Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

crystalli+n+f

  • 1 crystallos

    ice; rock crystal; crystal drinking cup; crystal-ware (pl.)

    Latin-English dictionary > crystallos

  • 2 crystallum

    ice; rock crystal; crystal drinking cup; crystal-ware (pl.); crystal-like thing

    Latin-English dictionary > crystallum

  • 3 sarcio

    sarcio, sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, zusammenschnüren, griech. ερκος, Gehege, Schutz), flicken, ausbessern, wiederherstellen, wieder zurechtmachen (vgl. Charis. 220, 27. Paul. ex Fest. 323, 4), I) eig.: funes veteres, Cato: tunicam, Iuven.: vestimenta, Gaius inst.: aedes suas, Plaut.: dolia quassa, Plin.: pedamenta, Colum.: fragmenta crystalli, Plin.: seminaria, Plin.: rimas pedum, heilen, Plin.: so auch rupta intestina, Plin.: vulnus sartum, Scrib. – II) übtr., ersetzen, wieder einbringen, wieder gutmachen, damnum, Liv.: detrimentum, Caes.: iniuriam, Cic.: ruinas generis lapsi (apum), Verg.: temporis longam usuram, quā caruimus, sarciam, Cic.: gratia male sarta, nicht recht wiederhergestellte Freundschaft, Hor. – / Perf. sarcii, wov. sarciit, Paul. dig. 39, 2, 22: sarcivi, Prob. cath. (IV) 35, 34 (ohne Beleg).

    Partiz. sartus, a, um, in der bes. Verbndg. sartus et tectus u. häufiger asyndet. sartus tectus, im guten Stande, a) eig. v. Gebäuden, gut ausgebessert, -gebaut od. gedeckt, im baulichen Stande, aedem Castoris sartam tectam tradere, Cic.: monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, Cic.: Chelidon in his sartis tectis (in solchen Bauangelegenheiten) dominata est, Cic.: u. so in sartis tectis quo modo se gesserit, Cic.: sarta tecta exigere, darauf sehen, daß alles wohlgebaut, -ausgebessert, im guten Stande sei, Cic.: omnia sarta tecta exigere, Cic.: sarta tecta exigere sacris publicis (Dat.), in baulichem Stande, in Dach u. Fach erhalten, Liv.: sarta tecta acriter et cum summa fide exigere, Liv.: sarta tecta aedium sacrarum locorumque communium tueri, Cic.: instaurare sarta tecta domus od. templi, das Haus od. den Tempel in baulichen Stand setzen, Vulg. – b) bildl., in gutem Stande, wohl verwahrt, sarta tecta tua praecepta habui, habe in Ehren gehalten, wie ein Evangelium gehalten, Plaut. trin. 317: M2. Curium sartum et tectum (bei heiler Haut), ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. ep. 13, 50, 2.

