Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

constancy

  • 1 cōnstantia

        cōnstantia ae, f    [constans], steadiness, firmness, constancy, perseverance: dictorum: vocis atque voltūs, N.: quantum haberet in se boni constantia, discipline, Cs.: Nec semel offensae cedet constantia formae, H.—Fig., agreement, harmony, symmetry, consistency: dictorum atque factorum: ea constantiae causā defendere, for consistency's sake: promissi, adherence to.—Firmness, steadfastness, constancy, self-possession: vestra: eorum: hinc constantia, illinc furor: firmamentum constantiae est fides: animi, O.—In the Stoic philos., self-possession, placidity: sunt tres constantiae.
    * * *
    perseverance; harmony; steadfastness, persistence; firmness; courage; loyalty; steadiness, regularity, consistency; constancy; resistance to change

    Latin-English dictionary > cōnstantia

  • 2 Constantia

    1.
    constantĭa, ae, f. [1. constans].
    I.
    A firm standing, steadiness, firmness, immutability, unchangeableness, constancy, perseverance (in good prose;

    esp. freq. in Cic.): (stellarum) perennes cursus atque perpetui cum admirabili incredibilique constantiā,

    Cic. N. D. 2, 21, 55; cf. id. ib. §

    56, and 3, 9, 23: dictorum conventorumque,

    id. Off. 1, 7, 23; cf.

    promissi,

    id. Att. 4, 19 (17), 1:

    tantā constantiā vocis atque voltūs,

    Nep. Att. 22, 1: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. B. Alex. 26.—
    II.
    Trop., agreement, harmony, symmetry, consistency:

    testimoniorum,

    Auct. Her. 2, 6, 9:

    ordo et constantia et moderatio dictorum omnium atque factorum,

    Cic. Off. 1, 28, 98:

    non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    id. Tusc. 5, 10, 31:

    in quibus (orationibus) forsitan magis requiratur constantia,

    id. Clu. 51, 141; cf.:

    constantiae causā,

    for consistency's sake, id. ib. 2, 2, 5:

    quae autem est inter augures conveniens et conjuncta constantia?

    id. Div. 2, 39, 82:

    officii,

    id. Sull. 1, 2. —
    2.
    Firmness of character, steadfastness, immovability, constancy, self - possession:

    is, qui moderatione et constantiā quietus animo est sibi ipse placatus, ut nec tabescat molestiis, etc.,

    Cic. Tusc. 4, 17, 37; cf. id. ib. 4, 17, 38:

    Catoni cum incredibilem tribuisset natura gravitatem, eamque ipse perpetuā constantiā roborasset semperque in proposito susceptoque consilio permansisset, etc.,

    id. Off. 1, 31, 112:

    si soceri Scauri constantiam (ceperis),

    id. Verr. 1, 17, 52:

    benevolentiam, non... ardore quodam amoris, sed stabilitate potius et constantiā judicemus,

    id. Off. 1, 15, 47:

    firmamentum constantiae est fides,

    id. Lael. 18, 65:

    hinc constantia, illinc furor,

    id. Cat. 2, 11, 25; id. Sest. 41, 88; id. Phil. 7, 4, 14; id. Off. 1, 28, 98; Nep. Thras. 1, 1; Hor. Epod. 15, 15; Liv. 42, 62, 11:

    de eorum fide constantiāque dubitatis?

    Caes. B. G. 7, 77; Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 10:

    animi,

    Ov. M. 11, 293:

    morum,

    Tac. H. 3, 86; id. A. 13, 30 fin.; Sen. Const. Sap. 1, 1 sqq.: sunt et alia ingenita quaedam adjumenta vox, latus, patiens laboris valetudo, constantia, decor, i. e. natural firmness, intrepidity, Quint. prooem. § 27 Meyer.; cf. id. 6, prooem. § 11; 12, 5, 2.— Acc. to the notions of the Stoics, = eupatheia; in plur.: sic quattuor perturbationes sunt, tres constantiae ( = eupatheias treis, Diog. L. 7, 115), Cic. Tusc. 4, 6, 14; cf. Aug. Civ. Dei, 14, 8.
    2.
    Constantia, ae, f., a Roman proper name, Lact. Mort. Pers. 15, 1, 6; Amm. 21, 15, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > Constantia

