Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

contumēlia

  • 21 contumelia

    оскорбление, бесчестие (1. 1 D. 37, 14 1. 33 D. 47, 10. 1. 38 § 1 D. 48, 5. Gai. III. 222);

    contumeliosus, бесчестный, contumeliosum sibi libertum queri (1. 1 § 10 D. 1, 12);

    iniuria contumeliosior (1. 7 § 7 D. 47, 10);

    contumeliose (adv.) оскорбительно (1. 27 § 1 D. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > contumelia

  • 22 contumelia

    n. sharje, poshtërim.

    Dizionario albanese-italiano e italiano-albanese > contumelia

  • 23 contumelia

    • contumely
    • insult

    Diccionario Técnico Español-Inglés > contumelia

  • 24 contumelia

    f
    • hanba
    • pohana
    • potupa

    Diccionario español-checo > contumelia

  • 25 contumelia

    f обида; безчестие; оскверняване.

    Diccionario español-búlgaro > contumelia

  • 26 contumelia

    f
    оскорбление, обида

    Universal diccionario español-ruso > contumelia

  • 27 contumelia

    1) оскорбление;
    2) диффамация

    El diccionario Español-ruso jurídico > contumelia

  • 28 contumelia

    , ae f
      обида, оскорбление

    Dictionary Latin-Russian new > contumelia

  • 29 sacar la contumelia a u.p.

    Ch natřískat komu

    Diccionario español-checo > sacar la contumelia a u.p.

  • 30 sacarse la contumelia

    Ch dostat natřískáno

    Diccionario español-checo > sacarse la contumelia

  • 31 Оскорбление

    - contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem); convicium; injuria; laesio; violatio; offensa; dolor;

    • оскорбление словом - injuria verbalis;

    • оскорбление делом - injuria realis;

    • нанесённое мне оскорбление - contumelia mea;

    • претерпеть оскорбление - accipere contumeliam;

    • терпеть оскорбления - verbera contumeliarum subire;

    • принять за оскорбление - accfipere (vertere) aliquid ad (in) contumeliam;

    • не помнить оскорбления, не питать злобы за оскорбление - nullam adhibere memoriam contumeliae;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Оскорбление

  • 32 Обида

    - contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem); injuria; offensa; offensio; ignominia;

    • не сочтите за обиду, не в обиду будь сказано - absit invidia verbo;

    • потерпеть обиду от кого-л. - injuria affici ab aliquo;

    • обида из-за непризнанной красоты - spretae injuria formae;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Обида

  • 33 Поношение

    - contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem); convicium; vituperatio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Поношение

  • 34 Поругание

    - contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Поругание

  • 35 Унижение

    - contumelia (contumeliam alicui facere, dicere; jacere in aliquem);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Унижение

  • 36 beschimpfen

    beschimpfen, alqm ignominiā afficere. ignominiam alci imponere od. iniungere od. (dauernd) inurere. alqm ignomiuiā notare (jmdm. an seiner polit. Ehre Abbruch tun, seiner Ehre verlustig machen; letzteres eig. vom Zensor, dann auch übh.). – contumeliam alci imponere. alqm contumeliā insequi (jmd. ehrenrührig behandeln, ihm eine Schmach antun). – jmds. Ansehen b., alcis auctoritatem dedecorare: jmds. guten Namen, Ruf, alcis famam dehonestare. – beschimpft werden, ignominiā od. contumeliā affici; ignominiam od. contumeliam accipere: ein beschimpfendes Schmähwort, contumelia maledicti: auf eine beschimpfende Weise, per contumeliam; contumeliose. Beschimpfung, s. Schimpf.

    deutsch-lateinisches > beschimpfen

  • 37 contumely

    ['kɒntjʊːmlɪ] [AE kən'tuːməlɪ]
    nome rar. (scornful behaviour) insolenza f.; (insult) contumelia f.
    * * *
    contumely /ˈkɒntju:mlɪ/, ( USA) /kɒnˈtu:məlɪ/
    n.
    1 [u] insolenza; disprezzo
    2 contumelia; ingiuria; villania.
    * * *
    ['kɒntjʊːmlɪ] [AE kən'tuːməlɪ]
    nome rar. (scornful behaviour) insolenza f.; (insult) contumelia f.

