Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

cont+en

  • 1 cont

    adj abbrev of continued Forts.

    English-german dictionary > cont

  • 2 cont.

    cont. (Abk. für continued) GEN ff., fortgesetzt, fortg., fortgesetzt

    Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > cont.

  • 3 cont.

    abbreviation = academic.ru/15669/continued">continued
    * * *
    cont. abk
    2. contents pl
    3. continent (continental)
    * * *

    English-german dictionary > cont.

  • 4 cont

    English-German students dictionary > cont

  • 5 containing

    cont. abk
    2. contents pl
    3. continent (continental)

    English-german dictionary > containing

  • 6 abrasio

    abrāsio, ōnis, f. (abrado), das Abscheren, capillorum, Ps. Augustin. de cont. mundi 3.

    lateinisch-deutsches > abrasio

  • 7 bractamentum

    bractamentum (bractari), der Trunk, ipse (Virgilius) Ascrei fontis bractamento saturior advenit, Fulg. Virg. cont. p. 85, 13 H.

    lateinisch-deutsches > bractamentum

  • 8 contestor

    con-tēstor, ātus sum, ārī, I) zum Zeugen nehmen, anrufen, deos hominesque, Cic.: caelum noctemque, Cic. – prägn., cont. deos, ut etc., unter Anrufung der Götter inständig bitten, die Götter beschwören, daß usw., Caes. b. G. 4, 25, 3. – II) insbes.: a) als gerichtl. t. t.: c. litem, einen Prozeß durch Herbeirufung der Zeugen völlig einleiten, anhängig machen, in Gang bringen, litem, Cic.: litem cum alqo, Gell. u. ICt.: passiv, cum lis contestatur, Aufid. Bass. fr. b. Prisc. 8, 18: oft contestata lis u. contestatā lite, Cic., Sen. u. ICt. (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3 S. 95 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 168): Abl. absol., contestato, durch Hilfe von Zeugen, ICt. – b) übtr.: contestata virtus, beglaubigte, bewährte, erprobte, Cic. Flacc. 25.

    lateinisch-deutsches > contestor

  • 9 contumelia

    contumēlia, ae, f. (contemno), jede jmds. sittliches Gefühl, Ehre u. Würde herabwürdigende Handlung od. Rede, die Ehrenkränkung, die entehrende, entwürdigende Beschimpfung, der entehrende, entwürdigende Schimpf, die Schmach, in Worten auch = die Schmähung, die Schmährede, Verunglimpfung, der beleidigende, ehrenrührige Ausdruck od. Ausfall (vollst. verborum c.), in Taten = die entehrende, entwürdigende, empörende Mißhandlung, der beleidigende usw. Übermut (vollst. rerum c.), I) eig., einer Pers.: a) übh.: contumeliae acerbiores principibus solent esse, quam iniuriae, Sen.: maledictio nihil habet propositi praeter contumeliam; quae si petulantius iactatur, convicium, si facetius, urbanitas vocatur, Cic.: alterum genus (facetiarum), in quo nulli aculei contumeliarum insunt, Cic. – contumeliā dignus, Cic.: contumeliis obnoxius, Suet. u. Plin. ep.: contumeliae plenum ludibrium, Val. Max. – c. mea (meine, gegen mich), Cic.: contumeliae graves od. gravissimae, Vell. u. Cic.: insignis despecti senatus c., Suet.: an esse ulla maior aut insignitior c. potest, quam etc., Liv. – accipere tantam contumeliam, Caes.: accipere alqd ad od. in contumeliam, etw. für eine Schm. halten, sich durch etw. in seiner Ehre gekränkt fühlen, Ter. u. Curt.: addere contumeliam iniuriae Phaedr.: nullam adhibere memoriam contumeliae, kein Gedächtnis haben für eine B., Nep.: adicere verborum contumelias, Sen. rhet.: afficere alqm contumeliā, Sen., pari contumeliā, Lentul. in Cic. ep., contumeliis, Sen. rhet.: contumeliā appellare alqm perfugam, jmd. Üb. schimpfen, Caes.: arcere ferro eam contumeliam, Liv. – demere (jmdm. abnehmen, zurücknehmen) contumeliam, Liv.: depellere omni vi contumeliam iniuriamque, Liv.: descendere palam ad gravissimas verborum contumelias, Caes.: dicere alci contumeliam od. contumelias, Plaut. u. Ter.: dicere contumelias in Caesarem, Tac.: ultro dicere contumelias, Liv. – istaec quidem contumelia est, Ter.: quid est, si hoc non contumelia est? Ter. – contumelia est m. Inf., Sen. de const. sap. 16, 4. – edere in corpora ipsorum, in liberos, in coniuges infandas contumelias, Liv.: effundere contumelias et invidiam in populum Rom. (in einer Rede), Tac.: exsequi (bestrafen) contumelias suas nullā crudelitate, Sen.: exstingui non posse eam contumeliam, Plin. ep. – facere (alci) contumeliam, eine B., eine Schm. antun, Cato, Komik., Liv. u. Sen. ( nur Anton. b. Cic. Phil. 3, 22 cont. facere = eine B. erleiden): ferre aequo animo contumeliam, Iustin.: quae contumelia eum non fregit, sed erexit, Nep. – imponere alci tantam contumeliam, Sall., u. alci contumelias, Gracch. fr., u. alci privatim plurimas iniurias contumeliasque, Cic.: inferre alci contumeliam, Vell.: interrogare alqm verborum contumeliā, Caes.: alternis versibus intorquentur inter fratres contumeliae gravissimae, Cic.: natus ad contumelias omnium ingeniis inurendas, Sen. rhet. – iacere contumeliam in alqm, Cic.: iactare contumeliam petulantius, facetius, Cic. – lacerare alqm incesto ore verborum contumeliis, Cic.: leniuntur alcis erga me officiis hominis importunissimi contumeliae, Metell. in Cic. ep. – meritum esse eam contumeliam omnibus morum vitiis, Vell. – offendet te dicax contumeliā, Tac.: offerre os contumeliis, Tac.: onerare alqm contumeliis od. omnibus contumeliis, Metell. (in Cic. ep.) u. Cic. – parcere nullis verborum contumeliis de viro ad fratrem, Liv.: pati contumelias, Brut. in Cic. ep.: perpeti alcis contumelias, Ter.: perferre omnes indignitates contumeliasque, Caes.: praebere ad contumeliam os od. praebere os contumeliis, Liv.: propulsare a se contumeliam, Cic. – nihil defuit contumeliarum, quin subiret, Suet. – trahere in contumeliam suam, si etc., Suet. – vacat animadversio et castigatio contumeliā, Cic.: vertere alqd in contumeliam suam, etw. als persönlichen Schimpf ansehen, Caes.: vexare alqm omnibus contumeliis, Cic.: vindicare suam contumeliam, Plin. ep.: vindicare alqm a contumeliis alcis, Vell. – contumeliae causā, zB. c. causā alqm describere, Cic.: c. causā alqm nominare dominum (»Herr« schimpfen), Suet., u. c. causā alqos vocare auditores (»Zuhörer« schimpfen), Sen. rhet.: u. (Ggstz. honoris causā) alqm honoris potius, quam contumeliae causā nominatum velle, Cic. – ad contumeliam, zB. praesidium per cruciatum et ad c. necare, Liv. – in contumeliam, zB. nisi in contumeliam ignominiamque nostram certare iuvat, Liv. – per contumeliam, zB. saepe Thurinum appellari, Suet.: per contumeliam beneficium populi Rom. alci extorquere, Caes. – cum contumelia, zB. magna cum contumelia verborum nostros ad pugnam evocare, Caes.: in arma cum gravibus in Romanos contumeliis instigare, Vell.: cum contumelia nostra omnia prius experiri velle, Lentul. in Cic. ep. – defensionem Gabinii sine ulla mea contumelia suscepit, Cic.: non sine verborum contumelia in alqm saevire, Suet. – sine contumelia nominari, ohne bloßgestellt zu werden, Cic. – b) insbes., die Ehrenkränkung, entehrende Mißhandlung durch Unzucht, die Schändung (vollst. c. stupri, ICt.), piratarum contumelias perpeti, Cic.: ad libidinem et contumeliam animum accendere, Liv.: quos post transacta convivia aliae cubiculi contumeliae exspectant, Sen.: ita ei lecti sui contumelia vectigalis est, Apul. – II) übtr., lebl. Ggstde., die Mißhandlung, das Ungemach, quamvis vim et contumeliam perferre (von Schiffen), Caes. b. G. 3, 13, 3: lignum inquinare omni contumeliā, Phaedr. 1, 2, 21. – / Synk. Form contumia, Mart. Cap. 4. § 424 u. Gloss.

    lateinisch-deutsches > contumelia

  • 10 crassedo

    crassēdo, inis, f. (crassus), die Dicke, adipata cr. ingenii, Stumpfheit, Fulg. Verg. cont. p. 143 M.

    lateinisch-deutsches > crassedo

  • 11 faeculentia

    faeculentia, ae, f. (faeculentus), das Hefige, der Unflat, cloacalis, Sidon. epist. 3, 13, 4. – übtr., Augustin. epist. 108, 6; c. Cresc. Don. 3. § 59 extr. u.a.: morum, Fulg. de expos. Verg. cont. p. 156 M.

    lateinisch-deutsches > faeculentia

  • 12 manuleus

    manuleus, eī, m. (manus), der stulpenartig auslaufende Ärmel der Tunika (der die Hand mit bedeckte), Acc. fr. bei Non. 194, 19. Plaut. fr. bei Fulg. cont. Verg. p. 163, 1 M. Fronto ad M. Caes. 4, 3. p, 65, 21 N. Caper 110, 10 K.

    lateinisch-deutsches > manuleus

  • 13 saturanter

    saturanter, Adv. (saturans v. saturo), hinlänglich, vollständig, Fulg. Verg. cont. p. 91, 21 H.: Compar. saturantius, Fulg. myth. 3, 6. p. 68, 21 H.

    lateinisch-deutsches > saturanter

  • 14 προ-διδάσκω

    προ-διδάσκω (s. διδάσκω), vorher lehren, belehren; οὐ δυνατὸν τοὺς ἀνοήτους τούτων γνώμας προδιδάσκειν, Soph. Ai. 163; τινά, c. int., Phil. 1003; auch med., ὧν ὁ ϑήρ με Κένταυρος προὐδιδάξατο, Tr. 678; Ar. Plut. 687 u. öfter; pass. vorher lernen, Thuc. 2, 40, τινά, Plat. Gorg. 489 e u. öfter; Xen. Hell. 1, 5, 7; Luc. Cont. 7.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προ-διδάσκω

  • 15 περι-πνευμονία

    περι-πνευμονία, , wie περιπλευμονία, Lungenentzündung, Luc. cont. 17; von πλευρῖτις unterschieden, S. Emp. adv. eth. 136.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > περι-πνευμονία

  • 16 περι-ήγησις

    περι-ήγησις, , das Herumführen, und das damit verbundene Vorzeigen und Erklären alter Merkwürdigkeiten, Beschreibung; Luc. Cont. 22 u. Sp., bes. im geographischen Sinne. Bei Her. 2, 73, wo es vom Phönix heißt ἐς τὰ μάλιστα αἰετῷ περιήγησιν ὁμοιότατος καὶ τὸ μέγαϑος, entweder nach der Beschreibung, oder richtiger nach den Umrissen, welche Maler von ihm entworfen haben.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > περι-ήγησις

  • 17 παν-ευ-δαίμων

    παν-ευ-δαίμων, ον, ganz glücklich; Luc. Cont. 14 I. öfter, Plut. adv. Stoic. 1 u. a. Sp.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > παν-ευ-δαίμων