  • 3 constantia

    1.
    constantĭa, ae, f. [1. constans].
    I.
    A firm standing, steadiness, firmness, immutability, unchangeableness, constancy, perseverance (in good prose;

    esp. freq. in Cic.): (stellarum) perennes cursus atque perpetui cum admirabili incredibilique constantiā,

    Cic. N. D. 2, 21, 55; cf. id. ib. §

    56, and 3, 9, 23: dictorum conventorumque,

    id. Off. 1, 7, 23; cf.

    promissi,

    id. Att. 4, 19 (17), 1:

    tantā constantiā vocis atque voltūs,

    Nep. Att. 22, 1: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. B. Alex. 26.—
    II.
    Trop., agreement, harmony, symmetry, consistency:

    testimoniorum,

    Auct. Her. 2, 6, 9:

    ordo et constantia et moderatio dictorum omnium atque factorum,

    Cic. Off. 1, 28, 98:

    non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    id. Tusc. 5, 10, 31:

    in quibus (orationibus) forsitan magis requiratur constantia,

    id. Clu. 51, 141; cf.:

    constantiae causā,

    for consistency's sake, id. ib. 2, 2, 5:

    quae autem est inter augures conveniens et conjuncta constantia?

    id. Div. 2, 39, 82:

    officii,

    id. Sull. 1, 2. —
    2.
    Firmness of character, steadfastness, immovability, constancy, self - possession:

    is, qui moderatione et constantiā quietus animo est sibi ipse placatus, ut nec tabescat molestiis, etc.,

    Cic. Tusc. 4, 17, 37; cf. id. ib. 4, 17, 38:

    Catoni cum incredibilem tribuisset natura gravitatem, eamque ipse perpetuā constantiā roborasset semperque in proposito susceptoque consilio permansisset, etc.,

    id. Off. 1, 31, 112:

    si soceri Scauri constantiam (ceperis),

    id. Verr. 1, 17, 52:

    benevolentiam, non... ardore quodam amoris, sed stabilitate potius et constantiā judicemus,

    id. Off. 1, 15, 47:

    firmamentum constantiae est fides,

    id. Lael. 18, 65:

    hinc constantia, illinc furor,

    id. Cat. 2, 11, 25; id. Sest. 41, 88; id. Phil. 7, 4, 14; id. Off. 1, 28, 98; Nep. Thras. 1, 1; Hor. Epod. 15, 15; Liv. 42, 62, 11:

    de eorum fide constantiāque dubitatis?

    Caes. B. G. 7, 77; Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 10:

    animi,

    Ov. M. 11, 293:

    morum,

    Tac. H. 3, 86; id. A. 13, 30 fin.; Sen. Const. Sap. 1, 1 sqq.: sunt et alia ingenita quaedam adjumenta vox, latus, patiens laboris valetudo, constantia, decor, i. e. natural firmness, intrepidity, Quint. prooem. § 27 Meyer.; cf. id. 6, prooem. § 11; 12, 5, 2.— Acc. to the notions of the Stoics, = eupatheia; in plur.: sic quattuor perturbationes sunt, tres constantiae ( = eupatheias treis, Diog. L. 7, 115), Cic. Tusc. 4, 6, 14; cf. Aug. Civ. Dei, 14, 8.
    2.
    Constantia, ae, f., a Roman proper name, Lact. Mort. Pers. 15, 1, 6; Amm. 21, 15, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > constantia

  • 4 adsiduitās (ass-)

        adsiduitās (ass-) ātis, f    [adsiduus], constant attendance: medici: adsiduitatem tibi praebuisse: valuit adsiduitate, had influence by: alicuius in rem p., unremitting service: adsiduitate perficere ut, etc., by persistence. — Constancy, frequent recurrence: molestiarum: dicendi.

    Latin-English dictionary > adsiduitās (ass-)

  • 5 contumācia

        contumācia ae, f    [contumax], inflexibility, contumacy, obstinacy, stubbornness: illa tua: in voltu, L.: responsi: adversus principem, Ta.— Firmness, constancy: libera.
    * * *
    stubbornness/obstinacy; proud/defiant behavior; disobedience to judicial order

    Latin-English dictionary > contumācia

  • 6 fīrmitās

        fīrmitās ātis, f    [firmus], firmness, durability, strength, vigor: materiae, Cs.: gladiatoria corporis.—Fig., firmness, steadfastness, endurance, constancy: animi: sapientis: minimum firmitatis habere.
    * * *
    firmness, strength

