-
21 fides
1) вера, доверие, fidem explere, оправдать доверие (1. 62 D. 12, 6);contractus, quos alienam fidem secuti (доверяя другим) instituimus (1. 1, D. 12, 1. I. 84 § 1 D. 50, 17);
qui pecunias apud mensam, fidem publicam secuti (доверяя общественному кредиту) deposuerunt (1. 24 § 2 D. 42, 5);
2) верность, честность, а) вообще;tidem alicuius sequi обозначает также давать кому в долг (1. 41 J. 2, 1:- si is, qui vendidit, fidem emtoris secutus est, dicendum est, statim rem emtoris fieri); в таком же смысле: fidem habere alicui (1. 19 D. 18, 1. 4 § 8 D. 40, 5).
egregia in rempubl. fides (1. 1 pr. D. 50, 15);
fides tutoris (1. 22 D. 34, 9), curatorum (1. 5 § 6. 1. 33 § 1 D. 26, 7);
res ex fide agenda (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 53 D. 5, 1. 1. 1 § 4 D. 16, 3. 1. 58. D. 17, 1. 1. 3 D. 22, 3), in fidem alicuius confugere (1. 5 D. 40, 1. 1. 12 D. 38, 5): fidem adhibere, exhibere (1. 7 D. 17, 1. 1. 1 § 2 D. 19, 5), praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 15. D. 24, 1. 1. 4 D. 27, 5);
b) по отношению к исполнению данного обещания, слова (1. 1 pr. D. 2, 14);
fidem praestare pacto, transactioni, placitis, исполнить все условия соглашения (1. 52 § 1 eod. 1. 17 pr. D. 5, 2. 1. 6 C. 2, 4);
fidem contractus (non) implere (1. 19 § 9 D. 19, 2. 1. 9 D, 19, 5. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. l0 pr. D. 2, 4. 1. 16 D. 2, 15. 1. 1 pr. 1. 25 pr. D. 13, 5. 11 § 4. 1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 5 D. 18, 3);
fides sacramenti rupta (1. 11 pr. D. 29, 1); слово, обещание, обязанность, tacitam fidem interponere (ut non capienti restituat hereditatem);
in fraudem legum s. iuris fidem accommodare (1. 46 D. 5, 3. 1. 43. § 3 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 34, 9. 1. 40 § 1 D. 49, 14. 1. 3 C. 6, 50. 1. 67 D. 3, 3);
fidem exsolvere (l. 5 § 15 D. 24, 1. 1. 40 pr. D. 18, 1); в особ. относится в поручительству: отсюда формула стипуляции: id fide tua esse iubes? (1. 75 § 6 D. 45, 1. 1. 51 pr. D. 46, 1. cf. 1. 60 § 1 D. 17, 1);
fidem dicere pro aliquo = fideiubere (1. 62 § 1 eod.);
in fidem suam recipere (1. 49 pr. D. 19, 1);
fidem suam obligare pro aliquo (1. 27 § 2 D. 16, 1. 1. 28 § 6 D. 34, 3. 1. 54 D. 46, 1);
fide et periculo alicuius dare (1. 24 eod.);
3) достоверность, истина, fides instrumentorum (tit. D. 22, 4. C. 4, 21), testium, testationis, testimonii (1. 1 pr. 1. 2. 3. pr. § 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 11 eod. 1. 32. § 1 D. 47, 2), fides alicui contra se habebitur (1. 11 § 1 D. 11, 1. 1. 2 § 2 D. 50, 8. 1. 6 § 1 D. 1, 18);fide alterius fideiubere pro alio (1. 53 D. 17, 1. 1. 46 § 1 D. 3, 5).
fides probationis (1. 49 C. 3, 32. 1. 1 C. 8, 2);
4) христианская вера: ministrt verae orthodoxae fidei (1. 27 C. 1, 3);fides veri, veritatis, (1. 2. 5 C. 2, 1. 1. 6. C. 6, 23. 1. 2 C. 8, 32. 1. 8. C. 8, 54).
