-
1 credencial
1. adj акредитивен; 2. f pl акредитивни писма. -
2 acreditativo,
a adj 1) акредитивен; 2) вж. credencial. -
3 carta
f 1) писмо; carta abierta отворено писмо; carta amorosa любовно писмо; carta blanca карт бланш, най-широки пълномощия; carta certificada препоръчано писмо; carta credencial акредитивно писмо (дипломат); carta de felicitación поздравителна картичка; carta monitoria предупредително писмо; carta de pésame съболезнователно писмо; carta privada частно писмо; carta de recomendación препоръчително писмо; 2) разпореждане на съдебни органи; 3) грамота, документ, свидетелство; carta de cambio полица, менителница; carta de naturaleza документ за натурализиране на чужденец; carta de aviso икон. авизо; carta de crédito икон. акредитив; carta confirmada икон. потвърден акредитив; carta inicial икон. първоначален акредитив; carta monetario икон. паричен акредитив; carta sobre mercancías икон. стоков акредитив; carta subsidiaria икон. вторичен акредитив, субсидия; 4) харта; Carta de la ONU Устав на ООН; 5) геогр. карта; carta mural стенна карта; 6) pl карти за игра; 7) меню; jugar la última carta изигравам последния си коз; echar las cartas гледам на карти; jugar a cartas vistas прен. играя с открити карти.
См. также в других словарях:
credencial — adjetivo 1. Que acredita. sustantivo femenino 1. Documento en que consta la identidad y función para la que está autorizada una persona: Presentó la credencial ante el secretario del presidente antes de tomar posesión de su cargo. No dejé pasar… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
credencial — adj. 2 g. 1. Que dá crédito. 2. Que confere a alguém determinado direito. • s. f. 3. Carta em que um chefe de Estado acredita um seu enviado em corte estrangeira. (Mais usado no plural.) 4. Carta ou documento que confere crédito ou que dá a… … Dicionário da Língua Portuguesa
credencial — (De credencia). 1. adj. Que acredita. 2. f. Real orden u otro documento que sirve para que a un empleado se dé posesión de su plaza, sin perjuicio de obtener luego el título correspondiente. 3. cartas credenciales … Diccionario de la lengua española
credencial — ► adjetivo 1 Que acredita: ■ títulos credenciales. ► adjetivo/ sustantivo femenino 2 ADMINISTRACIÓN Documento que se entrega a un empleado o funcionario en que consta que ha sido nombrado para cierto empleo, y que éste ha de presentar para tomar… … Enciclopedia Universal
credencial — {{＃}}{{LM C10832}}{{〓}} {{SynC11093}} {{［}}credencial{{］}} ‹cre·den·cial› {{《}}▍ adj.inv.{{》}} {{＜}}1{{＞}} Que acredita: • Para entrar en la conferencia de prensa había que presentar la tarjeta credencial de periodista.{{○}} {{《}}▍ s.f.{{》}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
credencial — s f Documento que identifica y acredita a una persona como miembro de un grupo, una institución, un partido, etc, o que le da derecho a recibir ciertos beneficios: credencial de estudiante, credencial de elector … Español en México
Credencial Cívica (Uruguay) — Saltar a navegación, búsqueda La Credencial Cívica (conocida popularmente como Credencial a secas) es un documento que se utiliza en Uruguay para identificar a los ciudadanos habilitados a votar. Según la Constitución de la República Oriental del … Wikipedia Español
credencial — cre|den|ci|al Mot Agut Nom femení … Diccionari Català-Català
credencial — sustantivo femenino acreditación, documentación, identificación. * * * Sinónimos: ■ diploma, nombramiento, documento, título, acreditación … Diccionario de sinónimos y antónimos
credencial — adj. Que acredita. Documento para dar posesión de algo … Diccionario Castellano
Albergue Credencial — (Саррия,Испания) Категория отеля: Адрес: Rúa Peregrino, 50 bajo A, 27600 Саррия … Каталог отелей
