-
21 акт священнодействия
Religion: Consecratio ("consecration", сокр. Cons.), consecrationУниверсальный русско-английский словарь > акт священнодействия
-
22 освящение
1) General subject: consecration2) Religion: Consecratio ("consecration", сокр. Cons.), blessing, consecrating, consecration (The state of being consecrated), dedicating, dedication, hallowing, making holy, sacring, sanctification (An act of sanctifying)3) Sublime: sanctification4) Makarov: dedication (церкви и т.п.) -
23 рукоположение
1) General subject: ordination2) Church: imposing, imposition, imposition of hands, imposure, laying on of the hands, ordainment3) Religion: Consecratio ("consecration", сокр. Cons.), Ordinatio ("ordination", сокр. Ord.), consecration, imposition of hands (Ritual act in which a priest or other religious functionary places one or both hands palms down on the top of another person's head, usually while saying a prayer or blessing), laying-on of hands, ordaining, ordainment (Laying on of hands with ministerial or priestly authority), order, ordination (The act or an instance of ordaining, the state of being ordained), setting apart4) Christianity: entering the church -
24 obtestatio
obtēstātio, ōnis, f. (obtestor), die Beschwörung, I) die Verpflichtung zu etwas durch Anrufung des göttlichen Namens (vgl. Donat. Ter. Andr. 3, 3, 8), obtestatio et consecratio legis, Cic.: tua obt. tibicinis, Cic.: obtestationem componere, Beschwörungsformel, Liv. – II) übtr., das inständige Bitten, Flehen, Nep., Liv. u. Tac.: Plur., Liv. epit.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obtestatio
-
25 consécration
f. (lat. consecratio, même o. que consacrer) 1. църк. осветяване, освещаване; consécration d'une église осветяване на църква; 2. посвещаване; consécration d'un temple а un Dieu посвещаване на храм на божество; 3. рел. ръкополагане; consécration d'un evêque ръкополагане на епископ; 4. потвърждаване, затвърдяване; consécration d'une théorie потвърждаване на теория. Ќ Ant. violation; abolition, annulation. -
26 Проклятие
- vomica (rei publicae); exsecratio; consecratio; preces; -
27 coisrigeadh
consecration, Old Gaelic consecrad (Book of Deer), Irish coisreagadh, Old Irish coisecrad; from Latin consecratio.Etymological dictionary of the Gaelic language > coisrigeadh
-
28 Освящение
1) ♦ ( ENG consecration)(лат. consecratio от consecrare - делать священным)выделение человека, объекта или места для особого Божественного использования.2) ♦ ( ENG sanctification)(греч. hagiasmos, лат. sanctificatio)процесс или результат продолжающейся деятельности Бога в христианских верующих благодаря силе Святого Духа. В протестантской теологии это происходит после оправдания и заключается в умножении благодати и святости жизни, отмеченной добрыми делами. -
29 consacratus
consē̆cro (written CONSACRO in Monum. Ancyr. 2, 28; 4, 25; Inscr. Orell. 618 al.; v. infra, P. a.), āvi, ātum, 1, v. a. [sacro], to dedicate, devote something as sacred to a deity (class., esp. in prose).I.Lit.A.In gen.(α).With dat.:(β).candelabrum dare, donare, dicare, consecrare Jovi Optimo Maximo,
Cic. Verr. 2, 4, 29, § 67:manubias Martis Musis,
id. Arch. 11, 27:totam Siciliam Cereri et Liberae,
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:aedem Tonanti Jovi,
Suet. Aug. 29:tres gladios Marti Ultori,
id. Calig. 24:locum castrorum Neptuno ac Marti,
id. Aug. 18:barbam Capitolio,
