-
1 coniector
1. coniector, ātus sum, ārī (Nbf. v. coniecto), a) vermuten, id Macedones coniectati, Auct. itin. Alex. 51 (116). – b) deuten, mit dopp. Acc., qui eum procreatorem coniectantur, Tert. ad nat. 2, 12.————————2. coniector, ōris, m. (conicio), I) der Deuter, Plaut. Poen. 444. – II) insbes. = ὀνειροκρίτης (Gloss.; vgl. Paul. ex Fest. 60, 4), der Zeichendeuter, Traumdeuter, Wahrsager, Plaut. Amph. 1128. Cic. de div. 1, 45. Suet. Caes. 7 (wo Roth ›coiectores‹ liest). Quint. 3, 6, 30: Isiaci coniectores, von den Isispriestern in Rom, Cic. de div. 1, 132.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coniector
-
2 coniector [1]
1. coniector, ātus sum, ārī (Nbf. v. coniecto), a) vermuten, id Macedones coniectati, Auct. itin. Alex. 51 (116). – b) deuten, mit dopp. Acc., qui eum procreatorem coniectantur, Tert. ad nat. 2, 12.
-
3 coniector [2]
2. coniector, ōris, m. (conicio), I) der Deuter, Plaut. Poen. 444. – II) insbes. = ὀνειροκρίτης (Gloss.; vgl. Paul. ex Fest. 60, 4), der Zeichendeuter, Traumdeuter, Wahrsager, Plaut. Amph. 1128. Cic. de div. 1, 45. Suet. Caes. 7 (wo Roth ›coiectores‹ liest). Quint. 3, 6, 30: Isiaci coniectores, von den Isispriestern in Rom, Cic. de div. 1, 132.
-
4 coiector
cōiector, s. 1. coniector.
-
5 coniectrix
coniectrīx, trīcis, f. (Femin. zu 2. coniector), die Traumdeuterin, Plaut. mil. 693.
-
6 onirocrites
onīrocritēs, ae, m. (ὀνειροκρίτης), der Traumdeuter, rein lat. (somniorum) coniector, Fulg. myth. 1. p. 4 M.
-
7 coiector
cōiector, s. coniector.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coiector
-
8 coniectrix
coniectrīx, trīcis, f. (Femin. zu 2. coniector), die Traumdeuterin, Plaut. mil. 693.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coniectrix
-
9 onirocrites
onīrocritēs, ae, m. (ὀνειροκρίτης), der Traumdeuter, rein lat. (somniorum) coniector, Fulg. myth. 1. p. 4 M.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > onirocrites
См. также в других словарях:
conyector — conyector. (Del lat. coniector, ōris). m. ant. Hombre que conjetura … Enciclopedia Universal
DIVINATIO — Graecis Μαντεία vel Μαντικὴ, (nempe ut volunt a μανία, quia causa sit externa incorporeaque ac ut Gentes putarunt divina; quo nomine etiam Daemones complectebantur) Platoni definitiur ἐπιςτήμη προδηλωτικὴ, πράξεως ἄνευ ἀποδείξεως, Scientia… … Hofmann J. Lexicon universale
OCCATOR — unus ex divis agricolis Veter. ab occatione. Proprie autem dicebatur ager poliri, cum occabatur rastris vel crate; et haec velut summa manus erat, quae agro exercendo imponebatur. Unde politiones agrorum, et politor, qui agrum colendum conducebat … Hofmann J. Lexicon universale
SARRITOR — unus e Diis Romanorum Agricolis. Hoc enim ordine hisque nominibus Flamen, sacrum Cereale Cereri et Telluri faciens, Divos hos invocabat, Vervactor, Redarator, Imporcitor, Insitor, Obarator, Occator: Sarritor, Subruncinator, Messor, Coniector,… … Hofmann J. Lexicon universale
songe — Songe, Somnium, Visum. Si quelque songe advient, Si quando aliquod somnium verum euaserit. Que diray je? à quoy tend ce songe ci? Quam ad rem dicam attinere hoc somnium? Qui devine que signifient les songes, Coniector … Thresor de la langue françoyse
conyector — (Del lat. coniector, ōris). m. ant. Hombre que conjetura … Diccionario de la lengua española