-
1 conventio
conventio conventio, onis f соглашение -
2 conventio
1) = coitio: conv. in manum (см. s. 4) 2) соглашение, договор (1. 1 § 3. 4 D. 2, 14. 1. 219 D. 50, 16. 1. 5 D. 2, 14. 1. 27 § 4 1. 23 D 2, 14. 4 § 5 D. 2, 11. 1. 189 D. 50, 16);3) требование, претензия (1. 1 pr. C. 1, 2); вызов в суд (1. 15 § 2 D. 43, 24, 1. 3 C. 3, 6);tacita civium conv. (1. 35. D. l, 3).
libellus conventionis, исковое прошение (§ 24 J. 4, 6); то же самое обозначает conventio (1. 5 C. Th. 11, 31).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > conventio
-
3 conventio
1) сближение, встреча ( amor concupiecentia conventionis est Boët)2) (= contio) народное собрание (ad conventionem vocare, ire Vr)3) соглашение, договор, сделка L, PJ, Tin manum (viri) c. G — переход под власть мужа, т. е. выход замуж (по чисто римскому обычаю, в порядке confarreatio, coëmptio или usus)4) вызов в суд или привлечение к судебной ответственности Dig, CJ -
4 conventionalis
conventiōnālis, e [ conventio 3. \] -
5 amicabilis
amicalis, дружественный: affectio amic. (1. 10 § 7. D. 17, 1); примирительный, amic. transactio, compositio, conventio (1. 22. § 1. C. 1, 2. 1. 51 C. 1, 3. 1. 15 § 5. C. 6, 58).Латинско-русский словарь к источникам римского права > amicabilis
-
6 coemtio
1) покупка: с. frumentaria (1. 2. C. 11, 23). 2) форма брака, по всему вероятию, непосредственно следовавшая за похищением; муж, при соблюдении всей манципационной формы, приобретал супружескую власть над женою (in manum conventio); первоначально жена покупалась мужем, но действительная покупка жен исчезла в Риме очень рано; осталась фиктивная покупка, которая соблюдалась при заключении браков между плебеями, так как они не имели ауспиций. Фиктивный муж назывался coemtionator (Gai. I. 110. 113 и след. 118. 123. 136. 162. 166. 195а. III. 83, 84. IV. 38);coemtio fiduciae causa facta s. fiduciaria (см. fiducia s. 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > coemtio
-
7 confarreatio
древняя форма заключения брака, в котором соединялось религиозное освящение брачного союза с юридическим действием - передачей мужу семейной власти над женою, in manum conventio (Gai. I, 112. Ulp. IX).Латинско-русский словарь к источникам римского права > confarreatio
-
8 confirmare
укреплять, утверждать: conventio, quae lege aliqua confirmatur (1. 6. D. 2, 14); (1. 130 D. 50, 16);codicilli (testamento) confirmati (1. 123 eod. 1. 35 § 3. 1. 41 § 2 D. 32); (1. 95 § 2 D. 46, 3); (1. 38 § 6 D. 48, 5);
confirm. tutorem, curatorem (tit. D. 26, 3. C. 5, 29).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > confirmare
-
9 deficere
1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);
deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);
deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;
pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);
fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);
pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);
deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);
3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).
defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);
deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);
fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);
aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);
iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);
iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);
4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).
aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);
defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);
cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);
5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > deficere
-
10 defici
1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);
deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);
deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;
pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);
fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);
pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);
deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);
3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).
defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);
deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);
fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);
aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);
iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);
iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);
4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).
aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);
defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);
cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);
5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > defici
-
11 derogare
1) отменить что-нибудь из закона, отменить часть закона, против. abrogare (Ulp. 1, 3. 1. 202 D. 50, 16. "Derogatur legi, cum pars detrahitur"); иногда обозн. совершенную отмену закона (1. 1 pr. D. 9, 2);2) обессилить, прекратить, privatorum conventio iuri publico non derogat (1. 45 § 1 D. 50, 17. cf. 1. 42 D. 38, 1. 1. 13 C. 6, 23); (1. 6 C. 4, 38. 1. 2 C. 5, 18. 1. 2 C. 8, 19);derogatorius, отменительный (1. 2 pr. D. 25, 4).