5) bona fides, a) добрая вера, добросовестность, mala fides = dolus: fides bona contraria est fraudi et dolo (1. 3 § 3 D. 17, 2);a fide Christianorum discrepare (1. 12 C. 1, 9. I. 4 C. Th. 16, 7); символ веры, fides Nicaena (см.).
bona fide противоп. per fraudem negotium contrahere (1. 35 pr. D. 19, 2);
b. fide, non in fraudem, gestum negotium (1. 34 D. 3, 3);
non mala fide, противоп. callide (1. 5 § 4. D. 26, 8);
pactum mala fide factum (1. 9 C. 2, 3. 1. 68 pr. D. 18, 1. cf. 1. 18 D. 3, 5. 1. 10 pr. D. 17, 1. l. 5 § 7 D. 26, 7. 1. 32. § 2. 3. 1. 58 § 1. eod.);
ex b. f. reddere (1. 11 D. 16, 3);
ex b. f. esse, praestari (1. 22 § 4 D. 17, 1);
bona f. exigit.: ut, quod convenit, fiat (1. 21 D. 19, 2. cf. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 57 D. 50, 17. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);
contractus, quibus doli praestatio vel b. f. inest (1. 152 § 3 eod. 1. 31 pr. D. 16, 3);
bonae fidei contractus, двусторонний договор, основанный на доброй вере (1. 11 § 18. 1. 48 D. 19, 1. 1. 32 § 2 D. 22, 1);
bonae f. iudicium, иск, вытекающий из упомянутого договора, причем усмотрению судьи предоставлялся обширный простор принимать во внимание не только те обстоятельства, которые были указаны в формуле, но и всякие другие, на которые могла сослаться сторона при дальнейшем производстве дела. Bonae fidei iudicium противопоставляется stricti iuris iudicium (§ 30 J. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 2, 14. 1. 7 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 13, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 54 pr. D. 17, 1. 1. 11. § 1 D. 19, 1. 1. 31 § 20 D. 21, 1. 1. 5 D. 22, 1. 1. 5 pr. cf. I. 2 § 3 D. 44, 1);
iudicium, quod ex b. f. descendit (1. 57 § 3 D. 18, 1);
actio, quae ex b. f. oritur (1. 2 § 2 D. 43, 26);
arbitrium bonae f. iudicis (1. 4 § 2 D. 12, 4);
b) добрая вера, т. е. убеждение лица в том, что оно не нарушает ничьих прав, действует добросовестно, против. mala fides, напр. bona - mala fide emere;
bonae fid. emtor (§ 35 J. 2, 1. pr. J. 2, 6. Gai. II. 49. 1. 7 § 11. 17. 1. 13 § 2 D. 6, 2. 1. 27 D. 18, 1. 1. 2 pr. § 1 D. 41, 4. 1. 109 D. 50, 16);
bona - mala fid. possidere;
bonae-malae f. possessor (1. 25 § 7 D. 5, 3. 1. 45. D. 6, 1. 1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 3 § 22 D. 41, 2. Gai. II. 43. 45. 1. 38 D. 41, 3. 1. 136. D. 50, 17. 1. 137 eod.);
bona f. accipere, praestare (Gai. VI. 43. III. 155);
bona fide diutina possessione capere posse (1. 43 § 1 D. 41, 2);
bona-mala f. percipere fructus (1. 4 § 2 D. 10, 1);
bona f. servire (1. 23 § 6 1. 25. § 2. 1. 43 § 3 D. 21, 1. 1. 19. 21. 23. 49. 54. D. 41, 1. 19. 33. D. 45, 3. 1. 12. § 6 D. 40, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fides
-
22 foenus
1) проценты, рост;foenus sortium, quas defnuctus collocavit (1. 24 pr. D. 33, 2. 1. 58 § 2 D. 36, 1. 1. 9 § 1 D. 22, 1 1. 4 pr. § 1 D. 22, 2);
