-
1 crus
-
2 crus
crūs, crūris, n. (vgl. armenisch srun-k', »Schienbeine«), I) der Unterschenkel, gew. vorzugsweise das Bein (Ggstz. femur, der Oberschenkel, das Dickbein, gew. bl. vorzugsweise »der Schenkel«), bestehend aus zwei Knochen, aus dem Wadenbeine (sura) und dem Schienbeine (tibia), s. Cels. 8, 1 extr. p. 328, 24 sqq. (D.), a) von Menschen, oft verb. crus femurque, crura femoraque, pes et crus, crura pedesque, pedes cruraque, crura brachiaque, crura manusque, Cels. u.a. – exilitas crurum, Sen.: gracilitas crurum, Sen. – crura carnosa, Plin.: crure debili, Suet.: crus dextrum (Ggstz. crus sinistrum), Cels.: crura gracillima, Suet.: media, Quint.: homo simis naribus et cruribus repandis (von Sokrates), Sen. fr.: cr. saucium, Curt.: homines singulis cruribus (einbeinige), Plin. – alligare (verbinden) crus, Sen.; vgl. fasciā candidā alligatum crus, Val. Max.: contrahuntur (ziehen sich [krampfhaft] zusammen) crura od. crura manusque alcis, Cels.: deducere sinistrā manu sinum ad ima crura, Suet.: diducere in diversa pedem et crus, Cels.: extendere crus, crura, Cels.: cadere et crus frangere, ICt.: u. so (durch einen Fall) crus frangere, Suet.: u. fracta hominum crura, Col.: dagegen frangere alci crus, crura (einem Missetäter als Strafe, einem Gekreuzigten, bevor er vom Kreuze abgenommen wird), Cic., Sen. u.a.: gerere cruribus compedes, manibus catenas, Plin. ep.: insistere crure uno, Plin.: interponere cruribus suis arundinem, ein Steckenpferd zwischen seine Beine stecken, Val. Max.: pendet crus saucium, Curt.: praefringere alci crura (als Strafe), Sen.: reponere (wieder einrichten) brachia et crura, Cels.: sanare fracta crura, Col: suffringere alci crura (bei der Kreuzigung), Aur. Vict. (vgl. no. b): ille et crura, hic ne alas quidem vellit, Sen.: fasciae, quibus crura vestiuntur, Quint. – b) v. Tieren: altitudo crurum, Plin.: brevitas crurum, Plin.: longa internodia crurum, Ov. (vgl. alces crura habent sine nodis articulisque, Caes.). – brevia crura (Ggstz. longa), Plin.: obliqua crura, Plin.: praelonga crura, Plin.: recta crura, Plin.: rigida crura, Cic.: crura porcina = ἀκροκώλια, Schweinsklauen, Cael. Aur. acut. 1, 11, 94. – crura frangere (zB. von einem Pferde), ICt.: succīdere crura equo (im Gefechte, neben suffodere ilia), Liv. – alci crura frangere od. suffringere (als Strafe), Iuven. u. Cic. – II) übtr.: a) an Bäumen, der untere Teil des Stammes, der Schenkel, Col. u. Pallad. – b) Plur. crura, die Stützen od. Pfeiler an Brücken, inepta crura ponticuli, der wackelbeinige Unterbau, Catull. 17, 3. – / Genet. Plur. immer crurum, nicht crurium; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 424.