privilegiis nihil derog. (1. 12 C. 5, 62); (1. 1 § 1 D. 2, 12);
in toto iure generi per speciem devogatur, специальный закон может отменить общее положение (1. 80 D. 50, 17. 1. 41 D. 48, 19);
ea, quae postea geruntur, prioribus derogant (1. 6 § 2 D. 29, 7); (1. 14 C. 4, 21). Derogatio, вред, убыток, nulla derog. facta fideicommissi petitioni (1. 30 D. 23, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > derogare
-
12 habere
1) иметь, hab. iurisdictionem (1. 2 § 1. 1 8. 11 D. 1, 16. 1. 1 § 1 D. 26, 1. 1. 41 D. 2, 14. 1. 5 6. D. 4, 3);petitionem (1. 7 § 1 D. 13, 5), conditionem (1. 30 D. 12, 6), exceptionem (1. 40 pr. eod. 1. 1 § 5 D. 21, 3. 1. 8 D. 12, 4);
hab. clavum, morbum, febrem (1. 12 pr. 1. 53 D. 21, 1. 1. 60 D. 42, 1);
hab. patrem (1. 23 D. 1, 5. 1. 73 § 1 D. 50, 17. § 10 J. 1, 11. 1. 4 D. 5, 1. 1. 21. 23 § 1 D. 48, 5);
locum habere, иметь место (1. 34 pr. D. 12, 2. 1. 30 D. 12, 6);
carendum habere (1. 38 D. 6, 1. 1. 1 § 1 D. 49, 4), redimendos hab. servos (1. 55 § 2 D. 40, 4);
laborare, operari hab. = debere (1. 15 § 3 D. 48, 5. 1. 10 § 1 D. 48, 19), hab. mandare actiones (1. 43 D. 24, 3);
rem habere относится к собственнику, владельцу, удержателю вещи и к всякому, кто имеет право на вещь (1. 38 § 9 D. 45 1. cf. 1. 2 § 38 D. 43, 8. 1. 1 § 33 D. 43, 16. 1. 143 D. 50, 16. 1. 15 D. 50, 17); особ. обозн. удерживать предмет как собственность, вполне владеть вещью, habere, licere cavere, spondere, praestare emtori (l. 11 § 8 D. 19, 1. 1. 8 cf. 1. 21 § 1. 1. 34 § 1 D. 21, 1. 1. 38 D. 45, 1. 1. 45 § 1 D. 30. 1. 29 § 3 D. 32);
sic accipere, ut habeat, противоп. quod est restituturus (1. 71 pr. D. 50, 16);
emerc (servos), ut ipse haberet, противоп. ut venderet (1. 203 eod. 1. 1 § 1 D. 29, 6);
2) иметь а) смотреть за, обращать внимание на, сохранять, diligentius hab. servum (1. 5 § 3 D. 12, 4. 1. 3 § 1. 1. 4 D. 1, 15. 1. 9 § 3 D. 19, 2. 1. 3 § 1 D. 8, 3);ita legare: - sumito sibique habeto (1. 20 D. 33, 5. 1. 2 § 1 D. 24, 2. 1. 10 D. 39, 5); получать, приобретать, habere totam hereditatem, vel partem, semissem (1. 1 § 12 D. 25, 4. 1. 2 D. 38, 4. 1. 19 D. 5, 2).
b) обходиться с, durius habiti servi (1. 2 D. 1, 6);
c) употреблять: in hoc haberi, ut etc. (1. 30 pr. D. 50, 16. 1. 7 D. 20, 1);
3) заключать в себе, hab. summam aequitatem (1. 15 pr. D. 43, 16. 1. 19 D. 4, 6. 1. 6 § 1 D. 26, 1), conventionem (1. 1 § 3 D. 2,14), delictum (1. 1 § 8 D. 21, 1). 4) = adhibere s. 1: hab, fidem, доверять (1. 21 D. 3, 2), rationem, соображать (см. ratio s. 3). 5) совершать юрид. акт, hab. Contractum;d) считать, Praetor bon. possessorem heredis loco habet (1. 117 D. 50, 17. 1. 21 D. 3, 2. 1. 15 § 3 D. 48, 5. 1. 37 D. 4, 3. 1. 2 D. 3, 4. 1. 36 D. 1, 3).