    English-Italian dictionary > contumely

  • 38 Schmach

    Schmach, contumelia. – tiefe Sch., labes atque ignominia: jmdm. eine Sch. antun, contumeliam alci facere; alqm contumeliā afficere: jmdm. alle mögliche Sch. antun. alqm omnibus contumeliis onerare.

    deutsch-lateinisches > Schmach

  • 39 contumely

    n.
    contumelia s.f.
    ['kɒntjʊmɪlɪ]
    N frm contumelia f

    English-spanish dictionary > contumely

  • 40 propior

    prŏpĭor, prŏpĭus (gén. ōris), compar. de propis, inusité    - voir propius, adv. [st1]1 [-] plus près, plus proche, plus voisin.    - avec dat. propior patriæ, Ov. P. 1, 2, 130: plus proche de la patrie.    - avec acc. propior montem, Sall. J. 49, 1: plus près de la montagne.    - avec ab ab igne propior, Sen. Ep. 74, 4: plus près du feu.    - n. plur. propiora fluminis, Tac. H. 5, 16: les points du fleuve plus rapprochés. [st1]2 [-] plus prochain (en parl. du temps), plus récent, plus rapproché, plus imminent.    - propior epistula, Cic.: la lettre plus récente.    - venio ad propiorem (epistulam), Cic. Att. 15, 3, 2: j'en viens à la lettre plus récente.    - veniunt ad propiora, Cic. Tusc. 1, 116: ils viennent à des faits plus rapprochés.    - aliud multo propius atque in ipsis prope portis bellum ortum, Liv. 1, 14: une autre guerre éclata, beaucoup plus proche, presque aux portes de la ville.    - avec dat. propior leto, Ov.: plus proche de la mort.    - septimus octavo propior annus, Hor. S. 2, 6, 40: la septième année qui est plus près de la huitième (= près de sa fin).    - propius nihil factum est quam ut occideretur, Cic.: il s'en est bien peu fallu qu'il ne fût tué, il a bien failli être tué. [st1]3 [-] qui se rapproche davantage, plus approchant de, plus semblable à; plus vraisemblable.    - quæ sceleri propiora sunt quam religioni, Cic. Verr. 4, 112: des choses qui se rapprochent plus du crime que de la piété.    - quod propius vero est, Liv. 4, 37, 1: ce qui est plus près de la vérité.    - id vitium propius virtutem erat, Sall. C. 11, 1: ce vice se rapprochait davantage de la vertu.    - propius est fidem avec prop. inf. Liv. 4, 17: il est plus croyable que.    - a contumelia quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi, Tac. H. 2, 76: ce serait un affront plutôt qu'un honneur d'être choisi après Vitellius. [st1]4 [-] plus proche (par le sang), plus proche parent.    - alicui propior, Cic. Quinct. 97: plus proche parent de qqn.    - quibus propior P. Quintio nemo est, Cic. Quint. 31, 97: qui n'ont pas de plus proche parent que P. Quintus.    - gradu propior sanguinis, Ov. H. 3, 28: plus proche par le sang (plus proche parent). [st1]5 [-] qui touche de plus près.    - sua sibi propiora pericula esse quam mea, Cic. Sest. 40: [ils disaient] que leurs dangers les touchaient de plus près que les miens. [st1]6 [-] plus porté vers.    - oderat Aenean propior Saturnia Turno, Ov. Tr. 1, 2, 7: la fille de Saturne, plus portée vers Turnus, haïssait Enée.    - irae quam timori propior, Tac. An. 16, 9: plus enclin à la colère qu'à la crainte.
    * * *
    prŏpĭor, prŏpĭus (gén. ōris), compar. de propis, inusité    - voir propius, adv. [st1]1 [-] plus près, plus proche, plus voisin.    - avec dat. propior patriæ, Ov. P. 1, 2, 130: plus proche de la patrie.    - avec acc. propior montem, Sall. J. 49, 1: plus près de la montagne.    - avec ab ab igne propior, Sen. Ep. 74, 4: plus près du feu.    - n. plur. propiora fluminis, Tac. H. 5, 16: les points du fleuve plus rapprochés. [st1]2 [-] plus prochain (en parl. du temps), plus récent, plus rapproché, plus imminent.    - propior epistula, Cic.: la lettre plus récente.    - venio ad propiorem (epistulam), Cic. Att. 15, 3, 2: j'en viens à la lettre plus récente.    - veniunt ad propiora, Cic. Tusc. 1, 116: ils viennent à des faits plus rapprochés.    - aliud multo propius atque in ipsis prope portis bellum ortum, Liv. 1, 14: une autre guerre éclata, beaucoup plus proche, presque aux portes de la ville.    - avec dat. propior leto, Ov.: plus proche de la mort.    - septimus octavo propior annus, Hor. S. 2, 6, 40: la septième année qui est plus près de la huitième (= près de sa fin).    - propius nihil factum est quam ut occideretur, Cic.: il s'en est bien peu fallu qu'il ne fût tué, il a bien failli être tué. [st1]3 [-] qui se rapproche davantage, plus approchant de, plus semblable à; plus vraisemblable.    - quæ sceleri propiora sunt quam religioni, Cic. Verr. 4, 112: des choses qui se rapprochent plus du crime que de la piété.    - quod propius vero est, Liv. 4, 37, 1: ce qui est plus près de la vérité.    - id vitium propius virtutem erat, Sall. C. 11, 1: ce vice se rapprochait davantage de la vertu.    - propius est fidem avec prop. inf. Liv. 4, 17: il est plus croyable que.    - a contumelia quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi, Tac. H. 2, 76: ce serait un affront plutôt qu'un honneur d'être choisi après Vitellius. [st1]4 [-] plus proche (par le sang), plus proche parent.    - alicui propior, Cic. Quinct. 97: plus proche parent de qqn.    - quibus propior P. Quintio nemo est, Cic. Quint. 31, 97: qui n'ont pas de plus proche parent que P. Quintus.    - gradu propior sanguinis, Ov. H. 3, 28: plus proche par le sang (plus proche parent). [st1]5 [-] qui touche de plus près.    - sua sibi propiora pericula esse quam mea, Cic. Sest. 40: [ils disaient] que leurs dangers les touchaient de plus près que les miens. [st1]6 [-] plus porté vers.    - oderat Aenean propior Saturnia Turno, Ov. Tr. 1, 2, 7: la fille de Saturne, plus portée vers Turnus, haïssait Enée.    - irae quam timori propior, Tac. An. 16, 9: plus enclin à la colère qu'à la crainte.
    * * *
        Propior, et hoc propius, huius propioris, pen. prod. Comparatiuum. Plaut. Plus pres.
    \
        Funeri propior. Horat. Vieillard, qui est sur le bord de sa fosse.
    \
        Gradu sanguinis propior. Ouid. Plus prochain parent.
    \
        Propior vero est. Liu. Il est plus vray semblable.
    \
        Id propius fidem est. Liu. Cela est plus pres de la verité.
    \
        Propius nihil est factum, quam vt occideretur. Ci. Il ne s'en est rien fallu qu'il n'ait esté tué.
    \
        Cura propior deam angit. Ouid. Qui la touche de plus pres.
    \
        Mors propior venit. Tibull. Prochaine.
    \
        Omnia sua sibi propiora esse pericula, quam aliena. Cic. Touchent de plus pres.
    \
        Et dicendi ardore eram propior, et aetate coniunctior. Cic. J'approchoye plus de luy, Je luy resembloye plus.