-
3 crus
crūs, crūris, n. (vgl. armenisch srun-k', »Schienbeine«), I) der Unterschenkel, gew. vorzugsweise das Bein (Ggstz. femur, der Oberschenkel, das Dickbein, gew. bl. vorzugsweise »der Schenkel«), bestehend aus zwei Knochen, aus dem Wadenbeine (sura) und dem Schienbeine (tibia), s. Cels. 8, 1 extr. p. 328, 24 sqq. (D.), a) von Menschen, oft verb. crus femurque, crura femoraque, pes et crus, crura pedesque, pedes cruraque, crura brachiaque, crura manusque, Cels. u.a. – exilitas crurum, Sen.: gracilitas crurum, Sen. – crura carnosa, Plin.: crure debili, Suet.: crus dextrum (Ggstz. crus sinistrum), Cels.: crura gracillima, Suet.: media, Quint.: homo simis naribus et cruribus repandis (von Sokrates), Sen. fr.: cr. saucium, Curt.: homines singulis cruribus (einbeinige), Plin. – alligare (verbinden) crus, Sen.; vgl. fasciā candidā alligatum crus, Val. Max.: contrahuntur (ziehen sich [krampfhaft] zusammen) crura od. crura manusque alcis, Cels.: deducere sinistrā manu sinum ad ima crura, Suet.: diducere in diversa pedem et crus, Cels.: extendere crus, crura, Cels.: cadere et crus frangere, ICt.: u. so (durch einen Fall) crus frangere, Suet.: u. fracta hominum crura, Col.: dagegen frangere alci crus, crura (einem Missetäter als Strafe, einem Gekreuzigten, bevor er vom Kreuze abgenommen wird), Cic., Sen. u.a.: gerere cruribus compedes, manibus catenas,————Plin. ep.: insistere crure uno, Plin.: interponere cruribus suis arundinem, ein Steckenpferd zwischen seine Beine stecken, Val. Max.: pendet crus saucium, Curt.: praefringere alci crura (als Strafe), Sen.: reponere (wieder einrichten) brachia et crura, Cels.: sanare fracta crura, Col: suffringere alci crura (bei der Kreuzigung), Aur. Vict. (vgl. no. b): ille et crura, hic ne alas quidem vellit, Sen.: fasciae, quibus crura vestiuntur, Quint. – b) v. Tieren: altitudo crurum, Plin.: brevitas crurum, Plin.: longa internodia crurum, Ov. (vgl. alces crura habent sine nodis articulisque, Caes.). – brevia crura (Ggstz. longa), Plin.: obliqua crura, Plin.: praelonga crura, Plin.: recta crura, Plin.: rigida crura, Cic.: crura porcina = ἀκροκώλια, Schweinsklauen, Cael. Aur. acut. 1, 11, 94. – crura frangere (zB. von einem Pferde), ICt.: succīdere crura equo (im Gefechte, neben suffodere ilia), Liv. – alci crura frangere od. suffringere (als Strafe), Iuven. u. Cic. – II) übtr.: a) an Bäumen, der untere Teil des Stammes, der Schenkel, Col. u. Pallad. – b) Plur. crura, die Stützen od. Pfeiler an Brücken, inepta crura ponticuli, der wackelbeinige Unterbau, Catull. 17, 3. – ⇒ Genet. Plur. immer crurum, nicht crurium; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 424. -
4 crus
crus crus, cruris n голень -
5 crus
-
6 crûs
-
7 crus
-
8 crūs
crūs ūris, n [1 CEL-], the leg, shank, shin: crura suffringere: dimidium, broken, Iu.: medium impediit crus Pellibus, H.: (equus) iactat crura, V.—The legs of crucified criminals were broken; hence, prov.: perire eum non posse, nisi ei crura fracta essent, he that is born to be hanged, etc.— A foot: Laeva crura Lilybaeo premuntur (poet. plur.), O.— Plur, props, pillars: ponticuli, Ct.* * *leg; shank; shin; main stem of shrub, stock; upright support of a bridge -
9 crus
crus 1. голень; 2. орган, имеющий форму ноги; ножкаterminal crus of nerve концевая нервная ножкаEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > crus
-
10 crus
crūs, crūris n.1) голень (c. femurque, c. et pes CC etc.)alicui crura frangĕre (suffringĕre и praefringĕre) C, Sen etc. — переломать кому-л. голени ( вид казни)2) нижняя часть древесного ствола, комель Col, Pall3) мостовая свая, устой моста -
11 crus