contractus recte habitus (1. 10 C. 4, 2. 1. 5. C. 4, 10. 1. 4 C. 4, 64);
habita conventio (1. 8 C. 4, 54), stipulatio (1. 1 C. 5, 69. 1. 1 C. 10, 3. 1. 2 § 1 D. 18, 1. 1. 25 § 4 D. 22, 3. 1. 4 D. 22, 4. 1. 21 D. 3, 2);
hab. luctum (1. 25 pr. eod.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > habere
-
13 iustus
(adi.) iuste (adv.) сообразный с правом, а) законный, справедливый, основательный;iuste, не без основания, справедливо, напр. i. metus (1. 7 § 1 D. 4, 2. 1. 43 D. 39, 6);
i. timor mortis (1. 3 D. 4, 6);
vani timoris i. excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);
i. dolor (1. 3 § 3 D. 29, 5. 1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 4 C. 9, 9);
i. causa errandi, erroris (1. 16 § 2 D. 38, 2. 1. 11 D. 41, 4);
i. error (1. 2 D. 4, 1. 1. 11 § 10 D. 11, 1. 1. 50 pr. D. 41, 2. 1. 44 pr. D. 41, 3);
i. causa ignorantiae, i. ignorantia (1. 66 § 1 D. 6, 1. 1. 89 § 7 D. 31. 1. 15 § 5 D. 43, 24. 1. 42 D. 50, 17);
i. ratione motum donare (1. 7 § 1 D. 39, 5);
i. ratione opinari (1. 11 § 3 D. 11, 1);
iuste putare, credere (1. 21 D. 15, 3. 1. 1 § 8 D. 25, 4);
ex i. causa abesse (1. 19 pr. 1. 20. 28 § 3. 1. 29. 36 D. 40, 5);
i. causa excusationis (1. 25 D. 17, 1. 1. 37 pr. D. 27, 1);
i. causa traditionis (1. 3 § 1 D. 6, 2. 1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 3. 4. 8 D. 10, 3. 1. 24 D. 41, 2. 1. 2. 3 pr. D. 43, 17);
b) на основании закона;
iuste, законно, i. possessor (1. 31 § 2 D. 5, 3. 1. 7 § 3 D. 6, 2);
iuste possidere (1. 22 § 1 D. 9, 4. 1. 3 § 5. 1. 11 D. 41, 2. 1. 4 § 12 D. 41, 3. 1. 1 pr. D. 41, 9);
i. retentio (1. 55 § 4 D. 47, 2);
repetitio (1. 31 § 1 D. 16, 3);
exceptio (1. 66 D. 50, 17);
i. rem postulare (1. 39 pr. D. 21, 2);
i. querela (1. 11 § 2 D. 48, 8);
iuste queri (1. 6 D. 38, 6);
deprecari (1. 2 D. 1, 6);
exigere (1. 24 D. 42, 8. 1. 24 pr. D. 22, 1);
contradicere (1. 14 D. 40, 5. 1. 3 C. 40, 16);
i. accusator (1. 2 § 9 D. 48, 5);
i. appellatio;
non iuste appellare (1. 21 § 2 D. 49, 1);
i. sententia (1. 21 D. 3, 2);
iustissime edicere (1. 7 pr. D. 3, 4);
i. interpretatio (1. 201 D. 50, 16);
i. pactum (1. 52 § 2 D. 2, 14);
i. conventio, i. causa conventionis (1. 5 § 2 D. 18, 5. 1. 18 D. 23, 4); особ. по гражданскому праву = legitimus, напр. iustas nuptias inter se cives Rom. contrahunt, qui secundum praecepta legum cogunt (pr. J. 1, 10);
i. matrimonium (1. 13 D. 34, 9. 1. un. pr. D. 38, 11. cf. Ulp. V, 3);
i. uxor (1. 31 D. 23, 2. 1. 28 § 3. D. 28, 2. 1. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 1 pr. D. 38, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 5 § 2 D. 1, 5. 1. 17 § 3 D. 1, 7);
iuste procreati, i. liberi, прот. vulgo quaesiti (1. 4 § 3 D. 2, 4. 1. 2 § 1 D. 38, 17. 1. 12 D. 1, 5. 1. 2 pr. D. 1, 7);
i. pater (1. 44 § 3 D. 23, 2. 1. 9 D. 50, 1), tutor (1. 27 pr. D. 26, 2);
i. aetas, прот. pupillaris (1. 16 D. 49, 14. cf. 1. 50 § 6 D. 32. 1. 8 D. 12, 4. 1. 16 § 17 D. 36, 1. 1. 8 § 3 D. 40, 1. 1. 2 C. 7, 4. 1. 2 C. 3, 31. 1. 28 D. 9, 4. 1. 34 D. 45, 3. 1. 6 D. 1, 5. 1. 9 pr. D. 40, 2);
