-
1 contempt
[kən΄tempt] n արհամարհանք, ար համարհական վերաբերմունք. անարգանք, վիրավորանք. contempt for smth ար հա մարհանք ինչ-որ բանի նկատմամբ. feel contempt for smn, hold smb in contempt արհամարհանք տածել. incur contempt արհամարհանք առաջացնել. be beneath contempt նույնիսկ արհամարհանքի արժանի չլինել. complete contempt of danger վտանգի լրիվ արհամարհում. fall into contempt արհամարհանքի արժանանալ. contempt of court իրավ. դա տա վճռի/ դատարանի արհամարհում
См. также в других словарях:
contempt — n. scorn 1) to demonstrate, display, show contempt for 2) bitter, deep, profound, total, unmitigated, utter contempt 3) contempt for 4) beneath contempt disrespect (legal) 5) to hold in contempt (to hold smb. in contempt of court) ( to accuse smb … Combinatory dictionary
regard — I n. consideration 1) to show regard 2) regard for (he shows no regard for the feelings of others; you must have regard for our safety) esteem 3) high; low regard (to hold smb. in high regard) aspect, relation 4) in a regard (in this regard) 5)… … Combinatory dictionary
