Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

cotidiana

  • 61 proludium

    prōlūdium, iī, n. (proludo), das Vorspiel, die Vorübung, a) im allg., Amm. 28, 1, 10. – b) der Soldaten, cotidiana proludia exercitus, Amm. 14, 11, 3: proludia continua rei castrensis et armaturae, Amm. 23, 6, 83.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > proludium

  • 62 querimonia

    querimōnia, ae, f. (queror), die Klage, I) im allg., als Ausdruck des Schmerzes usw., neque iam querimonias aut gemitus eiulatusque facere, Gell. 1, 26, 7. – II) prägn.: 1) eig., die Klage, = Beschwerde, novum querimoniae genus, Cic.: populi Rom. cotidiana querimonia, Cic.: qu. Gallici tumultus acceptaeque cladis, Kl. über usw., Liv.: humanae querimoniae, Plaut.: Romae querimoniae de tuis iniuriis habebantur (wurden geführt), Cic.: crimina querimoniasque de Philippo non neglegenter a Romanis audiri, Liv.: sociorum querimonias deferre ad alqm, Cic., deferre Carthaginem, Liv.: quae vox, quae latera, quae vires huius unius criminis querimoniam possunt sustinere? die ergreifende Darstellung dieses einen Klagpunktes, Cic.: nulla umquam inter eos querimonia intercessit, Nep.: querimonias iacĕre in deos, Sen. – 2) meton., die zur Klage veranlassende körperl. Beschwerde, das Übelbehagen, die Unpäßlichkeit, si aegrotantis querimonia remansit, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 1, 43.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > querimonia

  • 63 ruminatio

    rūminātio, ōnis, f. (rumino), das Wiederkäuen, I) eig. u. übtr.: a) eig., Plin. 11, 201. Serv. Verg. ecl. 6, 54. – b) übtr., die Verdoppelung, Wiederholung, corticis inter nucleos, Plin. 15, 94: hiemis, Plin. 17, 191. – II) bildl.: de ruminatione cotidiana, wie man täglich das Alte wiederkäue, Cic. ad Att. 2, 12, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ruminatio

  • 64 scaturio

    scatūrio (scaturrio), īvī, īre (scateo), I) hervorsprudeln, -quellen, aqua scaturiens, Pallad. 1, 33, 2: de summo vertice fons scaturribat (synkop. = scaturriebat), Apul. met. 4, 6: ibi de terra oleum scaturit, Ampel. 8, 5. – übtr., scaturientes aurae sermonis, Prud.: scaturientes vermiculi, Priap.: ista consideratio scaturivit in animo meo ex intimo corde meo, Augustin. conf. 4, 13. – II) meton., von etwas ganz voll sein, wimmeln, solum fontibus non scaturiat, sei nicht quellenreich, Colum.: summi scaturient montes, auf den höchsten Bergen wird es von Quellen sprudeln, Sen.: übtr., Curio totus hoc scaturit, strömt davon (von der Vorliebe zu dieser Partei) ganz über, Cael. in Cic. ep. 8, 4, 2: vestra vita cotidiana ipsis peccatis scaturiens, Augustin. serm. 9, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scaturio

  • 65 stolatus

    stolātus, a, um (stola), I) mit der Stola bekleidet, a) übh.: statuae marmoreae muliebres stolatae, Vitr. 1, 1, 5: Ulixes stolatus, ein Ul. im Weiberrocke, v. der listigen Livia, Calig. b. Suet. Cal. 23, 2: ob cotidiana martyria stolatus agnum sequatur, Hieron. epist. 3, 5. – Plur. subst., stolātae, ārum, f., ehrbare Matronen, Petron. 44, 18. – b) mit der Stola als Ehrenkleid ausgezeichnet, femina, Corp. inscr. Lat. 3, 5283. 5293. 6155; 5, 5892.: filia, Corp. inscr. Lat. 3, 5225. – II) meton., einer ehrbaren Matrone eigen, pudor, Mart. 1, 35, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stolatus

  • 66 succisio

    succīsio, ōnis, f. (succīdo), das Abhauen, Abschneiden, lignorum, Vulg. deut. 19, 5: florum, Hieron. epist. 140, 14: pilis infra narium antra fructicantibus cotidiana succisio, Sidon. epist. 1, 2, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succisio

  • 67 transeo

    trāns-eo, iī, itum, īre, I) intr.: A) hinüber-, hingehen, 1) eig. u. übtr.: a) übh.: per hortum, Ter.: ad uxorem, Ter.: ad forum, Ter.: e suis finibus in Helvetiorum fines, Caes.: Mileto, von M. übersiedeln, Curt.: ab Rhodo in Asiam, Suet.: ex Volscis in Aequos, Liv.: ego per hortum ad amicam transibo meam, Plaut. Stich. 437. – b) zum Feinde übergehen, ad alqm, Cic. u. Nep.: a Caesare ad Pompeium, Caes.: in aliena castra, Sen.: absol., nec manere nec transire aperte ausus, Liv. 1, 27, 5. – c) zu einer anderen Partei übertreten, ut nulla ante Britanniae nova pars pariter illacessita transierit (sc. ad Romanos), Tac. Agr. 20: iam Magnus transisse deos (sc. ad hostes) senserat, Lucan. 7, 647. – d) aus einem Stande in den anderen übergehen, e grammatici statim ludo in forum, Suet. gr. 4, 8: a patribus ad plebem, Liv. 4, 16, 3: pigre ex Macedone ac libero in Persicam servitutem, Sen. de ira 3, 17, 1. – e) übtr.: α) übh., übergehen, ficus ad nos ex aliis transiere gentibus, Plin.: morbus transit in eum, steckt ihn an, Plin.: odor transit in vestes, Plin.: utinam ista saevitia intra peregrina exempla mansisset nec in Romanos mores cum aliis adventiciis vitiis etiam suppliciorum irarumque barbaria transisset ! Sen. de ira 3, 18, 1. – u. als gramm. t.t., ex multitudine (Plural) tr. in singulare, Varro LL. 9, 76: ut discerni nequeat, nisi transieris in aliam per-
    ————
    sonam aut in tempus, Varro LL. 9, 108. – β) in etwas übergehen = sich verwandeln, in saxum, Ov.: in amaritudinem, bitter werden, Plin.: in iram, Ov. – als gramm. t.t., in eine andere Form übergehen, in participia, Quint.: in eam (vocalem), Quint. – 2) bildl.: a) übh., übergehen, transitum est ad honestatem dictorum et factorum, Cic. – b) zu einer Meinung übergehen, in od. ad alcis sententiam, Liv. u. Curt.: in alia omnia, dagegen stimmen, Cael. in Cic. ep.: illuc, ut etc., dahin seine Stimme abgeben, daß usw., Cael. in Cic. ep. – c) in der Rede zu einem anderen Gegenstand übergehen, ad partitionem transeamus, Cic.: deinde ad hanc sententiam transiit, Sen. rhet.
    B) hindurchgehen, 1) eig.: per media castra, Sall.: res per gulam transiturae, Sen.: transit validum fulmen per saxa, per aera, fährt hindurch durch usw., Lucr.: dah. von Speisen u. Getränken, die nach der Verdauung abgehen, folglich durchgehen, cibi, qui difficillime transeant, lange in dem Magen bleiben, Varro: vinum per urinam transit, Plin.: di faciant, ut id bibatis, quod vos numquam transeat, Plaut. – 2) bildl., durchdringen, quaedam animalis intellegentia per omnia permanat et transit, Cic.
    C) vorbeigehen, vorübergehen, 1) eig.: a) v. Pers.: pervade et intra (tritt ein) vel da quam ob rem transeas, Lucil. 758: transierunt cursim (eilends), Vulg. Isai. 10, 29: ut transeuntes (die Vorüberziehen-
    ————
    den) cum praeda exciperet, Eutr. 9, 21. – animus omnia tamquam minora transiens, Sen. – b) v. Örtl., an denen man vorbeikommt, tunc tenuis Lemnos transitque Electria tellus, Val. Flacc. 2, 431: transit Halys, Val. Flacc. 5, 120. – 2) übtr., v. der Zeit u.v. Dingen in der Zeit, vorbeigehen, vorübergehen, vergehen, verlaufen, dies legis transiit, Cic.: cum dies hibernorum complures transissent, Caes.: transiit aetas quam cito! Tibull.: molucrum vocatur, transit sine doloribus, Afran. fr.: gloria transiit, Plin.
    II) tr.: A) über etw. gehen, etw. überschreiten, übersteigen, 1) eig.: a) übh.: Euphratem, Cic.: Larisum amnem, Liv.: quoddam stagnum, Augustin.: mare, Cic.: Alpes, Nep.: vim flammae, überspringen, Nep.: saltu quadrigas, Firm.: campos pedibus, Lucr.: rota transit serpentem, Verg. – Passiv, Rhodanus transitur, Caes.: Alpes transitae, Liv. – b) insbes., jmd. überholen, jmdm. voraneilen, transit equum cursu, Verg. Aen. 11, 719. – 2) bildl.: a) überschreiten, modum, finem et modum, Cic.: fines verecundiae, Cic. ep.: dei legem, Lact. (dafür aber transibant super legem, Augustin. serm. 32, 7): – b) überstehen, facile, Cic. ep. 9, 1, 2 Wesenberg. – c) abfertigen, besorgen, brevi auditu quamvis magna, Tac. hist. 2, 59. – d) übertreffen, zuvorkommen, spes transeundi, Quint.: si non transierit, aequabit, Quint.: Pompeium transire parat, Lucan. – e) nicht bemerken, nicht
    ————
    wahrnehmen, -hören, vorbeigehen lassen, Quint. 9, 4, 29.
    B) durchgehen, durchreiten, durchschiffen, durchfliegen, 1) eig.: a) übh.: Formias, Cic.: gulam, Plin. – b) insbes., durchstechen, durchbohren, ilia cuspide transit, Sil. 10, 253. – 2) bildl.: a) etw. rasch-, kurz durchgehen, v. Redner, leviter transire et tantummodo perstringere unam quamque rem, Cic. Rosc. Am. 91. – v. Leser, libros omnes duabus proximis noctibus cursim transeo, Gell. 9, 4, 5. – b) eine Zeit zubringen, vitam silentio, Sall.: vitam sicut peregrinantes, Sall.: sine adversario vitam, Sen.: annum quiete et otio, Tac.: hiemem transiere securi, Sen.
    C) vorbeigehen, 1) eig.: omnes mensas transiit, Plaut. Curc. 682. – 2) bildl.: a) v. Pers., vorbeigehen, übergehen, silentio, Cic.: alqm, Plin. ep.: ut alia omnia transeam, Sen.: transi ab iis (urbibus), quarum etc., sieh ab, abgesehen von usw., Sen. – im Lesen übergehen, überschlagen, multa, Cael. in Cic. ep. 8, 11, 4: quaedam, Plin. ep. 8, 21, 4. – b) v. Lebl., an jmd. unbeachtet vorbeigehen, jmdm. entgehen, ita compositi sumus, ut nos cotidiana, etiamsi admiratione digna sunt, transeant, Sen. nat. qu. 7, 1, 1: nil transit amantes, Stat. Theb. 2, 335. – Imperf. transiebamus, Sen. contr. 7, 1 (16), 21: Perf. transit, Verg. Aen. 5, 274; 10, 785. Spart. Hadr. 10, 2: Perf. transivit, Sen. de ben. 1, 13, 3. Solin. 1, 98. Capit. Maxim.
    ————
    22, 5. Auson. ordo urb. nobil. 6, 12. p. 100, 2 Schenkl: transivimus, Capit. Anton. Pius 4, 8: transiverant, Sen. suas. 6, 2: transivisse, Tac. ann. 11, 24. – Futur. transiet, Tibull. 1, 4, 27. Sen. nat. qu. 3, 10, 4. Lact. 4, 18, 32. Ps. Apul. Ascl. 28. Tert. de res. carn. 37 u.a. Eccl.: transient, Vulg. 2. epist. Petri 3, 10; s. Bünemann Lact. 4, 18, 32. p. 513 u. epit. ad pentat. 46, 8. p. 1284 sq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > transeo