i. dominii exceptio (1. 16 D. 6, 2. 1. 57 D. 17, 1);
i. hereditas (1. 3 § 2 D. 17, 2);
non i. testamentum (1. 3 D. 26, 3. 1. 22 D. 29, 2. 1. 1 pr. D. 28, 1);
c) соответствующий, сообразный с обстоятельствами, напр. sumtus iusti (1. 6 § 1 D. 5, 4);
iustam sumtus rationem egredi (1. 14 § 6 D. 11, 7. 1. 39 eod.);
i. sepulcrum (1. 43 eod.);
iusta facere mortuo (1. 2 D. 2, 4. 1. 20 § 1 D. 29, 2);
d) соразмерный: iusto pretio rem aestimare (1. 10 § 2 D. 10, 3. 1. 16 § 9 D. 20, 1. 1. 36 pr. D. 24, 1. cf. 1. 3 § 5 D. 49, 14);
pluris iusto vendere (1. 31 § 4 D. 40, 5. 1. 12 § 1 D. 23, 3. 1. 54 D. 31);
e) справедливо поступающий: iudex i. (1. 14 § 13 D. 11, 7);
iustius facere (1. 12 D. 28, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iustus
-
14 legitimus
(adi.) legitime (adv.) 1) согласный с законами, законный, по гражданскому праву, напр. ius legit. прот. naturale (§ 14 I. 3, 1);conventio legit. = quae lege aliqua confimatur (1. 6 D. 2, 14. 1. 4 § 4 D. 27, 4. 1. 18 D. 46, 2. 1. 2 C. 5, 15);
legit. actio (1. 2 § 6 D. 1, 2. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 19 D. 39, 1. 1. 22 § 2 D. 39, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);
legit. accusatio (1. 11 § 9 D. 48, 5);
poena (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 12);
legit. crimen (1. 3 § 2 D. 47, 10);
legit. probationes (1. 25 pr. D. 22, 3. 1. 40 pr. D. 29, 1);
actus legit. (1. 77 D. 50, 17. 1. 2 § 9 D. 38, 17, 1. 132 pr. D. 45, 1);
cognatio legit. = civilis (1. 4 § 2. D. 38, 10);
legit. uxor (1. 4 eod. 1. 7. 19 C. 5, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 7. 8 C. 8, 47. 1. 19. 24 D. 1, 5);
legitime quaesitus, прот. spurius (1. 3 § 2 D. 50, 2);
legit. filius, liberi (1. 45 pr. D. 28, 6. 1. 6. 19. 23 § 2 C. 5, 4. 1. 35 D. 24, 1);
legitimi curatores (Ulp. XII. 1);
legitima indicia против. iudicia, quae imperio continentur (Gai. IV. 103 - 109);
legit. aetas, = совершеннолетие (1. 27 D. 3, 5. 1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 27, 7. 1. 20 § 1 D. 34, 3. 1. 41 pr. D. 46, 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 2 C. 2, 41. 1. 12, C. 5, 37. 1. 1 C. 5, 70. 1. 10 C. 7, 62);
dies legit, quibus appellare licet (1. 2 C. 7, 67. 1. 3 pr. D. 22, 1. cf. 1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 72 D. 3, 3. 1. 19 D. 4, 4. 1. 13 D. 8, 6. cf. 1. 5 D. 7, 1. 1. 24 D. 24, 1. 1. 10. 11 § 1 D. 3, 2);
legit. usurae (1. 1 § 3 D. 20, 1. 1. 7 § 4. 7. 10 D. 26, 7. 1. 14-16 C. 4, 32);
legit. modus usurarum (1. 2 § 8 D. 13, 4. cf. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2. 1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 34 pr. C. 8, 54. 1. 25 C. 5, 16. 1. 6 § 2 C. 6, 50);
legit. portio, законная доля (1. 28. § 1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 1 C. 6, 5);
partis legit. bon. poss. c. tab. (l. 1 C. 6, 13): legit. hereditas, наследство по закону (ab intestato). против. по завещанию (1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 6 § 8. 1. 22 pr. D. 29, 4. 1. 16 pr. D. 34, 9. 1. 7 pr. D. 38, 6. 1. 2 pr. 1. 4 D. 38, 7. 1. 2 § 3. 4. 1. 3 § 1 seq. 1. 4 seq. D. 38, 16. 1. 1 § 3. 5. 8 D. 38, 17);