    lateinisch-deutsches > sarcio

  • 4 descendo

    descendo, ĕre, scendi, scensum    - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] descendre, se rendre (dans un lieu plus bas). [st2]2 [-] quitter sa position pour en venir aux mains, en venir aux mains. [st2]3 [-] en venir à (le plus souvent en mauvaise part). [st2]4 [-] se digérer, passer. [st2]5 [-] entrer, s'enfoncer, s’engager dans. [st2]6 [-] passer (d'une chose à une autre); s'abaisser, consentir, se résigner à, se résoudre à. [st2]7 [-] pénétrer, faire impression sur, émouvoir. [st2]8 [-] tirer son origine; provenir; être transmis. [st2]9 [-] s'éloigner, s'écarter, différer, être différent.    - descendere (descendere in forum): descendre au forum, se rendre au forum.    - descendere (descendere ad comitias): aller aux comices.    - descendit vestis infra genua, Curt. 6, 5: son vêtement tombe au-dessous du genou.    - descendere in certamen, in aciem, ad pugnam: en venir aux mains, engager la lutte.    - ad omnia descendere: en venir à tous les moyens.    - descendere in pectus (in animum): pénétrer profondément dans le cœur.    - descendere ad: s’abaisser à, être réduit à.    - descendere ad innocentium supplicia: en venir à infliger des supplices à des hommes irréprochables.    - descendere ad intellectum audientis, Quint. 1, 2, 27: se mettre à la portée de son auditoire.
    * * *
    descendo, ĕre, scendi, scensum    - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] descendre, se rendre (dans un lieu plus bas). [st2]2 [-] quitter sa position pour en venir aux mains, en venir aux mains. [st2]3 [-] en venir à (le plus souvent en mauvaise part). [st2]4 [-] se digérer, passer. [st2]5 [-] entrer, s'enfoncer, s’engager dans. [st2]6 [-] passer (d'une chose à une autre); s'abaisser, consentir, se résigner à, se résoudre à. [st2]7 [-] pénétrer, faire impression sur, émouvoir. [st2]8 [-] tirer son origine; provenir; être transmis. [st2]9 [-] s'éloigner, s'écarter, différer, être différent.    - descendere (descendere in forum): descendre au forum, se rendre au forum.    - descendere (descendere ad comitias): aller aux comices.    - descendit vestis infra genua, Curt. 6, 5: son vêtement tombe au-dessous du genou.    - descendere in certamen, in aciem, ad pugnam: en venir aux mains, engager la lutte.    - ad omnia descendere: en venir à tous les moyens.    - descendere in pectus (in animum): pénétrer profondément dans le cœur.    - descendere ad: s’abaisser à, être réduit à.    - descendere ad innocentium supplicia: en venir à infliger des supplices à des hommes irréprochables.    - descendere ad intellectum audientis, Quint. 1, 2, 27: se mettre à la portée de son auditoire.
    * * *
        Descendo, descendis, descendi, descensum, descendere. Descendre, Devaller.
    \
        Descendunt ex oculis lachrymae. Plaut. Tombent.
    \
        Descendere equo, et ex equo. Liu. Descendre de dessus son cheval.
    \
        Descendere in altum, et alte, dicuntur radices. Colum. Entrer avant dedens terre.
    \
        In mare descendit Tybris. Lucan. Coule, Chet, Tombe.
    \
        Descendunt in plana corylus, cornus, etc. Pli. Croissent és plaines.
    \
        Descendere radice dicuntur arbores. Plin. Jecter leur racine fort avant en terre.
    \
        Gradibus descenditur. Ci. On y descend par degrez, On y devalle, etc.
    \
        Descendit rimis ingentibus theatrum. Pli. iunior. S'affaisse, et fait de grandes fentes et crevaces.
    \
        Concedere alteri, et ad conditionem alterius descendere. Cic. Condescendre et s'accorder, se soubmettre à faire tout ce qu'il plaira à autruy.
    \
        Paratus ad omnia descendere. Caesar. Prest de se soubmettre à tout faire.
    \
        Descendo, absolute. Ci. J'acquiesce, Je m'y accorde, Je m'y condescens.
    \
        Descendere ad accusandum. Cic. Venir en jugement pour accuser aucun.
    \
        In aciem. Liu. Se mettre en bataille.
    \
        In aequum, In planitiem. Liu. Descendre en une plaine.
    \
        Aluus descendit. Cels. Vbi pluribus diebus non descendit aluus. Apres que par plusieurs jours on n'a point esté à la selle.
    \
        In amicitiam descendere. Seneca. Prendre amitié.
    \
        Descendere ad extremum auxilium. Caesar. User de son dernier secours.
    \
        In causam. Cic. Venir en estrif, Venir à estriver à l'encontre d'aucun.
    \
        In certamen. Cic. Venir combatre.
    \
        Cibus celeriter descendit. Cels. Quand il est de legiere digestion.
    \
        Alterutram ad conditionem descendere vult Caesar. Caelius ad Ciceronem. Se soubmettre et accorder, ou Condescendre.
    \
        Ad extremum consilium. Caes. User du dernier conseil.
    \
        Ad curas alterius. Pli. iun. Quand un plus grand personnage s'abbaisse et se humilie à vouloir entendre les affaires d'un moindre.
    \
        In dimicationem vitae pro patria. Author ad Heren. Mettre sa vie en danger pour la defense de son pais.
    \
        Fabula descendit in gentes. Propert. A esté divulguee.
    \
        Ad inimicitias descendere. Cic. Prendre inimitiez et haines.
    \
        In iugulum ense descendere. Claud. Fourrer l'espee dedens la gorge.
    \
        In omnia familiaritatis officia. Plin. iunior. Quand un grand se ravalle et se humilie à faire tout office d'amis envers aucun.
    \
        In partes descendere. Tacit. Se mettre de la bende et du parti.
    \
        Ad preces descendere. Senec. Se ravaller jusques à user de prieres.
    \
        In sese. Pers. Considerer sa petitesse.
    \
        Vulnus descendit magno hiatu. Stat. La playe est profonde.
    \
        Lapsu molli descendunt Zephyri. Valer. Flac. Commencent à souffler doulcement.
    \
        Descendit ad hyacinthum haec gemma. Pli. Elle retire et resemble à l'hyacinthe.
    \
        Ad viciniam crystalli descendit. Plin. Elle luy retire fort pres.