id. Ner. 12: hunc lucum tibi (with dedico), * Cat. 18, 1 al.—Without dat.:B.quia consecrabantur aedes, non privatorum domicilia, sed quae sacra nominantur, consecrabantur agri... ut imperator agros de hostibus captos consecraret,
Cic. Dom. 49, 128:aram,
id. ib. 55, 140; 53, 137; id. Har. Resp. 5, 9:video etiam consecrata simulacra,
id. N. D. 3, 24, 61:locum certis circa terminis,
Liv. 1, 44, 4:lucos ac nemora,
Tac. G. 9 fin.:agrum Campanum,
Suet. Caes. 20:eam partem domūs,
id. Aug. 5:simulacrum in parte aedium,
id. Galb. 4 al.:locus consecratus,
a consecrated, holy place, Caes. B. G. 6, 13; 6, 17 al.;opp. profanus,
Cic. Part. Or. 10, 36:tuum caput sanguine hoc,
Liv. 3, 48, 6:Gracchi bona,
id. 43, 16, 10:veterem Carthaginem nudatam tectis ac moenibus,
Cic. Agr. 1, 2, 5.—In partic.1.Of persons, to elevate to the rank of deity, to place among the gods, to deify:2.Liberum,
Cic. N. D. 2, 24, 62; 3, 15, 39; id. Leg. 2, 11, 28; Tac. A. 13, 14; Suet. Tib. 51; id. Ner. 9; id. Calig. 35; * Hor. C. 4, 8, 27 al.:Olympiadem matrem immortalitati,
Curt. 9, 6, 26; 10, 5, 30.—And of animals: videat... cujusque generis beluas numero consecratas deorum, Cic. Leg. 3, 9, 14.—To devote or doom to destruction, to execrate, in laws, vows, and oaths, Cic. Balb. 14, 33 (v. consecratio, II.):3.caput alicujus,
Liv. 3, 48, 5; Plin. Pan. 64, 3.—And an old formula in declaring war:Dis pater, Vejovis, manes... exercitum hostium, urbes agrosque, capita aetatesque eorum devotas consecratasque habeatis,
Macr. S. 3, 9, 10. —To surrender to the vengeance of any one:II.esse (se) jam consecratum Miloni,
Cic. Har. Resp. 4, 7.—Trop. (most freq. in Cic.).A.In gen., to devote, dedicate, consecrate.(α).With dat.:(β).qui certis quibusdam sententiis quasi addicti et consecrati sunt,
Cic. Tusc. 2, 2, 5:(corporis curandi) ars deorum immortalium inventioni consecrata,
id. ib. 3, 1, 1.—Absol.:B.cui patriae nos totos dedere et in quā nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus,
to lay upon the altar of one's country, Cic. Leg. 2, 2, 5; cf.:consecrare opinionem in illo sanctissimo Hercule,
id. Sest. 68, 143:vocabula,
Quint. 1, 6, 41:Herculem modo et Patrem Liberum Consecratae immortalitatis exempla referebas,
i. e. adduced as instances of deification, Curt. 8, 5, 16.—To hallow, recognize as holy (eccl. Lat.):C.sit Deus nobis non in templis sed in corde consecratus, Lact. de Ira Dei, 23, 28: secum habeat Deum semper in corde consecratum, quoniam ipse est Dei templum,
id. 6, 25, 15:Deum in nostro pectore,
Min. Fel. Oct. 32, 2.—To make immortal, immortalize:ratio disputandi (sc. Socratis) Platonis memoriā et litteris consecrata,
Cic. Tusc. 5, 4, 11:amplissimis monumentis consecrare memoriam nominis tui,
id. ad Q. Fr. 1, 1, 15, § 44:orator cum jam secretus et consecratus, liber invidiā, famam in tuto collocarit,
Quint. 12, 11, 7:beneficium elegantissimo carmine,
Val. Max. 1, 7, ext. 3. —Hence, consē̆crātus ( -sā̆cr-), a, um, P. a., consecrated, holy; in sup.: CONSACRATISSIMVS, Inscr. ap. Bellerm. Vig. Rom. Laterc. p. 72, n. 283. -
30 consecratus
consē̆cro (written CONSACRO in Monum. Ancyr. 2, 28; 4, 25; Inscr. Orell. 618 al.; v. infra, P. a.), āvi, ātum, 1, v. a. [sacro], to dedicate, devote something as sacred to a deity (class., esp. in prose).I.Lit.A.In gen.(α).With dat.:(β).candelabrum dare, donare, dicare, consecrare Jovi Optimo Maximo,
Cic. Verr. 2, 4, 29, § 67:manubias Martis Musis,