foenus illicitum contrahere (1. 13 § 26 D. 19, 1);
foenus unciarium (L. XII tab. VIII. 18);
pecuniam foenori s. in foenus dare = foenerare (1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 9 pr. 1. 47 § 4. 1. 58 § 1 D. 26, 7);
2) капитал, отданный на проценты = foenebris pecunia (1. 13 C. 4, 29. 1. 12 § 9 D. 17, 1).pecuniam foenebrem, foenus exercere (см. s. 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > foenus
-
23 iubere
приказывать;iussio, iussus, iussum, приказ, а) приказание, законное правило, постановление, напр. lex (1. 27 § 6. 11 D. 48, 5. 1. 16 C. 6, 50);
SCtum (1. 26 D. 36, 1. 1. 3 § 2 D. 48, 8); эдикт претора (1. 2 D. 2, 6); указ императора (1. 1 § 3 D. 3, 6. 1. 5 D. 37, 14. 1. 2 D. 40, 5. 1. 3 C. 3, 19. 1. 4 C. 9, 27. 1. 1 C. 11, 60);
b) постановление высших сановников (1. 10 D. 20, 4. 1. 17 D. 26, 7. 1. 2 D. 50, 13. 1. 214 D. 50, 16);
quod iussit vetuitve Praetor (1. 14 D. 42, 1): iussus Praetoris (1. 13 D. 2, 4. 1. 6 § 3 D. 3, 2. 1. 26 § 6 D. 9, 4. 1. 1 § 10 D. 39, 1);
magistratus (1. 3 § 1 D. 27, 9. 1. 3 § 23 D. 41, 2);
iudicis (1. 12 § 5 D. 10, 4. 1. 13 § 9 D. 41, 2);
Senatus (1. 23 pr. D. 39, 3);
Principis (1. 19 § 3 D. 5, 2. 1. 8 pr. D. 11, 7. 1. 4 D. 2, 8. 1. 6 § 8 D. 2, 13. 1. 23 § 3 D. 4, 2. 1. 23 § 1 D. 21, 4);
solvi, praestari (1. 59 pr. D. 42, 1);
caveri, satisdari (1. 4 D. 2, 1. 1. 7 pr. 1. 15 § 2 D. 39, 2. 1. 7 pr. 1. 15 § 13 eod. 1. 2 pr. D. 42, 4. 1. 26 § 1 D. 50, l);
exsulare iuberi (1. 28 § 2 D. 27, 1. 1. 39. § 4 D. 48, 5. 1. 5 D. 50, 2);
c) предсмертное распоряжение, heredem iubere dare usumfr. alicui (1. 3 pr. D. 7, 1. 1. 1 pr. D. 35, 2. 1. 26 pr. D. 33, 2. 1. 13 D. 5, 2. 1. 26 D. 3, 5. 1. 29 pr. 32 pr. 57 § 1 D. 15, 1. 1. 6 § 3. 1. 8 § 5 D. 33, 8. 1. 49. 82. 96 § 1 D. 35, 1. 1. 10. 11 § 2. 1. 13 § 3. 1. 24. 25. 46 D. 40, 4);
iussum, iussio testatoris, testatricis (1. 44 eod. 1. 7 D. 33, 1);
d) приказание господина или отца рабy или детям, находящимся под отеческой властью;
quod jussu actio, иск, который можно было предъявлять против господина или отца из обязательств, заключенных рабом или детьми по поручению господина или отца (§ 1. 8 J. 4, 7. 1. 1 § 1 D. 15, 1. tit. 15, 4. 1. 8. 13 C. 4, 26);
iussu patris s. domini creditum (1. 14 D. 14, 6. 1. 2 § 1 D. 15, 4);
iussu patris contrahere (Gai. IV. 74);
citra patris iussionem pecunias creditas accipere (1. 7 C. 4, 28. 1. 36 cf. 1. 25 § 4 D. 29, 2. 1. 1. 11 § 4 D. 3, 2. 1. 9 § 2 D. 39, 5. 1. 169 pr. D. 50, 17);
e) приказание верителя своему должнику по поводу требования, debitorem iubere solvere, promittere alicui;