    Dictionarium latinogallicum > descendo

  • 5 sarcio

    sarcio, sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, zusammenschnüren, griech. ερκος, Gehege, Schutz), flicken, ausbessern, wiederherstellen, wieder zurechtmachen (vgl. Charis. 220, 27. Paul. ex Fest. 323, 4), I) eig.: funes veteres, Cato: tunicam, Iuven.: vestimenta, Gaius inst.: aedes suas, Plaut.: dolia quassa, Plin.: pedamenta, Colum.: fragmenta crystalli, Plin.: seminaria, Plin.: rimas pedum, heilen, Plin.: so auch rupta intestina, Plin.: vulnus sartum, Scrib. – II) übtr., ersetzen, wieder einbringen, wieder gutmachen, damnum, Liv.: detrimentum, Caes.: iniuriam, Cic.: ruinas generis lapsi (apum), Verg.: temporis longam usuram, quā caruimus, sarciam, Cic.: gratia male sarta, nicht recht wiederhergestellte Freundschaft, Hor. – Perf. sarcii, wov. sarciit, Paul. dig. 39, 2, 22: sarcivi, Prob. cath. (IV) 35, 34 (ohne Beleg).
    Partiz. sartus, a, um, in der bes. Verbndg. sartus et tectus u. häufiger asyndet. sartus tectus, im guten Stande, a) eig. v. Gebäuden, gut ausgebessert, -gebaut od. gedeckt, im baulichen Stande, aedem Castoris sartam tectam tradere, Cic.: monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, Cic.: Chelidon in his sartis tectis (in solchen Bauangelegenheiten) dominata est, Cic.: u. so in sartis tectis quo modo se gesserit, Cic.: sarta tecta exigere, darauf
    ————
    sehen, daß alles wohl gebaut, -ausgebessert, im guten Stande sei, Cic.: omnia sarta tecta exigere, Cic.: sarta tecta exigere sacris publicis (Dat.), in baulichem Stande, in Dach u. Fach erhalten, Liv.: sarta tecta acriter et cum summa fide exigere, Liv.: sarta tecta aedium sacrarum locorumque communium tueri, Cic.: instaurare sarta tecta domus od. templi, das Haus od. den Tempel in baulichen Stand setzen, Vulg. – b) bildl., in gutem Stande, wohl verwahrt, sarta tecta tua praecepta habui, habe in Ehren gehalten, wie ein Evangelium gehalten, Plaut. trin. 317: M2. Curium sartum et tectum (bei heiler Haut), ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. ep. 13, 50, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sarcio

  • 6 crystallus

        crystallus ī, f, κρύσταλλοσ, a crystal: imago Solis crystallo inclusa, Cu.: aquosa, Pr.
    * * *
    ice; rock crystal; crystal drinking cup; crystal-ware (pl.)

