-
1 uniknąć
глаг.• избегнуть• избежать* * *unikną|ćсов. czego избежать чет;cudem \uniknąćł śmierci он чудом спасся; udało mu się \uniknąć kary ему удалось избежать наказания
+ ustrzec się* * *сов. czegoизбежа́ть чегоcudem uniknął śmierci — он чу́дом спа́сся
udało mu się uniknąć kary — ему́ удало́сь избежа́ть наказа́ния
Syn:
См. также в других словарях:
ocalały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ocalałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który ocalał, uniknął śmierci, zniszczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ocalałe budynki, dokumenty. Pasażerowie cudem ocalali z katastrofy samolotu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