iussu (creditoris) numerare, promittere, expromittere pecuniam (debitam) alicui (1. 51 § 1 D. 2, 14. 1. 32. 36 D. 12, 1. 1. 7 pr. 1. 9 D. 12, 4. 1. 36 D. 23, 3. 1. 21 D. 46, 2. 1. 64 D. 46, 3). Jussus s. d. и е обозначает не только приказание рабу, детям и должнику, но и всякое другое поручение третьему лицу заключать обязательство с рабом, сыном или должником (1. 1 § 1 D. 15, 4. о различии, существующем между jussus и mandatum ср. Salpius, Novation p. 51).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iubere
-
24 iusiurandum
присяга (tit. D. 12, 2. C. 4, 1. 1. 1 D. cit. 1. 2 eod. cf. 1. 1 pr. D. 44, 5). iurei. decisa res (1. 56 D. 42, 1);transactum negotium (1. 31 D. h. t. 1. 5 § 4. 1. 34 § 9 eod. 1. 39 eod.);
iusiur. deferre, referre, remittere (см.);
exceptio iurisi. (1. 9 § 4. 5. 1. 11 pr. 1. 26 § 1. 1. 28 § 4. 7 seq. 1. 29. 39. 42 eod.);
iurisi. obligationem contrahere (1. 7 pr. D. 38, l);
iusi. de calumnia (см.), in litem (см.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iusiurandum
-
25 latus
1) (subst.) бок, a) corporis: latus vel crus brevius (1. 12 § 1 D. 21, 1); тк. лицо: circa latus Principis agere, militari (1. 30. pr. D. 27, 1. 1. 25 C. 5, 62. 1. un. C. 12, 18);b) побочная линия родства (1. 1 pr. § 1. 1. 10 § 8 D. 38, 10. cf. pr. I. 3, 6);
ex latere (прот. ex gradu ascendentium vel descend.) uxorem ducere, contrahere matrimonium (1. 68 D. 23, 2. 1. 17 C. 5, 4);
de latere, прот. de descendentibus, adscendentibus (1. 6 C. 5, 5);
c) сторона, ex uno latere - alia parte (1. 7 § 4 D. 41, 1);
ex uno lat. constare contractum (1. 13 § 29 D. 19, 1);
2) (adi.)широкий, late (adv.) via latior - angustior (1. 23 pr. D. 8, 3. 1. 9 § 1 D. 8, 5. 1. 2 § 32 D. 43, 8);ex utroque lat. nasci actionem (1. 6 § 4 D. 3, 5. 1. 11 D. 39, 2. 1. 49 § 2 D. 46, l. cf. 1. 118 D. 45, 1).
latius iter (1. 11 pr. D. 8, 6. 1. 30 D. 8, 3);
2) просторный, late diffusum i. e. in diversis locis constitutum patrimonium (1. 3 C. 5, 36);latus clavus, широкая кайма пурпурового цвета (Ulp. VII. 1. 1. 42 D. 24, 1).
lata fuga (1. 8 D. 48, 22); обширный: latiss. potestas (1. 120 D. 50, 16);
latior interpretatio (1. 1 § 3 D. 22, 1. 1. 9 D. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 43, 24. 1. 2 pr. 1. 181 D. 50, 16);
late concipere verba (1. 99 pr. D. 45, 1);
3) значительный, большой: lata culpa (см.), lata negligentia (1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 6 D. 50, 8).latius porrigere iudicium (1. 5 § 2 D. 11, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > latus
-
26 negotium
1) занятие, дело: a) особ. ведение имущественных дел, negotia (alterius) gerere;negot. gestorum actio (Gai. IV. 33), negotiorum gestor (см. gerere s. 4);
suum neg. gerere (1. 6 § 3. 4 D. 3, 5. 1. 9 § 1 D. 12, 4. 1. 42 D. 13, 7. 1. 27 § 2 D. 16. 1. 1. 12 § 6 D. 20, 4. 1. 9 § 4 D. 42, 5. 1. 5 pr. D. 44, 7);
negotium dare alicui = mandare (1. 6 § 1 D. 3, 4. 1. 8 § 4 D. 42, 5. 1. 9 § 8 D. 48, 19);
neg. publicum agere (1. 74 D. 3, 3. 1. 7 pr. D. 3, 4. 1. 42 D. 4, 6. 1. 15 D. 4, 8. 1. 5 D. 3, 1. 1. 45 § 4 D. 27, 1. 1. 6 D. 27, 2. 1. 13 pr. D. 33, 1. 1. 51 § 1 D. 40, 4);