    Latin-English dictionary > crystallus

  • 7 concresco

    con-cresco, crēvi, crētum, 3 ( inf. perf. sync. concresse, Ov. M. 7, 416), v. n., to grow together; hence with the prevailing idea of uniting, and generally of soft or liquid substances which thicken; to harden, condense, curdle, stiffen, congeal, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    I.
    Prop.:

    concrescunt semina (opp. extenuantur),

    Lucr. 4, 1261; 6, 626; cf.:

    concrescunt subitae currenti in flumine crustae,

    Verg. G. 3, 360;

    opp. liquere,

    Cic. Univ. 14: rigido concrescere rostro Ora videt, to stiffen into a hard beak. Ov. M. 5, 673; cf.:

    Aconteus Gorgone conspectā saxo concrevit oborto,

    id. ib. 5, 202 (cf. also saxoque oculorum induruit umor, id. ib. 5, 233):

    quo pacto pluvius concrescat in altis Nubibus umor,

    Lucr. 6, 495; cf. id. 6, 250:

    imbres gelidis concrescunt ventis,

    Ov. M. 9, 220:

    (aqua) neque conglaciaret frigoribus neque nive pruināque concresceret, etc.,

    Cic. N. D. 2, 10, 26:

    gelidus concrevit frigore sanguis,

    Verg. A. 12, 905:

    cum lac concrevit,

    Col. 7, 8, 3; cf. Ov. M. 12, 436: concretos sanguine crines, stuck together or clotted, Verg. A. 2, 277; cf.:

    concreta sanguine barba,

    Ov. M. 14, 201.—With in and acc.:

    crystalli modo glaciari et in lapidem concrescere,

    harden into, Plin. 36, 22, 45, § 161; cf.:

    aër... tum autem concretus in nubis cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101.—
    II.
    Meton.
    A.
    To take form, to grow, increase:

    de terris terram concrescere parvis,

    Lucr. 1, 840:

    terrā in ipsā taetro concrescere odore bitumen,

    id. 6, 807; Verg. E. 6, 34; cf.:

    indagatio initiorum unde omnia orta, generata, concreta sint,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69; 1, 24, 56:

    valles, quae fluminum alluvie et inundationibus concreverint,

    Col. 3, 11, 8.—With ex:

    omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est, aut id quod est concretum ex aliquā parte eorum,

    composed, formed of, Cic. N. D. 3, 12, 30; so id. ib. 3, 14, 34; Tac. A. 13, 57.—
    2.
    Trop.:

    illud funestum animal, ex nefariis stupris, ex civili cruore concretum (al. conceptum),

    Cic. Pis. 9, 21. —
    B.
    (Con intens.) To grow strong, to rise by growing, etc. (so very rare):

    (lana) quanto prolixior in pecore concrescit, tanto, etc.,

    Col. 7, 3, 10 (but in Lucr. 5, 833, the best reading is clarescit; v. Lachm.).—Hence, concrētus, a, um, P. a. (acc. to I.), grown together, concrete, compound, condensed, hardened, thick, hard, stiff, curdled, congealed, clotted, etc. (class.):

    dubitare non possumus quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; 1, 27, 66:

    aër crassus et concretus,

    id. ib. 1, 18, 42; Lucr. 1, 1018; 5, 467 sq.:

    aër (opp. fusus, extenuatus),

    Cic. N. D. 2, 39, 101; cf.:

    pingue et concretum esse caelum,

    id. Div. 1, 57, 130:

    umores (opp. acres),

    id. N. D. 2, 23, 59:

    spuma,

    Ov. M. 4, 537:

    lac,

    Verg. G. 3, 463:

    in sanguine,

    Ov. M. 13, 492:

    mare,

    Plin. 4, 16, 30, § 104:

    nix concreta pruinā,

    Lucr. 3, 20:

    concreta et durata glacies,

    Liv. 21, 36, 8; cf.:

    concreta frigora canā pruinā,

    stiffened by the hoary frost, Verg. G. 2, 376:

    gelu,

    Curt. 8, 4.— Poet., of light: cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, thick, i. e. dimmed, Cic. poët. Div. 1, 11, 18:

    nanus et ipse suos breviter concretus in artus,

    shortened, Prop. 4 (5), 8, 41:

    dolor,

    benumbing, tearless, Ov. P. 2, 11, 10.— Subst.: concrētum, i, n., firm or solid matter:

    species quaedam deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi,

    Cic. N. D. 1, 27, 75.—Esp. (sc. gelu), hard or stiff frost:

    nec semine jacto Concretum patitur radicem adfigere terrae,

    Verg. G. 2, 318 Rib. Forbig.; cf. Hildebr. ad App. M. 1, p. 455. (By others concretum is made acc. of 2. concretus. The common reading is concretam, sc. gelu, the root stiffened by frost; cf. Forbig. ad loc.)— Comp.:

    semen concretius,

    Lucr. 4, 1240:

    spuma lactis concretior,

    Plin. 11, 41, 96, § 239: ossa concreta, t. t., solid bones, i. e. without marrow, id. 7, 18, 18, § 78.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > concresco

  • 8 concretum

    con-cresco, crēvi, crētum, 3 ( inf. perf. sync. concresse, Ov. M. 7, 416), v. n., to grow together; hence with the prevailing idea of uniting, and generally of soft or liquid substances which thicken; to harden, condense, curdle, stiffen, congeal, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    I.
    Prop.:

    concrescunt semina (opp. extenuantur),

    Lucr. 4, 1261; 6, 626; cf.:

    concrescunt subitae currenti in flumine crustae,

    Verg. G. 3, 360;

    opp. liquere,

    Cic. Univ. 14: rigido concrescere rostro Ora videt, to stiffen into a hard beak. Ov. M. 5, 673; cf.:

    Aconteus Gorgone conspectā saxo concrevit oborto,

    id. ib. 5, 202 (cf. also saxoque oculorum induruit umor, id. ib. 5, 233):

    quo pacto pluvius concrescat in altis Nubibus umor,

    Lucr. 6, 495; cf. id. 6, 250:

    imbres gelidis concrescunt ventis,

    Ov. M. 9, 220:

    (aqua) neque conglaciaret frigoribus neque nive pruināque concresceret, etc.,

    Cic. N. D. 2, 10, 26:

    gelidus concrevit frigore sanguis,

    Verg. A. 12, 905:

    cum lac concrevit,

    Col. 7, 8, 3; cf. Ov. M. 12, 436: concretos sanguine crines, stuck together or clotted, Verg. A. 2, 277; cf.:

    concreta sanguine barba,

    Ov. M. 14, 201.—With in and acc.:

    crystalli modo glaciari et in lapidem concrescere,

    harden into, Plin. 36, 22, 45, § 161; cf.:

    aër... tum autem concretus in nubis cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101.—
    II.
    Meton.
    A.
    To take form, to grow, increase:

    de terris terram concrescere parvis,

    Lucr. 1, 840:

    terrā in ipsā taetro concrescere odore bitumen,

    id. 6, 807; Verg. E. 6, 34; cf.:

    indagatio initiorum unde omnia orta, generata, concreta sint,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69; 1, 24, 56:

    valles, quae fluminum alluvie et inundationibus concreverint,

    Col. 3, 11, 8.—With ex:

    omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est, aut id quod est concretum ex aliquā parte eorum,

    composed, formed of, Cic. N. D. 3, 12, 30; so id. ib. 3, 14, 34; Tac. A. 13, 57.—
    2.
    Trop.:

    illud funestum animal, ex nefariis stupris, ex civili cruore concretum (al. conceptum),

