Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

consciae

  • 1 conscia

    accomplice, accessory; partner; confidante; one privy to (crime/plot); witness

    Latin-English dictionary > conscia

  • 2 по совести

    1) General subject: honestly, in all fairness
    2) Religion: Conscientiae ("of conscience, to conscience", сокр. Consciae.)

    Универсальный русско-английский словарь > по совести

  • 3 совести

    Religion: Conscientiae ("of conscience, to conscience", сокр. Consciae.)

    Универсальный русско-английский словарь > совести

  • 4 conscius

    con-scĭus, a, um, adj. [scio], that knows something in company with others or by himself, knowing with others or self-knowing (freq. in all periods and species of composition).
    I.
    Knowing or conscious of something with another, privy to; and subst., a (male or female) participant in a thing, an accessory, accomplice, confidant, etc.; constr. with the gen., dat., in, and de aliquā re, an obj.- or rel.-clause, or absol. (cf. Rudd. II. p. 71).
    (α).
    With gen. with or without dat. pers. (cf. b infra):

    qui tam audacis facinoris mi conscius,

    Ter. Phorm. 1, 3, 4; cf.:

    alius alii tanti facinoris conscii,

    Sall. C. 22, 2:

    si conscius Dymno tanti sceleris fuissem,

    Curt. 6, 10, 20; and:

    nondum tot flagitiorum exercitui meo conscius,

    Tac. A. 1, 43:

    T. Pomponius, homo omnium meorum in te studiorum et officiorum maxime conscius,

    Cic. Fam. 5, 5, 1; so,

    maleficii,

    id. Clu. 22, 59:

    conjurationis,

    Sall. C. 37, 1:

    ante actae vitae,

    Liv. 9, 26, 14:

    infirmitatis nostrae,

    Quint. 10, 3, 19:

    interficiendi Postumi Agrippae,

    Tac. A. 3, 30; cf.:

    Caesarianae necis,

    Suet. Ner. 3;

    and necis (opp. auctor),

    id. ib. 33:

    peccati erilis,

    Hor. S. 2, 7, 60:

    adjutores quosdam, conscios sui ( = sui consilii) nactus,

    Caes. B. C. 3, 108, 2.— Poet.:

    arva versi regis,

    Ov. M. 7, 385; cf.:

    quorum nox conscia sola est,

    id. ib. 13, 15:

    fati sidera,

    Verg. A. 4, 519:

    mentis,

    Ov. H. 17, 265 al. —
    (β).
    With dat.:

    huic facinori tanto tua mens liberalis conscia esse non debuit,

    Cic. Cael. 21, 52:

    temeritati et mendacio meo,

    id. Verr. 2, 4, 56, § 124 (quoted in Arus. Mess. p. 220 Lind.):

    Fabricium quem... conscium illi facinori fuisse arbitrabatur,

    Cic. Clu. 20, 56 al.:

    verbis,

    Tib. 1, 9, 41:

    coeptis,

    Ov. M. 7, 194.— Poet.:

    sacris nox,

    Ov. M. 6, 588 Heins.:

    deliciis meis antra,

    id. H. 15, 138:

    conubiis aether,

    Verg. A. 4, 168 Wagn. N. cr.:

    gens nascenti conscia Nilo,

    Luc. 1, 20.—
    (γ).
    With in:

    mihi in privatis omnibus conscius,

    Cic. Att. 1, 18, 1; so,

    conscius vestris in lacrimis adfueram,

    Prop. 1, 10, 2.—
    * (δ).
    With de:

    addit ad extremum, se audisse a Curione his de rebus conscium esse Pisonem,

    Cic. Att. 2, 24, 3; cf. conscientia, II. A. b.—
    (ε).
    With rel.-clause:

    multis consciis quae gereretur,

    Nep. Dion, 8, 4.—
    (ζ).
    Absol.:

    nec mihi conscius est ullus homo,

    Plaut. Rud. 4, 2, 21; id. Truc. 1, 1, 40; cf.:

    fac me consciam,

    id. Cist. 2, 3, 46; Ter. Heaut. 1, 1, 69; Cic. Att. 2, 24, 1; cf. Nep. Milt. 3, 6; Quint. 5, 7, 37; Tac. A. 1, 5; Hor. C. 3, 6, 29.— Poet.:

    cetera nox et nos et turris conscia novit,

    Ov. H. 18, 105:

    silva,

    id. M. 2, 438:

    rubor,

    Cat. 65, 24 al. —Hence, subst.: conscĭus, i, m., of those who are participants in a crime, conspiracy, etc., a partaker, jointconspirator, accessory, accomplice, confidant, etc., Nep. Dion, 9, 1; Quint. 4, 2, 48; 9, 2, 81 sq.; Suet. Dom. 10:

    consciorum nomina exponere,

    Curt. 8, 6, 24:

    Othonis,

    Tac. H. 1, 39 al.:

    se (sacerdotes Germanorum) ministros deorum, illos (equos) conscios putant (sc. deorum),

    id. G. 10.—
    II.
    With sibi, knowing something in one's self, conscious of.
    A.
    In gen., in a good and bad sense.
    (α).
    With gen.:

    qui (sc. populus Romanus) si alicujus injuriae sibi conscius fuisset, etc.,

    Caes. B. G. 1, 14; so,

    sibi nullius culpae,

    Cic. Off. 3, 18, 73:

    mihi dissimulati in ullā parte judicii,

    Quint. 3, 6, 64:

    sibi irae et iracundiae,

    Suet. Claud. 38:

    sermonis adversus majestatem tuam habiti nullius conscii sumus nobis,

    Curt. 7, 1, 21:

    mens sibi recti,

    Verg. A. 1, 604; cf.

    without sibi,

    Ov. F. 4, 311:

    admissae nequitiae,

    Prop. 1, 15, 38:

    audacis facti (lupus),

    Verg. A. 11, 812.—
    (β).
    With dat.:

    sibi factis mens,

    Lucr. 3, 1018.—
    (γ).
    With in:

    nuila sibi turpi in re,

    Lucr. 6, 393.—
    (δ).
    With acc. and inf. as object, Ter. Ad. 3, 2, 50: etsi mihi sum conscius, numquam [p. 427] me nimis cupidum fuisse vitae, Cic. Tusc. 2, 4, 10; Quint. 12, 11, 8.—
    (ε).
    With rel. - or subj.-clause:

    cum sibi conscius esset, quam inimicum deberet Caesarem habere,

    Hirt. B. G. 8, 44 fin. —With adv.:

    mulieres male sibi consciae,

    Just. 2, 5, 7.— Absol.:

    ego pol, quae mihi sum conscia, hoc certo scio, etc.,

    Ter. Eun. 1, 2, 119:

    conscia mens ut cuique sua est, etc.,

    Ov. F. 1, 485.— Poet.:

    virtus,

    Verg. A. 12, 668.— Constrr. analogous to the Greek: conscius sum mihi benefacienti and benefaciens (sunoida emautôi pepoiêkoti or poiôn), are mentioned by Prisc. p. 1205 P., as much used earlier, but without exs. in proof.—
    B.
    In partic., conscious to one's self of wrong (rare, and mostly poet.):

    nihil est miserius quam animus hominis conscius,

    Plaut. Most. 3, 1, 13:

    animus,

    Lucr. 4, 1131; Sall. C. 14, 3; Sen. Hippol. 496.— Poet.:

    vultus,

    Sen. Herc. Fur. 692.

    Lewis & Short latin dictionary > conscius

См. также в других словарях:

  • Consciae. — Consciae.     † Catholic Encyclopedia ► Ecclesiastical Abbreviations     ► Abbreviation used in Apostolic Rescripts     Conscientiae ( Of [or to] conscience ) The Catholic Encyclopedia, Volume VIII. New York: Robert Appleton Company. Nihil Obstat …   Catholic encyclopedia

  • List of ecclesiastical abbreviations — The words most commonly abbreviated at all times are proper names, titles (official or customary), of persons or corporations, and words of frequent occurrence. A list of those used in Roman Republican and early Imperial times may be seen in… …   Wikipedia

  • Ecclesiastical Abbreviations —     Ecclesiastical Abbreviations     † Catholic Encyclopedia ► Ecclesiastical Abbreviations     The words most commonly abbreviated at all times are proper names, titles (official or customary), of persons or corporations, and words of frequent… …   Catholic encyclopedia

  • CARDUUS — I. CARDUUS Gall. Chardon, vel Nostre Dame de Chardon, Ordo militaris, institutus a Ludovico II. cognomine Bono, Duce Borboniô, A. C. 1370. Numerus equitum 26. quorum cingulo caeruleo inscripta vox Esperance, i. e. Spes. Emblema Allen, Allen, i. e …   Hofmann J. Lexicon universale

  • confesser — Confesser, Confiteri. Confesser franchement et sans contrainte, Fateri. On confesse bien que cela est vray, Conceditur profecto illud esse verum. Confesser tenir sa vie de quelqu un, Acceptam referre salutem suam beneuolentiae alicuius. Il… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»