, 5.—
    (β).
    With gen. (post-Aug.):

    medicinae,

    Plin. 25, 2, 3, § 7:

    memoriae,

    Aur. Vict. Caes. 20 fin.:

    curiosissimus famae suae,

    Capitol. Anton. Philos. 20.—
    (γ).
    With circa:

    circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit,

    Capitol. Pert. 13, 8.—
    (δ).
    Absol.:

    non quidem doctus, sed curiosus,

    Petr. 46, 6; so,

    pictor,

    id. 29, 4:

    felicitas Horatii,

    id. 118, 5:

    manus,

    id. 13, 1:

    consilia,

    Quint. 7, 5, 2:

    interpolatione,

    Plin. 13, 12, 23, § 75 al. —
    * 2.
    With the access. idea of excess, too eager:

    est etiam supervacua (ut sic dixerim) operositas, ut a diligenti curiosus et a religione superstitio distat,

    Quint. 8, 3, 55.—
    B.
    In partic., inquiring eagerly or anxiously about a thing, inquiring into, in a good or bad sense; curious, inquisitive.
    1.
    In gen.:

    ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam, etc.,

    Cic. N. D. 1, 35, 97; id. Fam. 3, 1, 1; Varr. R. R. 2, 3, 5; Quint. 1, 8, 21; 11, 3, 143; * Hor. Epod. 17, 77 al.:

    curiosis oculis perspici non possit,

    Cic. Sest. 9, 22.—
    2.
    Implying censure ( = polupragmôn), meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive:

    primum patere me esse curiosum,

    Cic. Fl. 29, 70; id. Fin. 2, 9, 28 Madv.; 1, 1, 3; id. Att. 15, 26, 5; cf.:

    quare ut homini curioso ita perscribe ad me,

    id. ib. 4, 11, 2:

    curiosum aliquem extimescere,

    Petr. 127:

    Quae (basia) nec pernumerare curiosi Possint,

    Cat. 7, 11 Ellis ad loc.—
    b.
    Post-Aug., subst.: cūrĭōsus, i, m., of one who is prying, a spy, scout:

    curiosum ac speculatorem ratus,

    Suet. Aug. 27.—Later, a class of secret spies, secret police, an informer, etc.; cf. Cod. Just. 12, tit. 23: De Curiosis et Stationariis al.—
    II.
    (Acc. to cura, II.) Lit., that injures himself by care; hence, transf., emaciated, wasted, lean:

    belua,

    Plaut. Aul. 3, 6, 26 (v. the passage in connection); cf.: nempe ille vivit carie curiosior, Afran. ap. Non. p. 21, 28 (Com. Rel. v. 250 Rib.).— Adv.: cūrĭŏsē.
    A.
    (Acc. to I. A.) With care, carefully:

    involvendus vestimentis,

    Cels. 2, 17; cf. Petr. 63, 6; Col. 12, 55, 2:

    cavere,

    Suet. Aug. 40 al. — Comp., Vitr. 7, 4.— Sup., Col. 11, 2, 18.—
    * 2.
    Too nicely, carefully, or particularly:

    curiose potius quam Latine loqui,

    Quint. 8, 1, 2.—
    B.
    (Acc. to I. B. 2.) Inquisitively, curiously:

    inquirerem,

    Suet. Vesp. 1.— Comp.:

    curiosius conquiram,

    Cic. Brut. 35, 133:

    facere aliquid,

    id. N. D. 1, 5, 10:

    animadvertunt ea, quae domi fiunt (pueri),

    id. Fin. 5, 15, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > curiosus

  • 4 cūriōsus

        cūriōsus adj. with comp. and sup.    [cura], bestowing care, painstaking, careful, diligent, thoughtful, devoted, attentive: in omni historiā: ad investigandum curiosior.—Inquiring eagerly, curious, inquisitive: nemo, T.: in re p.: curiosissimi homines: oculi.—Meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive: patere me esse curiosum: homo.
    * * *
    I
    curiosa -um, curiosior -or -us, curiosissimus -a -um ADJ
    careful, diligent, painstaking; attentive; fussy; meddlesome, interfering; labored/elaborate/complicated; eager to know, curious, inquisitive; careworn
    II
    spy, one who is prying; scout; informer; class of secret spys; secret police