id. Arch. 11, 27:totam Siciliam Cereri et Liberae,
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:aedem Tonanti Jovi,
Suet. Aug. 29:tres gladios Marti Ultori,
id. Calig. 24:locum castrorum Neptuno ac Marti,
id. Aug. 18:barbam Capitolio,
id. Ner. 12: hunc lucum tibi (with dedico), * Cat. 18, 1 al.—Without dat.:B.quia consecrabantur aedes, non privatorum domicilia, sed quae sacra nominantur, consecrabantur agri... ut imperator agros de hostibus captos consecraret,
Cic. Dom. 49, 128:aram,
id. ib. 55, 140; 53, 137; id. Har. Resp. 5, 9:video etiam consecrata simulacra,
id. N. D. 3, 24, 61:locum certis circa terminis,
Liv. 1, 44, 4:lucos ac nemora,
Tac. G. 9 fin.:agrum Campanum,
Suet. Caes. 20:eam partem domūs,
id. Aug. 5:simulacrum in parte aedium,
id. Galb. 4 al.:locus consecratus,
a consecrated, holy place, Caes. B. G. 6, 13; 6, 17 al.;opp. profanus,
Cic. Part. Or. 10, 36:tuum caput sanguine hoc,
Liv. 3, 48, 6:Gracchi bona,
id. 43, 16, 10:veterem Carthaginem nudatam tectis ac moenibus,
Cic. Agr. 1, 2, 5.—In partic.1.Of persons, to elevate to the rank of deity, to place among the gods, to deify:2.Liberum,
Cic. N. D. 2, 24, 62; 3, 15, 39; id. Leg. 2, 11, 28; Tac. A. 13, 14; Suet. Tib. 51; id. Ner. 9; id. Calig. 35; * Hor. C. 4, 8, 27 al.:Olympiadem matrem immortalitati,
Curt. 9, 6, 26; 10, 5, 30.—And of animals: videat... cujusque generis beluas numero consecratas deorum, Cic. Leg. 3, 9, 14.—To devote or doom to destruction, to execrate, in laws, vows, and oaths, Cic. Balb. 14, 33 (v. consecratio, II.):3.caput alicujus,
Liv. 3, 48, 5; Plin. Pan. 64, 3.—And an old formula in declaring war:Dis pater, Vejovis, manes... exercitum hostium, urbes agrosque, capita aetatesque eorum devotas consecratasque habeatis,
Macr. S. 3, 9, 10. —To surrender to the vengeance of any one:II.esse (se) jam consecratum Miloni,
Cic. Har. Resp. 4, 7.—Trop. (most freq. in Cic.).A.In gen., to devote, dedicate, consecrate.(α).With dat.:(β).qui certis quibusdam sententiis quasi addicti et consecrati sunt,
Cic. Tusc. 2, 2, 5:(corporis curandi) ars deorum immortalium inventioni consecrata,
id. ib. 3, 1, 1.—Absol.:B.cui patriae nos totos dedere et in quā nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus,
to lay upon the altar of one's country, Cic. Leg. 2, 2, 5; cf.:consecrare opinionem in illo sanctissimo Hercule,
id. Sest. 68, 143:vocabula,
Quint. 1, 6, 41:Herculem modo et Patrem Liberum Consecratae immortalitatis exempla referebas,
i. e. adduced as instances of deification, Curt. 8, 5, 16.—To hallow, recognize as holy (eccl. Lat.):C.sit Deus nobis non in templis sed in corde consecratus, Lact. de Ira Dei, 23, 28: secum habeat Deum semper in corde consecratum, quoniam ipse est Dei templum,
id. 6, 25, 15:Deum in nostro pectore,
Min. Fel. Oct. 32, 2.—To make immortal, immortalize:ratio disputandi (sc. Socratis) Platonis memoriā et litteris consecrata,
Cic. Tusc. 5, 4, 11:amplissimis monumentis consecrare memoriam nominis tui,
id. ad Q. Fr. 1, 1, 15, § 44:orator cum jam secretus et consecratus, liber invidiā, famam in tuto collocarit,
Quint. 12, 11, 7:beneficium elegantissimo carmine,
Val. Max. 1, 7, ext. 3. —Hence, consē̆crātus ( -sā̆cr-), a, um, P. a., consecrated, holy; in sup.: CONSACRATISSIMVS, Inscr. ap. Bellerm. Vig. Rom. Laterc. p. 72, n. 283. -
31 consecro