    Cic. Pis. 9, 21. —
    B.
    (Con intens.) To grow strong, to rise by growing, etc. (so very rare):

    (lana) quanto prolixior in pecore concrescit, tanto, etc.,

    Col. 7, 3, 10 (but in Lucr. 5, 833, the best reading is clarescit; v. Lachm.).—Hence, concrētus, a, um, P. a. (acc. to I.), grown together, concrete, compound, condensed, hardened, thick, hard, stiff, curdled, congealed, clotted, etc. (class.):

    dubitare non possumus quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; 1, 27, 66:

    aër crassus et concretus,

    id. ib. 1, 18, 42; Lucr. 1, 1018; 5, 467 sq.:

    aër (opp. fusus, extenuatus),

    Cic. N. D. 2, 39, 101; cf.:

    pingue et concretum esse caelum,

    id. Div. 1, 57, 130:

    umores (opp. acres),

    id. N. D. 2, 23, 59:

    spuma,

    Ov. M. 4, 537:

    lac,

    Verg. G. 3, 463:

    in sanguine,

    Ov. M. 13, 492:

    mare,

    Plin. 4, 16, 30, § 104:

    nix concreta pruinā,

    Lucr. 3, 20:

    concreta et durata glacies,

    Liv. 21, 36, 8; cf.:

    concreta frigora canā pruinā,

    stiffened by the hoary frost, Verg. G. 2, 376:

    gelu,

    Curt. 8, 4.— Poet., of light: cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, thick, i. e. dimmed, Cic. poët. Div. 1, 11, 18:

    nanus et ipse suos breviter concretus in artus,

    shortened, Prop. 4 (5), 8, 41:

    dolor,

    benumbing, tearless, Ov. P. 2, 11, 10.— Subst.: concrētum, i, n., firm or solid matter:

    species quaedam deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi,

    Cic. N. D. 1, 27, 75.—Esp. (sc. gelu), hard or stiff frost:

    nec semine jacto Concretum patitur radicem adfigere terrae,

    Verg. G. 2, 318 Rib. Forbig.; cf. Hildebr. ad App. M. 1, p. 455. (By others concretum is made acc. of 2. concretus. The common reading is concretam, sc. gelu, the root stiffened by frost; cf. Forbig. ad loc.)— Comp.:

    semen concretius,

    Lucr. 4, 1240:

    spuma lactis concretior,

    Plin. 11, 41, 96, § 239: ossa concreta, t. t., solid bones, i. e. without marrow, id. 7, 18, 18, § 78.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > concretum

  • 9 crystallinum

    crystallĭnus, a, um, adj., = krustallinos, made of crystal, crystalline, crystal.
    I.
    Adj.:

    calices,

    Capitol. Ver. 5:

    pila,

    Plin. 37, 2, 10, § 28:

    centra in sapphiris,

    id. 37, 9, 39, § 120.—
    II.
    Subst.: crystallĭ-num, i, n. (sc. vas), Sen. Ira, 3, 40, 2.— Mostly plur, Juv. 6, 155; Mart. 1, 53, 6; 9, 59, 13; Plin. 37, 2, 11, § 30:

    PRAEPOSITVS A CRYSTALLINIS,

    Inscr. Orell. 2953.

    Lewis & Short latin dictionary > crystallinum

  • 10 crystallinus

    crystallĭnus, a, um, adj., = krustallinos, made of crystal, crystalline, crystal.
    I.
    Adj.:

    calices,

    Capitol. Ver. 5:

    pila,

    Plin. 37, 2, 10, § 28:

    centra in sapphiris,

    id. 37, 9, 39, § 120.—
    II.
    Subst.: crystallĭ-num, i, n. (sc. vas), Sen. Ira, 3, 40, 2.— Mostly plur, Juv. 6, 155; Mart. 1, 53, 6; 9, 59, 13; Plin. 37, 2, 11, § 30:

    PRAEPOSITVS A CRYSTALLINIS,

    Inscr. Orell. 2953.

