Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

contubernii+n+m

  • 1 contubernius

    tent mate, comrade-in-arms; staff trainee; companion; colleague; slave's mate

    Latin-English dictionary > contubernius

  • 2 adsiduitas

    assĭdŭĭtas ( ads-), ātis, f. [2. assiduus], a constant presence with any one ( in order to serve, aid, etc.; cf. assideo, I. B. 1.; most freq. in Cic.).
    I.
    In gen.:

    medici adsiduitas,

    constant attendance, Cic. Att. 12, 33:

    cotidiana amicorum adsiduitas et frequentia,

    Q. Cic. Petit. Cons. 1, 3:

    eorum, qui abs te defensi sunt,

    id. ib. 1, 13:

    eandemque adsiduitatem tibi se praebuisse postridie,

    the same unceasing attendance, Cic. Deiot. 15, 42:

    summā adsiduitate cotidianā aliquem tractare,

    id. ad Q. Fr. 1, 3, 8.—So of the constant attendance, in the assemblies, of candidates for office (cf.:

    habitare in oculis,

    Cic. Planc. 27, 66):

    altera pars petitionis, quae in populari ratione versatur, desiderat nomenclationem, blanditiam, adsiduitatem, etc.,

    Q. Cic. Petit. Cons. 11, § 43:

    adsiduitatis et operarum harum cotidianarum putat esse consulatum,

    Cic. Mur. 9, 21:

    valuit adsiduitate, valuit observandis amicis, valuit liberalitate,

    id. Planc. 27 fin.:

    homo aut frugalitatis existimatione praeclara aut, id quod levissimum est, adsiduitate,

    id. Verr. 2, 1, 39. —First in Suet., without access. idea, for constant presence, Suet. Tib. 10.—
    II.
    Esp., with gen. of thing, with the idea of continuance in time, the continuance, duration, constancy of any thing; sometimes a frequent occurrence or repetition of it:

    adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus,

    Cic. Rosc. Am. 53 fin.:

    adsiduitate cotidianā et consuetudine oculorum adsuescunt animi,

    id. N. D. 2, 38, 96:

    bellorum,

    id. Off. 2, 21, 74:

    epistularum,

    unbroken correspondence, id. Fam. 16, 25:

    orationis,

    id. Att. 16, 5, 2:

    dicendi adsiduitas aluit audaciam,

    id. Inv. 1, 3, 4:

    contubernii,

    Tac. Or. 5:

    spectaculorum,

    Suet. Aug. 43:

    concubitus,

    id. Dom. 22:

    opprobrii,

    Vulg. Eccli. 41, 9: ejusdem litterae, Auct. ad Her. 4, 12, 18.—Without gen. of thing:

    talis in rem publicam nostram labor, adsiduitas, dimicatio,

    assiduity, unremitting application, Cic. Balb. 2, 6:

    adsiduitas illius non est,

    Vulg. Eccli. 7, 14:

    viri mendacis,

    ib. ib. 20, 27; 38, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > adsiduitas

  • 3 assiduitas

    assĭdŭĭtas ( ads-), ātis, f. [2. assiduus], a constant presence with any one ( in order to serve, aid, etc.; cf. assideo, I. B. 1.; most freq. in Cic.).
    I.
    In gen.:

    medici adsiduitas,

    constant attendance, Cic. Att. 12, 33:

    cotidiana amicorum adsiduitas et frequentia,

    Q. Cic. Petit. Cons. 1, 3:

    eorum, qui abs te defensi sunt,

    id. ib. 1, 13:

    eandemque adsiduitatem tibi se praebuisse postridie,

    the same unceasing attendance, Cic. Deiot. 15, 42:

    summā adsiduitate cotidianā aliquem tractare,

    id. ad Q. Fr. 1, 3, 8.—So of the constant attendance, in the assemblies, of candidates for office (cf.:

    habitare in oculis,

    Cic. Planc. 27, 66):

    altera pars petitionis, quae in populari ratione versatur, desiderat nomenclationem, blanditiam, adsiduitatem, etc.,