    Latin-English dictionary > fīrmitās

  • 7 fīrmitūdō

        fīrmitūdō inis, f    [firmus], firmness, durability, strength: tanta in eis (navibus), Cs.—Fig., firmness, constancy, stability: haec constitutio habet firmitudinem: animi, Cs.: firmitudinem simulare, Ta.
    * * *
    stability; strength

    Latin-English dictionary > fīrmitūdō

  • 8 immobilitas

    insensibility (is/can not be moved); firmness/constancy/steadfastness; inertia

    Latin-English dictionary > immobilitas

  • 9 adsiduitas

    assĭdŭĭtas ( ads-), ātis, f. [2. assiduus], a constant presence with any one ( in order to serve, aid, etc.; cf. assideo, I. B. 1.; most freq. in Cic.).
    I.
    In gen.:

    medici adsiduitas,

    constant attendance, Cic. Att. 12, 33:

    cotidiana amicorum adsiduitas et frequentia,

    Q. Cic. Petit. Cons. 1, 3:

    eorum, qui abs te defensi sunt,

    id. ib. 1, 13:

    eandemque adsiduitatem tibi se praebuisse postridie,

    the same unceasing attendance, Cic. Deiot. 15, 42:

    summā adsiduitate cotidianā aliquem tractare,

    id. ad Q. Fr. 1, 3, 8.—So of the constant attendance, in the assemblies, of candidates for office (cf.:

    habitare in oculis,

    Cic. Planc. 27, 66):

    altera pars petitionis, quae in populari ratione versatur, desiderat nomenclationem, blanditiam, adsiduitatem, etc.,

    Q. Cic. Petit. Cons. 11, § 43:

    adsiduitatis et operarum harum cotidianarum putat esse consulatum,

    Cic. Mur. 9, 21:

    valuit adsiduitate, valuit observandis amicis, valuit liberalitate,

    id. Planc. 27 fin.:

    homo aut frugalitatis existimatione praeclara aut, id quod levissimum est, adsiduitate,

    id. Verr. 2, 1, 39. —First in Suet., without access. idea, for constant presence, Suet. Tib. 10.—
    II.
    Esp., with gen. of thing, with the idea of continuance in time, the continuance, duration, constancy of any thing; sometimes a frequent occurrence or repetition of it:

    adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus,

    Cic. Rosc. Am. 53 fin.:

    adsiduitate cotidianā et consuetudine oculorum adsuescunt animi,

    id. N. D. 2, 38, 96:

    bellorum,

    id. Off. 2, 21, 74:

    epistularum,

    unbroken correspondence, id. Fam. 16, 25:

    orationis,

    id. Att. 16, 5, 2:

    dicendi adsiduitas aluit audaciam,

    id. Inv. 1, 3, 4:

    contubernii,

    Tac. Or. 5:

    spectaculorum,

    Suet. Aug. 43:

    concubitus,

    id. Dom. 22:

    opprobrii,

    Vulg. Eccli. 41, 9: ejusdem litterae, Auct. ad Her. 4, 12, 18.—Without gen. of thing:

    talis in rem publicam nostram labor, adsiduitas, dimicatio,

    assiduity, unremitting application, Cic. Balb. 2, 6:

    adsiduitas illius non est,

    Vulg. Eccli. 7, 14:

    viri mendacis,

    ib. ib. 20, 27; 38, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > adsiduitas

  • 10 assiduitas

    assĭdŭĭtas ( ads-), ātis, f. [2. assiduus], a constant presence with any one ( in order to serve, aid, etc.; cf. assideo, I. B. 1.; most freq. in Cic.).
    I.
    In gen.:

    medici adsiduitas,

    constant attendance, Cic. Att. 12, 33:

    cotidiana amicorum adsiduitas et frequentia,

    Q. Cic. Petit. Cons. 1, 3:

    eorum, qui abs te defensi sunt,

    id. ib. 1, 13:

    eandemque adsiduitatem tibi se praebuisse postridie,

    the same unceasing attendance, Cic. Deiot. 15, 42:

    summā adsiduitate cotidianā aliquem tractare,

    id. ad Q. Fr. 1, 3, 8.—So of the constant attendance, in the assemblies, of candidates for office (cf.:

    habitare in oculis,

    Cic. Planc. 27, 66):

    altera pars petitionis, quae in populari ratione versatur, desiderat nomenclationem, blanditiam, adsiduitatem, etc.,

    Q. Cic. Petit. Cons. 11, § 43:

    adsiduitatis et operarum harum cotidianarum putat esse consulatum,

    Cic. Mur. 9, 21:

    valuit adsiduitate, valuit observandis amicis, valuit liberalitate,

    id. Planc. 27 fin.:

    homo aut frugalitatis existimatione praeclara aut, id quod levissimum est, adsiduitate,

    id. Verr. 2, 1, 39. —First in Suet., without access. idea, for constant presence, Suet. Tib. 10.—
    II.
    Esp., with gen. of thing, with the idea of continuance in time, the continuance, duration, constancy of any thing; sometimes a frequent occurrence or repetition of it:

    adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus,

    Cic. Rosc. Am. 53 fin.:

    adsiduitate cotidianā et consuetudine oculorum adsuescunt animi,

    id. N. D. 2, 38, 96:

    bellorum,

    id. Off. 2, 21, 74:

    epistularum,

    unbroken correspondence, id. Fam. 16, 25:

    orationis,

    id. Att. 16, 5, 2:

    dicendi adsiduitas aluit audaciam,

    id. Inv. 1, 3, 4:

    contubernii,

    Tac. Or. 5:

    spectaculorum,

    Suet. Aug. 43:

    concubitus,

    id. Dom. 22:

    opprobrii,

    Vulg. Eccli. 41, 9: ejusdem litterae, Auct. ad Her. 4, 12, 18.—Without gen. of thing:

    talis in rem publicam nostram labor, adsiduitas, dimicatio,

    assiduity, unremitting application, Cic. Balb. 2, 6:

    adsiduitas illius non est,

    Vulg. Eccli. 7, 14:

    viri mendacis,

    ib. ib. 20, 27; 38, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > assiduitas

  • 11 contumacia

    contŭmācĭa, ae, f. [contumax], perseverance in one's purpose or opinion, generally in a bad sense, arrogance, inflexibility, contumacy, obstinacy, stubbornness.
    I.
    Prop.
    A.
    In gen. (in good prose, and very freq.):

    illa tua singularis insolentia, superbia, contumacia,

    Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89; so,

    contumacia et adrogantia,

    id. Rosc. Com. 15, 44:

    contumacia et ferocitas,

    Suet. Vit. 2 al.:

    inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter,

    Tac. A. 4, 20 fin.:

    oris oculorumque illa contumacia ac superbia,

    Cic. Verr. 2, 3, 2, § 5:

    adversus principem,

    Tac. H. 4, 3:

    parendi,

    Plin. Pan. 18:

    eadem in vultu,

    Liv. 2, 61, 6; cf. Tac. A. 1, 24 fin.:

    responsi tui,

    Cic. Pis. 31, 78.— Sometimes in a good sense, firmness, constancy, self-confidence (cf. contumax):

    Socrates adhibuit liberam contumaciam,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; so,

    maxima innocentiae,

    Quint. Decl. 2, 5.—
    B.
    Esp., jurid. t. t., an obstinate disobedience to a judicial order, an obstinate refusal to appear in court, contumacy, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 57 (65), 2:

    contumacia eorum, qui jus dicenti non temperant, litis damno coërcetur,

    Dig. 42, 1, 53 pr.; cf. contumax, I. B.—
    II.
    Transf., of animals:

    contumacia pervicax boum,

    Col. 6, 2, 11.—Of inanim. things:

    arborum (with fastidium),

    obstinacy in growth, Plin. 16, 32, 58, § 134.

    Lewis & Short latin dictionary > contumacia

  • 12 firmitas

    firmĭtas, ātis, f. [firmus], firmness, durability, strength (class.; syn.: constantia, firmitudo, perseverantia).
    I.
    Lit.: ea, quae ille (Epicurus) propter firmitatem steremnia appellat, Cic. N. D. 1, 19, 49: age specta, [p. 753] postes cujusmodi! Quanta firmitate facti, Plaut. Most. 3, 2, 134: materiae, * Caes. B. C. 2, 11, 1:

    amphorarum,

    Plin. 35, 12, 46, § 161:

    Aegyptii lini,

    id. 19, 1, 2, § 14:

    fastigiorum templorum,

    id. 35, 12, 46, § 158:

    uvae contra frigora, etc.,

    id. 14, 3, 4, § 40:

    vini,

    id. 14, 2, 4, § 21:

    gladiatoria totius corporis,

    vigor, Cic. Phil. 2, 25, 63; cf. Quint. 8, 4, 16:

    corporis,

    id. 11, 3, 19; 2, 16, 13; Plin. Pan. 4, 7; 15, 1:

    capitis, lateris pecorisve,

    Quint. 11, 3, 16; 40:

    firmitas et vigor vocis,

    Gell. 2, 3, 4:

    valetudinis,

    Plin. 20, 5, 20, § 42. —In plur.:

    pulvis Puteolanus aedificiis praestat firmitates,

    Vitr. 2, 6.—
    II.
    Trop., firmness, steadfastness, stability, endurance, constancy, power:

    firmitas et constantia,

    Cic. Fam. 9, 11, 1:

    animi,

    id. Sest. 44, 95; id. Att. 12, 38, 3; id. Tusc. 5, 26, 74:

    sapientis,

    id. Ac. 2, 20, 66: exercitus numero amplissimus, firmitate exiguus, Planc. in Cic. Fam. 10, 24, 3:

    ut quisque minimum firmitatis haberet minimumque virium, ita amicitias appetere maxime,

    Cic. Lael. 13, 46; cf.:

    ea (amicitia) non satis habet firmitatis,

    id. ib. 5, 19:

    si aliquid firmitatis nactus sit Antonius,

    id. Fam. 11, 12, 1:

    imperii,

    Suet. Vesp. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > firmitas

  • 13 firmitudo

    firmĭtūdo, ĭnis, f. [firmus], firmness, durability, strength (less freq. than firmitas, but class.).
    I.
    Lit.:

    tanta in eis (navibus) erat firmitudo,

    Caes. B. G. 3, 13, 8; cf.:

    tanta erat operis (i. e. pontis) firmitudo,

    id. ib. 4, 17, 7:

    vocis,

    Auct. Her. 3, 11, 20. —
    II.
    Trop., firmness, constancy, stability, strength of mind:

    animi,

    Plaut. As. 2, 2, 54; cf.:

    quod firmitudinem gravitatemque animi tui perspexi,

    Cic. Fam. 5, 13, 3:

    quantum esset hominibus praesidii in animi firmitudine,

    Caes. B. C. 3, 28, 4:

    animi,

    Tac. A. 4, 8:

    in patientia firmitudinem simulans,

    id. ib. 6, 46 fin.; cf. ib. 15, 62:

    non quod salus ab isto data quicquam habitura sit firmitudinis,

    Cic. Att. 11, 14, 2:

    haec constitutio habet firmitudinem,

    id. Rep. 1, 45:

    (translationes) per se minus habeant firmitudinis,

    id. Inv. 2, 19, 58.

    Lewis & Short latin dictionary > firmitudo

  • 14 instantia

    instantĭa, ae, f. [insto].
    I.
    Lit., a being near or close upon, hence presence:

    futura quorum consequenti tempore vera erit instantia, ea vera dicimus,

    Cic. Fat. 12, 27 B. and K.: infestus dicitur ab instantia atque imminentia fraudis, the immediate and threatening character of the injury, Nigid. ap. Gell. 9, 12, 6.—
    II.
    Trop., steadiness, constancy, perseverance; force, vehemence in speaking; earnestness in supplication, importunity, urgency (post-Aug.):

    quid est enim, quod haec instantia non possit efficere?

    Plin. Ep. 3, 5, 18:

    oratio maxime vi, amaritudine, instantiā placet,

    id. ib. 5, 8, 10;

    opp. tarditas,

    Sol. 2, 46:

    repetendi debiti instantia,

    Dig. 32, 1, 32:

    sed instantia Byrrhaenae perfecit, ut vellet,

    App. M. 2, p. 123, 38:

    pertinaci negare instantia,

    Amm. 28, 1, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > instantia

  • 15 Penelopa

    Pēnĕlŏpē, ēs, and Pēnĕlŏpa, ae (Pēnĕlŏpēa, = Pênelopeia, Auct. Priap. 68, 28), f., = Pênelopê, daughter of Icarius and Peribœa, wife of Ulysses, and mother of Telemachus, celebrated for her chastity and constancy, Ov. H. 1; Hyg. Fab. 126; Plaut. Stich. 1, 1, 1; Cic. N. D. 3, 22, 56; id. Ac. 2, 29, 65; Hor. C. 3, 10, 11; id. S. 2, 5, 76; Juv. 2, 56: sponsi Penelopae, for sensualists, Hor. Ep. 1, 2, 28.—
    B.
    Transf, poet., a chaste wife, Mart. 1, 63, 6.—Hence,
    II.
    Pē-nĕlŏpēus, a, um, adj., of or belonging to Penelope, Penelopean:

    Telemachus,

    i. e. the son of Penelope, Cat. 61, 231:

    fides,

    Ov. Tr. 5, 14, 36.— Subst.: Pēnĕlŏpēa = Penelope, Auct. Priap. 70, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > Penelopa

  • 16 Penelope

    Pēnĕlŏpē, ēs, and Pēnĕlŏpa, ae (Pēnĕlŏpēa, = Pênelopeia, Auct. Priap. 68, 28), f., = Pênelopê, daughter of Icarius and Peribœa, wife of Ulysses, and mother of Telemachus, celebrated for her chastity and constancy, Ov. H. 1; Hyg. Fab. 126; Plaut. Stich. 1, 1, 1; Cic. N. D. 3, 22, 56; id. Ac. 2, 29, 65; Hor. C. 3, 10, 11; id. S. 2, 5, 76; Juv. 2, 56: sponsi Penelopae, for sensualists, Hor. Ep. 1, 2, 28.—
    B.
    Transf, poet., a chaste wife, Mart. 1, 63, 6.—Hence,
    II.
    Pē-nĕlŏpēus, a, um, adj., of or belonging to Penelope, Penelopean:

    Telemachus,

    i. e. the son of Penelope, Cat. 61, 231:

    fides,

    Ov. Tr. 5, 14, 36.— Subst.: Pēnĕlŏpēa = Penelope, Auct. Priap. 70, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > Penelope

  • 17 Penelopea

    Pēnĕlŏpē, ēs, and Pēnĕlŏpa, ae (Pēnĕlŏpēa, = Pênelopeia, Auct. Priap. 68, 28), f., = Pênelopê, daughter of Icarius and Peribœa, wife of Ulysses, and mother of Telemachus, celebrated for her chastity and constancy, Ov. H. 1; Hyg. Fab. 126; Plaut. Stich. 1, 1, 1; Cic. N. D. 3, 22, 56; id. Ac. 2, 29, 65; Hor. C. 3, 10, 11; id. S. 2, 5, 76; Juv. 2, 56: sponsi Penelopae, for sensualists, Hor. Ep. 1, 2, 28.—
    B.
    Transf, poet., a chaste wife, Mart. 1, 63, 6.—Hence,
    II.
    Pē-nĕlŏpēus, a, um, adj., of or belonging to Penelope, Penelopean:

    Telemachus,

    i. e. the son of Penelope, Cat. 61, 231:

    fides,

    Ov. Tr. 5, 14, 36.— Subst.: Pēnĕlŏpēa = Penelope, Auct. Priap. 70, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > Penelopea

  • 18 Penelopeus

    Pēnĕlŏpē, ēs, and Pēnĕlŏpa, ae (Pēnĕlŏpēa, = Pênelopeia, Auct. Priap. 68, 28), f., = Pênelopê, daughter of Icarius and Peribœa, wife of Ulysses, and mother of Telemachus, celebrated for her chastity and constancy, Ov. H. 1; Hyg. Fab. 126; Plaut. Stich. 1, 1, 1; Cic. N. D. 3, 22, 56; id. Ac. 2, 29, 65; Hor. C. 3, 10, 11; id. S. 2, 5, 76; Juv. 2, 56: sponsi Penelopae, for sensualists, Hor. Ep. 1, 2, 28.—
    B.
    Transf, poet., a chaste wife, Mart. 1, 63, 6.—Hence,
    II.
    Pē-nĕlŏpēus, a, um, adj., of or belonging to Penelope, Penelopean:

    Telemachus,

    i. e. the son of Penelope, Cat. 61, 231:

    fides,

    Ov. Tr. 5, 14, 36.— Subst.: Pēnĕlŏpēa = Penelope, Auct. Priap. 70, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > Penelopeus