consē̆cro (written CONSACRO in Monum. Ancyr. 2, 28; 4, 25; Inscr. Orell. 618 al.; v. infra, P. a.), āvi, ātum, 1, v. a. [sacro], to dedicate, devote something as sacred to a deity (class., esp. in prose).I.Lit.A.In gen.(α).With dat.:(β).candelabrum dare, donare, dicare, consecrare Jovi Optimo Maximo,
Cic. Verr. 2, 4, 29, § 67:manubias Martis Musis,
id. Arch. 11, 27:totam Siciliam Cereri et Liberae,
id. Verr. 2, 4, 48, § 106:aedem Tonanti Jovi,
Suet. Aug. 29:tres gladios Marti Ultori,
id. Calig. 24:locum castrorum Neptuno ac Marti,
id. Aug. 18:barbam Capitolio,
id. Ner. 12: hunc lucum tibi (with dedico), * Cat. 18, 1 al.—Without dat.:B.quia consecrabantur aedes, non privatorum domicilia, sed quae sacra nominantur, consecrabantur agri... ut imperator agros de hostibus captos consecraret,
Cic. Dom. 49, 128:aram,
id. ib. 55, 140; 53, 137; id. Har. Resp. 5, 9:video etiam consecrata simulacra,
id. N. D. 3, 24, 61:locum certis circa terminis,
Liv. 1, 44, 4:lucos ac nemora,
Tac. G. 9 fin.:agrum Campanum,
Suet. Caes. 20:eam partem domūs,
id. Aug. 5:simulacrum in parte aedium,
id. Galb. 4 al.:locus consecratus,
a consecrated, holy place, Caes. B. G. 6, 13; 6, 17 al.;opp. profanus,
Cic. Part. Or. 10, 36:tuum caput sanguine hoc,
Liv. 3, 48, 6:Gracchi bona,
id. 43, 16, 10:veterem Carthaginem nudatam tectis ac moenibus,
Cic. Agr. 1, 2, 5.—In partic.1.Of persons, to elevate to the rank of deity, to place among the gods, to deify:2.Liberum,
Cic. N. D. 2, 24, 62; 3, 15, 39; id. Leg. 2, 11, 28; Tac. A. 13, 14; Suet. Tib. 51; id. Ner. 9; id. Calig. 35; * Hor. C. 4, 8, 27 al.:Olympiadem matrem immortalitati,
Curt. 9, 6, 26; 10, 5, 30.—And of animals: videat... cujusque generis beluas numero consecratas deorum, Cic. Leg. 3, 9, 14.—To devote or doom to destruction, to execrate, in laws, vows, and oaths, Cic. Balb. 14, 33 (v. consecratio, II.):3.caput alicujus,
Liv. 3, 48, 5; Plin. Pan. 64, 3.—And an old formula in declaring war:Dis pater, Vejovis, manes... exercitum hostium, urbes agrosque, capita aetatesque eorum devotas consecratasque habeatis,
Macr. S. 3, 9, 10. —To surrender to the vengeance of any one:II.esse (se) jam consecratum Miloni,
Cic. Har. Resp. 4, 7.—Trop. (most freq. in Cic.).A.In gen., to devote, dedicate, consecrate.(α).With dat.:(β).qui certis quibusdam sententiis quasi addicti et consecrati sunt,
Cic. Tusc. 2, 2, 5:(corporis curandi) ars deorum immortalium inventioni consecrata,
id. ib. 3, 1, 1.—Absol.:B.cui patriae nos totos dedere et in quā nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus,
to lay upon the altar of one's country, Cic. Leg. 2, 2, 5; cf.:consecrare opinionem in illo sanctissimo Hercule,
id. Sest. 68, 143:vocabula,
Quint. 1, 6, 41:Herculem modo et Patrem Liberum Consecratae immortalitatis exempla referebas,
i. e. adduced as instances of deification, Curt. 8, 5, 16.—To hallow, recognize as holy (eccl. Lat.):C.sit Deus nobis non in templis sed in corde consecratus, Lact. de Ira Dei, 23, 28: secum habeat Deum semper in corde consecratum, quoniam ipse est Dei templum,
id. 6, 25, 15:Deum in nostro pectore,
Min. Fel. Oct. 32, 2.—To make immortal, immortalize:ratio disputandi (sc. Socratis) Platonis memoriā et litteris consecrata,
Cic. Tusc. 5, 4, 11:amplissimis monumentis consecrare memoriam nominis tui,
id. ad Q. Fr. 1, 1, 15, § 44:orator cum jam secretus et consecratus, liber invidiā, famam in tuto collocarit,
Quint. 12, 11, 7:beneficium elegantissimo carmine,