pecuniae neg. (1. 37 § 1 D. 3, 5);
neg. hereditaria (см.), forensia (см.);
b) юридическое действие, сделка, особ. договор, соглашение, neg. contrahere (1. 32 D. 12, 1. 1. 2 pr. 1. 33 D. 12, 6. 1. 35 pr. D. 19, 2. 1. 49 D. 24, 1. 1. 14 D. 26, 8. 1. 70 § 2 D. 30. 1. 2 § 2. 1. 5 § 1. 1. 57 D. 44, 7. 1. 5 D. 50, 17. 1. 50 pr. D. 23, 3. 1. 3 D. 42, 5. 1. 2 § 1 D. 44, 7. 1. 48 eod. 1. 1 § 8 D. 9, 3. 1. 17 § 3 D. 13, 6. 1. 1 pr. D. 19, 3. 1. 15 D. 19, 5. 1. 19 pr. eod. 1. 22 eod.);
venditionis (1. 31 D. 2, 14. 1. 20 § 3 D. 28, 1. 1. 33 D. 12, 6. 1. 35 § 3 D. 39, 6); как сделка возмездная прот. donatio, neg. potius gestum videri, quam donationem intervenisse (1. 58 pr. D. 24, 1. cf. 1. 24 § 4 D. 24, 3. 1. 14 D. 43, 26);
cp. тк. 1. 4 § 1 D. 11, 5, где игра, 1. 4 D. 11, 6, где деятельность т. н. mensor'а (1. 1 C. 2, 13), где ведение процесса считается negotium; с) торговля, ремесло;
neg. gerere, = quaestum exercere, lenocinium facere (1. 4 § 2 D. 3, 2. 1. 1 pr. D. 14, 1. cf. 1. 3. 5 pr. D. 14, 3);
2) спор, процесс, finitum neg. = causa decisa (1. 7 C. 1, 18);mensae neg., банкирство (1. 77 § 16 D. 31. cf. 1. 19 § 1 D. 14, 3); торговое дело (1. 19 § 2 eod. 1. 47 § 6. 1. 58 pr. D. 26, 7. 1. 88 § 3 D. 31).
exceptio transacti neg. (1. 17 D. 2, 15);
neg. civile, criminale (1. 4 C. 3 8. 1. 12 C. 7, 62);
neg. status (1. 7 C. 7, 19. 1. 9 D. 1, 18. 1. 5 D. 1, 22. 1. 64 D. 42, 1. 1. 24 pr. D. 49, 1. 1. 1 pr. § 1. 1. 3 § 3 D. 3, 6. 1. 5 pr. D. 37, 15. 1. 34 D. 49, 14. 1. 16 § 1 D. 50, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > negotium
-
27 pacisci
сговариваться, условливаться, заключать договор;pactio s. pactum, соглашение, договор, а) вооб. pactum est duorum consensus atque conventio (1. 3 pr. D. 50, 12. cf. 1. 1 § 2 D. 2, 14. 1. 5 eod. 1. 12 pr. D. 29, 1. 1. 7 § 4 D. 13, 7);
pactum divisionis (1. 35 D. 2, 14);
societatis (1. 71 pr. D. 17, 2);
pactio dotis (1. 48 § 2 D. 4, 4);
pactum dotale (см.); (1. 17. 32 D. 23, 4. 1. 2 C. 5, 1);
ex pactione libera (Gai. I. 84);
servus cum domino de libertate pactus (1. 8 § 5 D. 33, 8. 1. 6 D. 40, 1. 1. 104 D. 45, 1);
pactio pro libert. (1. 7 § 8 D. 4, 3);
in тк. ob pactionem libertatis dare, accipere (1. 2 § 14. 1. 9 D. 41, 4);
pactione data (за условленную плату) manumitti (1. 3 C. 6, 6);
de lite pactus aliquis (1. 1 § 12 D. 50, 13. 1. 20 D. 48, 10. 1. 40 § 1 D. 2, 14. 1. 4 D. 47, 22. 1. 38. cf. 1. 42 D. 2, 14. 1. 3 pr. 2, 15);
b) в тесн. смыс. обоз. pactum - простой договор, заключенный не по гражданскому праву, не имеющий гражданского формального основания, не производящий обязательства с иском;
pacisci и pactio или pactum обыкн. против. contrahere, contractus, stipulari и stipulatio (1. 7 § 1. 1. 7 § 12. 1. 58 D. 2, 14. 1. 23 pr. D. 7, 1. 1. 73 § 4 D. 50, 17. 1. 11 C. 2, 3. 1. 7 § 4. cf. 1. 45 D. 2, 14. 1. 10 C. 2, 3. 1. 27 C. 4, 65. cf. 1. 6 D. cit. 1. 17 § 2 eod. 1. 7 § 5 eod. 1. 72 pr. D. 18, 1. 1. 10 D. 18, 7. 1. 7 § 7 D. 2, 14);
