-
1 conquasso
conquassare, conquassavi, conquassatus V TRANSshake violently; break, shatter; unsettle, disturb, throw into confusion -
2 conquasso
con-quasso, no perf., ātum, 1, v. a.I.To shake severely (several times in Lucr. and Cic., elsewh. very rare; after Cic. only in late Lat.).A.Lit.:B.corpus ex aliqua re,
Lucr. 3, 442:omnia graviter terrarum motibus ortis,
id. 5, 107; cf.:Appulia maximis terrae motibus conquassata,
Cic. Div. 1, 43, 97; Cod. Just. 1, 14, 6, § 5.—Trop., to shatter, disturb:* II.conquassatur enim tum mens animaeque potestas (corresp. with collabefieri),
Lucr. 3, 599:exteras nationes illius anni furore,
Cic. Sest. 26, 56:civitatem,
id. Vatin. 8, 19: omnes provincias, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4: aliquem maximis periculis, Firm. Math. 3, 13, 4.—To shatter, dash to pieces:calicem,
Cato, R. R. 52, 2. -
3 conquassātiō
conquassātiō ōnis, f [conquasso], a shattering, disturbance: valetudinis corporis.* * *shaking up; severe shaking (L+S); shattering -
4 conquassatio
conquassātĭo, ōnis, f. [conquasso], a severe shaking, a shattering:conquassatio et perturbatio totius valetudinis corporis,
Cic. Tusc. 4, 13, 29.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский