-
41 corrector
-
42 corrector
-
43 corrector
1) магнит-уничтожитель2) корректор -
44 corrector
-
45 corrector
корректирующее устройство, блок коррекции
-
46 corrector
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > corrector
-
47 corrector
• компенсационный магнит; корректирующее устройство -
48 corrector
-
49 corrector
1. adjисправляющий; корректирующий2. m1) полигр. корректор2) воен. корректор установки трубки (взрывателя)3) тех. корректор, корректирующее приспособление -
50 corrector
1) исправительный;2) корректирующий -
51 corrector
English-Russian dictionary of terms that are used in computer games > corrector
-
52 corrector
корректор -
53 corrector
исправляющийкорректоркритикнаказывающий -
54 corrector
-
55 corrector
корректирующий элемент; выравнивательСинонимы: órgano de corrección, ecualizadorEspañol-Ruso para la tecnología de control automático > corrector
-
56 corrector
корректирующее устройство, устройство коррекцииThe English-Russian dictionary on reliability and quality control > corrector
-
57 corrector
корректирующее устройство; корректор; схема коррекции -
58 corrector
English-Russian dictionary of telecommunications > corrector
-
59 corrector of the press
corrector of the press корректор -
60 corrector of the press
корректор имя существительное:Англо-русский синонимический словарь > corrector of the press
См. также в других словарях:
Corrector — Cor*rect or (k?r r?kt ?r), n. [L.] One who, or that which, corrects; as, a corrector of abuses; a corrector of the press; an alkali is a corrector of acids. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
corrector — corrector, ra adjetivo 1. Que corrige: gimnasia correctora, una cinta correctora. sustantivo masculino,f. 1. Persona que revisa y corrige los escritos que han de imprimirse: corrector de un periódico, corrector de una editorial, corrector de una… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
corrector — [kɔʀɛktoʀ] n. m. ÉTYM. 1947, in D. D. L.; marque déposée. ❖ ♦ Produit servant à effacer l écriture. || « Je passe au corrector le canon qui tourne et les bombes qui explosent… » (Christine de Rivoyre, Bay, p. 142). 0 Des copeaux de crayon… … Encyclopédie Universelle
CORRECTOR — munus et dignitas erat apud Romanos: qui provincis a Principibus dabantur et in Historia Augusta eius aevi Scriptoribus memorantur. Sic Treb. Pollio, in Tetrico Seniore, c. 23. Aurelianus eum quem triumphaverat, Correctorem totius Italiae fecit,… … Hofmann J. Lexicon universale
corrector — |ètô| adj. 1. Que corrige. • s. m. 2. Pessoa que revê e corrige provas tipográficas. = REVISOR 3. [Informática] Programa informático que possibilita a revisão e correção de erros ortográficos e sintáticos de um texto em formato digital.… … Dicionário da Língua Portuguesa
corrector — corrector, ra (Del lat. corrector, ōris). 1. adj. Que corrige. U. t. c. s.) 2. m. y f. Impr. Persona encargada de corregir las pruebas. 3. m. Encargado por el Gobierno de cotejar los libros que se imprimían, para ver si estaban conformes con su… … Diccionario de la lengua española
Corrector — (lat.), 1) Verbesserer, daher 2) unter den späteren römischen Kaisern ein Provinzialbeamter, welcher auf Erhaltung der Ordnung in der Provinz u. der Staatsgebäude zu sehen hatte; 3) Correctores romani, die Verbesserer der kirchlichen Gesetze, s.… … Pierer's Universal-Lexikon
Corrector — (lat.), s. Korrektor … Meyers Großes Konversations-Lexikon
corrector — meaning ‘a person who points out faults’, is spelt or, not er … Modern English usage
Corrector — For the fictional characters, see Correctors. A corrector (English plural Correctors) is a person who or object that practices correction, usually by removing or rectifying errors. The word is originally a Roman title corrector, derived from the… … Wikipedia
Corrector — Le corrector était un gouverneur civil de l Empire romain tardif qui était préposé à l administration d une province. Le mot est dérivé du verbe latin corrigēre, signifiant « une action de rectifier, de corriger une faute ». Histoire Au … Wikipédia en Français