ius legitim. hereditatum (1. 37 D. 28, 6. 1. 3 § 2 D. 17, 2. 1. 1 § 9 D. 29, 4. 1. 22 D. 37, 14. 1. 6 § 1 D. 37, 1. 1. 11 § 1 D. 37, 4. 1. 4 C. 6, 38);
legit. successiones (1. 11 C. 3, 28);
legit. heres (1. 26 D. 3, 5. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 1. 2 § 4 D. 38, 17. 1. 1 pr. D. 38, 15. 1. 2 pr. D. 38, 16. 1. 1 § 9 D. 38, 8. 1. 5 eod.);
successores legit, прот. honorarii (1. 6 § 1 D. 36, 1);
legit. tutela, legit. tutor (tit. I. 1, 15. 17. 18. D. 26, 4. C. 5, 30. 1. 12 § 1 D. 26, 7. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 16 § 1 D. 28, 6);
legit. testamenti factio (1. 35 pr. C. 3, 28);
legit. verbis (прот. Graecis verbis) dare tutores, libertates (1. 8 C. 5, 28. 1. 14 C. 7, 2);
ususfr. legitime (прот. ex causa fideicommissi) alicuius factus (1. 3 D. 7, 6);
2) относящийся к закону, к праву: legit. opus (prooem. I. § 7);latitudo (viae) legit. (1. 13 § 2 cf. 1. 8 D. 8, 3. 1. 14 D. 8, 2. 1. 3 § 1 D. 11, 8).
3) светский (1. 35 § 5 C. 8, 54).legit. scientia (§ 4 eod. 1. 2 § 9 C. 1, 17); также сведущий в законах (1. 2 § 9 eod.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > legitimus
-
15 nominatim
(adv.) поименно, nom. exheredare, exheredem facere aliqaem (pr. § 1 I. 2. 13. 1. 1. 2. 21 D. 28, 2. 1. 3 pr. § 5 D. 28, 3. 1. 1 pr. D. 28, 5. 1. 29 § 1. 2. 1. 33 § 1 D. 31. 1. 16 D. 45, 3. cf. 1. 90 D. 32);nom. damnare heredes (1. 98 eod. § 25 I. 2, 20. 1. 24. 37. 59. pr. D. 40, 4);
nom. substitui (§ 7 I. 2, 16);
nom. stipulari aiicui (1. 23 § 3 D. 41, 1. 1. 5. 7. 15. 30. 39 D. 45, 3); особ. ясно, прямо, точно = expressim, specialiter, напр. convenire прот. conventio tacita (1. 4 pr. D. 2, 14. 1. 1 § 2 D. 20, 1);
nom. mandatum (1. 39 § 7. 1. 40 pr. D. 3, 3. 1. 25 § 1 D. 4, 4. 1. 17 § 3 D. 12, 2);
nom. expressum (1. 40 D. 12, 1. 1. 52 D. 35, 2);
adiectum (1. 43 § 2 D. 31);
exceptum (1. 13 D. 10, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nominatim
-
16 nudus
голый: a) нагой, обнаженный прот. vestitus (Gai. Ill, 192. 193);b) лишенный: qui amissis bonis nudus exsulat (1. 7 § 3 D. 4, 5);
c) oдин только = solus, напр. n. proprietas, собственность без права пользования (1. 33 D. 6, 1. 1. 72 D. 7, 1. 1. 2 D. 7, 4. 1. 18 § 1 D. 13, 7. 1. 19 pr. D. 22, 1. 1. 4. 78 § 3 D. 23, 2. 1. 8 D. 33, 2. Gai. II 30);
n. usus, i. e. sine fructu (1. 1 § 1 D. 7, 8. cf. 1. 3 § 3 D. 7, 1);
n. res прот. fructus et omnis causa (1. 1 § 24 D. 16, 3);
n. cautio = sola promissio, прот. satisdatio (1. 2 § 6 D. 5, 1. cf. 1. 63 § 4 D. 17, 2);
cavere n. conventione прот. fideiussoribus etc. (1. 9 § 3 D. 13, 7);
n. repromissio прот. satisdatio (1. 1 § 5 D. 46, 5, cf. 1. 56 pr. D. 21, 2);
n. promissio sive pollicitatio, прот. sponsio (1. 19 § 2 D. 21, 1);
n. pollicitatione repromittere, прот. chirographum eo nomine dare (1. 10 pr. D. 34, 9);
n. consensus прот. verba, scriptura (1. 14 D. 19, 2. 1. 4 pr. cf. 1. 7 pr. D. 23, 1. 1. 52 § 9 D. 44, 7. 1. 89 D. 46, 3. 1. 35 D. 50, 17);