    Q. Cic. Petit. Cons. 11, § 43:

    adsiduitatis et operarum harum cotidianarum putat esse consulatum,

    Cic. Mur. 9, 21:

    valuit adsiduitate, valuit observandis amicis, valuit liberalitate,

    id. Planc. 27 fin.:

    homo aut frugalitatis existimatione praeclara aut, id quod levissimum est, adsiduitate,

    id. Verr. 2, 1, 39. —First in Suet., without access. idea, for constant presence, Suet. Tib. 10.—
    II.
    Esp., with gen. of thing, with the idea of continuance in time, the continuance, duration, constancy of any thing; sometimes a frequent occurrence or repetition of it:

    adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus,

    Cic. Rosc. Am. 53 fin.:

    adsiduitate cotidianā et consuetudine oculorum adsuescunt animi,

    id. N. D. 2, 38, 96:

    bellorum,

    id. Off. 2, 21, 74:

    epistularum,

    unbroken correspondence, id. Fam. 16, 25:

    orationis,

    id. Att. 16, 5, 2:

    dicendi adsiduitas aluit audaciam,

    id. Inv. 1, 3, 4:

    contubernii,

    Tac. Or. 5:

    spectaculorum,

    Suet. Aug. 43:

    concubitus,

    id. Dom. 22:

    opprobrii,

    Vulg. Eccli. 41, 9: ejusdem litterae, Auct. ad Her. 4, 12, 18.—Without gen. of thing:

    talis in rem publicam nostram labor, adsiduitas, dimicatio,

    assiduity, unremitting application, Cic. Balb. 2, 6:

    adsiduitas illius non est,

    Vulg. Eccli. 7, 14:

    viri mendacis,

    ib. ib. 20, 27; 38, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > assiduitas

  • 4 contubernium

    con-tŭbernĭum, ii, n. [taberna].
    I.
    Abstr.
    A.
    In milit. lang. (cf. contubernalis, I.).
    1.
    Tent-companionship, a dwelling together in a tent:

    legionum,

    with the legions, Tac. A. 1, 41; id. H. 2, 80.—
    b.
    Concr., a body of soldiers occupying a tent together, a mess, squad:

    erant decani decem militibus propositi, qui nunc caput contubernii vocantur,

    Veg. Mil. 2, 8; 2, 13.—
    2.
    The intercourse of a young man and the general accompanied by him in war, attendance, Cic. Planc. 11, 27; Sall. J. 64, 4; Liv. 42, 11, 7; Tac. Agr. 5 al.—
    B.
    Transf. from the sphere of milit. operations.
    1.
    The accompanying, attendance (of teachers, friends, etc.), Suet. Aug. 89; id. Tib. 14; 56; Tac. Or. 5 al.—
    2.
    In partic.,
    (α).
    The marriage of slaves, Col. 12, 1, 2; Curt. 5, 5, 20; Dig. 40, 4, 59.—
    (β).
    Ironically, in distinction from conubium:

    contubernium muliebris militiae,

    concubinage, Cic. Verr. 2, 5, 40, § 104; Petr. 92, 4; Suet. Caes. 49 al. —
    b.
    Of animals, a dwelling together, Phaedr. 2, 4, 4; cf.:

    si hominis contubernium passa est (bestia immanis),

    Sen. Ira, 3, 8, 2.—
    * c.
    Trop.:

    felicitatis et moderationis dividuum contubernium est,

    dwell not, exist not together, Val. Max. 9, 5 fin.
    II.
    Concr. (acc. to I. A. and B.).
    A.
    A common wartent, Caes. B. C. 3, 76; Tac. A. 1, 17; 1, 41 al.—
    B.
    Transf., the dwelling of different persons, Suet. Calig. 10; 22; id. Ner. 34.—
    2.
    The dwelling of a couple who are slaves, a slave dwelling, Tac. H. 1, 43; 3, 74.—
    3.
    Of bees, Plin. 11, 11, 10, § 26.

    Lewis & Short latin dictionary > contubernium

См. также в других словарях:

  • CONTUBERNIUM — manipulus vocabatur militum undecim, qui sub uno papilione degentes, Decano, i. e. Contubernii caput dicto, qui undecimus erat, parebant, Vegetius, l. 2. c. 13. Graec. Συνεικέσιεν: erantque Centuriae in decem Contubernia divisae. Per… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DECANUS — I. DECANUS Gr. Δέκανος, a δεκὰς, in militia dictus est, qui 10. mulitibus: in Monasteriis qui 10. monachis in Eccl. maiori, 10. praebendis seu Canonicis, plerumque Presbyteris: idoque et ipse Archiepresbyter habetur: in Episcopatus divisione 10.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PEDITES — altera sed praecipua Exercituspars, ubique prosunt, cum Equitum in campis tantum locisque planis aliquis usus sit. Qua de causa Vespasiani Imperatoris copiae Veronam belli sedem Iegerunt, ut quae potior visa, patentibus circum campis, ad pugnam… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»