Val. Max. 1, 7, ext. 3. —Hence, consē̆crātus ( -sā̆cr-), a, um, P. a., consecrated, holy; in sup.: CONSACRATISSIMVS, Inscr. ap. Bellerm. Vig. Rom. Laterc. p. 72, n. 283. -
32 theurgicus
thĕurgĭcus, a, um, adj., = theourgikos, spirit-summoning, magic, theurgic:ars, Aug. Civ. Dei, 10, 10: consecratio,
id. ib. 10, 9. [p. 1869] -
33 APOTHEOSES
[N]CONSECRATIO (-ONIS) (F) -
34 APOTHEOSIS
[N]CONSECRATIO (-ONIS) (F) -
35 CONSECRATION
[N]CONSECRATIO (-ONIS) (F)DEDICATIO (-ONIS) (F)CONSACRATIO (-ONIS) (F)DEVOTATIO (-ONIS) (F) -
36 DEDICATION
[N]DEDICATIO (-ONIS) (F)CONSECRATIO (-ONIS) (F)TELETA (-AE) (F)CONSACRATIO (-ONIS) (F) -
37 DEIFICATION
[N]APOTHEOSIS (-IS) (F)CONSECRATIO (-ONIS) (F)CONSACRATIO (-ONIS) (F) -
38 DEVOTION
[N]DEVOTIO (-ONIS) (F)STUDIUM (-I) (N)PIETAS (-ATIS) (F)CONSECRATIO (-ONIS) (F) -
39 DOOM
[N]FATUM (-I) (N)EXITIUM (-I) (N)CONSECRATIO (-ONIS) (F)[V]CONDEMNO (-ARE -DEMNAVI -DEMNATUM)SACRO (-ARE -AVI -ATUM)ADDICO (-ERE -DIXI -DICTUM)CONDUMNO (-ARE -AVI -ATUS) -
40 INAUGURATION
[N]INAUGURATIO (-ONIS) (F)CONSECRATIO (-ONIS) (F)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Consecratio — (lat.), s. Konsekration … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Consecratio — [lateinisch] die, /...ti ones, die Konsekration … Universal-Lexikon
CONSECRATIO — vide supra Apotheosis, et infra Dedicatio: quô posteiore sensu, voci Resacratio et Resecratio opponitur; de qua suo locô. Addam quaedam saltem de animalium consecratione, Sueronio indigitata, in Iulio, c. 81. ubi de equorum gregibus, in… … Hofmann J. Lexicon universale
CONSECRATIO Magica — multo olim in usu apud Romanos: apud quos mos fuit Imperatoribus, ut sacrificiis certis locis factis aut carminibus dictis vel statuis positis, Barbarorum in solum Romanum ingressum et transitum, areri posse putarent. Cuiusinodi consecratione,… … Hofmann J. Lexicon universale
CONSECRATIO Virginum — aliarumquererum, cultui divino destinatarum, in Ecclesia Romana. Vide Car. du Fresne, in Glossario et Macros Fratres, in Hierolexico … Hofmann J. Lexicon universale
Consecratio est periodus electionis; electio est praeambula consecrationis — /konsakreysh(iy)ow est piriyowdas alekshiyownas; aleksh(iy)ow est priysmbyab konsakreyshiyownas/ Consecration is the termination of election; election is the preamble of consecration … Black's law dictionary
Consecratio est periodus electionis; electio est praeambula consecrationis — /konsakreysh(iy)ow est piriyowdas alekshiyownas; aleksh(iy)ow est priysmbyab konsakreyshiyownas/ Consecration is the termination of election; election is the preamble of consecration … Black's law dictionary
Consecratio est periodus electionis; electio est praeambula consecrationis — Consecration is the termination of election; election is the preamble of consecration … Ballentine's law dictionary
КОНСЕКРАЦИЯ — • Consecratio, см. Άποθέωσις, Апофеоз … Реальный словарь классических древностей
Divinisierung — Divus (lateinisch für „Gott“ bzw. „göttlich“) ist ein Titel der römischen Kaiser und ihrer Angehörigen, der ihnen nach dem Tode verliehen werden konnte. Im römischen Kaiserkult bedeutete dies, dass der Verstorbene in den antiken Götterhimmel… … Deutsch Wikipedia
Divus — (lateinisch für „der Göttliche“ bzw. „göttlich“ im Gegensatz zu deus) ist ein Titel der römischen Kaiser und ihrer Angehörigen, der ihnen nach dem Tode verliehen werden konnte. Im römischen Kaiserkult bedeutete dies, dass der Verstorbene in den… … Deutsch Wikipedia