crūs, ūris, n. [etym. dub.; prob. kindr. with curro, currus; cf. celer, and -cello in recello, etc.], the leg, shank, shin.I.Prop., Cels. 8, 1 fin.: perque fabam repunt (grues) et mollia crura reponunt, Enn. ap. Serv. ad Verg. G. 3, 76 (Ann. v. 545 Vahl.); imitated by Verg. G. 3, 76, and Sil. 16, 444; so Lucr. 3, 478; 3, 652; Cic. N. D. 1, 36, 101; Caes. B. G. 6, 27; Plin. 10, 46, 63, § 129; Quint. 11, 3, 139; Ov. M. 1, 306; 4, 580 et saep. The legs of criminals were frequently broken, as a punishment, Cic. Rosc. Am. 20, 56 sq.; id. Phil. 13, 12, 27; Suet. Aug. 67; cf. crurifragius.—II.Transf.A.For pes, foot, Ov. M. 11, 74.—B.Of plants, the lower part of the stalk, Col. 3, 10, 2; 3, 18, 5; Pall. 1, 35, 6. -
12 crus
crus, uris, n., leg, J. 19:31 ff.* -
13 crus
[st1]1 [-] crūs, crūris, n. (gén. plur. crūrum, crūrĭum): - [abcl][b]a - jambe. - [abcl]b - patte (d'un insecte). - [abcl]c - pied, souche (d’un arbre), cep (de vigne). - [abcl]d - plur. Catul. piles (d'un pont).[/b] [st1]2 [-] Crūs, Crūris, m.: Crus (surnom).* * *[st1]1 [-] crūs, crūris, n. (gén. plur. crūrum, crūrĭum): - [abcl][b]a - jambe. - [abcl]b - patte (d'un insecte). - [abcl]c - pied, souche (d’un arbre), cep (de vigne). - [abcl]d - plur. Catul. piles (d'un pont).[/b] [st1]2 [-] Crūs, Crūris, m.: Crus (surnom).* * *Crus, cruris, n. g. La jambe de puis le genoil jusques en bas.\Crus arboris. Colum. Le bas de l'arbres pres la racine, la jambe de l'arbre.\Crus vitis. Columel. La jambe du sep de la vigne. -
14 crus
-
15 crus
f. s.&pl.1 crus, leg.2 crus, leg-like part. -
16 crus
-
17 Crus
-
18 crus
-
19 crus
s.1 pierna, la parte del animal que está entre el pie y la rodilla.2 parte parecida a la pierna; pedúnculo; comúnmente en plural, CRURA.3 crus, pedúnculo, parte semejante a una pierna, pilar. (plural crura) -
20 crus
См. также в других словарях:
crus — crus·ta·cea; crus·ta·ce·ol·o·gy; crus·ta·ceous; crus·ta·tion; crus·tif·ic; crus·ti·fi·ca·tion; crus·ti·fied; crus·tose; de·crus·ta·tion; in·crus·ta·tion; Lin·crus·ta; zam·i·crus; crus; crus·ta; crus·ta·cean; in·crus·tate; pro·crus·te·an;… … English syllables
Crus — can refer to: Crus (fly) Crus (lower leg) Crus can also refer to other anatomical structures that are leg shaped: crura of antihelix crus cerebri crus of clitoris crus of diaphragm crura of heart crura of superficial inguinal ring crus of penis … Wikipedia
Crus — (lat. Unterschenkel) steht für: Unterschenkel, ein Teil des Beins Die Abkürzung CRUS steht für: CRUS Conférence des Recteurs des Universités Suisses, Rektorenkonferenz der Schweizer Universitäten Siehe auch Kruus … Deutsch Wikipedia
Crus — (kr?s), n.; pl. {Crura} (kr? r?). [L., the leg.] (Anat.) (a) That part of the hind limb between the femur, or thigh, and the ankle, or tarsus; the shank. (b) Often applied, especially in the plural, to parts which are supposed to resemble a pair… … The Collaborative International Dictionary of English
Crus — Crus, das; , Crura [lat. crus] (Anat., Med.): 1. [Unter]schenkel. 2. schenkelartiger Teil eines Organs od. Körperteils … Universal-Lexikon
Crus — 〈n.; Gen.: , Pl.: Cru|ra; Anat.〉 1. Schenkel 2. schenkelartiger Teil eines menschlichen Organs; Crus Laterale seitlicher Schenkel des Zwerchfells [Etym.: lat.] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Crus — [k...] das; , Crura <aus lat. crus »Unterschenkel, Bein«>: 1. [Unter]schenkel. 2. schenkelartiger Teil eines Organs od. Körperteils (Med.) … Das große Fremdwörterbuch
Crus — (lat.), Schenkel, Unterschenkel, s. Bein … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Crus — Crus, lat., das Bein; crural, zum Beine gehörig … Herders Conversations-Lexikon
crus — 1. pierna, desde la rodilla al pie. 2. estructura parecida a una raíz, como la raíz del hélix. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
crus — m. Zool. *Muslo, o *pierna u otro órgano semejante … Enciclopedia Universal