  • 68 ululatio

    ululātio, ōnis, f. (ululo), das Wehklagen, Klagegeschrei um die Toten, cotidiana, miserabilis, Corp. inscr. Lat. 9, 1973.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ululatio

  • 69 unctio

    ūnctio, ōnis, f. (ungo), I) das Salben, cotidiana, Colum.: mollis, Cels.: unctio vel in sole vel ad ignem, Cels.: unctio e liquido cerato, Cels.: unctiones Graecae sudatoriae, Plaut.: unctiones lenes, Cels.: unctione od. unctionibus uti, Cels.: unctione corpus recreare, Sen.: philosophum unctionis causā reliquerunt, des Salbens wegen (um in der Palästra zu ringen), Cic. – II) meton., die Salbe, das Öl zum Salben, Plin. 28, 171.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > unctio

  • 70 vatillum

    vatillum, ī, n., ein wie ein großer Löffel mit einem Stiele aussehender Hafen, a) als Schippe, Schaufel, zum Ausschaufeln des Düngers, Varro r.r. 3, 6, 5: als Kohlenschaufel, Vulg. num. 4, 14: coctilium cotidiana vatilla quattuor, Treb. Poll. Claud. 14, 12. – b) als Hafen des Hüttenarbeiters, um Metall zu glühen, der Glühhafen (mittelhochd., »gluothafen«), vat. ferreum, Plin. 33, 127 u. 34, 112. – c) als Hafen, Pfanne, um eine Speise zu kochen od. zu rösten, Apic. 7, 295. Marc. Emp. 27. – d) als kleines Kohlenbecken zum Räuchern, die Kohlen- od. Räucherpfanne, Hor. sat. 1, 5, 36. – bildl. v. animai, Plaut. trin. 492 Sch.3 Die Schreibung vatillum ist fast überall die der besten Handschriften (denn Varro r.r. 1, 50, 2 liest Keil bacillum) u. Gloss. II, 426, 21 u.ö. (wo ›vatillum, ἡ πυράμη‹); die spätere Form batillum in Gloss., zB. bei Löwe Prodr. p. 277 (wo ›batillum, turibulum‹).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vatillum

  • 71 migración

    Diccionario geografía española-alemana > migración

См. также в других словарях:

  • Historia de la vida cotidiana — La historia de la vida cotidiana, o la historia de la vida privada es una marcialidad historiográfica de surgimiento reciente. Intenta superar la insistencia en las fuentes documentales de carácter oficial para centrarse en la investigación sobre …   Wikipedia Español

  • Vida cotidiana — La vida cotidiana o la vida de cada día, es estudiada por las ciencias sociales como el discurrir de un día cualquiera en la vida de una persona y sus significados con una perspectiva de microteorías de rango corto en una comunidad, escenificando …   Wikipedia Español

  • Psicopatología de la vida cotidiana — Saltar a navegación, búsqueda Psicopatología de la vida cotidiana (en alemán Zur Psychopathologie des Alltagslebens) es una obra de Sigmund Freud de 1901, en la que se analiza lo que desde entonces se conoce como acto fallido, lapsus linguae o… …   Wikipedia Español

  • La presentación de la persona en la vida cotidiana — Autor Erving Goffman Género Ensayo Tema(s) Sociología Idioma …   Wikipedia Español

  • Escenas de la vida cotidiana — Saltar a navegación, búsqueda Escenas de la vida cotidiana Forma Ópera Actos y escenas Una escena Idioma original del libreto castellano Libretista s/d …   Wikipedia Español

  • La revolución de la vida cotidiana — o La revolución de todos los días es un libro de 1967 escrito por Raoul Vaneigem, autor belga, filósofo y ex miembro de la Internacional Situacionista (1961 1970). Es un análisis de la afectación de la vida cotidiana por parte del sistema… …   Wikipedia Español

  • Textos de la vida cotidiana — Saltar a navegación, búsqueda Textos de la vida cotidiana:]] ¿Qué son?: Son textos escritos que se dan en el discurrir de la vida cotidiana. Son textos que expresan acciones o habitudes. Están: Contenido 1 Las notas 2 Los folletos 3 Los avisos …   Wikipedia Español

  • Ciencia cotidiana — es un programa de televisión presentado por los científicos industriales Richard Ambrose y Jonny Phillips y trasmitido por el canal National Geographic Channel. Cada capítulo dura media hora y trata sobre cómo se hacen, prueban y usan las cosas… …   Wikipedia Español

  • fiebre cotidiana — fiebre intermitente cuyos accesos son diarios. Puede ser doble o triple, según el número de los accesos Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • Vida cotidiana — La vida cotidiana o la vida de cada día, es estudiada por las Ciencias Sociales como el discurrir de un día cualquiera en la vida de una persona y sus significados con una perspectiva de microteorías de rango corto en una comunidad, escenificando …   Enciclopedia Universal

  • Escena de género — Danza de campesinos, de Pieter Brueghel el Viejo, h. 1568, óleo sobre lienzo, 114 × 164 cm, Kunsthistorisches Museum, Viena. La escena de género es un tipo de obra artística, principalmente pictórica, en la que se representa a personas normales… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»