n. consentientium volutitas, прот. res tradita (1. 1 § 2 D. 19, 4);
n. conventio, прот. traditio (1. 1 D. 13, 7. 1. 33 § 4. 5 D. 41, 3. 1. 20 C. 2, 3. cf. 1. 9 § 5 D. 41, 1. 1. 31 pr. eod. 1. 7 § 4 D. 2, 14. cf. 1. 10 C. 2, 3. 1. 27 C. 4, 65. 1. 5 § 1. cf. 1. 3 D. 18, 5. 1. 1 C. 4, 45. 1. 8 D. 3, 5. 1. 15 § 1. cf. l. 1 pr. D. 29, 1. 1. 3 § 11 D. 34, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nudus
-
17 pacisci
сговариваться, условливаться, заключать договор;pactio s. pactum, соглашение, договор, а) вооб. pactum est duorum consensus atque conventio (1. 3 pr. D. 50, 12. cf. 1. 1 § 2 D. 2, 14. 1. 5 eod. 1. 12 pr. D. 29, 1. 1. 7 § 4 D. 13, 7);
pactum divisionis (1. 35 D. 2, 14);
societatis (1. 71 pr. D. 17, 2);
pactio dotis (1. 48 § 2 D. 4, 4);
pactum dotale (см.); (1. 17. 32 D. 23, 4. 1. 2 C. 5, 1);
ex pactione libera (Gai. I. 84);
servus cum domino de libertate pactus (1. 8 § 5 D. 33, 8. 1. 6 D. 40, 1. 1. 104 D. 45, 1);
pactio pro libert. (1. 7 § 8 D. 4, 3);
in тк. ob pactionem libertatis dare, accipere (1. 2 § 14. 1. 9 D. 41, 4);
pactione data (за условленную плату) manumitti (1. 3 C. 6, 6);
de lite pactus aliquis (1. 1 § 12 D. 50, 13. 1. 20 D. 48, 10. 1. 40 § 1 D. 2, 14. 1. 4 D. 47, 22. 1. 38. cf. 1. 42 D. 2, 14. 1. 3 pr. 2, 15);
b) в тесн. смыс. обоз. pactum - простой договор, заключенный не по гражданскому праву, не имеющий гражданского формального основания, не производящий обязательства с иском;
pacisci и pactio или pactum обыкн. против. contrahere, contractus, stipulari и stipulatio (1. 7 § 1. 1. 7 § 12. 1. 58 D. 2, 14. 1. 23 pr. D. 7, 1. 1. 73 § 4 D. 50, 17. 1. 11 C. 2, 3. 1. 7 § 4. cf. 1. 45 D. 2, 14. 1. 10 C. 2, 3. 1. 27 C. 4, 65. cf. 1. 6 D. cit. 1. 17 § 2 eod. 1. 7 § 5 eod. 1. 72 pr. D. 18, 1. 1. 10 D. 18, 7. 1. 7 § 7 D. 2, 14);
cp. Gai. II. 31. 64. III. 94. 149. IV. 116. 119. 182;
c) часто относятся вышеупомянутые термины к таким простым соглашениям, на основании которых кто отказывается от известного права (pactum de non petendo) или освобождает должника от обязательства; кроме акцептиляции (торжественного сложения долга) iure civili - pactum считается (iure praetorio) единственной формой отказа, отречения (1. 1 D. 2, 15);
pacto transigere (1. 9 § 3 eod. 1. 27 pr. D. 5, 2. 1. 7 C. 7, 45. 1. 7 § 8. cf. 1. 17 § 5. 1. 21 § 1. 10. 1. 27 § 10. 1. 28 § 2. 1. 56 § 1 D. 2, 14. 1. 7 § 17 eod. 1. 27 pr. eod. § 1 eod. § 9 eod.);
pacti (conventi) exceptio (1. 7. 18. 1. 10 § 1. 2. 1. 30 § 2 eod. 1. 46 eod. 1. 7 § 13. 15. 1. 27 § 3 et seq. eod. § 3 cit. cf. 1. 17 pr. D. 13, 6);
d) слово pacisci относится тк. к тому, кто по поводу известного преступления удовлетворяет истца, условливается относительно вознаграждения: qui furti, vi bonorum rapt. etc. damnatus pactusve erit, infamis est (1. 4 § 5. cf. 1. 6 § 3 D. 3, 2. 1. 4 D. 49, 14. 1. 18 C. 2, 12. 1. 18 C. 2, 4. cf. 1. 10 C. 9, 9);
cp. L. XII. tab. VIII. 2: si membrum rupsit, ni cum eo pacit, talio esto.
Латинско-русский словарь к источникам римского права > pacisci