  • 18 ποδιαῖος

    ποδιαῖος, füßig, d. i. einen Fuß groß, lang, breit, hoch, Plat. Theaet. 147 d u. Sp., wie Luc. Cont. 24. – Aber ἱστίον ποδιαῖον ποιεῖσϑαι ist = ποδόω, Arist. mechan. probl. 7.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ποδιαῖος

  • 19 πλίνθος

    πλίνθος, , der Ziegel, sowohl der rohe, an der Luft getrocknete, als der gebrannte Backstein, sowohl Mauerziegel, als Dachziegel; πλίνϑους ἑλκύειν oder εἰρύειν, Her. 1, 179. 2, 136, wie lateres ducere, Ziegel streichen; ὀπ τᾶν, Ziegel brennen; 1, 179 δόμος πλίνϑου, eine Ziegelschicht, wo der sing. collectiv für den plur. steht; Thuc. 3, 20 u. öfter; εἰς πλίνϑων καὶ λίϑων ϑέσιν, Plat. Rep. I, 333 b; όπτή, Xen. An. 2, 4, 12 u. Sp., wie D. Sic. 2, 7; Hdn. 7, 5; im Ggstz von ὠμὴ πλίνϑος, Paus. 5, 8, 5; κεραμία, γηΐνη, Xen. An. 3, 4, 7. 7, 8, 14 u. Sp. – Uebh. alle Körper von der länglich viereckigen Gestalt der πλίνϑος, z. B. Gold-u. Silberbarren, χρυσαῖ καὶ ἀργυραῖ, Pol. 10, 27, 12; Luc. Cont. 12 u. A. – Die Unterlage des Säulenfußes, Vitruv. – Sprichwörtlich πλίνϑον πλύνειν, laterem lavare, Zenob. 6, 48 Diogen. 7, 50.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πλίνθος

  • 20 συγ-καταῤ-ῥίπτω

    συγ-καταῤ-ῥίπτω, mit od. zugleich herabwerfen, Luc. Cont. 5.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > συγ-καταῤ-ῥίπτω

См. также в других словарях:

  • cont — CONT, conturi, s.n. 1. Socoteală scrisă alcătuită din două părţi (debit şi credit), care exprimă valoric, în ordine cronologică şi sistematică, existenţa şi mişcările unui anumit proces economic pe o perioadă de timp determinată. ♢ Evidenţa… …   Dicționar Român

  • conţ — CONŢ, conţuri, s.n. (înv.) Grup de 24 de coli de hârtie. – Din magh. konc. Trimis de IoanSoleriu, 01.06.2004. Sursa: DEX 98  CONŢ s. v. testea, top. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  conţ s. n …   Dicționar Român

  • cont — cont. written abbreviation forContinued, used to show that a letter, report etc is continued on the next page …   Financial and business terms

  • cont. — cont. abbreviation 1. ) content 2. ) cont. or contd. continued: used for showing that a piece of writing is being continued …   Usage of the words and phrases in modern English

  • cont'd — ↑cont. see ↑cont …   Useful english dictionary

  • Cont. — Cont., Abbreviatur, 1) auf Recepten für Contusa; 2) (Mus.), für Contano …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cont. — Cont., auf Rezepten Abkürzung für contusus (s.d.). Contades (spr. kongtād ), Louis Georges Erasme, Marquis de, Marschall von Frankreich, geb. 11. Okt. 1704 bei Beaufort in Anjou, gest. 19. Jan. 1793 in Livry, trat 1720 in die französische Armee,… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Cont. — Cont., auf Rezepten Abkürzung für contūsus (lat.), gestoßen, zerquetscht …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Cont — abbrev. Continental * * * …   Universalium

  • cont — abbrev. 1. containing 2. contents 3. continent 4. continue 5. continued 6. contract 7. control * * * …   Universalium

  • cont. — cont. UK US (also contd.) ► COMMUNICATIONS WRITTEN ABBREVIATION for continued; used on a letter or other document to show that there is more on the next page …   Financial and business terms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»