    Lewis & Short latin dictionary > crystallinus

  • 11 fragilis

    frăgĭlis, e, adj. [id.], easily broken, brittle, fragile (class.; esp. freq. in the transf. signif.; cf.: caducus, fluxus).
    I.
    Lit.:

    cadi,

    Ov. M. 12, 243:

    coryli (with tiliae molles),

    id. ib. 10, 93:

    rami,

    Verg. E. 8, 40:

    myrtus,

    Hor. C. 3, 23, 16:

    ratis,

    id. ib. 1, 3, 10; cf.

    phaselus,

    id. ib. 3, 2, 28:

    aes malleis,

    Plin. 34, 8, 20, § 94; cf.:

    saccharon dentibus,

    id. 12, 8, 17, § 32:

    crystalli centrum,

    id. 37, 2, 10, § 28:

    caput ictibus parvis,

    Gell. 6, 1, 11:

    tenuior fragiliorque penna scarabaeorum,

    Plin. 11, 28, 34, § 97:

    ut fragilis glacies interit ira mora,

    Ov. A. A. 1, 347.— Poet.:

    aquae,

    i. e. ice, Ov. Tr. 3, 10, 26:

    fragiles sonitus chartarum,

    i. e. crackling, Lucr. 6, 112:

    lauri,

    Verg. E. 8, 82:

    pollicibus fragiles increpuere manus,

    Prop. 4 (5), 7, 12; cf. fragor.—
    II.
    Transf., in gen., weak, perishable, frail (physically or mentally):

    fragile corpus animus sempiternus movet,

    Cic. Rep. 6, 24 fin.;

    in fragili corpore odiosa omnis offensio est,

    id. Sen. 18, 65; cf.:

    (corpora) fragili natura praedita,

    Lucr. 1, 581; and absol.:

    fragili quaerens illidere dentem, Offendet solido,

    Hor. S. 2, 1, 77: fragilissimus alvus, Att. ap. Non. 193, 26.—Of an effeminate man: Julius et fragilis Pediatia (sarcastically in the fem. gen. instead of Pediatius), qs. the delicate Miss Pediatius, Hor. S. 1, 8, 39:

    quis enim confidit, sibi semper id stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

    Cic. Fin. 2, 27, 86:

    res humanae fragiles caducaeque sunt,

    id. Lael. 27, 102; id. Leg. 1, 8, 24; cf.:

    divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est,

    Sall. C. 1, 4:

    fortuna populi,

    Cic. Rep. 2, 28 fin.:

    nec aliud est aeque fragile in homine (quam memoria),

    Plin. 7, 24, 24, § 90:

    nulli vita fragilior (quam homini),

    id. 7 praef. § 5; cf.:

    (hominum) aevum omne et breve et fragile est,

    Plin. Pan. 78, 2:

    haud aevi fragilis sonipes,

    Sil. 3, 386: anni fragiles et inertior aetas, the frail years (of age), Ov. Tr. 4, 8, 3.— Adv. does not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > fragilis

  • 12 fragmentum

    fragmentum, i, n. [FRAG, frango], a piece broken off, a piece, remnant, fragment (class.; mostly in plur.; cf.: frustum, segmentum).
    (α).
    Plur.:

    inermem atque imparatum tribunum alii gladiis adoriuntur, alii fragmentis septorum et fustibus,

    Cic. Sest. 37, 79:

    tegularum,

    Liv. 34, 39, 11:

    ramorum,

    id. 23, 24, 10;

    for which ramea,

    Verg. G. 4, 304:

    avulsarum tabularum remorumque,

    Curt. 9, 9:

    crystalli,

    Plin. 37, 2, 10, § 29:

    panis,

    crumbs, Plin. 9, 8, 8, § 25.— Poet.:

    Emathiae ruinae,

    i. e. the remains of the army, Luc. 9, 33.—
    (β).
    Sing.:

    fragmentum lapidis,

    Cic. N. D. 2, 32, 82.

