-
1 controversa
contrō-versus, a, um, adj. [from the same root with contra; q. v. init. ].* I.Lit., turned against, in an opposite direction (cf. controversia, I.;II.very rare): perticae,
Cato, R. R. 43, 1:litora Isauriae scopulis,
lying opposite, Amm. 14, 2, 3; cf. id. 22, 8, 2; 22, 15, 7 (al. contra versus).—Hence,Trop.A.That is the subject of dispute, controverted, disputed, questionable (several times in Cic. and Quint.;B.elsewh. rare): sumere istos pro certo, quod dubium controversumque sit,
Cic. Div. 2, 50, 104; cf.opp. confessum,
Quint. 5, 13, 34; 5, 14, 14; 7, 1, 5:res controversa et plena dissensionis inter doctissimos,
Cic. Leg. 1, 20, 52; so,res,
Quint. 3, 5, 18; 5, 9, 2. auspicium, Liv. 10, 42, 7:jus,
Cic. Mur. 13, 28; Quint. 7, 6, 1; cf. Liv. 3, 55, 3.— Subst.: contrōversa, ōrum, n., disputed or doubtful points:controversa confessis probare,
Quint. 5, 14, 14.—= repugnans, repugnant, at strife:controversa sibi ac repugnantia (sc. terra et ignis),
in controversy with themselves, opposed to one another, Macr. Somn. Scip. 1, 6; cf. Aus. Ephem. fin. (The signification quarrelsome, litigious, is very dub., the reading in Cic. Brut. 12, 46, being undoubtedly corrupt.) -
2 controversus
contrō-versus, a, um, adj. [from the same root with contra; q. v. init. ].* I.Lit., turned against, in an opposite direction (cf. controversia, I.;II.very rare): perticae,
Cato, R. R. 43, 1:litora Isauriae scopulis,
lying opposite, Amm. 14, 2, 3; cf. id. 22, 8, 2; 22, 15, 7 (al. contra versus).—Hence,Trop.A.That is the subject of dispute, controverted, disputed, questionable (several times in Cic. and Quint.;B.elsewh. rare): sumere istos pro certo, quod dubium controversumque sit,
Cic. Div. 2, 50, 104; cf.opp. confessum,
Quint. 5, 13, 34; 5, 14, 14; 7, 1, 5:res controversa et plena dissensionis inter doctissimos,
Cic. Leg. 1, 20, 52; so,res,
Quint. 3, 5, 18; 5, 9, 2. auspicium, Liv. 10, 42, 7:jus,
Cic. Mur. 13, 28; Quint. 7, 6, 1; cf. Liv. 3, 55, 3.— Subst.: contrōversa, ōrum, n., disputed or doubtful points:controversa confessis probare,
Quint. 5, 14, 14.—= repugnans, repugnant, at strife:controversa sibi ac repugnantia (sc. terra et ignis),
in controversy with themselves, opposed to one another, Macr. Somn. Scip. 1, 6; cf. Aus. Ephem. fin. (The signification quarrelsome, litigious, is very dub., the reading in Cic. Brut. 12, 46, being undoubtedly corrupt.)
См. также в других словарях:
ARAUSIO — Urbs, Episcopatus et Principatus Galliae, in Provincia a Rhodano milliari, et Avenione 3. circiter milliaribus distat. Varia a Veteribus nomina sortita est, Arausio Cavarum, vel secundanorum, Arausica Civitas, et Arausionensis urbs, quô nomine a… … Hofmann J. Lexicon universale
SENATORES — I. SENATORES apud Matthaeum Paris. A. C. 1237. Creatus est (Fridericô II. Imperante, procurante) alter Senator Romae, ut, duorum Senatorum prudentiâ et fortitudine duplicatâ, Romanorum insolentia comprimeretur etc. haud paulo diversi a prioribus … Hofmann J. Lexicon universale
ITALIA — I. ITALIA apud vetustissimos Scriptores, Brutiorum proprie regio est, quam Phoenices dixêre Itariam, quasi Piceariam, propter picis copiam praestantiamque, ut Bochart, erudite demonstrat. Vide eum Parte prior. l. 2. c. 26. ut et quae dicta suo… … Hofmann J. Lexicon universale
LAHRA — ??? Germ. cum tractu adiacente sub Baronibus olim Geroldec ???: Quorum prosapiâ in Iacobo non ita doduni Exstincta. Frid. March. Badâ Durlacensis. nomine coniugis Annae Mariae. Baronis ultimi filiae; sibi vindicavit; poslea quoque ex Geroldeccia… … Hofmann J. Lexicon universale