cp. Gai. II. 31. 64. III. 94. 149. IV. 116. 119. 182;
c) часто относятся вышеупомянутые термины к таким простым соглашениям, на основании которых кто отказывается от известного права (pactum de non petendo) или освобождает должника от обязательства; кроме акцептиляции (торжественного сложения долга) iure civili - pactum считается (iure praetorio) единственной формой отказа, отречения (1. 1 D. 2, 15);
pacto transigere (1. 9 § 3 eod. 1. 27 pr. D. 5, 2. 1. 7 C. 7, 45. 1. 7 § 8. cf. 1. 17 § 5. 1. 21 § 1. 10. 1. 27 § 10. 1. 28 § 2. 1. 56 § 1 D. 2, 14. 1. 7 § 17 eod. 1. 27 pr. eod. § 1 eod. § 9 eod.);
pacti (conventi) exceptio (1. 7. 18. 1. 10 § 1. 2. 1. 30 § 2 eod. 1. 46 eod. 1. 7 § 13. 15. 1. 27 § 3 et seq. eod. § 3 cit. cf. 1. 17 pr. D. 13, 6);
d) слово pacisci относится тк. к тому, кто по поводу известного преступления удовлетворяет истца, условливается относительно вознаграждения: qui furti, vi bonorum rapt. etc. damnatus pactusve erit, infamis est (1. 4 § 5. cf. 1. 6 § 3 D. 3, 2. 1. 4 D. 49, 14. 1. 18 C. 2, 12. 1. 18 C. 2, 4. cf. 1. 10 C. 9, 9);
cp. L. XII. tab. VIII. 2: si membrum rupsit, ni cum eo pacit, talio esto.
Латинско-русский словарь к источникам римского права > pacisci
-
28 reliquus
остальной, напр. deducta parte tertia, rel. dotem reddere (1. 23 D. 23, 4. 1. 75 § 1 D. 36, 1. 1. 9 § 1 D. 46, 3. 1. 32. 42 D. 32. 1. 34 § 1 D. 33, 2. 1. 78 § 7 D. 36. 1. 9 D. 40, 14); особ. о недоимках (1. 19 § 1 D. 3, 5. 1. 9 § 6 D. 15, 1. 1. 9. 28 § 7. 1. 31 § 1 D. 34, 3. 1. 32. 81. 82 D. 35, 1); отсюда недоимочный, rel. pecunia (1. 32 § 9 D. 33, 2. 1. 135 § 2 D. 45, 1);reliquum (subst.) остаток, недоимка: reliquorum usuras exigere (1. 24 D. 50, 1. 1. 89 pr. D. 46, 3. 1. 45 § 11 D. 49, 14);
reliquum s. reliqua trahere s. contrahere,- reliquari (1. 46 pr. § 1 D. 26, 7. 1. 3 § 1 D. 50, 8. 1. 1 C. 10, 2. 1. 2 C. 10. 23. 1. 47 pr. D. 49, 14. 1. 21 pr. D. 50, 1);
rel. colonorum, просроченная арендная плата (1. 78 § 3. 1. 91 pr. 1. 101 § 1 D. 32. 1. 20 pr. § 3. 1. 27 pr. § 1 D. 33, 7); особ. о недоимках в государственных податях: ob rel. tributorum distracta praedia (1. 2 C. 4, 46. rubr. C. 4, 47);
rel. (fundorum) fisco inferre (1. 2 eod.);
species, quas ex rel. inferunt susceptores, прот. praesentis annis debita (1. 3 C. 10, 70. 1. 2 C. 12, 50).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > reliquus
-
29 voluntas
воля (1. 40. D. 50, 17); особ. a) намерение (1. 219 D. 50, 16. 1. 4 § 2. 1. 41 § 5 D. 28, 6. 1. 18 D. 1, 3. 1. 14 D. 48, 8);b) свободная воля, voluntatis et officii magis, quam necessitatis esse (1. 17 § 3 D. 13, 6);
mera voluntate (прот. necessitate) donare (1. 18 D. 34, 4. 1. 75 pr. D. 30);