    Lewis & Short latin dictionary > fragmentum

  • 13 mucro

    mucro, ōnis, m., a sharp point or edge; esp., the point of a sword, the sword's point (class.; cf.: acies, cuspis).
    I.
    Lit.:

    mucro falcis,

    Col. 4, 25, 1:

    dentis,

    Plin. 8, 3, 4, § 8:

    folii,

    id. 16, 10, 16, § 38:

    crystalli,

    id. 37, 2, 9, §

    26: cultri,

    edge, Juv. 14, 216:

    medio jugulaberis ensis,

    sword's point, Ov. M. 12, 484:

    coruscus,

    Verg. A. 2, 333.—
    B.
    Transf.
    1.
    A sword:

    nisi mucrones militum tremere voltis,

    Cic. Phil. 14, 3, 6:

    mortalis,

    Verg. A. 12, 740.—
    2.
    A point, extremity, end ( poet. and in post-Aug. prose), Lucr. 2, 520:

    faucium,

    Plin. 6, 13, 15, § 38.—
    II.
    Trop., edge, point, sharpness:

    censorii stili,

    Cic. Clu. 44, 123:

    tribunicius,

    id. Leg. 3, 9, 21:

    defensionis tuae,

    id. Caecin. 29, 84:

    ingenii,

    sharpness, Quint. 10, 5, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > mucro

См. также в других словарях:

  • Crystalli tartări — Crystalli tartări, gereinigter Weinstein …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • crystalli- — var. of crystallo before an element of Latin origin: crystalliferous. * * * …   Universalium

  • crystalli- — var. of crystallo before an element of Latin origin: crystalliferous …   Useful english dictionary

  • crystallisable — crystallīˈzable or crystallīˈsable adjective • • • Main Entry: ↑crystal …   Useful english dictionary

  • crystallitis — crystallīˈtis noun Inflammation of the crystalline lens • • • Main Entry: ↑crystal …   Useful english dictionary

  • CRYSTALLUS — Graece κρύςταλλος, proprie est, γὸπεπηγὸς ὕδωρ ὑπὸ κρύους, Hesych. aqua concreta frigore, unde et vox Latinorum Crusta, et κρύςταλλος ὕδατος Epiphanio, aqua glaciata, ad differentiam κρυςτάλλου λίθου, crystalli lapidis; ad quem translata vox, ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONGUM seu CONGO — CONGUM, seu CONGO Regnum quod et Manicongo dicitur, situm in Africa, in Aethiopia inferiore, cuius circuitus dimetiendus est lineâ rectâ a fluvio Goanza, versus Septentrionem, usque ad fluvium Rubrum, qui scopulos rubros alluens talem habet… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CRYSTALLINA Pocula — apud Statium, l. 3. Sylv. 4. in Coma Earini, v. 57. hic pocula magno Prima duci, murrasque graves, crystallaque portat Candidiore manu maximo olim in pretio, ut et alia ex eo vasa. Solinus, c. 20. extr. Illic (in Scythia) et crystallus, quem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VITRUM — quod visui pervium, recensetur Talmudicis inter tria beneficia, quae verbis illi Deuteron. c. 33. v. 19. Thesauri absconditi arenae, quibus e littorali arena, quae alioqui solet esse infecunda ac sterilis, magnas opes Zabulonitis accessuras… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Галлидей Матвей (Halliday) — Галлидей (Матвей Halliday) доктор медицины (родился в 1735 г., умер в 1780 х годах), служил при петербургском оспенном доме; основал в Санкт Петербурге торговый дом и купил соседний с Васильевским остров, теперь называют его искаженной фамилией… …   Биографический словарь

  • Rasmus Bartholin — Infobox Scientist name = PAGENAME box width = image width =150px caption = PAGENAME birth date = August 13, 1625 birth place = Roskilde death date = November 4, 1698 death place = Kopenhagen residence = citizenship = nationality = Danish… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»