    Latin-English dictionary > cūriōsus

  • 5 curiosus

    curiosus, a, um, curious, inquisitive, A. 19:19; 1 T. 5:13.*

    English-Latin new dictionary > curiosus

  • 6 curiosus

    [st1]1 [-] curĭōsus, a, um: - [abcl][b]a - soigneux, appliqué, exact, minutieux. - [abcl]b - curieux, avide de savoir. - [abcl]c - curieux, trop empressé de savoir, indiscret. - [abcl]d - rongé par les soucis, maigre, décharné.[/b] [st1]2 [-] curiosus, i, m.: celui qui est trop empressé de savoir, un espion, un dénonciateur, un agent de police. [st1]3 [-] curiosus, i, m.: intendant, administrateur, agent.
    * * *
    [st1]1 [-] curĭōsus, a, um: - [abcl][b]a - soigneux, appliqué, exact, minutieux. - [abcl]b - curieux, avide de savoir. - [abcl]c - curieux, trop empressé de savoir, indiscret. - [abcl]d - rongé par les soucis, maigre, décharné.[/b] [st1]2 [-] curiosus, i, m.: celui qui est trop empressé de savoir, un espion, un dénonciateur, un agent de police. [st1]3 [-] curiosus, i, m.: intendant, administrateur, agent.
    * * *
        Curiosus, pen. prod. Curieux.
    \
        In bonum: Cic. Homo non modo prudens, verumetiam (quod iuuet) curiosus. Soingneux.
    \
        Curiosis oculis perspicere. Regarder de pres, et aguement ou soingneusement et diligemment.
    \
        Curiosus medicinae. Plin. Curieux de scavoir la medecine.
    \
        In malum: Cic. Ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt: sin tantummodo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Curieux.
    \
        Curiosus, pro Delatore. Suet. Un rapporteur, Accusateur, Emputeur, Qui fait mestier d'espier ce que les autres dient, ou font, pour les emputer et accuser.
    \
        Curiosus agnus. Plaut. Maigre, comme s'il estoit amaigri de soulci.
    \
        Curiosus dicitur lib. 12. Codicis, Le maistre des postes, et chevaulx et mulets publiques et destinez à courir pour les affaires de L'empereur, ou de ceulx qui avoyent permission d'en user.

    Dictionarium latinogallicum > curiosus

  • 7 curiosus

    I cūriōsus, a, um [ curo ]
    1) заботливый, старательный, тщательный, внимательный (ad investigandum C; observatio CC, VM)
    2) интересующийся (medicinae c. PM; in omni historia C); заинтересованный ( famae suae curiosissimus Capit)
    3) пытливый, любознательный ( sunt homines naturā curipsi PJ)
    5) педантичный, преувеличенно мелочной Q
    II cūriōsus, ī m. (в императ. Риме)
    шпион, соглядатай Su, CTh

    Латинско-русский словарь > curiosus

  • 8 curiosus

    (adi.) 1) старательный (1 § 2 D. 22, 6. 1. 3 § 9 D. 15, 3). 2) любопытный (1. 19 D. 46, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > curiosus

  • 9 curiosus

    careful, attentive/ curious, inquisitive/ worn out by cares.

    Latin-English dictionary of medieval > curiosus

  • 10 curiosus

    , curiosa, curiosum
      любопытный, занимательный, внимательный, заботливый, старательный

    Dictionary Latin-Russian new > curiosus

  • 11 in-cūriōsus

        in-cūriōsus adj.,    careless, negligent: suorum aetas, Ta.: serendis frugibus, Ta.

    Latin-English dictionary > in-cūriōsus

  • 12 per-cūriōsus

        per-cūriōsus adj.,    very curious, highly inquisitive: servolus.