-
18 simplex
(adi.) 1) простой, несложный, недвойной, substitutio simpl. прот. duplex (1. 1 § 1 D. 28, 6);interdicta simpl. прот. duplicia (§ 7 I. 4, 15. 1. 2 pr. D. 43, 1);
simpl. donatio, прот. supremi iudicii divisio (1. 20 § 3 D. 10, 2); или ante nuptias donatio vel dos (1. 20 § 1 C. 6, 20);
2) простой, неиспорченный (1. 37 D. 21, 1) 3) глупый, прямодушный (1. l3 pr. C. 5, 51. 1. 14 § 5 D. 11, 7).simpl. conventio, прот. verborum. obligatio (1. 6 C. 5, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > simplex
См. также в других словарях:
conventio — index contract, covenant, treaty Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Conventio — Lit. an agreement . During the 11c and the 12c, the barons of England and France/Normandy were almost continuously in dispute. These were private wars of the kind William I had forbidden in England after 1066 but which were not so susceptible to… … Dictionary of Medieval Terms and Phrases
Conventio in manum — (lat.), im ältern röm. Rechte der Akt der Verehelichung, durch den die Braut unter des Mannes Hausherrschaft gestellt wurde … Meyers Großes Konversations-Lexikon
conventio ad excludendum — con·vèn·tio ad ex·clu·dèn·dum loc.s.f.inv., lat. TS polit. accordo che tende a escludere un organizzazione o un individuo da un organismo decisionale, una formula di governo, ecc. {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. conventio ad excludendum propr.… … Dizionario italiano
conventio — /kanvensh(iy)ow/ In Canon law, the act of summoning or calling together the parties by summoning the defendant. In Civil law, a compact, agreement, or convention. An agreement between two or more persons respecting a legal relation between them.… … Black's law dictionary
conventio — /kanvensh(iy)ow/ In Canon law, the act of summoning or calling together the parties by summoning the defendant. In Civil law, a compact, agreement, or convention. An agreement between two or more persons respecting a legal relation between them.… … Black's law dictionary
conventio — An agreement; a covenant; a writ for breach of covenant … Ballentine's law dictionary
Conventio in manum. — См. Руки просить … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
conventio in unum — /kanvensh(iy)ow in yuwnam/ In the civil law, the agreement between the two parties to a contract upon the sense of the contract proposed. It is an essential part of the contract, following the pollicitation or proposal emanating from the one, and … Black's law dictionary
conventio privatorum non potest publico juri derogare — /kanvensh(iy)ow prayvatorsm non powtast pablakow jiiray diyrageriy/ The agreement of private persons cannot derogate from public right, i.e., cannot prevent the application of general rules of law, or render valid any contravention of law … Black's law dictionary
conventio vincit legem — /kanvensh(iy)ow vinsat liyjam/ The express agreement of parties overcomes [prevails against] the law … Black's law dictionary