    Dictionarium latinogallicum > propior

См. также в других словарях:

  • contumelia — (Del lat. contumelĭa). f. Oprobio, injuria u ofensa dicha a alguien en su cara. sacar a alguien la contumelia. fr. coloq. Chile y Perú. Golpearlo con rudeza …   Diccionario de la lengua española

  • contumelia — index contumely, reproach Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 contumelia …   Law dictionary

  • contumelia — /kontu mɛlja/ s.f. [dal lat. contumelia, prob. affine a temnĕre, contemnĕre disprezzare ]. [spec. al plur., parola o frase offensiva] ▶◀ improperio, ingiuria, insulto, offesa, (fam.) parolaccia, vituperio. ‖ affronto, oltraggio. ◀▶ complimento,… …   Enciclopedia Italiana

  • Contumelĭa — (lat.), Mißhandlung, Beschimpfung, s. u. Injurie …   Pierer's Universal-Lexikon

  • contumélia — s. f. 1. Afronta injuriosa e humilhante. 2.  [Popular] Rapapé, cumprimento …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • contumelia — 1. paliza; porrazo; cf. sacar la contumelia, sacarse la contumelia; le sacaron la contumelia al Manuel en una pelea callejera , parece que le sacaron la contumelia a la Nancy porque se apareció con lentes oscuros en la oficina 2. diantre;… …   Diccionario de chileno actual

  • Contumelia — Para otros usos de este término, véase Contumelia (desambiguación). Contumelia es un oprobio, injuria u ofensa dicha a una persona en su cara. En la teología católica se llama contumelia a la injusta violación del derecho al honor del prójimo.… …   Wikipedia Español

  • contumelia — (Del lat. contumelia, injuria.) ► sustantivo femenino culto Injuria u ofensa dicha a una persona. * * * contumelia (del lat. «contumelĭa»; cult.) f. Insulto u ofensa dirigida a una persona. * * * contumelia. (Del lat. contumelĭa). f. Oprobio,… …   Enciclopedia Universal

  • contumelia — con·tu·mè·lia s.f. CO parola, frase o espressione ingiuriosa, che costituisce insulto o villania: una sfilza di contumelie, dire, lanciare contumelie, coprire qcn. di contumelie {{line}} {{/line}} DATA: av. 1342. ETIMO: dal lat. contumēlĭa(m),… …   Dizionario italiano

  • contumelia —    significado: expresión recordada en algunos pueblos como símbolo de alegría, protesta, triunfo, rebelión...    etimología: lat. contumelia ( afrenta, injuria ) …   Etimologías léxico asturiano

  • Contumelia (desambiguación) — Contumelia puede referirse a: Contumelia: Oprobio, injuria u ofensa dicha a una persona en su cara; Contumelia: Madre de Pan, que lo tuvo de Júpiter. Wikcionario tiene definiciones para contumelia.Wikcionario …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»