sua voluntate (прот. iussu alicuius) contrahere (1. 3 § 4 D. 15, 3. 1, 10 pr. D. 2, 8. 1. 7 § 5 D. 47, 7); соизволение, соглашение (1. 21 § 6 D. 50, 1. 1. 3 § 4 D. 15, 3. 1. 20 D. 39, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > voluntas
-
30 contraho
, contraxi, contractum, contrahere 3стягивать, собирать
- 1
- 2
См. также в других словарях:
contrahere — index abridge (shorten), concentrate (consolidate), contract, retrench Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
aes alienum contrahere — index overdraw Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Furiosus nullum negotium contrahere (gerere) potest (quia non intelligit quod agit) — An insane person cannot make a contract (because he cannot understand what he is doing.) … Ballentine's law dictionary
contracter — 1. contracter [ kɔ̃trakte ] v. tr. <conjug. : 1> • 1361; lat. jur. contractus, de contrahere « resserrer » 1 ♦ S engager par un contrat, une convention, à satisfaire (une obligation), à respecter (des clauses). Contracter une assurance. ⇒… … Encyclopédie Universelle
kontrahieren — zusammenziehen * * * kon|tra|hie|ren 〈V. tr.; hat〉 1. zusammenziehen 2. vereinbaren 3. jmdn. kontrahieren zum Zweikampf fordern ● einen Vertrag kontrahieren schließen [<lat. contrahere „zusammenziehen, versammeln, zustande bringen“; zu trahere … Universal-Lexikon
contraer — (Del lat. contrahere < cum, con + trahere, traer.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Hacer más pequeña una cosa: ■ algunos metales se contraen con el frío; contrajo el músculo. SE CONJUGA COMO traer SINÓNIMO disminuir encoger 2 Reducir una… … Enciclopedia Universal
Kontrakt — Vertrag; Abkommen * * * Kon|trakt [kɔn trakt], der; [e]s, e: Vertrag: der Kontrakt der Schauspielerin wurde erneuert. Syn.: ↑ Abkommen, ↑ Pakt, ↑ Vereinbarung. * * * Kon|trạkt 〈m. 1〉 Ver … Universal-Lexikon
kontraktil — kon|trak|til 〈Adj.; Med.〉 zusammenziehbar [→ Kontraktion, kontrahieren] * * * kon|trak|til <Adj.> [zu lat. contractum, 2. Part. von: contrahere, ↑ kontrahieren] (Med.): fähig, sich zusammenzuziehen: es Gewebe. * * * kontraktil [zu… … Universal-Lexikon
contracta — CONTRACTÁ, contractez, vb. I. I. tranz. 1. A încheia un contract. 2. A lua asupra sa o obligaţie, a se îndatora la... ♢ expr. A contracta o datorie = a face o datorie, a se împrumuta. 3. A se molipsi de..., a se îmbolnăvi de ..., a lua o boală … Dicționar Român
contrage — CONTRÁGE, contrág, vb. III. refl. (Despre două silabe învecinate) A se reduce la o singură emisiune vocalică (vocală sau diftong). – Din lat. contrahere (dupa trage). Trimis de IoanSoleriu, 16.04.2007. Sursa: DEX 98 A se contrage ≠ a se dilata… … Dicționar Român
abbreger — Abbreger, act. acut. C est rendre bref et accourcir, Breuiare, Contrahere, Circuncidere quae ad rem non pertinent, B. ex Varrone, Aucuns prononcent Abbrevier. Abbreger quelque chose, et la dire en peu de paroles, Perstringere rem aliquam,… … Thresor de la langue françoyse