  • 19 perseverantia

    persĕvērantĭa, ae, f. [persevero], steadfastness, constancy, perseverance (syn. pertinacia):

    perseverantia est in ratione bene consideratā stabilis et perpetua permansio,

    Cic. Inv. 2, 54, 164; id. Phil. 7, 5, 14:

    disputandum est, aliud an idem sit pertinacia et perseverantia,

    id. Part. Or. 19, 65:

    nautarum,

    Caes. B. C. 3, 26; Vulg. 2 Macc. 14, 38.—
    II.
    Transf., objectively, long continuance, tediousness:

    belli,

    Just. 3, 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > perseverantia

  • 20 pertinacia

    pertĭnācĭa, ae, f. [pertinax], perseverance, constancy, in a good sense; and (more freq.) in a bad sense, obstinacy, pertinacity (syn.: perseverantia, pervicacia): dicitur quom demonstratur in quo non debet pertendi et pertendit, pertinaciam esse;

    in quo oportet manere, si in eo perstet, perseverantia sit,

    Varr. L. L. 5, § 2 Müll.; cf.:

    unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quae perseverantiae finitima est,

    Cic. Inv. 2, 54, 165; v. Att. ap. Non. 432, 32 sq.:

    certamen instituit non pertinaciā et studio vincendi, sed, etc.,

    Cic. Ac. 1, 12, 44:

    desistere pertinaciā,

    Caes. B. G. 1, 42:

    pertinaciae finem facere,

    id. B. C. 3, 10:

    muliebri pertinacia accendi,

    Tac. H. 4, 56:

    pertinaciam alicujus vincere,

    id. A. 2, 81.—In a good sense, Liv. 42, 62:

    patientia et pertinacia hostis,

    Suet. Caes. 68:

    in evitando inevitabili malo,

    Sen. Q. N. 4, praef. 12:

    auctorum pertinacia,

    steadfast opinion, Plin. 37, 3, 13, § 52.—Personified, the sister of Æther and Dies, Cic. N. D. 3, 17, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > pertinacia

См. также в других словарях:

  • Constancy — Con stan*cy, n. [L. constantia: cf. F. constance. See {Constant}.] 1. The state or quality of being constant or steadfast; freedom from change; stability; fixedness; immutability; as, the constancy of God in his nature and attributes. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Constancy — may refer to: Consistency (see also Consistency (disambiguation)) Permanence See also Inconstancy This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an …   Wikipedia

  • constancy — I noun adherence, allegiance, application, attachment, backbone, Constance, continuity, decision, determination, devotion, diligence, faithfulness, firmness, fortitude, grit, industry, loyalty, permanence, perpetuity, perseverance, persistence,… …   Law dictionary

  • constancy — 1520s, from CONSTANCE (Cf. constance) + CY (Cf. cy) …   Etymology dictionary

  • constancy — [n] fixedness abidingness, adherence, allegiance, ardor, attachment, certainty, decision, dependability, determination, devotedness, devotion, doggedness, eagerness, earnestness, endurance, faith, fealty, fidelity, firmness, honesty, honor,… …   New thesaurus

  • constancy — [kän′stən sē] n. [L constantia < constans, prp. of constare < com , together + stare, to STAND] the state or quality of being unchanging; specif., a) firmness of mind or purpose; resoluteness b) steadiness of affections or loyalties;… …   English World dictionary

  • constancy — [[t]kɒ̱nstənsi[/t]] 1) N UNCOUNT Constancy is the quality of staying the same even though other things change. Climate reflects a basic struggle between constancy and change... We live in a world without constancy. 2) N UNCOUNT (approval)… …   English dictionary

  • constancy — noun 1) constancy between lovers Syn: fidelity, faithfulness, loyalty, commitment, dedication, devotion; dependability, reliability, trustworthiness 2) the constancy of Henry s views Syn: steadfastness, resolution …   Thesaurus of popular words

  • constancy — con|stan|cy [ˈkɔnstənsi US ˈka:n ] n [U] formal 1.) the quality of staying the same even though other things change constancy of ▪ constancy of temperature 2.) loyalty and faithfulness to a particular person …   Dictionary of contemporary English

  • constancy — noun (U) formal 1 the quality of staying the same even though other things change: constancy of purpose 2 loyalty and faithfulness to a particular person: constancy between husband and wife …   Longman dictionary of contemporary English

  • constancy — noun a) The quality of being constant; steadiness or faithfulness in action, affections, purpose, etc. Constancy of character is what is chiefly valued and sought for by naturalists. b) An unchanging quality or characteristic of a person or thing …   Wiktionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»