-
1 globus
globus, ī, m. (verwandt mit glēba), I) jeder dichte, runde Körper, die Kugel, A) eig. = σφαιρα, grandiculi globi, Bleikugeln, Plaut.: gl. pilai, Lucr.: marmoreus, Claud. – solis et lunae, Lucr.: stellarum, Cic.: terrae, Cic.: in caelo animadversi globi, Feuerkugeln, Cic. – B) übtr.: 1) der kugelförmige Haufe, Klumpen, Ballen, die kugelförmige Masse, a) übh.: globus ignis, fortuitorum ignium, Feuerklumpen, Sen.: dass. globi flammarum, Verg. u. Plin.: globi nubium, Tac. u. Amm.: globi nivium, Macr.: crinium globi, Haarwulste, Apul.: globi sanguinis de corpore eius destillabant, Augustin. in psalm. 140, 4. – b) insbes., α) ein Knäuel Wolle, aliarum neta in globum collige, Hieron. epist. 130, 15. – β) als Speise, der Kloß, globus farinae dilatatus, Varro LL. 5, 107: globos sic facito, Cato r. r. 79. – 2) v. Menschenmassen: a) im allg.: der Haufe, die Schar, globi militum, armatorum, Tac.: gl. circa Fabium, der den F. umstehende Haufe, Liv.: globus circumstans consulis corpus, Liv.: firmatae stationes densioribus globis, Tac.: quā globus ille virûm densissimus urget, Verg. – b) insbes., ein Verein zu einem Zwecke, der Klub, im üblen Sinne, die Clique, consensionis, Nep.: coniurationis, Vell.: nobilitatis, Sall. – 3) v. Abstr., globi argumentorum, Fronto ep. Gr. 7. p. 253, 15 N. – II) = absis, die Kreisbahn, Chalcid. Tim. 79.
-
2 globus
globus, ī, m. (verwandt mit glēba), I) jeder dichte, runde Körper, die Kugel, A) eig. = σφαιρα, grandiculi globi, Bleikugeln, Plaut.: gl. pilai, Lucr.: marmoreus, Claud. – solis et lunae, Lucr.: stellarum, Cic.: terrae, Cic.: in caelo animadversi globi, Feuerkugeln, Cic. – B) übtr.: 1) der kugelförmige Haufe, Klumpen, Ballen, die kugelförmige Masse, a) übh.: globus ignis, fortuitorum ignium, Feuerklumpen, Sen.: dass. globi flammarum, Verg. u. Plin.: globi nubium, Tac. u. Amm.: globi nivium, Macr.: crinium globi, Haarwulste, Apul.: globi sanguinis de corpore eius destillabant, Augustin. in psalm. 140, 4. – b) insbes., α) ein Knäuel Wolle, aliarum neta in globum collige, Hieron. epist. 130, 15. – β) als Speise, der Kloß, globus farinae dilatatus, Varro LL. 5, 107: globos sic facito, Cato r. r. 79. – 2) v. Menschenmassen: a) im allg.: der Haufe, die Schar, globi militum, armatorum, Tac.: gl. circa Fabium, der den F. umstehende Haufe, Liv.: globus circumstans consulis corpus, Liv.: firmatae stationes densioribus globis, Tac.: quā globus ille virûm densissimus urget, Verg. – b) insbes., ein Verein zu einem Zwecke, der Klub, im üblen Sinne, die Clique, consensionis, Nep.: coniurationis, Vell.: nobilitatis, Sall. – 3) v. Abstr., globi argumentorum, Fronto ep. Gr. 7. p. 253, 15 N. – II) = absis, die Kreisbahn, Chalcid. Tim. 79. -
3 retropendulus
retrō-pendulus, a, umсвисающий, ниспадающий назад ( crinium globi Ap) -
4 retropendulus
retrō-pendulus, a, um, rückwärts-, zurückhangend (Ggstz. antependulus), crinium globi, Apul. met. 6, 22.
-
5 retropendulus
retrō-pendulus, a, um, rückwärts-, zurückhangend (Ggstz. antependulus), crinium globi, Apul. met. 6, 22.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > retropendulus
-
6 retropendulus
rē̆trō-pendŭlus, a, um, adj., hanging back or backwards:crinium globi (opp. antependuli),
App. M. 5, p. 168, 22. -
7 globus
ī m.1) шар ( solis et lunae Lcr)g. terrae C — земной шар2) шарикg. farinae Vr — клёцкаglobi crinium Ap — кудри3) глыба, сплошная масса, ком (flammarum V, PM; nubium T)4) куча, груда ( lapidum globi Ap)5) густая струя ( sanguinis O)6) клубок (sc. lanae Hier)7) толпа, множество ( militum T)8) шайка, клика ( nobilitatis Sl)g. conjurationis VP или consensionis Nep — шайка заговорщиков
См. также в других словарях:
PALATHAE — Graecis παλάθαι, ficuum dicebantur globi velmassae; quo modo similiter in massam conditae afferebantur caryotae. Cottana item et pruna, apud Statium, l. 4. Sylv. 9. v. 27. Nusquam turbine conditus ruenti Prunorum globus atque cottanorum. Ubi… … Hofmann J. Lexicon universale