    Latin-English dictionary > per-cūriōsus

  • 13 Занимательный

    - curiosus;

    • занимательная ботаника - botanica curiosa;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Занимательный

  • 14 Интересный

    - curiosus; studium excitans; animum capiens; animum advertens; quod tenet, studia excitans / movens, jucundus, speciosus, gravis, magni momenti, copiosus, quod delectat, placet, capit; mirus, illecebrosus; significativus speciosus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Интересный

  • 15 Любознательный

    - curiosus; studiosus (lector);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Любознательный

  • 16 Любопытный

    - curiosus; novitatis avidus; in perspicienda rerum natura cupidus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Любопытный

  • 17 Пытливый

    - curiosus; studiosus (lector); cognitionis cupidus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пытливый

  • 18 Eitelkeit

    Eitelkeit, I) Gehaltlosigkeit u. Vergänglichkeit: inanitas. – fragilitas (Vergänglichkeit). – II) Liebe zu eitlen Dingen: a) in bezug auf Kleidung etc.: cultus curiosus; vestitus ad munditiem curiosus. – b) eitle Gesinnung etc.: animus inanis (eitle Gesinnung). – vanitas (geckenhafte Aufgeblasenheit u. Windbeutelei). – ambitio mit u. ohne mala, inanis, perversa (ehrgeiziges Streben nach äußerer Ehre). – ostentatio (das Zur-Schau-Stellen seiner Vorzüge). – gloria (Ehrgeiz, s. das. die Synon.); verb. ostentatio et gloria. – arrogantia (anmaßende Zudringlichkeit). – aus Ei., ostentationis causā; ambitiose; gloriā ductus. – es zeugt von Ei., es verrät Ei., zu etc., est animi inanis mit folg. Infin.; est arrogans (es ist eine Anmaßung) od. est arrogantis (es ist das Zeichen eines Anmaßenden) mit folg. Infin.: mein bißchen Ei., quod est subinane in nobis.

    deutsch-lateinisches > Eitelkeit

  • 19 belle

    bellē [ bellus ]
    мило, прекрасно, прелестно, остроумно (scribere, dicere C); превосходно, отлично ( navigare C)
    b. adhuc — до сих пор всё в порядке
    b. esse, (se)habere Cбыть здоровым

    Латинско-русский словарь > belle

  • 20 curiose

    cūriōsē [ curiosus I ]
    1) заботливо, тщательно (c. involūta manus Pt); старательно, внимательно (c. cavĕre de aliquā re Su)
    2) педантично, мелочно ( loqui Q)
    3) пытливо, с любопытством (requirēre aliquid C)

    Латинско-русский словарь > curiose

См. также в других словарях:

  • curiosus — index inquisitive Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Croton curiosus — Croton curiosus …   Wikipédia en Français

  • Croton curiosus — Croton curiosus …   Wikipédia en Français

  • Notozomus curiosus — Notozomus curiosus …   Wikipédia en Français

  • Western Talma — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii …   Wikipedia

  • curieux — curieux, ieuse [ kyrjø, jøz ] adj. et n. • v. 1125; lat. curiosus « qui a soin de » I ♦ (Toujours apr. le nom) 1 ♦ Vx Qui a soin, souci de qqch. ⇒ intéressé. 2 ♦ Mod. Qui est désireux (de voir, de savoir). Curieux d apprendre. ⇒ avide. Je serais… …   Encyclopédie Universelle

  • curios — CURIÓS, OÁSĂ, curioşi, oase, adj. 1. Care manifestă curiozitate. ♦ Indiscret. 2. Care stârneşte curiozitate; ciudat, straniu; surprinzător, neobişnuit; original. [pr.: ri os] – Din fr. curieux, lat. curiosus, it. curioso. Trimis de romac,… …   Dicționar Român

  • Curious wormfish — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii …   Wikipedia

  • Eugene Aisberg — Eugène Aisberg Eugène Aisberg est un journaliste et vulgarisateur français d origine ukrainienne, né en 1905 à Odessa et mort en 1980 à Paris. Il est le créateur de la revue Toute la Radio en 1934 (renommée Toute l Électronique après la Seconde… …   Wikipédia en Français

  • Eugène Aisberg — est un journaliste et vulgarisateur français d origine ukrainienne, né en 1905 à Odessa et mort en 1980 à Paris. Il est le créateur de la revue Toute la Radio en 1934 (renommée Toute l Électronique après la Seconde Guerre mondiale). Mais il a… …   Wikipédia en Français

  • Logothete du Drome — Logothète du Drome Pour les articles homonymes, voir Drome. Dans la terminologie byzantine, la fonction de logothète désigne au départ une responsabilité d ordre financier. La charge de logothetes tou dromou ou « Logothète de la… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»